niedziela, 27 kwietnia 2014

Zupa z paluszków krabowych i kukurydzy

Zupa z paluszków krabowych i kukurydzy

- delikatna i sycąca


Zupki chińskie - zmora czasów obecnych, a jednocześnie i wielokrotnie ratunek. Są one powszechne także w samych Chinach - w każdym sklepie spożywczym możemy je zakupić - najczęściej jednak w znacznie bardziej zaawansowanej technice, niż u nas. Chińczycy, pochłonięci pracą nie mogą pozwolić sobie na domowy posiłek, zatem częściej niż my sięgają po zupy w papierowo-plastikowych opakowaniach, gotowe w pięć minut po zalaniu wrzątkiem.  Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że smak owych zupek w żaden sposób nie odzwierciedla smaku tradycyjnych zup chińskich. Nie muszą być one ostre, ani wypełnione po brzeg miski kluskami. Przygotowywane są na bazie bulionu, z dodatkiem najróżniejszych warzyw. Dzisiaj prezentujemy zupę ze słodką kukurydzą, w oryginale z mięsem kraba, który jest stosunkowo trudnym produktem do zdobycia, zatem zastąpiony został paluszkami krabowymi. Profanacja? Trzeba przyznać, że trochę tak. Niemniej jednak, zupa wyszła znakomicie. ma słodko-słony smak, rozgrzewa i syci podniebienie. Smakiem zupełnie nie przypomina zup gotowanych u nas, jednakże jest bardzo smaczna. Stanowi ciekawą alternatywę, idealną na deszczowe popołudnia jak dziś.



Składniki dla 4 osób:

  • 850 ml bulionu z kurczaka
  • 1 puszka słodkiej kukurydzy (300 g)
  • 6 paluszków krabowych
  • 1 jajko
  • 3 łyżki mąki kukurydzianej
  • 1 łyżka sherry


Przygotowanie:
  1. Paluszki krabowe porozrywaj na drobniejsze części. Wymieszaj z rozbitym jajkiem.
  2. Zagotuj bulion drobiowy i dodaj kukurydzę. 
  3. Mąkę kukurydzianą wraz sherry wymieszaj z 2 łyżkami wody. Dodaj trochę bulionu z kurczaka aby dodatkowo rozrzedzić mieszankę. Przelej całość do rondla z bulionem i kukurydzą. Gotuj zupę do momentu aż zgęstnieje.
  4. Ciągle mieszając, stopniowo wkładaj mieszankę z paluszków krabowych i i jajka. Gotuj jeszcze przez chwilę. Rozlej zupę do misek i podawaj gorącą.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, Moya Maynard, INTERIUM 1991

czwartek, 24 kwietnia 2014

Zupa z rzeżuchy

Zupa z rzeżuchy

- szybka, zdrowa i niecodzienna



Siana w okresie poprzedzającym Wielkanoc, potocznie zwana rzeżuchą to tak naprawdę pieprzyca siewna, która należy o zupełnie innego gatunku roślin. Roślina należy do rodziny kapustowatych i pochodzi z południowo-zachodniej Azji, Pakistanu, Etiopii i Egiptu. Do Polski dotarła około XV wieku. Obecnie jest uprawiana w niewielkim stopniu na całym świecie. Rzeżucha uprawiana już była o czasów najdawniejszych jako warzywo, dodaje się ją do zup, sosów, surówek, serów i sałatek. Każdy słyszał, że jest bardzo zdrowa - co jest prawdą. Pieprzyca siewna zawiera szereg witamin i minerałów - A, B1, B2, C, E, K, PP, kwas foliowy, żelazo, wapń, sole mineralne, magnez, chrom, fosfor, łatwo przyswajalny jod i siarkę. Perscy wojownicy spożywali ją przed wojennymi wyprawami. Dziś rzeżuchę przedstawiamy w postaci zupy. Chińczycy przygotowują dania szybko, zatem i w tym przypadku niewiele czasu trzeba aby ją przygotować. Dodatkowo, jest idealna w okresie wiosennym - kiedy organizm potrzebuje wzmocnić odporność i zredukować niedobór witamin. Zupa jest pożywna i jednocześnie zauroczy nawet tego, kto rzeżuchy do tej pory unikał.




Składniki na 3 porcje:
  • 850 ml bulionu z kurczaka
  • 1 łyżka sosu sojowego
  • szczypta świeżo zmielonego pieprzu
  • 1 pęczek rzeżuchy, starannie posiekany
  •  4 dymki, pokrojone w cienkie plasterki
  • 1 mała pierś z kurczaka, pokrojonego w paski
  • 1 łyżeczka oleju sezamowego
  • 1 łyżeczka nasion sezamu
  • szczypta soli


Przygotowanie:
  1. Doprowadź bulion doprowadź do wrzenia. Dodaj łyżkę sosu sojowego i szczyptę pieprzu.
  2. Wrzuć bardzo drobno pokrojoną rzeżuchę i ponownie zagotuj wywar. Dodaj pokrojone lub porwane na mniejsze kawałki mięso z piersi kurczaka i wlej olej. 
  3. Dopraw solą do smaku, rozlej do misek i od razu podawaj oprószone ziarnami sezamu i ewentualnie odrobiną dymki.





Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, Moya Maynard, INTERIUM 1991

środa, 23 kwietnia 2014

Filet z dorsza w sosie paprykowym

Filet z dorsza w sosie paprykowo-pomidorowym

 z czarnymi oliwkami


Dieta bułgarska w dużej mierze bazuje na dużej ilości warzyw i ryb. Bułgarzy są ich amatorami i przyrządzają je na wiele sposobów. Najczęściej się je grilluje, piecze w piecu lub poddaje krótkiej obróbce termicznej na patelni, czy dusi z warzywami. Najpopularniejszą potrawą serwowaną nie tylko w nadmorskich restauracjach, ale także sprzedawaną z tacy na plaży jest caca, czyli małe rybki smażone w głębokim oleju w lekkiej panierce z mąki i soli. Najczęściej zamawiana jest z skropiona cytryną jako zakąska do wieczornego piwa. Dzisiaj prezentujemy dorsza, w sosie paprykowo-pomidorowym z dodatkiem czarnych oliwek. Danie jest bardzo dobre i ciekawe, prezentuje odmienny od typowego sposób przygotowania ryby. jest to idealny pomysł, na niecodzienny, smaczny obiad rodem z Bułgarii!




