niedziela, 30 czerwca 2013

General Tso's chicken

Kurczak Generała Tso

- że co?

Jest to słodko i lekko pikantne danie z kurczaka, które jest powszechnie serwowane w chińskich restauracji w Ameryce Północnej. Potrawa podobnież wcale nie pochodzi z Chin, narodziło się w Stanach Zjednoczonych, dopiero przez kucharzy zostało sprowadzone na chińskie stoły. nazwa potrawy pochodzi od Genrała Tso Tsung-Tang lub Zuo Zongtang, generała i polityka dynastii Qing, nie jest pewne jednak, jaka jest rola generała w stworzeniu tego dania. Prawdziwe korzenie sięgają okresu po 1949 roku, kiedy to chińscy kucharze płynący statkiem do USA wymyślili potrawę. Danie zostało oficjalnie zgłoszone i zarejestrowane w 1970 roku w Nowym Jorku, jako przykład kuchni Hunan, które wcale nie jest typowym daniem tego regionu. W prowincji Hunan popularne są potrawy bardzo ostre i rzadko kiedy slodkie. Pierwsza wzmianka na temat kurczaka Generała Tso została opublikowana w New York Times w 1977 roku.




Składniki:
  • 500 g polędwiczek lub filetów z udek kurczaka, pociętego w 2,5 cm kostki
  • 1 cebula dymka (część biała i zielona), posiekana
  • 1 większa papryczki chilli posiekane
  • olej do głębokiego smażenia 

Ciasto:
  • 1 i 1/2 łyżki sosu sojowego
  • 1/2 łyżeczki białego pieprzu
  • 1 jajko
  • 1/2 szklanki mąki kukurydzianej lub ryżowej 
  • woda 

Sos:
  • 1 łyżka mąki kukurudzianej
  • 1 łyżka mąki ziemniaczanej
  • 1 łyżka wody
  • 1 ząbek czosnku wyciśniętego przez praskę
  • 1 cm korzenia imbiru wyciśniętego lub drobno posiekanego
  • 3 łyżki cukru
  • 2 łyżki sosu sojowego
  • 1 łyżka białego octu
  • 1 łyżka wina ryżowego
  • 1/2 szklanki bulionu kurzego



Przygotowanie:
  1. Wymieszaj składniki sosu, aż do rozpuszczenia cukru. Odstaw do lodówki. Posiekaj dymkę i chili.

  2. Wymieszaj składniki ciasta, jeżeli jest zbyt gęste dodać kilka łyżek wody. Włóż kurczaka wymieszać, aż ciasto pokryje dokładnie kawałki mięsa.

  3. Smaż kurczaka partiami na gorącym oleju na chrupiąco. Części kurczaka wkładaj na patelnie pojedynczo, dzięki temu zapobiegniesz ich sklejaniu. Usmażone partie wyłóż na papierowy ręcznik, tak aby spłynął z nich nadmiar oleju.

  4. W woku lun na patelni rozgrzej 1 łyżkę oleju. Smaż krótko dymkę i papryczki. Zamieszaj sos i wlej do woka lub patelni, dodaj około pół szklanki wody. Zagotuj, sos powinien być gęsty. Dodaj usmażone wcześniej kurczaka i podgrzej na ogniu przez chwilę. Podawaj od razu po przygotowaniu w raz z ugotowanym ryżem lum makaronem ryżowym.

Smacznego!


