środa, 30 października 2013

Napój z limonki i mięty

Napój chłodzący z limonki i mięty

- życie to fiesta


Meksykański kalendarz jest wypełniony świętami o zróżnicowanym charakterze. Czy jest to święto o charakterze religijnym, oficjalna uroczystość, czy też prywatna - najważniejsza jest tu zabawa. Meksykanie uwielbiają celebrować w szerokim gronie towarzystwa, czy rodziny - która jest bardzo liczebna, zważywszy, ze więzy są bardzo silne - nawet z dalszą rodziną. Naród meksykański jest otwarty i życzliwy, dlatego też nawet obcy uczestnik fiesty będzie się czuł dobrze w obcym chwilowo dla siebie tłumie. Meksykańska zabawa nie stawia żadnych ograniczeń, każdy zapomina o problemach dnia codziennego, zabawa integruje, a życie nabiera uroku. Poza tym, że naród meksykański uwielbia jeść, to także pić. Trunków jest wiele, napojów bezalkoholowych także. Te mają orzeźwiać. Na ten przykład przedstawiamy, chłodzący napój z limonki i mięty. Idealny na ciężką głowę po urokach zabawy.




Składniki:
  • 1 szklanka soku z limonki
  • 3 szklanki schłodzonej wody mineralnej
  • 1/4 szklanki grubo krojonych liści świeżej mięty
  • 1/2 szklanki wody
  • 1/3 szklanki cukru pudru
  • kostki lodu


Przygotowanie:
  1. Przygotuj syrop cukrowy: wymieszaj składniki w małym rondelku. Gotuj na małym ogniu, aż cukier się całkiem rozpuści. Doprowadź do wrzenia i zdejmij z ognia, ostudź i wstaw do lodówki, aby się ostudził.

  2. W dużym dzbanku wymieszaj syrop z sokiem z limonki, wodą mineralną i miętą. Do szklanek z kostkami z większej wysokości rozlej napój i od razu podawaj. 




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Meksykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

wtorek, 29 października 2013

Curry z kurczakiem i dynią

Curry z kurczakiem i dynią  

z pomidorami w mleku kokosowym


Dynia jest wyjątkowo ciekawym warzywem. Poza swoim urokliwym kształtem, na uwagę zasługuje także fakt, że jedynie na Antarktydzie nie jest uprawiana. Ojczyzną dyni podobnież jest Ameryka Północna - tam też jest najbardziej popularna jako warzywo konsumpcyjne i ozdobne. Największe uprawy i okazy dyni także można spotkać w USA. Największymi producentem dyni po Stanach jest Kanada, Indie i Chiny. Dynie spożywa się zarówno na słodko jak i pikantnie. W Indiach jedno z najpopularniejszych dań z wykorzystaniem tego warzywa jest potrawa zwana kadu ka halwa - dynia smażona na maśle z cukrem i przyprawami. Pomarańczowe warzywo często jest także składnikiem popularnego dania typu sambar. Jak się okazuje, dynia może być także świetnym dodatkiem do potraw curry. Danie idealne na pierwsze chłodniejsze jesienne podmuchy. Dzięki lekko ostrej nucie i imbirowi rozgrzeje przyjemnie żołądek. Co należy w tym miejscu dodać, to fakt, że dynia jest bardzo zdrowa,  w szczególności jej pestki. Tłuszcze w nich zawarte zaliczają się do pełnowartościowych tłuszczów roślinnych, ponadto zawierają bardzo dużą ilość nienasyconych i wielokrotnie nienasyconych kwasów tłuszczowych, które spełniają ważne funkcje w naszym organizmie. 




Składniki:
  • 2 pojedyncze piersi kurczaka
  • 300 g dyni
  • 1 pomidor, obrany ze skóry
  • 1 nieduża papryczka chili
  • 400 ml mleka kokosowego w puszce
  • 125 ml passaty pomidorowej
  • 200 g ryżu do podania
  • 2 łyżki masła klarowanego

Marynata do kurczaka:
  • 1/2 łyżeczki ostrej papryki 
  • 2 łyżeczki kurkumy
  • 1 łyżka drobno startego imbiru
  • 2 ząbki czosnku, drobno starte
  • 1 łyżka oliwy z oliwek
  • szczypta soli i świeżo zmielonego pieprzu




Przygotowanie:
  1. Opłucz i wyczyść piersi z wszelkich błon, tłuszczu i kostek. Pokrój w kostkę i dopraw solą i świeżo zmielonym pieprzem. Natrzyj mięso składnikami marynaty: ostrą papryką, kurkumą, imbirem, czosnkiem, cynamonem i oliwą z oliwek. Odstaw na minimum 1 godzinę w temperaturze pokojowej.

  2. Pokrój miąższ dyny w około 1 cm kostkę. Sparz skórę pomidora, obierz i pokrój w kosteczkę, usuwając wcześniej szypułki i gniazda nasienne. Papryczkę chilli przekrój wzdłuż, wytnij gniazdo nasienne i pokrój drobno. 

  3. W większym garnku o grubszym dnie rozgrzej 1 łyżkę sklarowanego masła. Kiedy się rozgrzeje usmaż kawałki piersi kurczaka aż się zarumienią ze wszystkich stron. Pod koniec smażenia dodaj papryczkę chilli i wyłóż całość na talerz.
  4. Na garnek wylej drugą łyżkę płynnego masła, wrzuć dynię, posól i obsmaż z każdej strony. Z puszki z mlekiem kokosowym zbierz gęstą część do miski a pozostało dolewaj stopniowo do garnka z dynią. Gotuj dynię w mleczku przez około 5 minut.

  5. Dodaj passaty pomidorowej i gotuj przez kolejne 3 minuty. Ugotuj w międzyczasie ryż. Wlej do garnka wcześniej zebraną śmietankę z mleczka kokosowego. Dopraw dynię solą i pieprzem. Gotuj przez około 10 minut lub do momentu, gdy dynia stanie się miękka. Wsyp usmażone piersi kurczaka i gotuj przez kolejne 5 minut.