Składniki dla 3-4 osób:
  • 4 filety z dorsza
  • 1 łyżeczka masła
  • 4 dymki, pokrojone na szerokie talarki
  • 2 łyżki szczypiorku, drobno pokrojonego
  • 3 łyżki czarnych oliwek, pokrojonych w wąskie talarki

Sos:
  • 2 szklanki mleka
  • 2 łyżki mąki
  • 2 łyżki masła
  • 2 łyżeczki słodkiej papryki, mielonej
  • 1 łyżeczka przecieru pomidorowego
  • świeżo zmielony pieprz
  • świeżo zmielona gałka muszkatołowa
  • sól

Przygotowanie:
  1. Filety z dorsza oprósz solą i pieprzem. Rozgrzej piekarnik do temperatury 200 stopni Celsjusza. Formę do pieczenia wysmaruj masłem.
  2. Przygotuj sos: Roztop w garnku masło, dodaj mleko i stopniowo mąkę, aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Zagotuj na średnim ogniu, przez cały czas mieszając. Zmniejsz płomień i gotuj jeszcze przez około 1 minutę, aż całość zgęstnieje. Zdejmij garnek z ognia. Dodaj przecier pomidorowy i paprykę. Przypraw sos solą, pieprzem i szczyptą gałki muszkatołowej.
  3. Filety z dorsza  ułóż jedno obok drugiego. Posyp cebulką oraz częścią oliwek. Polej całość sosem i rozsyp pozostałymi oliwkami. 
  4. Zapiekaj w piekarniku przez około 20 minut, wierzch powinien się lekko zarumienić. Wyjmij z piekarnika, posyp szczypiorkiem i podawaj natychmiast, na przykład z bagietką lub ziemniakami.

sobota, 19 kwietnia 2014

Mazurek z migdałami

Mazurek z Migdałami

- słodki i prosty-


W ostatnich dniach naszła mnie chwila refleksji. Mazurek jest jak tarta - grunt to mieć ciasto na spód, a resztę należy dodać w zależności od nastroju i zasobności szafek. Jednak, po robieniu kolejnego ciasta na bazie ciasta kruchego robi się cokolwiek nudnie. Dziś dobry przepis dla tych co potrzebują żółtek do innego dania. Samo ciasto jest banalne w przygotowaniu, za to delikatne w smaku i słodkie niczym karmel. W sam raz na Wielkanocny stół. Wesołego Alleluja moi Mili!



Składniki:
  • 200 g migdałów mielonych
  • 250 g migdałów w płatkach lub słupkach
  • 450 g cukru
  • 5 białek


Przygotowanie:
  1. Białka ubijamy na sztywną pianę. Dodajemy 200 g cukru i zmielone migdały. Mieszamy na jednolitą masę.
  2. Wylewamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia lub silikonową formę. Pieczemy około 30 minut w 180 stopniach. Ciasto musi być rumiane ale nie suche.
  3. Resztę cukru rozpuszczamy w rondelku z odrobiną wody tak by powstała karmelowa masa. Dodajemy migdały. Mieszamy i od razu wylewamy na ciepłe ciasto.
  4. Ciasto studzimy i podajemy na świąteczny stół.


Wielkanocne Smaki - edycja IV
Smacznego!

piątek, 18 kwietnia 2014

Piadina

Piadina

- ma dobry początek dnia lub jego miłe zakończenie



Piadina to podawany na ciepło cienki placek z pszennej mąki. Ten rodzaj płaskiego pieczywa wypełnia się rozmaitymi dodatkami - np. z mozzarellą, szynką dojrzewającą, salami, kiełbasą, a także rukolą, szpinakiem, grzybami, czy też podaje się je na słodko z powidłami lub czekoladą. Piada pochodzi z Włoch, a konkretnie z prowincji Emilia-Romania, położonej na północy kraju. Tradycyjnie piadiny wypiekano na terakotowych talerzach, zwanych teggia, które stawiało się na ogniu. Dzisiaj najczęściej używa się do tego grilla lub patelni. Piadiny powszechnie sprzedaje się w niewielkich budkach - piadineriach. Są one także dostępne w Polsce - chociażby w wagonach WARS. Jako ciekawostkę, dodam, że piadina była spożywana przez rosyjskich kosmonautów jako część stosowanej przez nich diety śródziemnomorskiej. Niewątpliwie piadina to bardzo smaczne danie i świetna alternatywa dla kanapki. Co prawda, Włosi nie jedzą śniadania wcale, albo mało i na słodko, to ja przygotowałam piadę jako poranny posiłek. Energia nie tylko na cały poranek, ale i na popołudnie.



Składniki na 4 porcje:

  • 200 g mąki pszennej
  • szczypta soli
  • 120 ml ciepłej wody
  • 50 g świeżych drożdży
  • 20 g masła
Dodatkowo:
  • 1 kulka mozzarelli
  • 1 pomidor pokrojony w plasterki
  • kilka plasterków szynki dojrzewającej, salami lub innej wędliny
  • rukola, lub poszatkowana sałata
  • awokado
  • 1 łyżka czarnych oliwek

Przygotowanie:
  1. W misce przesiej mąkę z solą. Rozpuść w małej misce rozpuść w kilku łyżkach ciepłej wody. Odstaw miskę na 15 minut. 
  2. Do miski z mąką dodaj rozpuszczone drożdże, wodę oraz pokrojone w kostkę masło. Wyrabiaj ciasto na gładkie i elastyczne. Odstaw ciasto przykryte ścierką w miejsce bez przeciągów do wyrośnięcia na 30-40 minut.
  3. Podziel wyrośnięte ciasto na 4 części. Z każdej części uformuj kulkę i rozwałkuj na cienki okrągły placek. Smaż placki na rozgrzanej patelni z dodatkiem oliwy przez około 2-3 minuty z obu stron.
  4. Na każdy placek wyłóż dodatki i złóż na pół. Podawaj na ciepło.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Filozofia Smaku

Smacznego!