Przepis zaczerpnięty z KuchnieOrientu.pl

Rhubarb and ginger crumble cake

Imbirowe ciasto z rabarbarem

i obowiązkową kruszonką


Ciasto z rabarbarem i imbirem, z dodatkiem kruszonki, to jedna z wersji bardzo popularnego w Wielkiej Brytanii wypieku typu crumble. Inaczej nazywane brown betty, zawsze nosi w nazwie owoc, jaki dominuje w cieście. W tym przypadku jest to letnio-sezonowy rabarbar. Jego kwaśny smak, łagodzi spora dawka cukru zawarta w cieście. Historia crumble oraz amerykańskiej kuzynki crisp zostało przedstawiane podczas przygotowania tradycyjnej wersji apple crumble. Ciasto jest bardzo proste w przygotowaniu, czyli tak, jak Brytyjczycy lubią najbardziej. Dodany imbir, dzięki któremu ciasto zyskuje niezapomniany smak korzystnie działa na procesy trawienne i układ krążenia. Imbir łagodzi bóle żołądkowe i zębów, ale i uwaga wzmaga apetyt. Z drugiej strony, zapobiega mdłościom i obniża stężenie cholesterolu we krwi - dobra wiadomość, na wypadek jeśli ciasto miałoby okazać się klapą.  Ponadto dezynfekuje jamę ustną i co ciekawe, podnosi poziom testosteronu. Zatem, dla męskich podniebień, dla tych co chcą odrobinę zbawienia w grzechu skosztować: imbirowe ciasto z rabarbarem.



Ciasto:
  • Około 1 większego kubka mąki pszennej (180 g)
  • 1 łyżeczka proszku do pieczenia
  • 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej
  • 200 g miękkiego masła
  • 160 g cukru
  • 1 pełna łyżka świeżo startego obranego imbiru
  • 3 jajka roztrzepane
  • 400 g rabarbaru, pokrojonego na około 2 cm kawałki

Kruszonka:
  • 50 g masła
  • 2 łyżeczki imbiru w proszku
  • 50 g cukru, najlepiej brązowego
  • 100 g mąki
  • ewentualnie: cukier puder do posypanie po upieczeniu



Przygotowanie:
  1. Formę na ciasto z odpinaną obręczą o średnicy 22 - 23 cm wysmaruj margaryną lub masłem. Rozgrzej piekarnik do 180 stopni celsjusza. Następnie przygotuj kruszonkę: na małym ogniu na patelni roztop masło, dodaj sproszkowany imbir oraz brązowy cukier. Po chwili dodaj mąkę, i wymieszaj energicznie całość. Szpatułką rozdrobnij i pozostaw do ostygnięcia.
  2. Przygotuj ciasto: Mąkę przesiiej do miski, dodaj proszek do pieczenia i sodę i wymieszaj. Dodaj roztopione masło, cukier, imbir oraz jajka. Zmiksować mikserem na jednolite ciasto - lub energicznie wymieszaj je łyżką - do momentu aż składniki się połączą się i utworzą jednolitą masę.
  3. Ciasto wyłóż do formy, wyrównaj powierzchnię, ułóż rabarbar i posyp kruszonką. Piecz na złoty kolor przez około 40 - 45 minut. Sprawdź patyczkiem, czy ciasto się nie przykleja. Upieczone ciasto należy ostudzić w formie i ewentualnie posypać cukrem pudrem. 



Smacznego!

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestii Smaku

Jeśli lubisz wypieki z rabarbarem zajrzyj też tutaj: Ciasto z rabarbarem


poniedziałek, 24 czerwca 2013

Focaccia z oliwkami i pomidorkami

Focaccia

- z czarnymi oliwkami i pomidorkami koktajlowymi


Foaccia to potrawa kuchni włoskiej, stanowi rodzaj pieczywa, będącego podstawą pizzy. Jest tak stara jak i sama pizza. Każdy region Włoch prezentuje własną odmianę ciasta - poczynając od suchego, z solą i ziołami, najczęściej szałwią i rozmarynem skropionym oliwą z oliwek, a kończąc na pulchnym z dodatkiem suszonych pomidorów i oliwek. Focaccie zwyczajowo powinno się spożywać na ciepło. Często stanowi bazę do kanapek. We Włoszech podawana jest przed posiłkiem do zaspokojenia pierwszego głodu lub jako dodatek do dań głównych.