  6. Dodaj do całości świeże pomidory i gotuj przez około 2 minuty. Odstaw z ognia i podawaj gorące z ugotowanym ryżem.




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestia Smaku

Smacznego!

poniedziałek, 28 października 2013

Muffinki na Halloween

Muffinki na Halloween

w pajęczej sieci!



Od kilku lat przejmujemy tradycje ze Stanów Zjednoczonych. Jeszcze nie kroimy indyka na Święto Dziękczynienia, ale mamy walentynki i Halloween. Ja się skłaniam do swojskich Zaduszek. Ale co kto lubi... Muffinki zrobiłam z ciasta Gugelhupf . Jedynie nie dałam rodzynków.

Składniki:

Muffinki:
Pieczemy 25-30 minut w 180 stopniach. Czas zależy od wielkości foremek.

Krem:
  • 125 g masła
  • 450 g cukru pudru
  • 3 łyżki mleka
  • barwnik pomarańczowy
  • 3 łyżki kakao
  • odrobina cukru wanilinowego

Przygotowanie:
  1. Masło w temperaturze pokojowej ucieramy na krem z cukrem pudrem
  2. Dodajemy cukier wanilinowy i mleko. Mieszamy na jednolitą masę.
  3. Do osobnej miseczki odkładamy trochę masy (odłożyłam z 4 łyżki)- do niej dodajemy kakao i mieszamy do uzyskania jednolitego koloru
  4. Do pozostałej części dodajemy  pomarańczowy barwnik i mieszamy.
  5. Na zimne muffinki nakładamy pomarańczowy krem. Brązowy przekładamy do szprycy z cienką końcówką, lub do woreczka i robimy mała dziurkę. Rysujemy spiralę.
  6. Wykałaczką rysujemy promienie od środka spirali.
  7. Ciastka chłodzimy w lodówce by krem stanął.

Smacznego!



niedziela, 27 października 2013

Brzoskwinie w cieście

Brzoskwinie w cieście

- klasyk z wietnamskiego baru


Najważniejszym świętem w Wietnamie jest Nowy Rok, czyli Święto Tet. Odbywa się według kalendarza księżycowego i przypada między 19 stycznia a 20 lutego, kiedy zaczynają kwitnąć brzoskwinie. Owoc brzoskwini symbolizuje długie życie.  Przygotowania do święta zaczynają się już dwa tygodnie wstecz - Wietnamczycy kupują nowe ubrania, a ich domy przyozdabiają kwiatami rozkwitającej brzoskwini. 





Składniki:
  • 2 szklanki mąki pszennej
  • 1 szklanka mleka
  • 1-2 puszki brzoskwini w zalewie
  • 1/4 szklanki wody gazowanej
  • 3 łyżki cukru
  • 30 g wiórków kokosowych
  • 2 jajka
  • 4 łyżki śmietany (18%, kremowa)
  • 300 ml oleju roślinnego do głębokiego smażenia

Przygotowanie:
  1. W misce wymieszaj mleko, jajka, cukier, wodę gazowaną, wiórki kokosowe oraz śmietanę. Dodaj mąkę pszenną  i całość dokładnie wymieszaj do uzyskania jednolitego ciasta.
  2. Rozgrzej olej na patelni. odsączone z syropu brzoskwinie namocz w w przygotowanym cieście - smaż na rozgrzanym tłuszczu i obracaj aby się równomiernie przyrumieniły. Wyłóż je na papierowym ręczniku, abym pozbyć się nadmiaru tłuszczu.
  3. Wyłóż brzoskwinie w cieście na talerz i oprósz wiórkami kokosowymi. Podawaj ciepłe.

Przepis zaczerpięty - zmodyfikowany z Chińskie Przepisy

Smacznego!

piątek, 25 października 2013

Penne all'Arrabbiata

Penne z sosem Arrabbiata

- czyli makaron na szybko i wściekło


Sos Arrabbiata to pikantny sos do makaronu na bazie czosnku, pomidorów, czerwonej papryczki chilli gotowanych z dodatkiem oliwy z oliwek. "Arrabbiata" w języku włoskim dosłownie oznacza "wściekły", nie trzeba długo się zastanawiać skąd  ta nazwa się wzięła. Najczęściej sos Arrabbiata dodaje się do makaronu typu penne. Istnieje wiele odmian od oryginalnego przepisu na sos, które zachęcają do wzbogacenia sosu o cebulę, parmezan, czy kiełbaski. Dużym plusem potrawy jest, że jeśli trzymać się wersji wegetariańskiej, dane jest niskokaloryczne, a także stosunkowo tanie. Poza makaronem sos dodawany jest także do podkreślenia smaku drobiu, owoców morza chleba, czy nawet jako sos do pizzy.  Penne all'Arrabbiata jest pochodzenia włoskiego, dokładnie źródła dania należy doszukiwać się w samym Rzymie. 




Składniki - 2 porcje:
  • 200 g makaronu penne
  • 1 puszka pomidorów bez skórki (400 g)
  • 1 długa czerwona papryczka chili, posiekana i pozbawiona gniazd nasiennych
  • 2 ząbki czosnku, posiekane
  • świeżo zmielony pieprz, sól
  • 2 łyżki natki pietruszki, oregano lub bazylii do posypania
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • ewentualnie: parmezan do posypania

Przygotowanie:
  1. W garnku zagotuj 2 litry osolonej wody.
  2. Na patelnie z rozgrzaną oliwą wrzuć czosnek i papryczkę chilli. Smaż przez około minutę, następnie dodaj pomidory z puszki wraz z zalewą. Dopraw sos solą i pieprzem. Gotuj całość do momentu aż sos zgęstnieje.
  3. Wrzuć makaron do wrzątku i zagotuj al dente - powinno to zająć około 10 minut. Ugotowany makaron odcedź, przełóż na patelnie i wymieszaj z sosem.
  4. Wyłóż penne do misek lub na talerze i posyp poszatkowaną natką pietruszki lub bazylią. Podawaj gorące.



Uwagi: zamiast pomidorów z puszki możesz użyć 4 średniej wielkości świeżych. Wystarczy obrać je ze skórki i posiekać.