czwartek, 17 kwietnia 2014

Sałatka z kurczakiem na ostro

Sałatka z kurczakiem na ostro

- pikantnie, po tajsku, smacznie



Od zawsze kuchnia chińska była najpopularniejszą kuchnią azjatycką, jednakże w ostatnim czasie to kuchnia tajska przeżywa rozkwit i zrzesza coraz większe grono wielbicieli. Smak potraw tajskich jest zdecydowany i pikantny. Kuchnia Tajlandii kształtowała się na przestrzeni wieków pod wpływem dwóch dominujących kulinarnie potęg Chin oraz Indii. Mimo, że czerpała z obu to jednak smak, różni się od każdej - a to za sprawą tajskich oryginalnych składników i aromatycznych przypraw, takich jak trawa cytrynowa, świeży, czy liście limonki. Ponadto kuchnia tajska nie jest ograniczona, poprzez sztywne zasady przygotowywania dań - w przeciwności do kuchni indyjskiej oraz jeszcze bardziej sztywnej w zasady chińskiej. Wszystko zależne jest od chwili , dostępnych składników, pomysłowości oraz zdolności kucharza. Tajowie spożywają  chętnie owoce morza, a z mięsa najbardziej popularne są dania oparte o drób. Kuchnia tajska jest idealna jeśli chodzi o wybór sałatek - zawiera dużo świeżych owoców, warzyw i ziół. Smak limonki oraz sosu sojowego wzbogaca zdecydowanie ich smak. Taką formę sałatki przygotowaliśmy dzisiaj. Pyszna i sycąca przekąska.



Składniki:
  • 1 łyżka oleju arachidowego
  • 1 łyżka świeżej trawy cytrynowej, drobno posiekanej lub 1 łyżeczka sproszkowanej
  • 2 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 1 łyżka świeżego imbiru, drobno pokrojonego
  • 1 pierś kurczaka, zmielonego
  • 1 mała świeża papryczka chilli, pozbawiona nasion i cienko pokrojona
  • 1 mała czerwona cebula, drobno pokrojona
  • 100 g kiełków fasoli (zamiast tego użyłam kiełków rzeżuchy)
  • 3 duże liście sałaty lodowej, poszatkowane
Sos:
  • sok z 1/2 cytryny
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • 2 łyżki sosu kecap manis (słodki sos sojowy)
  • 2 łyżki oleju arachidowego
  • 2 łyżeczki cukru palmowego
  • 1 łyżeczka sosu sambal oelek

Przygotowanie:
  1. W woku lub na patelni rozgrzej olej. Wrzuć trawę cytrynową, czosnek, imbir oraz chilli. Smaż energicznie, aż zacznie wydobywać się intensywny zapach. Wyjmij przyprawy z woka i na tej samej patelni usmaż kurczaka aż mięso zmieni kolor.
  2. Przygotuj sos poprzez połączenie i dokładne wymieszanie wszystkich składników ze sobą.
  3. Do woka dodaj ponownie mieszankę wcześniej usmażonych przypraw. Dodaj 1/3 przygotowanego wcześniej sosu i smaż całość przez około 5 minut. 
  4. Umieść mieszankę kurczaka i przypraw na talerzu z poszatkowaną sałatą. Dodaj ogórka, cebulę oraz kiełki fasoli i delikatnie wymieszaj wszystko. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

środa, 16 kwietnia 2014

Nachos z salsą z awokado i pomidorami

Gorące nachos

z salsą z awokado i pomidorami


Nachos to nic innego jak meksykańskie chipsy kukurydziane, czyli pokrojona na kształt trójkątów tostata (chrupki placek tortilli).  Chipsy podaje się najczęściej z serem lub sosem na bazie sera. Topos, czyli inaczej nachos podawane jest najczęściej jako przekąska, jednak wersje rozbudowane o większą ilość dodatków, spokojnie mogą być traktowane jako danie główne. Nachos powstało najprawdopodobniej w mieście Piedras Negras, Coahuila w Meksyku, tuż przy granicy z Eagle Pass, Teksas lub w Ciudad Acuna , Coahuila w Meksyku, w restauracji o nazwie Victory Club, będącej własnością Rodolfo De Los Santos. Datę powstania szacuje się na rok 1943, a jako autora traktuje się Ignacio "Nacho" Anaya, który to stworzył przekąskę dla żon żołnierzy stacjonujących nieopodal granicy meksykańsko-amerykańskiej w momencie, kiedy jedyne co miał pod ręką to tortilla, ser i ostra papryczka jalapeno. Na pytanie jak nazywa się ów smakowite danie odpowiedział "Nacho's especiales", z czasem nazwaa zmieniło się na "special nachos" i tak ostatecznie przydomek autora stał się ostateczną nazwą potrawy. Ignacio Anaya zmarł w 1975 roku. Na jego cześć została wzniesiona w Piedras Negras tablica z brązu, a 21 października został ogłoszony Międzynarodowym Dniem Nacho. Syn Anaya, Ignacio Anaya Jr, pracował jako sędzia w corocznym konkursie nacho aż do śmierci w 2010 roku. Dzisiaj nacho to jedna z najbardziej znanych meksykańskich przekąsek, serwowana nie tylko z serem, ale także wieloma innymi składnikami. 



Składniki dla 2 osób:
  • 1 opakowanie chipsów kukurydzianych nachos (230 g)
  • 1 szklanka grubo startego twardego sera - najlepiej cheddar
  • 1 duże awokado
  • 1 drobno posiekana mała czerwona cebula
  • 1 drobno posiekany, pozbawiony skóry duży pomidor
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1/2 szklanki śmietany
  • odrobina soli
Przygotowanie:
  1. Umieść chipsy w dużym i żaroodpornym naczyniu, posyp serem. Wstaw do piekarnika na około 5 minut, aż ser się roztopi.
  2. obierz awokado ze skóry i za pomocą widelca rozetrzyj w misce na gładką papkę. Dodaj sok z cytryny i odrobinę soli.
  3. Na rozgrzane chipsy pokrojone roztarte awokado oraz śmietanę. Posyp pokrojonym drobno pomidorem oraz cebulą. Podawaj od razu.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Meksykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