Składniki:
  • 7 g  suchych drożdży
  • 100 ml ciepłego mleka
  • 1/2 łyżeczki cukru
  • 3 1/2 szklanki mąki
  • 4 łyżki oliwy
  • 350 ml ciepłej wody
  • 6 pomidorków koktajlowych
  • 6 czarnych oliwek
  • łyżeczka suszonego oregano, bazyli, ewentualnie tymiankum szczypta soli
Przygotowanie:
  1. W miseczce z ciepłym mlekiem rozpuść drożdże i pół łyżeczki cukru. Odstaw przykrete ściereczką w bezwietrzne ciepłe miejsce na 10 minut,
  2. Do większej miski przesiej mąkę i sól. Dodaj rozpuszczone w mleku drożdże, oliwę i ciepłą wodę. Wyrabiaj ciasto do uzyskania w miarę jednolitej masy przez blisko 10 minut. Przykryj miskę ściereczką i odstaw ciasto do wyrośnięcia w ciepłe miejsce bez przeciągów na minimum pół godziny - godzinę. Ciasto powinno podwoić swoją objętość.
  3. Rozprowadć ciasto równomiernie po wysmarowanej olwią blasze. Odstaw na 15 minut do ponownego wyrośnięcia. Pokrój pomidory na pół, a oliwki w plasterki. Rozłóż je na cieście, lekko dociskając. Oprósz ciasto solą i suszonymi ziołami według uznania.
  4. Rozgrzej piekarnij do temperatury 200 stopni Celsjusza. Piecz focaccie przez mniej więcej 30 minut - aż spód i wierzch ciasta się zarumieni. 




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Ivka w kuchni

 Smacznego!

niedziela, 23 czerwca 2013

Cottage pie

Cottage pie

- czyli zapiekanka wiejska, rodem z brytyjskiego stołu


Cottage pie to bardzo popularne danie zarówno na stołach brytyjskich jak i irlandzkich. Głównymi składnikami dania jest mięsowo wołowe z warzywami oraz ziemniaczane pure, które kładzie się na wierzch mięsa i wspólnie zapieka. Po raz pierwszy użyto terminu "cotage pie" w 1791 roku. Nazwa dania przyszła wraz z moemntem wprowadzenia ziemniaka jako roślinę jadalną do angielskiej kuchni. Cottage pie bylo potrawą popularną wśród ubogich pracowników rolnych, dla których ziemniaki  stanowiły jedną z podstaw ich wyżywienia. Z początku, jak podają źródła książek kucharskicj, potrawa była przygotowywana z resztek pieczonego mięsa i tłuczonych ziemniaków, które pełniło rolę ciasta na górze. Od 1877 roku funkcjonuje nazwa dania bardzo zbliżonego do cottage pie - "shepherd's pie", różnica polega na rodzaju mięsa. W cieście pasterza stosuje się jagnięcinę. 





Składniki:
  • 500 g mięsa wołowego lub wieprzowo-wołowego
  • 1 marchew
  • 1 cebula
  • 1/2 pora
  • 2 ząbki czosnku
  • 1 łyżka oliwy lub oleju
  • 300 ml bulionu wołowego lub drobiowego
  • 1 puszka rozdrobnionych pomidorów
  • 1 łyżeczka suszonego lub świeżego tymianku
  • 1/2 łyżeczki ziela angielskiego
  • 1 łyżeczka świezo zmielonego pieprzu
  • 2 listki laurowe
  • około 5 duzych lub 7 mniejszych ziemniaków
  • 3 łyżki masła
  • mleko lub śmietana (na wyczucie)
Przygotowanie:
  1. Na rozgrzanym oleju na patelni dodaj poszatkowaną marchew, cebulę, jeden ząbek czosnku i pora, dosyp ziele angielskie oraz tymianek. Kiedy warzywa zmiękną dodaj mięso wolowe i smaż aż te zbrązowieje. Wlej na patelnie pomidory z puszki oraz bulion. Przypraw pieprzem. dobrze wymieszaj ze sobą składniki i gotuj na otwartym ogniu aż wyparuje nadmiar płynu a sos zgęstnieje.
  2. W międzyczasie przygotuj wierzch zapiekanki. Obrane ziemniaki zagotuj w osolonej wodzie aż do uzyskania miękkości. Odcedź i dodaj masło i przeciśnięty przez praskę ząbek czosnku. Za pomocą tłuczka od ziemniaków wyrób gładką masę. Sukcesywnie dolewaj śmietany lub mleka do momentu powstania purèe.
  3. Do żaroodpornego naczynia wyłóż masę mięsną - przyklep aby ciasno przylegla do naczynia. Na to wyłóż masę ziemniaczaną. Szaptułką rozmaruj równomiernie po całości farszu. Zapiekaj w piekarniku rozgranym do temperatury 200 stopnic Celsjusza  do momentu aż wierzch purèe się zarumieni - około pół godziny. Podawaj na ciepło udekorowane natką pietruszki.