Smacznego!

czwartek, 24 października 2013

Kurczak z ananasem po tajsku

Kurczak po tajsku z ananasem

stir fry z ryżem




Kuchnia tajska jak żadna inna potrafi w jednym daniu skomponować ze sobą składniki jakich zazwyczaj zupełnie się ze sobą nie łączy. Owoce z mięsem tworzą duet bardzo ciekawy w smaku. Smak słodki miesza się z ostrym i kwaśnym. Kuchnia tajska słynie z niesamowitego smaku warzyw, które uprawiane są w sprzyjających warunkach wilgotnej gleby. Świeżość warzyw, to podstawa w kuchni Tajów. Papryka stanowi jedno z najbardziej ulubionych warzyw w Tajlandii. Choć do kraju Tajów sprowadzona została przez Portugalczyków późno, bo dopiero w VI wieku, to obecny wybór gatunków może przywrócić o zawrót głowy. Papryczka chilli przetwarzana jest na wiele sposobów i ma bogatą ilość zastosowań - krojone, suszone, pasty i sosy są dodatkiem większości dań. Dzięki niej mogę przedstawić niniejszą potrawę - kurczaka smażonego na szybko z ananasem w słodko-pikantnym sosem. Danie wcale by nie powstało, gdyby nie moje gapiostwo. Miały być plastry ananasa w cieście - jednak zamiast patrzeć na opis, spojrzałam na datę ważności, po otworzeniu puszki okazało się, że były to części ananasa. W efekcie nie żałuję, danie wyszło wyjątkowo dobre. Ananas, imbir, czosnek i papryczka chilli tworzy bardzo zgrane połączenie.


Składniki dla 4 osób:
  • 2 piersi kurczaka, pokrojone w kostkę o średnicy 1,5 cm
  • 2 lyżki mąki kukurydzianej
  • 1/2 czerwonej papryki
  • 1/2 zielonej papryki
  • 3 cm korzenia imbiru
  • 2 ząbki czosnku
  • 1 łyżka słodkiego sosu chilli
  • 1 łyżka sosu rybnego
  • 1 łyżka sosu ostrygowego (opcjonalnie)
  • 1 mała papryczka chilli, drobno pokrojona
  • 2 łyżki masła
  • 1 łyżka oleju - użyłam sezamowego
  • 1 puszka krojonego drobno ananasa
  • 200 g ugotowanego ryżu


Przygotowanie:
  1. Pokrój kurczaka na kostkę o średnicy 1,5 cm. Wsyp kawałki do miski, wymieszaj z mąką kukurydzianą i odstaw.

  2. Podgrzej olej na większej patelni lub woku na średnim ogniu. Dodaj czosnek z imbirem i smaż przez około 30 sekund ciągle mieszając. 

  3. Dodaj pokrojoną w kawałki paprykę, drobno posiekaną papryczkę chilli i kawałki ananasa. Smaż przez 3-5 minut, aż papryka stanie się miękka, ale ciągle chrupiąca. Dodaj sosy i zalewę po ananasach. Zdejmij z ognia.
  4. Na 2 łyżkach masła usmaż kawałki kurczaka przez około 5 minut, aż ten stanie się złoty. Dodaj do woka lub patelni z ananasem. Podgrzewaj przez 2-3 minuty na średnim ogniu.

  5. Podawaj z ugotowanym ryżem.


Uwagi: Do wzmocnienia ostrego smaku dodałam 1,5 łyżeczki sosu piri -piri

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Skinny Taste

Smacznego!

wtorek, 22 października 2013

Makaron z kurczakiem w słodkim sosie sojowym

Makaron w słodkim sosie sojowym 

z filetami z udek kurczaka i kapustą bok choy


Na ogół w diecie Tajów mięso odgrywa rolę drugorzędną, częściej pojawia się jedynie w części północnej i południowej kraju. W Tajlandii główną wyznawaną wiarą jest buddyzm, który zabrania zabijania zwierząt. W Tajlandii trudno szukać tajskiego rzeźnika, najczęściej jest to fach emigrantów, głównie chińskich emigrantów. Jeśli już jednak mówić o mięsie, to najbardziej popularny jest drób - kurczaki i kaczki, za nimi plasuje się wieprzowina. Najważniejsze jest aby było przyrządzane od razu po zakupie, mieli się je lub kroi na drobne kawałki i przeważnie smaży się krótko w woku. Innym popularnym sposobem na przygotowanie dań mięsnych jest grillowanie, po wcześniejszym marynowaniu. Bardzo popularne są dania typu curry, ponadto mięso kurczaka (gai) używa się do sałatek lub jako baza do bulionów i zup z makaronem ryżowym. Mięso często podaje się przybrane liśćmi kolendry, która jest bardzo popularnym ziołem w kuchni azjatyckiej.



Składniki:
  • 350 g makaronu ryżowego w formie wstążek (użyłam typu hokkien)
  • 2 łyżeczki oleju sezamowego
  • 2 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 1 świeża mała czerwona papryczka chilli, drobno pokrojona
  • 300 g filetów z ud kurczaka, grupo pokrojonych
  • 250 g chińskiej kapusty bok choy, pokrojonej w ćwiartki
  • 2 młode cebulki, cienko pokrojone
  • 2 łyżki słodkiego sosu sojowego manis kecap
  • 1 łyżka sosu ostrygowego
  • 1 łyżka sosu rybnego
  • 1 łyżka startego cukru palmowego
  • 1/4 szklanki świeżej kolendry, grubo posiekanej (bardzo ewentualnie pietruszki)
  • 1 łyżka suszonej/prażonej cebuli
Bok choy przypomina wyrośniętą roszponkę