wtorek, 15 kwietnia 2014

Smażony ryż z kurczakiem po tajsku

Ryż smażony z kurczakiem

z fasolką szparagową i zielonym chilli 


Ryż jest dla krajów azjatyckich tym, czy dla chrześcijańskich chleb. Odgrywa ogromną rolę w symbolice, a także jest podstawą wyżywienia.  Sama nazwa ryżu, w język tajskim oznacza także sam posiłek. Tajlandia ma doskonałe warunki pod uprawę ryżu - dostatek wysokiej temperatury i obfitość opadów w porze monsunowej. Kraj ten jest głównym eksporterem ryżu na świecie - jego uprawa przynosi około 2 mld zysków rocznie i pokrywa około 20% powierzchni Tajlandii. Znane są trzy podstawowe rodzaje ryżu: biały jaśminowy, złoty i słodki ryż okrągły oraz ciemny ryż purpurowy. Ten pierwszy znany jest u nas pod określenie długoziarnisty - często jest zamiennikiem indyjskiego ryżu basmati. Ryż przed gotowaniem powinien być dokładnie wypłukany, należy tez pamiętać, że nie powinien być gotowany w osolonej wodzie. Taki ryż podaje się od razu po ugotowaniu. Ten rodzaj ryżu idealnie łagodzi ostry smak tajskich przypraw, a podkreśla smak delikatniejszych. Tajowie bardzo cenią ryż i chętnie go spożywają, obliczono, że średnio stanowi 60% kalorii całego posiłku. Dzisiaj prezentujemy ryż w postać smażonej z kurczakiem, fasolką szparagową, zieloną papryczka chilli oraz słodką czerwoną papryką. Jest to danie delikatnie ostre, lekkie w smaku a jednocześnie bardzo sycące.



Składniki dla 4 osób:
  • 1/4 szklanka oleju arachidowego
  • 1 cebula drobno posiekana
  • 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 2 świeże długie zielone papryczki chilli, pozbawione pestek i cienko pokrojone
  • 1 łyżka brązowego cukru
  • 500 g filetów z piersi kurczaka, grubo pokrojonych
  • 1 czerwona papryka, cienko pokrojona
  • 200 g zielonej fasolki, grubo pokrojonej
  • 4 szklanki ugotowanego ryżu jaśminowego
  • 2 łyżki sosu sojowego
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • 1/4 szklanki uprażonych i drobno pokrojonych orzechów arachidowych

Przygotowanie:
  1. Rozgrzej w woku olej, smaż cebulę i czosnek oraz chilli. Wsyp cukier i mieszaj energicznie aż ten się rozpuści. Dodaj pokrojone filety z piersi kurczaka i smaż energicznie, aż kurczak się zarumieni. Następnie dodaj paprykę i fasolkę, kontynuuj smażenie do momentu aż warzywa zmiękną.
  2. Dodaj ryż, sos sojowy oraz rybny i smaż jeszcze przez chwilę, potrząsaj lekko wokiem lub mieszaj szpatułką aby składniki dobrze się wymieszały. Zdejmij z ognia i rozłóż do misek. Możesz posypać do dekoracji świeżym drobno pokrojonym szczypiorkiem. Podawaj od razu.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

poniedziałek, 14 kwietnia 2014

Kladdkaka

Kladdkaka

- szwedzka czekoladowa rozkosz


Kladdkaka stanowi jedną z najbardziej popularnych szwedzkich wypieków. Jego nazwa oznacza dosłownie lepki tort -  taka właśnie powinna być kladdkaka. Bez dodatku drożdży czy proszku do pieczenia, po stosunkowo krótkiej obróbce termicznej ciasto czekoladowe ciasto powinno się lekko ciągnąć i być wilgotne. Szwedzki tort jest ciastem gęstym i lepkim, przypominającym znane powszechnie brownie. Kladkaka często jada się z dodatkiem lodów waniliowych lub śmietany. My zamiast tego dodaliśmy polewę czekoladową z dodatkiem śmietany. Ciasto jest niezwykle ekonomiczne zarówno w składniki jak i czas przygotowania, a co najlepsze - robi wrażenie na podniebieniu. Mnie urzekło. 




Składniki:
  • 120 g mąki
  • 4 czubate łyżeczki gorzkiego kakao
  • 2 jajka
  • 220 g cukru
  • kilka kropli aromatu śmietankowego
  • 125 g roztopionego masła

Masa:
  • 200 g śmietanki 30%
  • 200 g gorzkiej czekolady (1 tabliczka)*


Przygotowanie:
  1. W rondelku roztop masło i odstaw do wystygnięcia. W większej misce ubij jajka z cukrem na puszystą masę.
  2. Do miski dodaj kakao oraz mąkę. Miksuj na najniższych obrotach lub też wymieszaj za pomocą trzepaczki. Dodaj masło i znowu wymieszaj całość na gładką masę. 
  3. Przelej masę na wysmarowaną tłuszczem blachę i piecz przez około 30 minut w temperaturze 150 stopni Celsjusza. Wierzch ciasta powinien być lekko twardy - chrupiący, środek wilgotny. Pozostaw ciasto do wystygnięcia.
  4. W rondelku roztop czekoladę i wystudź. Następnie połącz ją ze śmietaną i powstałą masę pozostaw na jedną godzinę do lodówki. Po utwardzeniu masy rozsmarują ja na wierzch ciasta. Dla lepszego efektu oprószyłam ciasto dodatkowym kakao - nie jest to jednak konieczne. Można także wykonać samo ciasto, bez dodatku kremu  z samą posypką z cukru pudru.

Uwagi:

  • Użyłam czekolady mlecznej, polecam jednak spróbowania czekolady gorzkiej, ponadto dodałam śmietan fix'u, ponieważ masa wydała mi się zbyt płynna, w efekcie powstał mus.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Gęba w Niebie


Smacznego!

niedziela, 13 kwietnia 2014

Warzywa duszone z serem

Warzywa duszone z serem

- śniadanie na sposób bułgarski
 

Bułgaria ma doskonałe warunki klimatyczne dla uprawy roślin. Ich smak jest doskonały, owoce i warzywa są soczyste i aromatyczne, a Bułgarzy chętnie i dużo ich spożywają. Kuchnia bułgarska jest w znacznej mierze jarska. Bardzo ceni się smak papryki innych warzyw psiankowatych tak jak na przykład pomidorów, ziemniaków, czy bakłażana. Czosnek i cebule uznaje się za warzywa magiczne, chroniące człowieka i ochoczo dodaje do wielu dań. W Bułgarii jada się głównie dwa rodzaje sera biały i żółty, powstają one na bazie mleka owczego albo krowiego, lub ich połączenia. Sery mają lekko słony, ale nie za ostry smak. Bułgarzy są zdania, że ser powinien mieć dusze, zatem sam wypas owiec, od których pobierane jest mleko na ser, odbywa się według pewnego rytuału. O poranku owca powinna zjeść koniczynę, w południe trawę i mlecz, a po południu powinna żywić się na halach o woni ziół. Biały ser nazywa się  sirene, a żółty kaszkawał - ten drugi jest wędzony i chętnie jada się go z grzankami lub smażony w panierce. My proponujemy wędzony ser z cebulą, pomidorem i papryką. Na dobry początek dnia. Danie z pewnością sycące i doda energii na kilka dobrych godzin.