Smacznego!






piątek, 21 czerwca 2013

Manti - pierożki tureckie

Pierogi z serem feta i sosem jogurtowym

- turecka szkoła lepienia pierogów


Mantı, to popularne pierożki wywodzące się z kuchni tureckiej, ale popularne na całym Kaukazie, Azji Środkowej oraz islamskiej częściach Chin. Te niewielkie pierogi zdobyły także rzeszę fanów na terenach całego byłego ZSSR. Najczęściej wypełnione są nadzieniej z mielonego mięsa jagnięcgo i mieszanką przypraw. Dzisiaj troszkę mniej mięsna wersja z serem feta. Manri narodziło się z Anatolii, zostało wprowadzone w świat przez migrujące ludy tureckie w okresie panowania Imperium mongolskiego oraz dynastii Timurydów. Tureccy jeźdźcy mongolscy,których życie spowite było ciągłymi wyprawami, często mieli ze sobą zamrożone lub suszone manti, które szybko mogli zagotować nad ogniskiem. Inną opularną nazwą tej potrawy jest tatar böregi, co wskazuje i podkreśla popularność dania wśród ludów koczowniczych. Danie jest delikatnie pikantne w smaku i smaczne. Wraz z sosem jogurtowym, sprawia, że potrawa staje się rozkoszą dla poniebienia. Zatem komu w drogę, temu pierożka.




Składniki:
Ciasto:
  • 400 g mąki
  • 1 łyżka roztopionego masła
  • 1 jajko 
  • sól
Nadzienie:
  • 1 czerwona papryczka chilli, drobno pokrojona, oczyszczona z gniazda nasiennego
  • 2 cebule dymki, drobno posiekane
  • 2 ząbki czosnki, drobno posiekane
  • 200 g sera feta
  • 1 jajko
Sos:
  • 200 g jogurtu (użyłam typu greckiego)
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1 łyżka masła
  • 1 łyżeczka mielonej papryki
Przygotowanie: 
  1. Przygotuj ciasto: przesiej mąkę do miski, dodaj  jajko i roztopione masło, dosyp odrobinę soli i dolej 1/2  szklaki wody. Wyrób gładkie ciasto. Możesz dolać wody, jeśli ciasto wydaje się zbyt mało spręzyste i elastyczne. Przykryj i odstaw na 30 minut do wyrośnięcia w temperaturze pokojowej. 

  2. Przygotuj nadzienie: rozetrzyj widelcem ser feta, dodaj papryczkę i poszatkowaną cebulę i czosnek. Dodaj jajko i wymieszaj. Ewentualnie dopraw solą i pieprzem.

  3. Rozwałkuj cienko ciasto na stolnicy posypanej mąką. Pokrój płat na kwadraty o boku 4 cm. Na każdy połóż około 1/2 łyżeczki nadzienia. Uformuj pierożek chwytając go za wszystkie krawędzie i przyciskając palcami wzdłuż rogów.

  4. Wrzuć pierogi do garnka wypełnionego wrzącą osoloną wodą. Gotuj pierogi na wolnym ogniu przez około 4 minuty - aż do momentu ich wypłynięcia na powierzchnie wody. 

  5. Przygotuj sos: do jogurtu dodaj sok z cytryny i pół łyżeczki ostrej papryki. Rozpuść masło i dodaj pozostałą mieloną paprykę - zamieszaj. 

  6. Odcedź pierogi, rozłóż na talerze, polej sosem jogurtowym  i pokrop masłem z papryką. 


    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Turecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita



    Smacznego!

poniedziałek, 17 czerwca 2013

Trottole boscaiola

Trottole boscaiola


Składniki:
  • 375 g makaronu trottole
  • 60 g masła
  • 135 g drobno pokrojonego wędzonego boczku
  • 150 g pokrojonych w cienkie plasterki pieczarek
  • 1 rozgnieciony ząbek czosnku
  • 1 łyżeczka mielonego czarnego pieprzu
  • 300 ml śmietany
  • 1/2 szklanki startego parmezanu

Przygotowanie:

  1. Wrzuć makaron do wrzącej wody i gotuj bez przykrycia przez około 8 minut, aż będzie al dente. Odcedź.

  2. Na patelni rozpuść masło i smaż boczek przez około 5 minut mieszając. Dodaj grzyby oraz przeciśnięty przez praskę czosnek. Smaż przez kolejne 5 minut.