Przygotowanie:
  1. Zalej makaron wrzątkiem w dużym żaroodpornym naczyniu, następnie rozdziel widelcem i odcedź.
  2. Rozgrzej olej w dużym woku olej, smaż czosnek z chilli o momentu gdy poczujesz wyrazisty aromat. Wrzuć kurczaka i smaż energicznie do zrumienienia. Wrzuć do woka bok choy i cebulkę i smaż jeszcze przez moment.
  3. Dodaj do woka makaron z sosami i cukrem. Smaż energicznie, lekko potrząsając  wokiem, aby wymieszać składniki. Zdejmij z ognia i wrzuć posiekaną kolendrę, ponownie lekko potrząsając. Na koniec oprósz wszystko prażoną cebulą.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

poniedziałek, 21 października 2013

Kapusta bok choy z chilli

Gotowana na parze kapusta bok choy

 z chilli



Jak głosi legenda, Shennong, czyli Boski Rolnik i bohater mitologii chińskiej, nauczył Chińczyków korzystania z roślin jadalnych, uprawy zbóż leczenia ziołami. Kuchnia chińska zna i stosuje ogromna ilość warzyw, a sposoby ich przyrządzania są nie do zliczenia. Kuchnia oparta jedynie o warzywa, znana jest w Chinach już od czasów twórcy taoizmu Laozi, jak i dzięki znacznym wpływom buddyzmu, który w swoich podstawach unika spożywania mięsa. Chińczycy, podobnie jak Polacy warzywa najchętniej kupują na bazarach, gdzie można ich dotknąć powąchać i wybrać odpowiednie dla nas. Na pierwszym miejscu wśród współcześnie jedzonych warzyw jest kapusta. Warzywo zwane kapusta gorczycową zwane również pak-choi, czy w języku mandaryńskim baicai, natomiast w dialekcie kantońskim bok choy, jest szczególnym warzywem. Jej smak można określić jako lekko gorzkawy, jest czymś pomiędzy kapustą a botwiną. ma szerokie zastosowanie w zupach, ale można ją także szybko podsmażyć w woku, np ze strączkami chilli. Można ją też gotować na parze i podawać z sosem sojowym. Mimo, że kapusta bok choy jest powszechna w krajach azjatyckich, nie jest najczęstszym warzywem ekspertowym do Europy. Warzywa w Chinach poddaje się krótkotrwałej obróbce, dzięki temu zachowują swój naturalny kolor oraz wartości odżywcze. Czas gotowania, czy też smażenia zależny jest od naturalnej twardości warzywa - w tym przypadku liczą się nawet sekundy. 


Składniki:
  • 4 młode kapusty bok choy (użyłam jednej większej, która miała wiele baby bok choy)
  • 1 łyżka oleju arachidowego
  • 2 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 2 łyżki jasnego sosu sojowego
  • 1 1/2 łyżeczki ostrego sosu chilli (użyłam sambal oelek)
  • 2 dymki, pokrojone w plasterki
  • 1/4 szklanki świeżych liści kolendry
  • 1 mała papryczka chilli, pozbawiona gniazd nasiennych pokrojona w plasterki 
Przygotowanie:
  1. Podziel kapustę bok choy na pół. Umieść ją na w garnku do gotowania na parze. Wymieszaj olej arachidowy z czosnkiem, sosem sojowym i chilli. Skrop mieszanką kapustę.

  2. Gotuj kapustę przez około 7 minut lub więcej pod przykryciem nad garnkiem z gotującą się wodą, aż zmięknie. Posyp liśćmi kolendry i plasterkami papryczki chilli. Podawaj na ciepło.



Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Chińska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

sobota, 19 października 2013

Penne carbonara

Penne Carbonara

 - makaron górników 



Makaron Carbonara pochodzi z połowy XX wieku, z regionu zwanego Lacjum, a dokładniej Rzymu. Istnieje wiele teorii na temat pochodzenia nazwy potrawy. Carbonaro znaczy tyle, co palnik węglowy, stąd też teoria, że potrawa powstała jako posiłek dla górników. W samych Stanach Zjednoczonych spaghetti carbonara okresla się jako spaghetti górnika. Danie jest bardzo proste jeśli chodzi o wykonanie i potrzebne do jego przygotowania składniki: jaja, ser, beko czarny pieprz i oczywiście makaron. Najbardziej popularnym makaronem do przygotowania carbonara jest spaghetti, inne najczęściej stosowane to fettucine, rigatoni oraz bucatini. Najważniejsze w przygotowaniu potrawy, a konkretnie sosu do niego jest to ab ten podczas przygotowania się nie ściął. Niektóre szkoły nakazują użycie całych jajek, inni stosują same żółtka. Krem powinien nie zawierać żadnych grudek. W wersjach poza granicami Włoch często dodaje się czosnku. Carbonara, jak wiele czołowych światowych dań zawiera odmiany, cy urozmaicenia w dodatkach, do pasty carbonara bywa, że dodaje się brokuły, groszek, grzyby oraz inne warzywa.


Składniki - 4 porcje:

  • 4 grubo pokrojone plastry boczku
  • 375 g makaronu penne
  • 3 lekko ubite żółtka jaj
  • 1 szklanka śmietany 18%
  • 1/2 szklanki startego drobno parmezanu
  • 2 łyżki grubo posiekanego świeżego szczypiorku
  • szczypta świeżo zmielonego pieprzu, sól


Przygotowanie:
  1. Usmaż plastry boczku aż ten stanie się chrupiący.
  2. Ugotuj makaron, tak aby był al dente - do osolonego wrzątku wrzuć makaron i gotuj przez około 10 minut.
  3. Wymieszaj wyjęty z wrzątku makaron żółtkami, śmietaną oraz usmażonym boczkiem.. Oprósz parmezanem i posyp szczypiorkiem. Podawaj od razu.

Uwagi:  wykonując sos wymieszałam jajka ze śmietaną i pieprzem. Wykonałam jak w przepisie, czyli bez podgrzewania, w efekcie makron zbyt szybko nabrał temperatury pokojowej. Radziłabym mimo wszystko  ostrożnie podgrzać sos.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Włoska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

środa, 16 października 2013

Ciasto z kawą z cykorii

Ciasto z kawą z cykorii


Substytut kawy można uzyskać z cykorii, zbóż lub uprażonych żołędzi. Cykoria pochodzi z Europy i jest źródłem: witamin A i C, kwasu foliowego i manganu. Do tego jest bogata w błonnik. W jej liściach zawiera się także dobrze przyswajalne żelazo. Aby uzyskać kawę korzeń cykorii jest suszony i prażony. A następnie rozdrabniany. Pierwotnie było to ciasto z kawą Inką. Znaczy się z kawą zbożową, nie sąsiadką. Jednak w domu posiadałam kawę z cykorii to wsypałam co miałam.Wyszło całkiem zacnie.