Składniki dla 3 osób:
  • 1 czerwona papryka, pokrojona w wąskie paski
  • 1-2 miąższowe pomidory, grubo pokrojone
  • 1 cebula, drobno posiekana
  • 2 łyżki oliwy
  • 200 g miękkiego owczego sera (najlepiej wędzony)
  • 1/2 pęczka natki pietruszki, drobno posiekanej lub 1 łyżka suszonej
  • 2 jajka
  • pieprz, świeżo zmielony
  • sól

Przygotowanie:
  1. Na dużej patelni rozgrzej oliwę. Wrzuć cebulę i podduś na średnim ogniu. Dodaj paprykę i pomidory, posyp solą z pieprzem. duś całość przez około 6 minut, najlepiej pod przykryciem na małym ogniu.
  2. Dodaj do warzyw posiekaną drobno natkę pietruszki. Ser owczy rozetrzyj przy pomocy widelca, jajka roztrzep w małej miseczce. Dodaj ser i jajka do warzyw i gotuj całość przez około 2 minuty na małym ogniu.
  3. Jeżeli zajdzie potrzeba dopraw dodatkowo solą i pieprzem. Podawaj na gorąco z pszennym pieczywem. 


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Bułgarska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

sobota, 12 kwietnia 2014

Pascha

Pascha

-potrawa międzywyznaniowa-

 

Słowo Pascha ma wiele znaczeń. Dotyczy święta Wielkanocy obchodzonego przez wyznających prawosławie. To także Pesach - czyli święto obchodzone na pamiątkę wyzwolenia Żydów z niewoli egipskiej. Pascha oznacza także niedzielę Wielkanocną w obrządku katolickim. Pacha ma również znaczenie gastronomiczne. Jest to tradycyjna potrawa podawana na czas Wielkanocy. Uznaje się, że jej pochodzenia należy szukać w Rosji i na Ukrainie. Najczęściej jest wykonywana z twarogu, żółtek, wanilii, cukru oraz bakalii. Przybiera formę kopczyka lub ściętej piramidy. Pierwotnie, danie symbolizowało odrodzenie  się przyrody, dopiero później nadano mu znaczenie religijne., Bakalie, natomiast, mają symbolizować dobrobyt i bogactwo. Forma ściętej piramidy odnosi się zaś do grobu Chrystusa.


Składniki:
  • 200 g twarogu- najlepiej własnoręcznie zrobionego
  • 150 g miękkiego masła
  • 200 g cukru pudru
  • 30 g pokrojonej skórki pomarańczowej
  • 2 garści rodzynek
  • 5 żółtek z ugotowanych jajek
  • ziarenka z 1 laski wanilii/lub ekstraktu waniliowego


Przygotowanie:
  1. Twaróg mielimy (chyba że był robiony własnoręcznie).
  2. Masło mieszamy z cukrem pudrem na puszystą masę.
  3. Żółtka przecieramy przez sitko dodajemy do kremu maślanego.
  4. Następnie partiami dodajemy ser i mieszamy. Na końcu dosypujemy bakalie i ziarnka wanilii.
  5. Sitko wyściełamy tetrą lub gazą. Wylewamy na nie masę serową, przykrywamy brzegami tetry i obciążamy.
  6. Całość wstawiamy do lodówki na 12 h.
Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany z magazynu Kuchnia nr 4/2014

Smacznego!

piątek, 11 kwietnia 2014

Scotch Eggs

Jajka po szkocku

- prosto na wielkanocny stół -


Scotch egg stanowi brytyjską przekąskę, w postaci smażonego na głębokim tłuszczu jajka na twardo zawiniętego w mięso mielone z dodatkiem przypraw oraz ziół, pokrytego panierką z bułki tartej. Jajka po szkocku najczęściej spożywa się na zimno. Scotch eggs spotkać można najczęściej w menu barów, równie chętnie znajduje się także w jadłospisie piknikowym. Tak jak w przypadku wielu innych potraw, pochodzenie potrawy budzi wiele wątpliwości i jest niejasne. Niektóre z przesłanek, wskazują że Scotch eggs powstały w 1738 roku i służyły jako przekąska dla podróżnych w Londynie. Inna mówi, że inspiracją do stworzenia jajek po szkocku były indyjskie kofty. Pierwszy przepis na Scotch eggs pojawił się w 1809 roku w książce A New System of Domestic Cookery, autorstwa Marii Rundell. W XIX wieku, w przeciwności do czasów dzisiejszych, popularne było podawanie jajek na ciepło, dodatkowo polanych sosem pieczeniowym.




Składniki:
  • 0,5 kg mięsa mielonego
  • 1 jajko 
  • 0,5 szklanki bułki tartej
  • 1.2 cebuli
  • pieprz i zioła prowansalskie do smaku
  •  + 5 jajek na twardo


Przygotowanie:
  1. Pięć jajek gotujemy na twardo.
  2. Cebulę kroimy w drobną kosteczkę. Mieszamy z mięsem mielonym i resztą składników.
  3. Jajka obklejamy masą mięsną. Smażymy na patelni z oliwą aż do ze złocenia.
  4. Odkładamy na papierowy ręcznik by wchłonął tłuszcz. 