  3. Posyp pieprzem i dolej śmietanę. Gotuj ma małym ogniu bez przykrycia, aż sos wyparuje do połowy.

  4. Dodaj ser i gotuj do momentu aż się rozpuści. W dużym półmisku lub jeśli patelnia pozwoli, to tam wymieszaj makaron z sosem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Włoska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!


niedziela, 16 czerwca 2013

Warkocz drożdżowy

Warkocz drożdżowy 

- to nam Marysia warkocz uplotła!


Wspominaliśmy już, że Niemcy prawdopodobnie są krajem o najbogatszym wyborze pieczywa. Dzisiaj jako kolejny przykład potęgi piekarniczej Niemiec - warkocz drożdżowy. Ciasto jest łatwe i proste. Idealne na słoneczny niedzielny poranek. Wertując zasoby Internetu wzdłuż i wszerz niestety nie odnaleźliśmy pomysłodawcę nadawania wypiekom kształt warkocza. Zatem temat jeszcze nieskończony! 



Składniki:
  • 3 szklanki mąki
  • 1 szklanka mleka
  • 50 g masła
  • 3 łyżki cukru
  • 1 opakowanie drożdży w proszku
  • szczypta soli
  • szklanka rodzynek
  • 1 łyżka śmietany
  • 1 żółtko


Przygotowanie:

  1. Mąkę łączymy z cukrem i solą. Dodajemy drożdże i mieszamy.
  2. Stopniowo dodajemy mleko i masło wyrabiamy na jednolitą masę. Zostawiamy pod przykryciem na około godzinę- do podwojenia masy.
  3. Namoczone rodzynki posypujemy garścią mąki, dodajemy do ciasta, zagniatamy.
  4. Ciasto dzielimy na 3 części. Z każdej formujemy długie wałki. Zaplatamy z nich warkocz. (ciasto można ciągnąć, żeby warkocz był dłuższy.) Odstawiamy na 15 minut do wyrośnięcia. Następnie łączymy końcówki tworząc "wianek".
    Śmietanę mieszamy z żółtkiem. Tą masą smarujemy ciasto. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 200 stopni ok 40 minut. 



    Smacznego!

czwartek, 13 czerwca 2013

Kurczak w sezamie

Kurczak w sezamie

- ostry smak orientu w ustach




Składniki:

  • 500 g piersi z kurczaka 
  • olej do smażenia
  • 2 łyżki ziaren sezamu (uprażone)
Marynata:
  • 2 łyżki jasnego sosu sojowego
  • 1 łyżka octu ryżowego
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • 2 łyżki mąki kukurydzianej
  • 5-6 łyżek wody
  • 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • 1 i 1/2 łyżeczki brązowego cukru 
  • 1 łyżeczka oleju
  • 1/2 łyżeczki oleju sezamowego
Sos:
  • 1 szklanka wody
  • 2 kopiaste łyżki sosu hoisin (ewentualnie jako zamiennik 2 łyżki cukru i 2 łyżeczki octu) 
  • 1 łyżka cukru
  • 4 łyżeczki ciemnego sosu sojowego
  • 2 łyżeczki sosu chili lub sambal oelek (lub mniej w zależności od gustu)
  • 2 łyżeczki oleju
  • 2 ząbki czosnku lub 1 większy - wyciśnięte przez praskę
  • 2 łyżki mąki kukurydzianej
  • 1 dymka cebulki, drobno posiekana

Przygotowanie:

  1. Pokrój kurczaka pokroić w 1 1/2 cm kostkę. Przygotuj marynatę poprzez połączenie wszystkich składników ze sobą. Jeśli marynata wydaje się zbyt gęsto dolewaj odrobinę wody. Wymieszaj mięso z marynatą, tak by całkowicie je pokryło. Odstaw na 20 minut.

  2. Wymieszać składniki sosu, oprócz dymki. Przelej sos do niewielkiego garnka i doprowadź do wrzenia. Następnie, utrzymuj w cieple na bardzo małym ogniu, na czas smażenia kurczaka.

  3. Mocno rozgrzej olej w woku lub na patelni. Smaż kawałki kurczaka porcjami aż do osiągnięcia złoto-brązowego koloru. wyjmij z woka i odsącz z nadmiaru tłuszczu na papierowym ręczniku.
  4.  Tuż przed końcem smażenia kurczaja zagotuj ponownie sos i dodaj dymkę. Upraż sezam na suchej patelni - aż ten się lekko zarumieni. Przełóż kurczaka do półmisek, polej równomiernie sosem i posyp ziarnami sezamu. Możesz podawać z ryżem.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z KuchnieOrientu.pl

Smacznego!

niedziela, 9 czerwca 2013

Leniwe


Kluski Leniwe

- klasycznie, po polsku, na słodko


Pierogi, czy kluski leniwe? Według mnie kluski. Nie doszukałam się genezy powstania, a szkoda. Danie, które większości, jeśli nie wszystkim kojarzą się z dzieciństwem. Jak dziecko zawsze grymasi przy obiedzie, przy tym daniu praktycznie nigdy. Lekkie jak chmurki, a wraz ze słodko-maślanym smakiem zabierają podniebienie hen wysoko. MilkyWay tylko w reklamie unosił się na mleku, kluski leniwe zawstydziły batonik i unoszą się na wodzie. Są proste w przygotowaniu, zatem mimo upływu lat, z racji na szybki czas przygotowania oraz wspomnienia warto przypomnieć sobie ich smak.



Składniki:
  • 200 g tłustego twarogu
  • 1/2 szklanki mąki
  • 1 jajko
  • szczypta soli
Przygotowanie:
  1. W niewielkiej misce widelcem rozgnieć na bardzo drobno ser biały. Dodaj żółtko i wymieszaj. Dosyp mąkę oraz sól.
  2. Ubij pianę z białka i dodaj do miski. Następnie wymieszaj i zagnieć masę, tak aby powstało miękkie i lekko lepiące się ciasto. Wyłóż ciasto na oprószoną mąką stolnice i uformuj z ciasta wałki o podobnej średnicy.
  3. Tnij każdy wałek po skośie na równe kawałki ciasta. Wrzuć kluski do gotującej lekko osolonej wody i gotuj do momentu wypłnięcia leniwych na wierzch. 



4.  Podawaj gorące z plasterkami masła i cukrem. Równie świetnie smakują następnego dnia odsmażone na      maśle - jeśli jakiekolwiek sztuki dotrwają do dnia następnego.



Smacznego!





Sarma

Faszerowane liście winorośli z cytryną

- gołąbki po turecku


W większości krajów spożywa się jedynie owoce winnej latorośli, tylko w nielicznych rejonach świata jada się również liście rośliny. Jednym z krajów, gdzie chętnie zamiast liści kapusty, stosuje się do zawijania nadzienia liści winnej latorośli to Turcja. Gołąbki z liści winogron nazywa się sarma, dolma, czy też dolamades w Grecji. Nadzienie potrawy może być zarówno mięsne i bezmięsne, gotowane na parze i smażone. Dolma po turecku oznacza "nadziewane rzeczy"Jednak to słowo dotyczy ogólu warzyw, które się nadziewa - cukinii, bakłażanów, papryki i innych. Jeśli sprawa dotyczy już zawijanych liści winorośli z farszem, to precyzyjniej danie nazwać sarmą. Nazwa pochodzi od tureckiego czasownika oznaczającycego "zawinąć". Na świecie jednak ta ogólna nazwa przyjęła się bardziej. Dolma gotowana z oliwy z oliwek bez mięsa mielonego jest czasem nazywana yalancı dolma "yalancı" dosłownie oznacza "kłamcę", czyli fałyszwe, bo bezmięsne nadzienie. Zachęcam do spróbowania tych nietuzinkowych oszustów. Zapach soku z cytryny orzeźwiająco działa na zmysły. Najlepiej spożywać je lekko ostudzone, ale nie zimne. Liście lepiej wybrać mimo wszytsko mniejsze - przy większych liście są nieco sztywniejsze i twardsze.




Składniki:
  • 250 g świezych liści winorośli
  • 1 cebula, drobno posiekana
  • 1 pomidor, sparzony, obrany ze skórki
  • 150 g ryżu
  • 2 łyżki oliwy
  • 50 g rodzynek
  • 50 g orzeszków piniowych (użyłam poszatkowanych ziemnych)
  • 1 łyżeczka przecieru pomidorowego
  • 1 łyżeczka mielonej słodkiej papryki
  • szczypta mielonego cynamonu
  • szczypta mielonego  ziela angielskiego
  • pieprz i sól
  • sok z 1/2 cytryny
  • plasterki z cytryny
Liście winorośli po i przed obgotowaniem


Wykonanie:
  1. Obgotuj przez chwilę liście winorośli w osolonym wrzątku. Po ostudzeniu odetnij ogonki z liści. Za pomocą blendera zmiksuj pomidora.
  2. Usmaż poszatkowaną cebulę na łyżce oliwy. Jak tylko cebula się zeszkli dodaj przecier pomidorowy, ryż, orzeszki, oraz rodzynki. Sna z orzez chwilę i dodaj zblendowane pomidory i zalej 2 szklankami wody. Przypraw papryką, cynamonem, zielem angielskim, solą i pieprzem. Gotuj na wolnym ogniu, mieszajac od czasu do czasu - do momentu aż ryż wchłonie wodę. Odstaw do wystygnięcia. Dodaj sok z cytryny i zamieszaj.
  3. Na każdy liść winorośli nałóż około 2 łyżek farszu, złóż brzegi i zawiń farsz wokół liścia.
  4. Na rozłożonych na dnie garnka plasterkach cytryny połóż roladki. Zalej dwiema szklankami wody i skrop resztą oliwy. Gotuj prez około 20 minut na wolnym ogniu. Podawaj po wystudzeniu.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Turecka. Tradycyjne smaki i potrawy".
Smacznego!

środa, 5 czerwca 2013

Enchilada

Enchiladas

- rodem z pikantnego Meksyku!


Enchladas to jeden ze sposobów przygotowywania tortilli. Jest to rodzaj zapiekanki - tortille zawija się jak naleśnik wokół mięsnego lub rybengo farszu, następnie układa się zwinięte tortille obok siebie, polewa sosem i zapieka. Meksykanom długo obce było mięso wołowe, czy wieprzowe, do ich kuchni wprowadzili je Hiszpanie i Francuzi. Bardzo szybko znalazły się w miejscowym jadłospisie. Nazwa tego tradycyjnego meksykańskiego dania pochodzi od czasownika enchilar, który znaczy tyle, co "dodać papryczkę chilli". Danie swoją historią sięga conajmniej czasów Majów. Ludność zamieszkała w rejonie jeziora Doliny Meksyku tradycyjnie spożywali złożone wokół niewielkich ryb placki kukurydziane. Obecnie jest niezliczona ilość wariacji na temat tego dania. Zarówno nadzienie, składniki jak i sosy są tak różne, jak przygotowujący danie kucharze. Danie nie należy do najlżejszych, jak większość  posiłków kuchni meksykańskiej, ale od czasu do czasu dobrze jeść zjeść porządnie.



Składniki:
  • 1 puszka pomidorów z puszki (400 g)
  • 1 puszka czerwonej fasoli (400 g)
  • 500 g mielonego mięsa wołowego lub wieprzowo-wołowego
  • 1 mała puszka koncentratu pomidorowego
  • 1 duża czerwona cebula, drobno posiekana
  • 2 ząbki czosnku, pokrojonego
  • 1 strączek papryczki chilli, pozbawiony gniazd nasiennych, drobno pokrojony
  • 1 średniej wielkości czerowna papryka
  • 1 łyżeczka mielonego kuminu
  • 1 łyżka suchego lub świeżego oregano
  • sól do smaku
  • oliwa z oliwek
  • 8 płatów małych tortilli 
  • 1 1/2 szklanki startego sera cheddar
  • gęsta śmietana 30-40%