Składniki:
- 2 szklanki mąki
- 2 jajka
- 1 łyżka kawy zbożowej
- 1 łyżka miodu
- ¼ kostki margaryny
- ¾ szklanki mleka
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- ½ szklanki cukru

- odrobina aromatu śmietankowego (dodałam od siebie) - See more at: http://arabeskawaniliowa.blogspot.com/2013/10/ciasto-z-kawa-zbozowa.html#sthash.fUaFMRUQ.dpuf
- 2 szklanki mąki
- 2 jajka
- 1 łyżka kawy zbożowej
- 1 łyżka miodu
- ¼ kostki margaryny
- ¾ szklanki mleka
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- ½ szklanki cukru

- odrobina aromatu śmietankowego (dodałam od siebie) - See more at: http://arabeskawaniliowa.blogspot.com/2013/10/ciasto-z-kawa-zbozowa.html#sthash.fUaFMRUQ.dpuf
- 2 szklanki mąki
- 2 jajka
- 1 łyżka kawy zbożowej
- 1 łyżka miodu
- ¼ kostki margaryny
- ¾ szklanki mleka
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- ½ szklanki cukru

- odrobina aromatu śmietankowego (dodałam od siebie) - See more at: http://arabeskawaniliowa.blogspot.com/2013/10/ciasto-z-kawa-zbozowa.html#sthash.fUaFMRUQ.dpuf
  •  2 szklanki mąki
  • 2 jajka
  • 1/4 kostki margaryny
  • 3/4 szklanki mleka
  • 1 łyżka miodu
  • 1 łyżka kawy z cykorii lub Inki
  • 1 łyżeczka proszku do pieczenia
  • 1/2 szklanki cukru

Przygotowanie:
  1. Margarynę rozpuszczamy i chłodzimy. W misce ucieramy cukier i jajka.
  2. Do masy dodajemy wystudzoną margarynę i miód.
  3. Łączymy suche składniki: kawę, proszek i mąkę.
  4. Do masy jajecznej dodajemy na zmianę po trochu mleka i suchych składników. Mieszamy do uzyskania jednolitej masy.
  5. Przekładamy do keksówki wyłożonej papierem dopieczenia i pieczemy około 40 minut w 180 stopniach.

 

Smacznego! 


Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany z Blog

poniedziałek, 14 października 2013

Sałatka nicejska

Salad Niçoise

sałatka nicejska z tuńczykiem


Sałatka nicejska, jak nie trudno się domyśleć pochodzi od nazwy francuskiego miasta, Nicei. Jest to chyba najbardziej znana francuska sałatka. Skład jest bardzo prosty, aczkolwiek nie ma jednego konkretnego przepisu na ów sałatkę. Jedni mówią, że podstawą jest łoże utworzone z sałaty, inni, że prym wiodą pomidory. Niewątpliwie w każdej sałatki ponad dwa wcześniej wspomniane składniki muszą zawierać także tuńczyka - najlepiej filetu, ordynarnie z puszki, ponadto czarne oliwki, cebule, czosnek, filety anchois dla wzmocnienia smaku oraz sos vinaigrette. Są także szkoły, nakazujące dodanie soku z cytryny, ziemniaków, papryki, ogórka czy kaparów. Amerykanie, jak to oni, mają zbliżona w smaku sałatkę, spopularyzowaną przez znany program kulinarny "The French Chef" Julii Child.




Składniki na 2  porcje:
  • 2 nieduże pomidory, najlepiej paprykowe, podłużne
  • 1 mała czerwona cebula, pokrojone w piórka
  • 1/3 szklanki czarnych oliwek
  • 3 większe liście sałaty rzymskiej
  • 2 ugotowane jajka na twardo, pokrojone na ćwiartki
  • 1 puszka tuńczyka w oleju
  • 4 filety anchois
  • 1/3 szklanki lekko obgotowanej fasolki szparagowej
  • 1 ząbek czosnku, drobno posiekany
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • 1/2 łyżki musztardy
  • 1 łyżeczka octu balsamicznego

Przygotowanie:

  1. Pokrój pomidora na mniejsze kawałki. Liście sałaty porwij rękoma na mniejsze części.  Cebule pokrój w cienkie piórka. Oliwki na ćwiartki lub połówki. Fasolkę szparagową pokrój na mniejsze części.

  2. Do miski wrzuć wszystkie warzywa. Dodaj rozdrobnionego tuńczyka z puszki oraz filety anchois.

  3. Przygotuj sos: wymieszaj oliwę z czosnkiem i musztardą. Dodaj odrobinę octu balsamicznego. Polej sałatkę sosem na wierzch wyłóż jajka pokrojone w ćwiartki. Dopraw całość solą i pieprzem.



Smacznego!


piątek, 11 października 2013

Grzane piwo

Grzane piwo 

- rozgrzeje największą zmarzlinę



Grzane piwo powstało w sercu Europy, jako odpowiedź do grzanego wina. Centralna Europa, słynie z dobrego piwa, tu prym wiodą Czechy i Niemcy, u nich także, jak i w Polsce grzane piwo znalazło ogromną ilość smakoszy. Glühbier z niemieckiego, często podawane jest z dodatkiem pomarańczy. Wiele czeskich książek kucharskich z XIX wieku prezentowało rozmaite przepisy na przygotowanie horké pivo. Czesi natomiast, na wiele lat zapomnieli o smaku grzanego piwa, przestając w ogóle doceniać jego smak i traktując je jako wymysł nowej mody. Polska smak grzanego piwa docenia - szczególnie wraz z nadejściem mrozów, więcej wielbicielek znajdzie się jednak wśród kobiet niż mężczyzn. Może to kwestia słodkiego smaku i korzennego aromatu. Mi on odpowiada, szczególnie dzisiaj, gdy ciepły sweter to za mało. 