Przepis zaczerpnięty ze strony: Just My Delicious

Jajka na Wielkanoc  Wielkanocne Smaki - edycja IV


Smacznego!

czwartek, 10 kwietnia 2014

Mazurek Pomarańczowy

Mazurek Pomarańczowy

- tradycyjne ciasto wielkanocne


Mazurek jest przykładem tradycyjnego polskiego ciasta, zwyczajowo wypiekanego w okresie Wielkanocy. Sporządza się je z wielu rodzajów ciast, od kruchego, biszkoptowego, makaronikowego po marcepanowe. ciasto przekłada się masami - marmoladą lub dżemem. Mazurek najczęściej dekoruje się fantazyjnie lukrem, zdobi różnego rodzaju owocami i bakaliami - wzory potrafią robić naprawdę wrażenie. Ciasta są wypiekane się zarówno w kształcie prostokąta, jak i owalu, a rzadziej trójkąta. Nikt nie zaprzeczy polskości mazurka, jednakże należy wiedzieć, że pierwotny przepis na ciasto przywędrował do nas z Turcji na początku XVII wieku. Pieczenie mazura symbolizuje zakończenie Wielkiego Postu i stanowił pewnego rodzaju nagrodę za wytrwałą wiarę. Mimo, że dzisiaj znaczenie religijne mazurka praktycznie zanikło, to w dalszym ciągu jest trwale związane z wielkanocnymi obchodami. Co roku w popularnej prasie, nie tylko kobiecej można odnaleźć wiele przykładów na wypiek mazurka, najczęściej o kształcie prostokątnym - wszystkie przykuwają wzrok swoimi czasami niezwykle wymyślnymi zdobieniami. Zatem wkraczając co raz szybszym krokiem ku Wielkanocy prezentujemy mazurek pomarańczowy, który mimo, że niezdobiony na bogato, to jednak przykuwa wzrok swoim soczystym, przyjemnym dla oka kolorem.



Składniki:
  • 600 g mąki krupczatki
  • 250 g cukru pudru
  • 350 g masła
  • 3 żółtka
  • szczypta soli
  • 2 pomarańcze
  • 1 cytryna
  • 150 g cukru


Przygotowanie:
  1. Mąkę łączymy z posiekanym masłem. Dodajemy cukier puder, żółtka i sól. Zagniatamy, owijamy w folię aluminiową i wkładamy na 1,5 h do lodówki.*
  2. Ciasto rozwałkowujemy na grubość 1 cm i wykładamy na foremkę wyłożoną papierem. Całość pieczemy ok 20 minut w temperaturze 200 stopni.
  3. Pomarańcze i cytrynę dokładnie myjemy. Kroimy na cienkie pasemka i blendujemy.
  4. Do garnka przekładamy owocową  masę, dodajemy cukier i gotujemy 30 minut mieszając aż masa będzie lekko przezroczysta. 
  5. Ciepłe owoce przekładamy na mazurek. Zostawiamy do ostygnięcia.

* Moje ciasto się rozlatywało. Włożyłam je partiami do folii a zamiast wałkować rozgniotłam.


Przepis zaczerpnięty-zmodyfikowany z magazynu Kuchnia nr 4/2014

Wielkanocne Smaki - edycja IV

Smacznego!

środa, 9 kwietnia 2014

Kawa po indyjsku

Kawa po indyjsku

z kardamonem


Indie zajmują piąte miejsce wśród największych producentów kawy na świecie. Obecnie kawa stanowi jeden z podstawowych artykułów spożywczych i najważniejszych towarów handlowych na świecie. Uprawa kawowca jest bardzo pracochłonna, ponieważ wymaga stałej uwagi i nie podlega automatyzacji. Jednocześnie wiele osób zatrudnianych jest przy jej uprawie. Kardamon wywodzi się z Indii, a jego nasiona są jedną z najdroższych i najbardziej cenionych przypraw na świecie. Kardamon zielony ma intensywnie korzenny smak, ale jednocześnie łagodny aromat. Przyprawa wzbogaca smak wielu potraw i napojów, w Indiach dodaje się go do kawy, co sprawia, że ma niepowtarzalny zapach i smak. Kawa po indyjsku z kardamonem, to niezwykle miłe rozpoczęcie dnia. 




Składniki na 2 porcje:
  • 1 czubata łyżka mielonej kawy
  • 2/3 szklanki mleka
  • 1 i 1/3 szklanki wody
  • 2-3 łyżeczki cukru
  • 5 rozłupanych strąków kardamonu


Przygotowanie:
  1. W niedużym rondelku wlej wodę i mleko, dodaj ziarna kardamonu i zagotuj. 
  2. Dodaj kawę oraz cukier. Gotuj na małym ogniu przez około 10 minut. Zdejmij ognia i przez sitko rozlej kawę do szklanek.



Smacznego!



wtorek, 8 kwietnia 2014

New York Pizza

Pizza Nowojorska 

- z Neaopolu do Nowego Jorku


Włosi stanowią jedną z największych mniejszości narodowych w Stanach Zjednoczonych. Odcisnęli swoje piętno nie tylko w kulturze, ale także w kuchni amerykańskiej. W 1905 roku w New York's Little Italy otworzono pierwszy zakład serwujący pizzę. Wraz z upływem czasu Stany opracowały regionalne formy pizzy, czasem zupełnie odbiegające od oryginalnej włoskiej pizzy. Chicagowska charakteryzuje się tym, że wypieka się ja w specjalnym garnku, w Detroit przybiera kształt kwadratu i znana na całym świecie pizza hawajska z serem, szynką i ananasem. A czym charakteryzuje się pizza nowojorska? Pizza z Nowego Jorku została utworzona przez imigrantów z Neapolu - a jak wiadomo, czyli miejsca jej utworzenia. Ten rodzaj pizzy jest z reguły większego rodzaju, a plastry pizzy są stosunkowo cienkie w porównaniu do innych gatunków. To, co jest także typowe dla pizzy nowojorskiej i odróżniającej ją od włoskiej to fakt, że ser wyłożony jest na składniki, a nie pod. Ciasto pizzy jest w pełni wysmarowane włoskim pomidorowym sosem marinara i obficie pokryte serem - w porównaniu do tej typowo neapolitańskiej. Kawałki pizzy często składa się na pół, gdyż rozmiar typowego kawałka i jego elastyczność są dość nieporęczne w swobodnej konsumpcji. Pizza nowojorska dominuje w stanach północno-wschodnich, a szczególnie - co jest naturalne - popularna jest w Nowym Jorku, New Jersey oraz w Connecticut. 