Przygotowanie:
  1. Przygotuj pomidorową salsę: Za pomocą blendera zmiskuj na gładką masę: pomidory, cebulę, papryczkę chilli i czosnek. Dodaj sól i wymieszaj.
  2. Rozgrzej odrobinę oliwy na patelni, wrzuć pokrojoną drobno czerwoną paprykę, jak się lekko zeszlki dodaj mięso i smaż aż zmieni kolor często mieszając. Dodaj koncentrat pomidorowy, przypraw kuminem i oregano. Wlejj połowę przygotowanej wcześniej salsy oraz fasolkę. Aby złagodzić smak możesz dodać pół opakowania gęstej śmietany. Smaż bez przykrycia do momentu aż admiar płynu wyparuje.
  3. Rozsmaruj oliwę na żarodopronym, najlepiej płytkim i prostokątnym, naczyniu, w którym będziesz piekł/a enchiladas.
  4. Podgrzej tortille na patelni, ale tak aby ciągle były elastyczne. Na środek każdego placka połóż nadzienie i zroluj. Następnie jedno przy drugim połóż zwinięte enchiladas, ale tak aby nie przylegały do siebie zbyt ciasno. 

 5. Rozlej na tortille resztę sosu pomidorowego i posyp serem. Piecz przez ok. 15 minut w temperturze 180 stopni Celsjusza, aż ser się roztopi.


6.  Po wyjęciu posyp liśćmi kolendry lub pietruszki. Podawaj ze śmietaną.


Smacznego!






wtorek, 4 czerwca 2013

Ciasto z rabarbarem

Ciasto z rabarbarem

- obcy znad Wołgi atakuje- 





Rabarbar zwany jest "obcym znad Wołgi". Rababarbar ukochał sobie chłodny klimat, zatem bez wstydu rośnie dziko w okolicach tej rosyjskiej rzeki. Oryginalnie pochodzi z Chin, z zimnych rejonów Mongolii oraz Syberii. W Państwie Środka jest zaliczany do jednej z 50 podstawowych roślin leczniczych. Zawiera w sobie dużo witamin A, C, E . Jednak wypłukuje z organizmu wapń więc jest nie wskazany dla osób z kamieniami lub piaskiem w nerkach. W warzywie spożywamy zielono - różowawe liście, które można przetworzyć na kompot, dżem czy dodatek do ciast. Obecnie rabarbar jest uprawiany w wielu krajach między innymi w Polsce. Pierwsze odnotowany przepis, pochodzi prawdopodbnie z 1806/1807 roku z książki kucharskiej Marii Elizy Rundell na tartę z rabarbarem. To właśnie w Wielkiej Brytanii od kilku stuleci   jest najchętniej w porównaniu do innych krajów dodawany do cwypieków i powideł. Okres wojowania targowisk trwa stosunkowo krótko, zatem śpieszmy się jeść rabarbar tak szybko odchodzi!


Składniki:
  • rabarbar - około 1 kg
  • szklanka cukru
  • kostka masła
  • 4 jajka
  • 1 i 1/2 szklanki cukru + 1 łyżka
  • 2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • cukier wanilinowy (małe opakowanie)
  • ok. 1 i 1/2 szklanki mąki
Rabarbar

Przygotowanie:
  1. Rabarbar obieramy, kroimy na plasterki i zasypujemy szklanką cukru. Odstawiamy na godzinę, żeby puścił sok.
  2. Masło ucieramy z cukrem i cukrem wanilinowym. Dodajemy jajka nadal ucieramy.
  3. Proszek do pieczenia łączymy z mąką, powoli dosypujemy do masy jajecznej i mieszamy tak by ciasto było lejące, ale nie rzadkie.
  4. Dokładnie odsączamy rabarbar.
  5. Na wyłożoną papierem blachę wykładamy ciasto, na nie układamy owoce. Całość posypujemy cukrem (2 łyżki).
  6. Wstawiamy do nagrzanego do 180 stopni piekarnika i pieczemy około 30 minut. Tak by ciasto się zarumieniło.
  7. Gotowe ciasto można posypać cukrem pudrem. Smakuje równie dobrze na ciepło jak i na zimno.

Smacznego!