Składniki:
  • 1 litr jasnego piwa
  • 6 łyżek miodu
  • 1 łyżka goździków
  • 1/2 łyżeczki zmielonego cynamonu
  • 1 łyżeczka nasion kardamonu
  • 3 cm korzenia świeżego imbiru
  • szczypta gałki muszkatołowej
Odpowiednie dobranie przypraw jest najważniejsze

Przygotowanie:

  1. Do wysokiego naczynia wlej piwo.
  2. Dodaj miód, wsyp goździki, cynamon, obrane ziarna kardamonu oraz szczyptę gałki muszkatołowej. Obierz kawałek korzenia imbiru i zetrzyj go na tarce dodaj do piwa. Wymieszaj. W razie potrzeby dodaj więcej miodu lub przypraw.
  3. Gotuj piwo do momentu kiedy stanie się gorące ale nie pozwól doprowadzić do wrzenia. Rozlej do kufli lub szklanek. 

Smacznego!



czwartek, 10 października 2013

Grillowany kurczak w sosie z kurkami

Grillowana pierś kurczaka w sosie z kurkami

a do tego oscypek z żurawiną



Pieprznik jadalny stanowi właściwą znanej nam kurki, gdzieniegdzie nazywaną także kurkiem, kurzą nóżką, kurzą stopką, kurzajką, lisicą, liszką czy pieprzykiem. Grzyb rośnie głównie na półkuli północnej w klimacie umiarkowanym, jednakże można go odnaleźć także w zupełnie innym miejscu na ziemi - w Australii. W Polce występuje obficie, przez co w niektórych rejonach Europy zanika, najprawdopodobniej wskutek kwaśnych deszczów, jak np w Niemczech. Kurki cenione są ze względu na aromat, smak i chrupkość jej owocników. Zaleca się szybka oprawę termiczną kurek, jeżeli chodzi o smażenie, w przeciwnym razie grzyby twardnieją. Grzyby zawierają mało śluz, zatem jeśli chcemy przeznaczyć je do marynowania - to lepiej w towarzystwie np. podgrzybków. Do suszenia pieprzniki raczej się nie nadają, zatem lepiej je wykorzystać jako dodatek do sosów, zup, czy innych potraw. W tym przepisie, bardzo popularny i wielozadaniowy sos z kurkami. Idealnie nadaje się do mięsa drobiowego, makaronu, klusek, czy kopytek. Na dodatek, by polskości stało się zadość grillowany oscypek z żurawiną, którego nie trzeba długo przedstawiać i opisywać jego smaku. Dodatkowo, pięknie oddaje kolorystykę złotej jesieni za oknem.


Składniki na 2 porcje:
  • 2 piersi z kurczaka
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
Krem z kurek:
  • 200 g kurek
  • 1/2 czerwonej cebuli, drobno poszatkowana
  • 2 ząbki czosnku, drobno pokrojone lub przeciśnięte przez praskę
  • 2 łyżki masła
  • 1 łyżka posiekanego koperku
  • 40 ml śmietanki kremowej 30%
  • 2 łyżki gęstej śmietany 18%
  • szczypta soli i świeżo zmielonego pieprzu
  • 1 łyżeczka soku z cytryny
Dodatkowo:
  • 2 oscypki
  • 2 łyżki suszonej żurawiny
  • 1-2 łyżki soku z cytryny
  • odrobina wody
  • 1 pomidor
Kurki rosną najchętniej w sierpniu


Przygotowanie:
  1. Piersi z kurczaka umyj i osusz. Lekko spłaszcz tłuczkiem. Natrzyj obie oliwą, następnie posyp solą i pieprzem - odstaw.

  2. Przygotuj sos do kurek: rozpuść masło na patelni, usmaż cebulę i czosnek do momentu aż się zeszklą. Dodaj kurki i smaż przez około 2-3 minuty. Dolej śmietankę i śmietanę oraz sok z cytryny. Gotuj całość na patelni przez około 5 minut. Dosyp koperek i wymieszaj. Odstaw do zgęstnienia. 
  3. Na patelni grillowej usmaż piersi z kurczaka. Na tą samą patelnie wyłóż po kawałku sera typu oscypek. 
  4. Na małej patelni lub niewielkim rondel wlej około 1/5 szklanki wody. Wsyp garść żurawiny zagotuj. Dodaj sok z cytryny. Za pomocą blendera rozdrobnij żurawinę. 

  5. Wyłóż na talerz wyłóż usmażone filety z piersi kurczaka oraz oscypka. Polej kurczaka sosem z kurem a na plastry oscypka połóż po łyżce żurawiny. Podawaj z pokrojonym na plasterki pomidorem. Użyłam pomidora paprykowego, który charakteryzuje się podłużnym kształtem i stosunkowo słodkim smakiem.



Smacznego!

poniedziałek, 7 października 2013

Red Velvet Cake

Red Velvet Cake

- wersja "włoska"-


Ciasto pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Jedni twierdzą że wymyślono go w kuchni hotelu Waldorf-Astoria, inni że powstał w czasie wielkiego kryzysu. Pierwsze wzmianki pojawiają się już w 1873 roku w książce dr Alvina Chase’a. Kiedyś jako barwnik służył sok z buraka, dziś używamy barwnika sztucznego w żelu lub proszku. Z założenia to czerwone ciasto przełożone białym kremem na bazie twarożku. Ja jednak pokusiłam się o zmiany. I z okazji urodzin "Parole Parole"- szkoły języka włoskiego z placówką w Warszawie, postanowiłam zrobić ciasto dwukolorowe we flagę Włoch.