Ciasto:
  • 1 i 1/2 szklanki ciepłej wody
  • 50 g drożdży (1/2 kostki)
  • 3 i 1/2 mąki pszennej
  • 1 łyżka cukru
  • 1/2 łyżeczki soli

Sos Marinara:
  • 1 średniej wielkości czerwona cebula
  • 2 duże pomidory
  • 1 ząbek czosnku
  • 1 łyżka opłukanych kaparów
  • 1 łyżeczka świeżej natki pietruszki, oregano
  • 1 łyżeczka cukru

Dodatki:
  • 2 kulki mozzarelli
  • 1 łyżka oliwek czarnych lub zielonych
  • kawałek czerwonej papryki, pokrojonej na cienkie plasterki
  • kilka plastrów salami lub szynki parmeńskiej


Przygotowanie:
  1. Przygotuj ciasto:  W garnku z połową ciepłej wody wymieszaj drożdże i cukier. Odstaw na 5 minut do wyrośnięcia. Przesiej mąkę z solą. Dodaj rozczyn z drożdży, wymieszaj, a następnie dodaj pozostałą część wody. Ugnieć ciasto palcami, tak aby powstała w miarę gładka masa dodaj oliwy i powtórz czynność. Utwórz kulę, wsadź do miski i przykryj ściereczką. Odstaw w spokojne miejsce, bez przeciągów na około godzinę - dwie do wyrośnięcia.

  2. Przygotuj sos marinara: Do wysokiego naczynia wsyp poszatkowaną cebulę, czosnek, kapary pomidory bez skóry, pokrojone w kostkę, cukier oraz zioła. Za pomocą blendera zmiksuj na w miarę gładką masę.
  3. Zetrzyj ser mozzarella na tarce. Pokrój oliwki i czerwoną paprykę na cienkie plasterki.Szynkę parmeńską porwij na mniejsze kawałki.

  4. Podziel ciasto na dwie porcje, z każdej uformuj kulkę, posyp mąką i rozwałkuj cienko na kształt koła. Posmaruj wierzch ciasta sosem marinara. Na wierzch wyłóż dodatki i posyp serem mozzarella.
  5. Piecz pizze w piekarniku rozgrzanym do 250 stopni Celsjusza przez około 15-20 minut lub do momentu, kiedy rogi lekko się zrumienią i staną się chrupiące. Podawaj gorące.


Uwagi:
  • Pizza rodem z Nowego Jorku powinna być przede wszystkim duża - mnie ograniczył rozmiar prodiża, a szkoda chętnie zjadłabym niezręczny, cienki kawałek.

Smacznego!

poniedziałek, 7 kwietnia 2014

Ajran

Ayran

- najpopularniejszy turecki napój


Ajran to bardzo popularny turecki napój. Wytwarza się go z jogurtu i wody - zarówno gazowanej jak i niegazowanej. Smak napoju wzmacnia się solą, czasami pieprzem. Ajran powinno się podawać w postaci schłodzonej i często spienionej. Napój coraz częściej możemy spotkać w lokalach serwujących popularne kebaby i inne dania tureckie. Ajran jest popularnym napojem nie tylko w Turcji, ale także w innych krajach Bliskiego Wschodu. Na tureckiej prowincji popularne jest witanie ajranem przybyłych gości. Szczególnie ceniony jest w okresie upałów, bowiem świetnie gasi pragnienie i ma działanie odświeżające, szczególnie, kiedy do napoju doda się posiekaną miętę. Pozycja ajranu w Turcji, jest tak silna, ze nie zagrażają mu popularne na zachodzie napoje produkowane przez globalne koncerny. Do niedawna, kupowałam ajran, przy okazji stołowania się w tureckich barkach, tym razem spróbowałam go zrobić samodzielnie w domu. Jest to wyjątkowo proste, wystarczy jogurt naturalny, woda i sól. Do wykonania piany użyłam spieniacza do mleka, sprawdził się idealnie w swojej roli. Ajran rzeczywiście jest orzeźwiający, a jego inny od powszechnych napojów słodzonych smak jest bardzo ciekawą odmianą. 


Składniki na 2-3 porcje:
  • 1 duże opakowanie jogurty naturalnego ok. 250 ml
  • 250 ml wody gazowanej
  • 1/2 łyżeczki soli

Przygotowanie:
  1. Do wysokiego naczynia wlej jogurt naturalny i wodę gazowaną. Dodaj sól i za pomocą blendera miksuj aż powstanie jednolity płyn bez grudek. 
  2. Spieniaczem utwórz pianę i rozlej do wysokich szklanej. Najlepiej użyć jogurtu i wody prosto z lodówki. Opcjonalnie możesz dodać poszatkowanych liści mięty.


Smacznego!

niedziela, 6 kwietnia 2014

Zsiadłe mleko i biały ser

Zsiadłe mleko i biały ser

-hand made zawsze w cenie-


Nigdy nie zapomnę tych wakacji na wsi nieopodal Krakowa i smak tamtejszego świeżo zrobionego białego sera. Nigdy nie byłam koneserką nabiału, ale wtedy pamiętam, że zjadłam ogromną ilość sera i nigdy wcześniej, ani później żaden nie smakował mi aż tak bardzo. Kuszona smakiem dzieciństwa postanowiłam spróbować sama wykonać to, czego na sklepowych półkach na próżno szukać. Nie jest to sztuka trudna, a na pewno warta spróbowania - po pierwsze: wiemy, co jest w środku, po drugie: jest to zdrowe, po trzecie: jest to świeże. Końcowy smak okazał się sukcesem, miło, chociażby podniebieniem poczuć się beztroską pięciolatką!



Składniki:

  • 2 litry mleka niepasteryzowanego lub mleka w butelce z krótką datą ważności
  • 4 łyżki kefiru


Przygotowanie:

  1. Litr mleka wlewamy do szklanego słoika lub miski. Dodajemy 4 łyżki kefiru, przykrywamy lnianą ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na dwa dni. Gdy mleko jest sztywne i możne je "kroić nożem" to znak że mamy zsiadłe mleko. Można je wypić lub zużyć do robienia sera.
  2. Biały ser: litr mleka zagotowujemy. Ciepłe ale nie wrzące wlewamy do miski z zsiadłym i zostawiamy na godzinę. Tetrę lub gazę kładziemy na garnku. Przelewamy masę mleczną- tak by serwatka spłynęła. Zawiązujemy tetrę i odstawiamy do odcieknięcia do lodówki na całą noc. Wyjmujemy i jemy:)

Uwagi:
Do białego sera proporcja mleka zsiadłego do gotowanego 1:1


Smacznego!

środa, 2 kwietnia 2014

Curry massaman z wołowiną

Curry massaman z wołowiną

i słodkimi batatami 



W 2011 roku w CNNGo, Curry Massaman, zajęło pierwsze miejsce w zestawieniu przedstawiającym 50 najsmaczniejszych potraw świata. Mimo, że później zajmowało już miejsce 10, trzeba przyznać, że to ciągle bardzo wysoki wynik. Pochodzenie potrawy nie jest do końca jasne, sama nazwa tego rodzaju curry,  nie wywodzi się z języka tajskiego. Najprawdopodobniej wywodzi się z języka malajskiego, gdzie znaczy "kwaśny". Jak twierdzi, jedna z najpowszechniejszych opinii, curry massaman pochodzi z centralnej Tajlandii, a historią sięga XVI wieku. Niektórzy doszukują się jej wpływów perskich, a inni natomiast są zdania, że danie powstało za sprawą tajskich Malajów. Powszechnie uznaje się, że Curry Massaman ma jednak korzenie muzułmańskie i z tego względu, najczęściej przygotowywane jest z wołowiny, a także nieco rzadziej z kaczki, tofu, czy kurczaka, a prawie wcale z mięsa wieprzowego. Potrawa, poza mięsem zawiera także obowiązkowo mleko kokosowe, orzeszki ziemne lub orzechy nerkowca, a także ziemniaki, cebulę, liście laurowe, strąki kardamonu, anyż, cukier palmowy, sos rybny, chilli i koncentrat z tamaryndowca. Danie podaje się zwyczajowo z ryżem, który rzeczywiście idealnie pasuje do tej potrawy. Curry massaman jest kolejnym po żółtym, zielonym czerwonym i panang najpopularniejszym rodzajem curry serwowanym w Tajlandii. Danie jest pożywne i przyjemnie ostre w smaku.




Składniki dla 4 osób:

  • 500 g łaty wołowej, pociętej na kawałki po 3 cm
  • 2 puszki mleczka kokosowego - użyłam jednej (2 x400 g)
  • 1 i 1/2 szklanki bulionu wołowego
  • 5 rozłupanych lub rozgniecionych torebek kardamonu
  • 1/4 łyżeczki mielonych goździków
  • 2 owoce anyżu gwiaździstego
  • 1 łyżka cukru brązowego
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • 1 łyżka koncentratu z tamaryndowca
  • 1 małe opakowanie pasty curry massaman
  • 2 łyżeczki koncentratu z tamaryndowca - dodatkowo
  • 1/2 szklanki buliony wołowego - dodatkowo
  • 1 czerwona cebula, pokrojona na ćwiartki
  • 1 średni batat, grubo posiekany
  • 1/4 szklanki niesolonych orzeszków arachidowych, uprażonych i grubo posiekanych
  • 2 dymki, cienko pokrojone



Przygotowanie:
  1. W dużym garnku umieść wołowinę, połowę mleczka kokosowego, bulion, kardamon, goździki, anyż, cukier oraz sos rybny i koncentrat z tamaryndowca. Doprowadź całość do wrzenia. Zmniejsz płomień i gotuj bez przykrycia przez 1 1/2 godziny.
  2. Odcedź mięso nad dużą miską, pozostaw pikantny sos mięsny na później, wyrzuć nasiona kardamonu i anyżu.
  3. Do tego samego, pozbawionego nasion garnka włóż pastę curry massaman i mieszaj na ogniu, aż zapach stanie się wyraźny. Dodaj resztę mleczka kokosowego, dodatkowy koncentrat tamaryndowy oraz bulion, zagotuj i wymieszaj składniki ze sobą. Dodaj wołowinę, czerwoną cebulę, słodkiego ziemniaka i szklankę odstawionego sosu mięsnego. Gotuj bez przykrycia ok. 30 minut.
  4. Rozłóż curry na talerze, oprósz posiekanymi orzeszkami o dymką.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

wtorek, 1 kwietnia 2014

Grillowane kotlety wieprzowe z ziołami

Grillowane kotlety wieprzowe z ziołami

 z pikantną salsą do dań z rusztu


Potrawy kuchnia karaibskiej z pewnością mają zmysłowy oraz niezwykle zaskakujący dla Europejczyka smak. Na wyspach karaibskich stopę postawiło wiele nacji - czego m.in. skutkiem jest niezwykły smak powstały z fuzji najróżniejszych kuchni świata. Ludność karaibska spożywa wiele owoców oraz ryb. Z mięs największą popularnością cieszy się wieprzowina, która serwowana jest najczęściej pod postacią steku. Bez względu na sposób przygotowania mięso musi dobrze przyprawione. W daniu, jakie przedstawiamy dzisiaj, widać wyraźną nutę francuską - poprzez użyte zioła, niezwykle popularne we Francji: rozmaryn, tymianek oraz czosnek. Zestaw przypraw sprawia, że potrawa nabiera wyjątkowego charakteru, a z dodatkiem pikantnej salsy z pomidorów, cebuli i papryczki chilli, zabierze podniebienie na dalekie egzotyczne Karaiby.



Składniki dla 4 osób:
  • 4 kotlety z polędwicy wieprzowej
  • 1 łyżka rozmarynu*
  • 2 łyżeczki tymianku*
  • 2 łyżki natki pietruszki, posiekanej
  • 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 1/2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu
  • 2 łyżki oliwy
* zioła według oryginalnego przepisu powinny być świeże, użyłam jednak suszonych


Przygotowanie:
  1. W moździerzu rozetrzyj rozmaryn, tymianek i natkę pietruszki. Dodaj czosnek, sól, pieprz i oliwę.
  2. Połowę mieszanki rozsmaruj po wierzchu każdego plastra mięsa. Kotlety ułóż posmarowaną ziołami stroną do dołu na gorącej patelni grillowej. Piecz przez około 8 minut. W tym czasie rozsmaruj mieszankę ziołową po drugiej stronie plastrów. Obróć je i ponownie piecz przez ten sam okres.
  3. Kotlety idealnie pasują do ryżu i pikantnej salsy pomidorowej. Przepis znajdziesz tutaj: Pikantna salsa do dań z rusztu.




Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


Smacznego!