Składniki:
 Ciasto:
  • 250 g miękkiego masła
  • 250 g cukru
  • 1/2 łyżeczki cukru waniliowego
  • 4 jajka
  • ok. 380 g mąki
  • 230 g kremówki
  • 2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • 2 łyżki kakao
  •  barwnik zielony i czerwony - szpatułka
Krem:
  • 500 ml kremówki
  • 1 szklanka cukru pudru
  • 300 g serka mascarpone
  • łyżeczka cukru waniliowego


Przygotowanie:
  1. Masło ucieramy z cukrem na puszysta masę. Dodajemy jajka. Mieszamy.
  2. Po kawałku dodajemy mąkę wymieszaną z proszkiem, kakao, cukrem waniliowym. A także kremówkę. Miksujemy do jednolitej masy.
  3. Dzielimy ciasto na 2 części. Do jednej dodajemy czerwony barwnik i mieszamy do uzyskania jednolitego wyraźnego koloru. To samo z drugą miseczką i barwnikiem zielonym.
  4. Każdą masę wylewamy na tortownicę  wyłożoną papierem do pieczenia. Pieczemy w 180 stopniach około 40 minut.
  5. Po całkowitym wystygnięciu robimy krem.
  6. Kremówkę ubijamy razem z cukrem pudrem i łyżeczką cukru waniliowego. Dodajemy serek marscapone (lepiej go rozdrobnić wcześniej). Ubijamy aż masa będzie sztywna.
  7. Połową kremu smarujemy zielone ciasto. Kładziemy na to czerwone. Resztą kremu smarujemy górę i boki tortu. Całość wstawiamy do lodówki. Najlepiej na całą noc. Przyozdabiamy górę według fantazji.


Uwagi: Barwnik jest bardzo mocny. Używałam do niego szpatułki po jogurcie i dodawałam po kawałku na oko. O ile w cieście da się go doczyścić to sam żel strasznie brudzi palce.

Tortownica w oryginale powinna być o średnicy 20 cm. Moje były większe więc ciasto wyszło raczej płaskie.

Przepis zmodyfikowany pochodzi ze strony:Kotlet



Smacznego!

sobota, 5 października 2013

Sałatka Cezara

Sałatka Cesarska

- idealna na śniadanie, lekki lunch, czy kolację


Sałatka jest powszechnie znana na całym świecie. Pochodzi dokładnie, co dla wielu może być to wielkim zaskoczeniem - z Meksyku. Nazwa pochodzi od imienia jej wynalazcy, Caesara Cardini, włoskiego imigranta pracującego w restauracjach w Stanach i Meksyku. Z opowieści jego córki, Rosy, wynika, że sałatka Cezara narodziła się dokładnie 4 lipca 1924 roku, w pośpiechu z wykorzystaniem z tego co z wyczerpujących się zapasów pozostało w restauracji autora w mieście Tijuana, w Meksyku. Julia Child, znana amerykańska restauratorka, twierdziła, że zwykła jadać sałatkę Cezara kiedy była dzieckiem w latach 20, w restauracji jej Ceasara Cardini. Do samego pomysłu jej utworzenia roszczą sobie prawa również pracownicy restauracji Cardiniego. Pierwsza współczesna dokumentacja Sałatki Cezar pochodzi z 1946  z menu restauracji w Los Angeles, czyli blisko dwadzieścia lat po tym, kiedy datuje się jej powstanie.



Składniki na 2 porcje:

  • 2 jajka ugotowane na twardo, podzielone na ćwiartki
  • 6 rozdzielonych liści młodej sałaty rzymskiej
  •  1 kromka pieczywa, pokrojona w kostkę
  • 1 zmiażdżony ząbek czosnku
  • 6 cienkich plasterków boczku, pokrojonych
  • 6 filecików anchois, pokrojonych
  • 4 cząstki pomidorów w zalewie, pokrojonych drobno
  • 4 pomidorki koktajlowe, pokrojone na ćwiartki
  • 1 łyżka oliwy
  • 1 łyżka startego parmezanu
  • szczypta soli i świeżo zmielonego pieprzu
Sos:
  • 1 łyżka musztardy, najlepiej Dijon
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1 łyżka sosu worcester
  • 1 łyżka oliwy
  • 1 zmiażdżony ząbek czosnku

Przygotowanie:
  1. Umyj liście sałaty i porwij je w rękach na mniejsze części wrzuć do miski.
  2. Przygotuj grzanki: kawałki pieczywa wymieszaj z oliwą i zmiażdżonym ząbkiem czosnku. Usmaż na patelni aż się zrumienią. Wsyp do miski z sałatą. na tej samej patelni usmaż plasterki boczku. Pokrój filety anchois, pomidory w zalewie i zwykłe pomidory - wsyp do miski. Dodaj ćwiartki jajka ugotowanego na twardo.
  3. Przygotuj sos, mieszając wszystkie składniki ze sobą. Polej nim składniki w misce. Posyp parmezanem, szczyptą soli i pieprzu.


Smacznego!

czwartek, 3 października 2013

Pizza wiejska

Pizza wiejska

z kiełbasą i czerwoną cebulą


Twórcą logi Włoch nie jest żaden mieszkaniec tego kraju a...Grek. To w Starożytnej Grecji wypiekano płaskie posmarowane oliwą pieczywo, posypane ziołami. Mimo wszystko to we Włoszech nabrały znanego nam dziś smaku, a to za sprawą sprowadzonych z Meksyku złotych jabłek, czyli pomidorów. Pomidory stały się obowiązkowym i podstawowym składnikiem pizzy - a szczególnie najbardziej znanej i podstawowej margherity. Która podobnie jak sałatka caprese swoją ograniczona kolorystyką czerwonych pomidorów, białej mozzarelli i zielonych listków bazylii nawiązuje do wloskiej flagi. Na całym świecie serwuje się nie zliczone gatunki pizzy, a dobór składników i ich kombinacja zależne są od wyobraźni kucharza. Jedną z bardziej popularnych jest pizza wiejska z kiełbasą i cebulą - serwowana chyba w menu każdej pizzerii. Dzisiaj w wersji home made, na cieście puszystym, z własnoręcznie przygotowanym sosem pomidorowym, mozzarellą i innymi składnikami, których podniebienie zapragnęło. 




Składniki:

Ciasto:
  • 1 i 1/2 szklanki ciepłej wody
  • 50 g świeżych drożdży
  • 2 łyżeczki cukru
  • 3 i 1/2 szklanki mąki pszennej
  • 4 łyżki oliwy z oliwek
  • 1 łyżeczka soli
Sos:
  • 1 puszka krojonych pomidorów
  • 1 łyżka oliwy z oliwek
  • szczypta soli i świezo zmielonego pieprzu
  •  1 łyżeczka cukru
  •  1 łyżeczka suszonego oregano
Dodatkowo:
  • 2 kullki mozzarelli
  • 1 czerwona cebula
  • 1 mała czerwona papryka
  • 1/2 pomidora paprykowego
  • ok. 15 zielonych lub/i czarnych oliwek
  • 100 g plastrów salami
  • 100 g kiełbasy

Przygotowanie:

  1. Przygotuj ciasto:  W garnku z połową ciepłej wody wymieszaj drożdże i cukier. Odstaw na 5 minut do wyrośnięcia. Przesiej mąkę z solą. Doda rozczyn z drożdży, wymieszaj, a następnie dodaj pozostałą część wody. Ugnieć ciasto palcami, tak aby powstała w miarę gładka masa dodaj oliwy i powtórz czynność. Utwórz kulę, wsadź do miski i przykryj ściereczką. Odstaw w spokojne miejsce, bez przeciągów na minimum 4 minut do wyrośnięcia.
  2. Przygotuj sos pomidorowy: Wlej do rondla oliwę, jak tylko się podgrzeje dodaj rozdrobnione pomidory, pieprz, sól, oregano i cukier. Wymieszaj i gotuj aż sos zgęstnieje. Mieszaj co jakiś czas, aby sos nie przywierał do rondla.

  3. Zetrzyj ser mozzarella na tarce. cebulę, oliwki i pomidora pokrój na cienkie plastry, a paprykę w paski. Kiełbasy pokrój także na plastry.

  4. Podziel ciasto na 4 porcje, z każdej uformuj kulkę, posyp mąką i rozwałkuj na kształt koła. Posmaruj wierzch ciasta sosem pomidorowym i posyp serem mozzarella. Na dwa ciasta pizzy rozłóż kiełbasę salami, a na resztę zwykłą kiełbasę. Następnie równomiernie rozłóż resztę składników. 

  5. Piecz pizze w piekarniku rozgrzanym do 250 stopni Celsjusza przez około 15-20 minut lub do momentu, kiedy rogi lekko się zrumienią i staną się chrupiące. Podawaj gorące.


Smacznego!




środa, 2 października 2013

Dorada z salsą z pietruszki

Dorada z salsą z pietruszki

w pomidorach


Dorada jest bardzo cenionym gatunkiem ryb. Była ulubioną rybą starożytnych Rzymian. Poławia się ją  i hoduje w sadzach morskich, głównie w krajach takich jak Grecja, Turcja, czy Hiszpania i Włochy. Dorady najczęściej się piecze lub grilluje, znacznie rzadziej można ją spotkać w postaci filetów rybnych. Co ciekawe, dorada bywa częstym składnikiem japońskiego sushi. Salsa stanowi potrawę kuchni latynoskiej, charakterystyczna jest bardziej dla kuchni meksykańskiej aniżeli hiszpańskiej. Stanowi rodzaj zimnego, najczęściej pikantnego sosu ze zmiksowanych lub drobno pokrojonych warzyw, owoców i ziół. Samo słowo salsa znaczy po hiszpańsku "słone" i pochodzi od łacińskiego słowa sal, czyli "sól". Co wydać się może sporym zaskoczeniem, definicja salsy w polskim słowniku widnieje od 1564 roku. Została zamieszczona przez polskiego leksykografa Jana Mączyńskiego, który opisał termin salsy następująco: "w czym co maczają, przysmak, szalsza". Zygmunt Gloger w encyklopedii staropolskiej określa sale jako kwaskowatą przyprawę do potraw, sos z dodatkiem pieprzu. W obecnych czasach rodzajów salsy jest bez liku. Dziś zaprezentujemy jedną z nich, mniej pikantna, bardziej przyjemnie kwaskowata, w końcu z pietruszki, bogatym źródle witaminy C.



Składniki:
  • 2 dorady, każda po ok. 300 g
  • 2 łyżki oliwy
  • 2 duże pomdory, obrae ze skóry, pozbawione pestek i drobno pokrojone
  • 2 łyżeczki octu z białego wina (użyłam balsamicznego)
  • 2 łyżeczki oliwy dodatkowo
Salsa z pietruszki:
  • 3 ząbki czosnku, drobno posiekane lub przeciśnięte przez praskę
  • 3/4 szklanki świezych liści pietruszki (w oryginale kolendry), drobno posiekanych
  • 1 łyżeczka startej skórki cytryny
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • 2 łyżeczki mielonego kminu rzymskiego
  • 2 łyżki przecieru pomidorowego, ew. ketchupu
  • 1 łyżka cukru
  • 1/3 szklanki oliwy
Jako dodatek możesz podać ziemniaki w koszulkach

Przygotowanie:
  1. Przygotuj salsę: zmiksuj za pomocą blendera czosnek, pietruszkę, skórkę z cytryny, kmin rzymski, przecier pomidorowy i cukier na gładką masę. Powoli dolewaj cienki strumieniem oliwę aby równomiernie pokryła się z reszta składników salsy.

  2. Wykonaj trzy głębokie nacięcia po obu stronach ryby. Posmaruj połową salsy z pietruszki. 

  3. Rozgrzej oliwę na odpowiednio dużej patelni, smaż ryby, aż ładnie przyrumienią się po obu stronach i będa gotowe do zjedzenia. W trakcie smażenia posmaruj je reszta salsy z pietruszki. Uważaj aby nie przywarły do patelni.

  4. Wyłóż usmażone dorady na talerze. Przybierz je pokrojonymi w drobna kostkę pomidorami oraz liścmi pietruszki. Skrop octem winnym i dodatkową oliwą. Podawaj na ciepło.
Smacznego!

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Hiszpańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita