czwartek, 30 stycznia 2014

Pancakes z bananami i ananasem

Pancakes z bananem i ananasem

śniadanie po amerykańsku 


Nie ma pewności, gdzie po raz pierwszy zaczęto przyrządzać naleśniki. Najprawdopodobniej miało to miejsce już w starożytności. Włosi twierdzą, że naleśniki wynaleziono we Florencji, skąd w XVI wieku Katarzyna Medycejska przywiozła je do Francji, kiedy wyszła za mąż za francuskiego króla. O ile europejskie i azjatyckie naleśniki przybierają formę cienkiego placka, to słynne amerykańskie pancakes są znacznie grubsze i mniejsze od naszych rodzimych. Pancakes w szybkim czasie podbiło serca i zauroczyło podniebienie mieszkańców innych kontynentów globu. Na amerykańskich filmach pierwsze śniadanie to kopiec pancakesów polanych nieskromnie syropem klonowym. Spróbujmy tego rarytasu i my. Naleśniki najczęściej podaje się z różnego rodzaju powidłami, dżemem, owocami, miodem oraz różnego rodzaju syropami. Dzisiaj sprezentujemy pancakes z dodatkiem ananasa. Zobaczmy jak i z czym to się je!



Składniki na 3 porcje:
  • 100 g ananasa z puszki
  • 1 banan
  • 100 g mąki pszennej
  • 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia
  • 1 łyżeczka cynamonu
  • 2 łyżki cukru
  • 1 jajko
  • 100 ml mleka
  • olej roślinny
  • syrop klonowy (lub miód) i jogurt naturalny


Przygotowanie:
  1. Przygotować dwie miski. W pierwszej wymieszać ze sobą wszystkie sypkie produkty, tj. mąkę, proszek, cynamon, cukier. W drugiej plynne, mleko i jajko. Połączyć i dodać owoce pokrojone na kawałki.
  2. Rozgrzać olej i łyżką stołowa kłaść ciasto na patelnię. Gdy na powierzchni placuszków pojawią się bąbelki, można je odwrócić na druga stronę. Zdjąć z patelni jak tylko naleśniki się przyrumienią.
  3. Podawać z syropem klonowym i jogurtem naturalnym.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z BBC Good Food

Autor: Czarna Plomba

Smacznego!

środa, 29 stycznia 2014

Zapiekany makaron nadziewany z ricottą

Zapiekanie lumaconi nadziewane ricottą i mozzarellą 

 w sosie pomidorowym


Makarony to jest to, na czym najlepiej się znają Włosi. Jest to kraj pełen pomysłów na jego kształt, wielkość i sposób przygotowania. Są makarony które idealnie pasują do podania z sosem tj. spaghetti, czy też farfalle. Są także rodzaje makaronu, które służą do nadziewania oraz zapieczenia. Tu za przykład posłuży znane wielu cannelloni, a także makarony w kształcie muszli, jakie prezentujemy dzisiaj - lumaconi. Makaron wypełniliśmy dwoma rodzajami sera mascarpone oraz ricotta. Włoski ser ricotta, o konsystencji twarogu jest rodzajem miękkiego i niedojrzewającego sera zwarowego. Produkowany jest z serwatki pozostającej po serach podpuszczkowych poprzez drugie gotowanie. W przeciwności do wielu serów o podobnej konsystencji - ricotta jest niesolona. Może być spożywana w postaci świeżej jako dodatek do kanapek lub jako składnik ciast, farszów, klusek i wielu innych potraw. 



Składniki dla 4 osób:
  • 200 g makaronu lumaconi
  • 125 g mozzarelli (1 kulka)
  • 250 g serka ricotta (1 opakowanie)
  • 1/3 szklanki tartego parmezanu
  • odrobina oliwy z oliwek
Sos pomidorowy:
  • 400 g pomidorów bez skórek (1 puszka)
  • 1/2 szklanki bulionu (opcjonalnie)
  • 1 łyżeczka suszonego oregano 
  • 1 łyżeczka suszonej bazylii
  • 1 łyżka cukru
  • sól, świeżo zmielony czarny pieprz



Przygotowanie:
  1. Makaron ugotuj w lekko osolonej wodzie według instrukcji na opakowaniu i odcedź. 

  2. Przygotuj nadzienie. Wymieszaj poszarpaną mozzarellę, ser ricotta, oraz większość parmezanu, pozostawiając odrobinę do posypania po wierzchu makaronu. Ponadziewaj makaron lumaconi.

  3. Do garnka wlej pomidory z puszki wraz z zalewą. Najlepiej użyć już wcześniej pokrojonych pomidorów, jeżeli używasz całych - rozdrobnij je za pomocą widelca na mniejsze kawałki. Wymieszaj z połową szklanki bulionu, dodaj suszone oregano i bazylię, dopraw solą i pieprzem, a także 1 ewentualnie 2 łyżeczkami cukru.

  4. Rozlej powstały sos do żaroodpornego naczynia. Na wierzchu rozłóż nadziany makaron i posyp resztą parmezanu. Skrop 2 -3 łyżkami oliwy i wstaw do nagrzanego do 200 stopni Celsjusza piekarnika  Piecz przez około 20-25 minut,. Potrawa powinna zacząć bulgotać, a sam makaron i ser lekko przyrumienić. Możesz posypać listkami bazylii lub rukoli.

Uwagi: Aby urozmaicić smak potrawy, gdy skończyło się nadzienie z twarogu ricotta, użyłam gotowego pesto do nadzienia makaronu. Razem z nadzieniem z ricotty i sosem pomidorowym daje to niesamowity smak całości potrawy. Jak wykonać pesto domowym sposobem znajdziesz informacje w tym przepisie: Caprese



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestia Smaku

Smacznego!

wtorek, 28 stycznia 2014

Kluski śląskie z buraczkami

Kluski śląskie z buraczkami

- czerwone jak cegła-


Kluski śląskie to danie w 200% ziemniaczane. Głównym składnikiem są ugotowane ziemniaki z dodatkiem mąki ziemniaczanej. Jako danie zostały wpisane na listę produktów tradycyjnych województwa śląskiego oraz opolskiego. Kluski mogą być dodatkiem do mięs i lub podawane jako danie same w sobie z sosem. Kuchnia polska nadaje się dla całej rodziny,  także dla najmłodszych smakoszy. Młody podróżnik kulinarny może konsumować kluski śląskie  już od mniej więcej 10 miesiąca życia.



Składniki:
  • 1 burak
  • 1 szklanka mąki ziemniaczanej
  • 1/2 szklanki mąki pszennej
  • 5 ziemniaków


Przygotowanie:
  1. Ziemniaki i buraka gotujemy i studzimy.
  2. Buraka ścieramy na tarce z dużymi oczkami. Ziemniaki ubijamy na jednolita masę.
  3. Do ubitych ziemniaków dodajemy wszystkie składniki i wyrabiamy na jednolitą masę. Formujemy małe kluski z dziurką w środku.
  4. W dużym garnku gotujemy osoloną wodę. Kluski wkładamy do wrzątku partiami. Od wypłynięcia gotujemy 1 minutę. Wyjmujemy i podajemy z surówką lub mięsem.


Przepis na 3-4 osoby w zależności od tego czy kluski są samodzielnym daniem czy dodatkiem.


Przepis zaczerpnięty z magazynu Dziecko.


Smacznego!

poniedziałek, 27 stycznia 2014

Śmietanowiec ze śliwkami

Śmietanowiec ze śliwkami 

na kruchym cieście


Śmietanowiec stanowi jedno z najpopularniejszych ciast w Polsce. Nie jest suche tak jak typowa babka, murzynek, czy biszkopt. Nadzienie, jak sama nazwa wskazuje powstaje na bazie śmietany. Do nadzienia często dodaje się owoców - najczęściej brzoskwinie, wiśnie, czy śliwki. Często śmietanowca nazywa się także styropianem, ze względu na fakt, że masa śmietanowa jest dosyć sztywna i może konsystencją przypominać styropian. Niezrażeni ów nazwą - podejmujemy się wyzwania wypieku ciasta. Wynik okazuje się być zachwycający podniebienie - odważcie się i Wy!


Składniki:
  • 3 szklanki mąki pszennej
  • 5 żółtek
  • 1/2 szklanki cukru pudru
  • 250 g masła, schłodzonego i pokrojonego w kostkę
  • 1 i 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • 1 opakowanie cukru wanilinowego
  • 5 białek, w temperaturze pokojowej
  • szczypta soli
  • 1 i 1/4 szklanki cukru
  • 120 dag kwaśnej śmietany 18%, w temperaturze pokojowej
  • 2 opakowania budyniu śmietankowego bez cukru (1 opakowanie - 40 g)
  • 400 g śliwek: świeżych lub mrożonych (owoce powinny być rozmrożone i odsączone z soku)



Przygotowanie:
  1. Masło, mąkę i proszek posiekać nożem. Dodać resztę składników i szybko wyrobić do otrzymania gładkiego ciasta. Ciasto podzielić na dwie równe części. Zawinąć je w folię i włożyć do zamrażarki na około 3 godziny, lub dłużej.

  2. Ubić białka ze szczyptą soli na sztywną pianę. Pod koniec ubijania dodawać cukier, łyżka po łyżce, cały czas ubijając. Do piany dodać przesiany budyń i wymieszać. Dodawać śmietanę, powoli i delikatnie mieszając.
  3. Blachę o wymiarach wyłożyć papierem do pieczenia. Wyjąć jedną część ciasta z zamrażarki i zetrzeć na tartce o dużych oczkach na spód formy. Na kruche ciasto wyłożyć całą masę śmietankową, wyrównać. Na górę delikatnie poukładać śliwki, Jako ostatnią warstwę zetrzeć na górę ciasto kruche.

  4. Piec w temperaturze 180 C przez około 50 - 60 minut. Studzić w lekko uchylonym piekarniku. Po ostygnięciu oprószyć cukrem pudrem.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z moje wypieki

Autor: Czarna plomba
Smacznego!

niedziela, 26 stycznia 2014

Ciasto kokosowe

Ciasto kokosowe

- słodkie i pachnące-


Kuchnia Tajska głównie kojarzy się głównie z ostrymi zupami i równie pikantnymi daniami głównymi. W Tajlandii głównym składnikiem deserów są owoce oraz mleko kokosowe. Dziś przepis na bazie mleczka kokosowego. Ten popularny w kuchni Azji Południowo-Wschodniej składnik spożywczy otrzymuje się poprzez zalanie gorącą wodą miąższu kokosa i odciśnięcie go przez gazę. Nie tak bardzo skomplikowany w przygotowaniu składnik u nas dostępny jest jedynie w formie puszkowanej lub sproszkowanej. Mleczko kokosowe odnalazło szerokie zastosowanie w sztuce kulinarnej, także w przygotowywaniu rozmaitych deserów. Ciasto, które przedstawiamy jest szybkie i proste. Z powodu jego słodkości jest także ekonomiczne - już mały kawałek dostarczy poczucia sytości, co nie stoi na przeszkodzie, aby sięgnąć łakomie po kolejny. Nadaje się idealnie na okres karnawału.



Składniki:
  • 6 jajek
  • 1 i 3/4 szklanki mleka kokosowego
  • 3/4 szklanki brązowego cukru
  • szczypta soli
  • masło do wysmarowania formy


Przygotowanie:
  1. Całe jajka roztrzepać w misce. Dodać mleko kokosowe, cukier i szczyptę soli. Wymieszać.
  2. W garnku zagotować wodę i postawić na nim miskę. Podgrzewać mieszając przez 15 minut aż masa zacznie gęstnieć.
  3. Prostokątne naczynie żaroodporne wysmarować masłem. Przelać do niego masę.
  4. Piec w piekarniku nagrzanym do 190 stopni około 20-25 minut. Ciasto musi stężeć ale nie wyschnąć.
  5. Wyjąć od razu z piekarnika. Wystudzić. Chłodne pociąć na małe kwadraty posypać wiórkami kokosowymi lub zrumienionym kokosem.

Przepis pochodzi z książki Christine France: Kuchnia Tajska, Wydawnictwo Olesiuk.


Smacznego!

sobota, 25 stycznia 2014

Ciasteczka owsiane

Ciasteczka owsiane

- chrupiąco pyszne!


Niewiele jest osób, które by pałało miłością wobec płatków owsianych, a szkoda. Zawierają dużą ilość węglowodanów, białka, nienasyconych kwasów tłuszczowych, a także błonnik, szereg witamin B1, B6, E, oraz cynk, żelazo i wapń. Na większą skalę produkowane są trzy rodzaje płatków ze względu na stopień przetworzenia - zwykłe, górskie oraz błyskawiczne. Brytyjczycy spopularyzowali idealny sposób dla tych, którzy mają negatywne podejście do płatków owsianych - ciasteczka powstałe na ich bazie. Co raz częściej możemy je spotkać w sklepach - ale po co kupować, skoro z łatwością możemy przygotować je samodzielnie, pozbywając się w ten sposób wszelkich niepożądanych składników, w tym konserwantów. Ciasteczka świetnie nadają się dla dzieci i dla dorosłych. Jak na łakocie są wyjątkowo zdrowe.



Składniki:

  • 500 g płatków owsianych górskich
  • 100 g masła
  • 120 g cukru
  • 2 łyżeczki proszku do pieczenia
  •  opakowanie cukru waniliowego
  •  2 jajka
  • szczypta soli
  • 100 g rodzynek
  • 50 g słonecznika łuskanego
  • 1/2 szklanki wody


Przygotowanie:

  1. Roztapiamy masło w rondlu. Dodajemy połowę płatków owsianych, prażymy je aż lekko się zezłocą. Zdejmujemy z ognia, dodajemy wodę i wsypujemy cukier, mieszamy by się rozpuścił.
  2. Drugą część płatków mielimy. Sparzamy rodzynki. Studzimy płatki z masłem.
  3. Mieszamy zmielone płatki z proszkiem do pieczenia, cukrem waniliowym, solą.Dodajemy uprażone płatki, słonecznik i rodzynki i na końcu jajka.
  4. Na blachę wyłożoną papierem do pieczenia wykładamy zmoczoną w wodzie łyżką ciastka. Pieczemy 15 min w 180 stopniach.

Autor: Czarna Plomba
Smacznego!

piątek, 24 stycznia 2014

Filipińskie bułeczki Pandesal

Pan de sal

- filipińskie bułeczki


Pandesal, to rodzaj popularnego na Filipinach pieczywa drożdżowego. Nazwa zapisywana najczęściej pan de sal, oznacza tyle, co "słony chleb". Ten rodzaj bułek powstaje z połączenia z mąki, drożdży, cukru i soli. Smak i konsystencja chleba przypomina, popularne pieczywo w Puerto Rico - chleb de Agua oraz meksykańskie bolillos. Nietrudno się domyśleć skąd to podobieństwo się bierze. Zważywszy na fakt, że pan de sal powstało w XVI wieku, kiedy to Filipiny stanowiły  kolonię Królestwa Hiszpanii, a Manila stała się stolicą Hiszpańskich Indii Wschodnich.



Składniki na 12 bułek:

  • 4 szklanki mąki pszennej chlebowej
  • 1 i 1/3 szklanki letniej wody
  • 1/4 szklanki oleju 
  • 1,5 łyżeczki cukru
  • 1 łyżeczka soli
  • 12 g drożdży suchych lub 24 g drożdży świeżych
  • bułka tarta





Przygotowanie:
  1. Mąkę pszenną wymieszać z suchymi drożdżami (jeżeli używasz świeżych - pamiętaj, żeby najpierw zrobić rozczyn), dodać sól, cukier, następnie wodę z olejem.
  2. Wyrobić ciasto by było miękkie i elastyczne. Uformować kulę, włożyć do oprószonej mąką miski, odstawić w ciepłe miejsce, przykryte ściereczką do podwojenia objętości.
  3. Po wyrośnięciu ciasto krótko wyrobić. Rozwałkować na kształt prostokąta, zwinąć w gruby rulon, tak jak zwijamy naleśniki.
  4. Rulon obtoczyć w bułce tartej i nożem podzielić 12 części. Ułożyć na blaszce rozcięciem ku górze. Przykryć lnianym ręczniczkiem, odłożyć na 20 minut w ciepłe miejsce do podwojenia objętości.
  5. Piec w temperaturze 210 C z termoobiegiem przez około 20 minut lub do zarumienienia. Studzić na kratce.


Autor: Czarna Plomba

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z moje wypieki


Smacznego!

czwartek, 23 stycznia 2014

Sałatka Cobb

Cobb Salad

- jedna z najpopularniejszych sałatek amerykańskich


Sałatka Cobb pochodzi prosto ze Stanów Zjednoczonych. Co ciekawe, jest traktowana jest jako danie główne - co, zważywszy na fakt, jak człowiek czuję się po niej syty jest w pełni zrozumiałe. Klasyczna sałatka Cobb może składać się z różnego rodzaju sałaty - lodowej, rzeżuchy, endywii, czy też sałaty rzymskiej, a także pomidorów, chrupiącego boczku, gotowanego lub pieczonego kurczaka, jajka na twardo, awokado, szczypiorku, sera Roquefort i dressingu. Czasami dodaje się także czarne oliwki. Istnieje wiele historii odnośnie pochodzenia potrawy. Jedna z nich mówi, że sałatka powstała w 1930 roku w restauracji Hollywood Brown Derby, a nazwa pochodzi od właściciela restauracji - Roberta Howarda Cobb, jednakże prawdopodobnie nie powstała z rąk kucharza restauracji Chucka Wilsona. Podobnie jak wiele innych znanych sałatek, jak na przykład sałatka Cezara, powstała z resztek znalezionych w kuchni, polanych francuskim dressingiem. Do stworzenia dania powołuje się także Robert Kreis, szef kuchni tej samej restauracji. Bez względu na to, kto stworzył sałatkę, obecnie jest jedną z najpopularniejszych obecnie w Stanach Zjednoczonych, ale także coraz większą sławą cieszy się w innych regionach świata.



Składniki dla 2-3 osób:
  • 1/2 sałaty rzymskiej
  • 1 pomidor
  • 1/2 czerwonej cebuli
  • 2 jajka, ugotowane na twardo
  • 1 awokado
  • 1 pierś kurczaka
  • 6 plasterków boczku
  • kilka plasterków sera pleśniowego - najlepiej Roquefort
Sos:
  • 1 łyżeczka musztardy
  • 1 łyżeczka miodu
  • 1/2 łyżeczki cukru
  • 1 łyżeczka octu balsamicznego
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • sok z 1/2 cytryny
  • 5 łyżek oliwy
  • 1 łyżka majonezu



Przygotowanie:
  1. Sałatę rzymską poszatkuj, pomidory, jajko i awokado pokrój w kostkę. Cebulę pokrój na cienkie plasterki. Pierś kurczaka dopraw solą i pieprzem i smaż z niewielką ilością oliwy na patelni grillowej.  Pierś w oryginalnej sałatce cobb powinna być grillowana lub gotowana. Boczek usmaż na patelni aż stanie się chrupiący.
  2. Na talerzu ułóż w rząd po rzędzie kolejne składniki sałatki: kawałki awokado, cebulę, boczek, jajko, pomidora, pierś z kurczaka, ser pleśniowy oraz sałatę.
  3. Przygotuj sos: Wymieszaj energicznie wszystkie składniki ze sobą. W razie potrzeby dopraw solą. Polej składniki sałatki. 

Smacznego!

środa, 22 stycznia 2014

Spaghetti aglio olio e peperoncino

Spaghetti aglio olio e peperoncino

- makaron z oliwą i czosnkiem, czyli wyrafinowany obiad w 15 minut


Potrawa pochodzi z Abruzji, ale jest dobrze znana każdemu Włochowi. Spaghetti aglio e olio stanowi tradycyjne włoskie danie na bazie makaronu z oliwą i czosnkiem. Często spotyka się odmianę z dodatkiem suszonych płatków czerwonego chilli, wtedy nazwa przybiera formę spaghetti aglio olio e peperoncino. Całość makaronu wzbogaca się posiekaną natką pietruszki oraz startym parmezanem, czy pecorino. Jednakże - opierając się o tradycyjny przepis, ser nie powinien być dodawany. Nasze spaghetti składa się ze świeżej papryczki chilli i zawiera odrobinę tartego sera. Efekt jest oszałamiająco smaczny i podkreśla zasadę, że w prostocie tkwi piękno. Makaron  jest lekko pikantny i sycący, jednakże pozostawia uczucie lekkości.



Składniki dla 2 osób:

  • 200 g makaronu spaghetti
  • 2-3 duże ząbki
  • 50 ml oliwy z oliwek
  • 1/2 papryczki czerwonego chilli
  • 1/2 pęczka natki pietruszki
  • sól do smaku
  • 150 g tartego parmezanu lub pecorino




Przygotowanie:

  1. Ugotuj makaron w osolonej wrzącej wodzie, żeby był al dente. Na opakowaniu było 7-8 minut, mi zajęło 10 minut.
  2. Czosnek, papryczkę chilli oraz natkę pietruszki pokrój bardzo drobno.
  3. Rozgrzej oliwę na dużej patelni, podsmaż czosnek i papryczkę chilli do momentu, kiedy z patelni zacznie wydobywać się aromat.
  4. Odcedź makaron i wymieszaj na patelni z oliwą, czosnkiem i papryczką chilli. Dodaj poszatkowaną natkę pietruszki, całość wymieszaj, tak aby składniki się równomiernie połączyły ze sobą. Oprósz parmezanem i od razu podawaj.

"Pomidory i oregano czynią potrawę włoską, wino i estragon – francuską. Kwaśna śmietana zamienia ją w potrawę rosyjską, a cytryna i cynamon – w grecką. Sos sojowy zamienia jedzenie w danie chińskie, a czosnek czyni je smacznym."

- Alice May Brock

Smacznego!

wtorek, 21 stycznia 2014

Kisiel z żurawiną

Kisiel z żurawiną

- przepis prababci-


Z okazji święta Babci postanowiłam sięgnąć do klasyków. Dziś przepis, który dostałam od Mamy, a rodzicielka dostała go od swojej babci. Uczucia do gotowania nie dziedziczymy, zdaje się wydawać, że przepis czekał na odrodzenie przez dłuższy okres czasu. Tak więc, z odmętów wieków i zakurzonych zapisków, przedstawiam przepis mojej prababci na kisiel żurawinowy.


Składniki:

  • 300 g żurawiny
  • 2 łyżki cukru
  • 2 płaskie łyżki mąki ziemniaczanej
  • 3 szklanki wody


Przygotowanie:
  1. Żurawinę gotujemy w 2 i 1/4 szklanki wody. Od zagotowania do pęknięcia owoców trwa to około 10 minut.
  2. Przez sitko przecieramy owoce - im drobniejsze oczka tym niej fusów. Dodajemy cukier i mieszamy.
  3. Do kubka wsypujemy mąkę. Rozrabiamy z 3/4 kubka zimnej wody. Dodajemy kilka owoców żurawiny. Mieszamy.
  4. Roztwór mąki wlewamy do garnka z przetartymi owocami. Starannie mieszamy.
  5. Rozlewamy do 4- 5 miseczek i czekamy na stężenie.

Uwagi:
  • Użyłam kandyzowanych żurawin więc już nie sypałam cukru.
  • Żurawinę lepiej partiami przecierać przez sitko.


Smacznego!

poniedziałek, 20 stycznia 2014

Guacamole klasyczne

Guacamole

- tradycyjnie i prosto


Guacamole to meksykański sos przyrządzany na bazie awokado. Salsa sięga historią czasów Azteków. Obecnie istnieje wiele najróżniejszych odmian guacamole, gdzie dodaje się pomidory, papryczkę chilli, kolendrę, cebulę, czosnek oraz inne przyprawy. Podstawowe składniki to awokado, sok z limonki oraz sól. Przepis zależny jest od dostępności składników przyrządzającego. Czasami salsę wspomaga się dodatkowo śmietaną, czy majonezem, które pełnią formę wypełniacza - jednakże ten sposób nie znajduje uznania w kuchni meksykańskiej i jest spotykany w amerykańskich wersjach sosu. Guacamole jest świetnym dodatkiem do typowych meksykańskich potraw obecnie pełnią formę przystawki i często spożywa się danie z samym pieczywem. Meksykanie zwykli podawać guacamole w specjalnym rodzaju naczynia molcajente, które przypomina nasz kamienny moździerz. Dzisiaj guacamole stanowi najpopularniejszą znaną nam salsę, uwielbianą nie tylko przez meksykanów. ale także Amerykanów i coraz częściej Europejczyków. Już wcześniej na blogu przedstawialiśmy jedną z wersji guacamole - guacamole z pomidorem i czerwoną cebulą, dzisiaj przedstawiamy wersję klasyczną i delikatniejszą w smaku.






Składniki:

  • 1 dojrzale awokado
  • łyżka soku z cytryny
  • 1 ząbek czosnku, drobno posiekany
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • sól do smaku


Przygotowanie:

Rozgnieć widelcem awokado z sokiem z cytryny i czosnkiem. Dodaj resztę składników i wymieszaj. Dopraw solą do smaku

Autor: Czarna plomba

Uwagi: Tutaj znajdziesz przepis na guacamole z dodatkiem pomidora i czerwonej cebuli:




Smacznego!

niedziela, 19 stycznia 2014

Ciasto cytrusowe

Ciasto cytrusowe

- Sycylia cytrusami wita-

 

Sycylia to nieduża wyspa należąca do Włoch. Jej specjalnością są dania z ryb i warzyw. A także wspaniałe desery z wykorzystaniem rosnących tam cytrusów. Podarujmy sobie trochę słońca w zimowe dni.



Składniki:

  • 4 jajka
  • 125 g cukru
  • 2 pomarańcze
  • 1 cytryna
  • 125 g zmielonych migdałów
  • 125 g mąki *




Przygotowanie:
    1. Białka oddzielić od żółtek. Z cytryny i pomarańczy wycisnąć sok a skórki zetrzeć. 
    2. Żółtka i cukier utrzeć na puszystą masę. Dodać skórkę cytrynową i połowę skórki pomarańczowej.
    3. Soki z cytrusów wymieszać z mielonymi migdałami. Dodać do masy jajecznej i wymieszać. Stopniowo dodawać mąkę do uzyskania jednolitej masy.
    4. Białka ubić na sztywną pianę i dodać do masy.
    5. Ciasto przełożyć do foremki. Wstawić do piekarnika nagrzanego do 180 stopni i piec przez 40 minut. Po wystudzeniu przyozdobić bitą śmietaną wymieszaną z pozostałą skórką pomarańczową

    * W oryginale mąki w przepisie było dużo mniej. Dodałam jej tyle by ciasto nabrało formy półpłynnej.

    Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany z książki Kuchnia Włoska. Wydawnictwo Olesiuk 2004

    Smacznego!

    sobota, 18 stycznia 2014

    Sałatka z fenkułem i szynką dojrzewającą

    Sałatka z koprem włoskim i szynką dojrzewającą

    z oliwnym sosem cytrynowo-czosnkowym



    Hiszpania jest prawdziwym kulinarnym eldorado, szczególnie dla mięsożerców - można tu znaleźć wiele mięsnych rarytasów - od kaszanki, przez kiełbasę chorizzo, po szynki dojrzewające. Andaluzja ceni sobie jak żaden inny region kraju wieprzowinę. To tu wytwarza się jeden z największych skarbów kulinarnych Hiszpanii - suszoną dojrzewającą szynkę jamón ibérico, która często podawana jest jako tapas do kieliszka czerwonego wina. Inną popularną szynką tego typu jest jamón serrano. Prezentujemy sałatkę, która zabierze nasze podniebienie w rejon Morza Śródziemnego, zdrowa i chrupiąca z dodatkiem fenkułu, o lekkim anyżowym smaku. Sałatka  z pewnością jest sycąca a smaku słodki, kwaśny, słony i pikantny idealnie się ze sobą komponują. Kolorowa kompozycja sałatki nie tylko ucieszy żołądek ale także i oczy. 



    Składniki dla 2 osób:
    • 1 mała sałata rzymska
    • 1 mały fenkuł (czyli koper włoski), pokrojony na cienkie plasterki
    • 1 średni pomidor, pokrojony na plasterki
    • garść liści rukoli
    • 1/2 czerwonej cebuli, pokrojonej na cienkie plasterki (użyłam białej)
    • 2 łyżki czarnych oliwek bez pestek
    • 2 plasterki szynko dojrzewającej - najlepiej  jamón, czy prosciutto, użyłam szwarcwaldzkiej
    • 2 fileciki anchois
    • 1 papryka marynowana, pokrojona na cienkie plasterki
    Sos:
    • 1/2 szklanki oliwy
    • wyciśnięty sok z 1/2 cytryny
    • 1 ząbek czosnku, wyciśnięty



    Przygotowanie:
    1. W dużej misce wymiesza j porwaną sałatę rzymską, plasterki kopru włoskiego, rukolą, papryką marynowaną i pokrojonymi drobno filetami anchois.
    2. Przygotuj sos: wymieszaj, energicznie mieszając wszystkie składniki ze sobą i  połową sosu cytrynowo-czosnkowego polej wymieszane składniki w misce.
    3. Dodaj pomidory, cebulę oraz oliwki. Na wierzch rozłóż porwaną szynkę dojrzewającą. Skrop resztą sosu. Podawaj od razu.

    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Hiszpańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

    Smacznego!

    piątek, 17 stycznia 2014

    Irish Cream cheesecake

    Irish cream cheesecake

    sernik z irlandzkim likierem


    Historia Irish Cream jest dosyć krótka bo narodziła się w 1971 roku, zatem tym bardziej budzi podziw, że trunek otrzymał tak wielką sławę na skalę światową. Trunek składa się z whiskey wymieszanej ze śmietanką. W dawniejszych czasach tym połączeniem leczono rozstrój żołądka. Głównym problemem popularności tego trunku był fakt, że ów związek nie trwał długo, dopiero Bailey znalazł tajny sposób, aby uzyskać mieszaninę, która będzie trwała nierozerwalnie. Ile mleka zostało poświęcone aby odkryć odpowiednią metodę, niech już zostanie niewspomniane. Podobno skuteczne wymieszanie whiskey ze śmietanką zajęło 3 lata cierpliwej pracy, przy odrobinie pomocy czekolady oraz wanilii. W efekcie powstał niesamowity smak, którym możemy dzisiaj się rozkoszować. Ostatecznie 26 listopada 1974 roku - w drodze można stwierdzić przypadku, narodził się Bailey Irish Cream Liqueur. Likier w przeciwności do wina, nie jest wieczny - ma trwałość dwóch lat. Obecnie nie służy jedynie jako trunek, jest także powszechnie stosowany jako dodatek do kawy, herbaty oraz rozmaitych deserów. Przedstawiamy sernik czekoladowy w typie irlandzkim - na bazie kruchych ciastek z dodatkiem likieru Irish Cream. Czy może być coś, bardziej czarującego dla podniebienia?




    Składniki:


    Spód:
    • 200-300 g ciasteczek typu digestive w czekoladzie
    • 50 g masła, rozpuszczonego
    • 4 łyżeczki kakao


    Masa serowa:
    • 200 g twarogu  z wiaderka + 200 g serka kremowego typy Philadelphia lub 400 g samego serka twarogowego jeśli nie mamy kremowego
    • 1/2 szklanki cukru pudru
    • 2 jajka
    • 30 g  mąki ziemniaczanej lub 2 łyżki budyniu waniliowego
    • 2  czubate łyżki serka mascarpone
    • 3/4 szklanki likieru Irish Cream
    •  2 łyżeczki ekstraktu z wanilii


    Mus czekoladowy:

    • 200 ml schłodzonej śmietany kremówki, 30-36%
    • 150 g czekolady ciemnej - 60% kakao
    • 2 łyżeczki serka mascarpone, w temperaturze pokojowej

    Dodatkowo:
    • kakao do posypania



    Przygotowanie:

    1. Tortownicę smarujemy odrobiną tłuszczu i wykładamy papierem do pieczenia. Ciastka rozdrabniamy - najlepiej wrzucić do torebki i potłuc wałkiem. Doskonale pozwala to rozładować energię po ciężkim tygodniu pracy. Dodajemy kakao i rozpuszczone masło. Jeśli tak jak ja, dodacie więcej ciastek, będziecie musieli rozpuścić troszkę więcej masła- tak aby wszystko miało konsystencję tzw. mokrego piasku. Przesypujemy ciastka do foremki i wgniatamy w dno oraz boki a następnie wstawiamy do lodówki.

    2. Miksujemy ser kremowy, serek mascarpone, twaróg i cukier. Dodajemy mąkę ziemniaczaną lub budyń waniliowy oraz likier i ekstrakt waniliowy i razem miksujemy. Następnie dodajemy po jednym jajku, dokładnie miksując po każdym wbitym do miski. Masę wylewamy na przygotowany spód z ciastek. Osobiście, preferuję piec w tzw. kąpieli wodnej, sernik jest wtedy równy, gładki i nie pęka. Tortownicę - można obwinąć folią spożywczą -wstawiamy do naczynia z wodą  i pieczemy w piekarniku nagrzanym do 180 stopni Celsjusza. Po około 10 minutach zmniejszamy temperaturę do 140-150 stopni i pieczemy przez kolejne 40-50 minut. Kiedy serniczek się nam ładnie piecze, my możemy delektować się szklaneczką likieru z lodem. Po tym czasie zostawiamy sernik w wyłączonym piekarniku przy zamkniętych drzwiczkach na ok 15 minut, a
      następnie pozostawiamy do całkowitego ostudzenia przy uchylonych drzwiczkach.

    3. Czekoladę należy rozpuścić w misce nad garnkiem z gorącą wodą lub w mikrofali - to dużo szybszy sposób - następnie odstawiamy do przestudzenia. Ubijamy śmietanę. Do przestudzonej czekolady dodajemy mascarpone, następnie kilka łyżek ubitej śmietany i energicznie i dokładnie mieszamy. Dodajemy pozostałą część śmietany i delikatnie łączymy. Gotowym musem dekorujemy zimny sernik według swojego uznania, a następnie posypujemy kakao. Wkładamy do lodówki- najlepiej na całą noc.





    Autor: Mika
    Smacznego!

    czwartek, 16 stycznia 2014

    Chleb z pomidorami

    Chleb z pomidorami

    Amore pomidore!



    Każdy kraj ma swoje piekarnicze specjały. Bułki, chleb, chałka, warkocze, paluchy, kajzerki... Na słodko, słono lub pikantnie. Dziś wyprawa do Włoch, a wraz z nim aromat chleba z suszonymi pomidorami. Chleb jest zwarty i wyrazisty w smaku - nie da o sobie długo zapomnieć. Najlepiej smakuje jako samodzielna przekąska lub dodatek do zagryzienia przy sałatce. Jak mawiają Włosi Amore pomidore! Zróbmy to z pomidorem!



    Składniki:
    • małe opakowanie suchych drożdży
    • 1 łyżeczka cukru
    • 100+200 ml letniej wody
    • 450 g mąki
    • 1 łyżeczka soli
    • 2 łyżeczki suszonej bazylii
    • 2 łyżki koncentratu pomidorowego
    • 12 suszonych pomidorów


    Przygotowanie:

    1. Do cukru i drożdży dodajemy 100 ml wody i odstawiamy na 15 minut aż powstanie piana.
    2. Mąkę łączymy z solą i bazylią. Dodajemy wyrośnięte drożdże i koncentrat pomidorowy. Dodając powoli wodę wyrabiamy na jednolitą masę.
    3. Wykładamy na stolnicę, wyrabiamy około 5 minut po czym odstawiamy do wyrośnięcia na 30 minut.
    4. Ciasto o podwojonej objętości wyjmujemy na stolnicę. Dodajemy suszone pomidory pokrojone w paski. Wyrabiamy przez kolejne 5 minut. Przekładamy do natłuszczonej, bądź wyłożonej papierem do pieczenia formy (u mnie keksówka). Odstawiamy na kolejne 40 minut.
    5. Formę wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni piekarnika. Pieczemy 40 minut aż skórka się zarumieni. 



    Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany z książki Kuchnia Włoska. Wydawnictwo Olesiuk 2004



    Smacznego!

    środa, 15 stycznia 2014

    Smażony makaron soba z wieprzowiną

    Smażony makaron soba z wieprzowiną

    - obiad w stylu japońskim

    Japońskie potrawy mają wyjątkowy, niepowtarzalny smak. Smaki słony, słodki, kwaśny łączą się w zgraną całość. Szczególnie kwaśny smak jest lubiany przez Japończyków. Tego posmaku dodają potrawom przyprawowe octy japońskie. przyrządzane najczęściej są z ryżu, czasem z dodatkiem pszenicy. Octy ryżowe są znacznie mniej kwaśne i narzucające smak potrawom niż znany nam spirytusowy. Wodorosty w Japonii nazywane są warzywami morskimi. Liczą kilkadziesiąt tysięcy gatunków i mają więcej witamin i mikroelementów niż warzywa lądowe. Algi i glony są skutecznym lekiem na wiele chorób, a także zapewniają smukłą  sylwetkę, ładną cerę oraz błyszczące włosy. Z uwagi na powyższe. wodorosty są chętnie wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym. Makaron soba symbolizuje w Japonii długie życie, z dodatkiem życiodajnych wodorostów, może wyjść poza ramy symboliki. Smażony makaron soba z dodatkiem mielonego mięsa wieprzowego i warzyw dzięki sosowi łączącemu słony, słodki i kwaśny smak - sprawia, że potrawa pozostanie w pamięci na długo. Jest to pożywne i bardzo interesujące w smaku danie.



    Składniki:
    • 250 g makaronu soba
    • 1 łyżka oleju sezamowego
    • 2 łyżki oleju roślinnego
    • 300 g mielonej wieprzowiny
    • 1 średnia brązowa cebula
    • 1 ząbek czosnku, zmiażdżony
    • 1 łyżeczka świeżego imbiru
    • 5 szklanek kapusty, drobno poszatkowanej
    • 1 średnia czerwona papryka
    • 1 płat suszonych wodorostów (ao nori)
    Sos:
    • 1 łyżka cukru
    • 1/4 szklanka japońskiego sosu sojowego
    • 1/4 szklanki mirin* 
    * w zastępstwie użyłam 1/8 szklanki octu jabłkowego + 1/8 wody


    Przygotowanie:
    1. Gotuj makaron w dużym rondlu wypełnionym wrząca woda bez przykrycia, aż zmięknie.
    2. Rozgrzej w woku lub na dużej patelni olej sezamowy oraz 1 łyżkę oleju roślinnego. Smaż wieprzowinę na średnim ogniu, cały czas mieszaj, dopóki mięso nie zbrązowieje. Przełóż z patelni do naczynia, przykryj, aby nie wystygło.

    3. Paprykę pokrój w cienkie plasterki, cebulę na 8 części. plaster wodorostu pokrój w paseczki lub rozkrusz na proszek. Czosnek przeciśnij przez praskę lub drobno posiekaj. Obierz i zetrzyj na tarce około 2 cm świeżego imbiru.

    4. W woku, gdzie smażona była wieprzowina dodaj pozostały olej. Usmaż cebulę, czosnek i świeży imbir, ciągle mieszaj do momentu aż cebula się zeszkli. Dodaj poszatkowaną kapustę oraz paprykę - gotuj całość aż warzywa staną się miękkie. Dołóż usmażoną wieprzowinę, makaron soba.
    5. Przygotuj sos.Podgrzej w małym rondlu sos sojowy, cukier oraz mirin lub ocet jabłkowy z wodą. Mieszaj aż cukier się rozpuści. Dolej do woka, wymieszaj całość i podgrzej. Podawaj posypane drobno poszatkowanymi lub pokruszonymi wodorostami.


    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Japońska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

    Smacznego!

    Zapiekanka ziemniaczana z pieczarkami

    Zapiekanka ziemniaczana z pieczarkami

    - klasyczny obiad dla całej rodziny


    Wiele najsmaczniejszych wcale nie jest wyrafinowanych. Składają się z prostych, tanich, łatwych do zdobycia składników. Przez długie lata pustego portfela, czy też okres komunizmu, gdzie półki świeciły pustkami gospodynie musiały sobie radzić. Ułańska fantazja nie zawodzi. Ze skromnego repertuaru produktów dostępnych można wyczarować naprawdę smaczne danie. Przykładem jest zapiekanka ziemniaczana z pieczarkami, która spokojnie może konkurować ze schabowym, czy kotletem mielonym nawet u zagorzałego mięsożercy. Zapiekankę szczególnie lubią dzieci, bowiem jest delikatna w smaku, ale także dorośli szczęśliwie napełnią nią żołądki. Zatem, jeśli zapomniałeś zrobić zakupy, a w lodówce jest tylko podstawowy zakres produktów - zachęcam do przygotowania zapiekanki ziemniaczanej z pieczarkami.




    Składniki:

    • 1 kg ziemniaków
    • 30 dag cebuli
    • 50 dag pieczarek
    • 2 jajka
    • 10 dag sera żółtego 
    • 250 ml śmietany 18%
    • olej rzepakowy
    • kasza manna/bułka tarta
    • 1/2 łyżeczki pieprzu ziołowego
    • 1 łyżka tymianku
    • sól



    Przygotowanie:

    1. Ugotować ziemniaki i przecisnąć przez praskę.Na 2 łyżkach oleju usmażyć cebulę pokrojoną w piórka i pieczarki w talarki do odparowania soku.
    2. Formę do zapiekania wysmarować olejem lub masłem i wysypać kaszą lub bułką tartą. Wyłożyć ziemniaki, następnie pieczarki z cebulą. Oprószyć solą.
    3. Jaja wymieszać dokładnie ze śmietaną, pieprzem i tymiankiem i wylać na pieczarki. Posypać serem żółtym i piec ok. 35 minut w 180 C.  Najlepiej podawać z surówką.
    Autor: Czarna plomba

    Smacznego!


    wtorek, 14 stycznia 2014

    Klopsiki z zielonymi oliwkami

    Duszone klopsiki z zielonymi oliwkami

    w pikantnym sosie pomidorowym


    Otoczenie Morza Śródziemnego sprawia, że owoce i warzywa rosną w Hiszpanii jak na drożdżach. Nawet w rejonach, gdzie klimat staje się suchy i gorący, poprzez odpowiednie nawadnianie i wkład pracy rolników sprawiają, że już od czasów średniowiecza były doceniane i uważane za krainę bujnie rosnących zbóż oraz warzyw. Gaje oliwne, składające się z tysięcy drzewek oliwnych to widok, który pięknie oddaje krajobraz Hiszpanii. Trudno sobie wyobrazić, że Hiszpania dopiero za sprawą Kolumba poznała i zaadaptowała pomidory, czerwoną fasolę, paprykę, ziemniaki, czy cytryny, bez których trudno wyobrazić sobie dzisiejszą sztukę kulinarną Hiszpanów. Pomidory rosnące z tego rejonu świata mają niezapomniany aromat i smak. W każda ostatnią środę sierpnia w miejscowości Buñol, położonym niedaleko Walencji odbywa się święto ku czci pomidora "La Tomatina".  Podczas święta następuje wielka pomidorowa bitwa. Kiedy amunicja się kończy, całe miast pokryte jest miąższem pomidorów. Z uwagi na pomidory, przedstawiamy dzisiejszy przepis na duszone klopsiki z mięsa wieprzowo-wołowego z zielonymi soczystymi pełnymi smaku hiszpańskimi oliwkami, a w wszystko w sosie pomidorowym z dodatkiem pikantnej papryczki chilli. Buen provecho!




    Składniki dla 4 osób:
    • 500 g mielonego mięsa wieprzowo-wołowego
    • 2 ząbki czosnku, wyciśnięte
    • 1 łyżka świeżego posiekanego lub suszonego oregano
    • 1 łyżka świeżej natki pietruszki, posiekanej
    • 1 jajko, lekko roztrzepane
    • 2 łyżki oliwy
    • 1 cebula, drobno posiekana
    • 1 łyżeczka mielonej słodkiej papryki
    • 1/2 czerwonej świeżej papryczki chilli, posiekanej
    • 1 laska cynamonu
    • 1 puszka rozdrobnionych pomidorów z zalewą
    • 1 szklanka bulionu wołowego
    • 1/2 szklanki zielonych oliwek bez pestek

    Przygotowanie:
    1. W średniej wielkości misce wymieszaj mięso, oregano, pietruszkę, czosnek, bułkę tartą i jajko. Nabieraj płaskie łyżki mięsnej masy i formuj klopsiki. Co jakiś czas zmocz dłonie aby mięso się do nich nie przyklejało. Układaj je w jednej warstwie na desce, przykryj i umieść w lodówce na 30 minut.

    2. Rozgrzej na dużej i głębokiej patelni 1 łyżkę oliwy, smaż klopsiki partiami, aż ładnie się przyrumienią. Odsącz nadmiar tłuszczu na papierze kuchennym.

    3. Na tej samej patelni rozgrzej pozostałą oliwę, smaż cebulę i chilli z dodatkiem słodkiej papryki do momentu, aż cebula stanie się miękka. Dodaj laskę cynamonu, nieodsączone pomidory z puszki oraz bulion wołowy. Podgrzewaj bez przykrycia przez około 10 minut, lub do momentu, aż sos zgęstnieje. Dodaj klopsiki i oliwki.
    4. Podgrzewaj przez kolejne 10 minut, klopsiki powinny być miękkie, a sos gęsty. Usuń laskę cynamonu. Możesz podawać z ryżem lub ziemniakami w różnej formie. 



    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Hiszpańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

    Smacznego!

    poniedziałek, 13 stycznia 2014

    Surówka z marchewki z chrzanem

    Surówka z marchewki z dodatkiem chrzanu

    - miłe przypomnienie surówki z dzieciństwa



    Marchew w Polsce jest chętnie uprawiana. Jada się ją na surowo, przyrządza się z nich surówki, dodaje do sałatki, czy zupy. Roślina zawiera węglowodany, białko, liczne karoteny, a także witaminy B1, B2, B6, C, E, H, K, PP oraz minerały jak: wapń, żelazo, miedź fosfor, ponadto pektyny. Niegdyś marchew była dostępna w wielu kolorach od bieli po bordo, popularność pomarańczowa marchew zawdzięcza Holendrom, którzy rozpowszechnili skutecznie odmianę warzywa w tym kolorze. Chrzan, o czym nie każdy wie, należy do rodziny kapustowatych. Pełni rolę przyprawy, a uprawiany w Europie jest już od XI wieku. Ma działanie grzybobójcze, bakteriobójcze oraz wykrztuśne. Jest używany przy uciążliwym kaszlu oraz zapaleniu oskrzeli, czy chronicznym katarze. Marchew jest jednym z ulubionych warzyw wśród dzieci. Dlatego dobrze przygotować je pod postacią surówek do obiadu. Taką  przygotowaliśmy dzisiaj. Słodka surówka z marchwi, z dodatkiem słodkiego jabłka i pikantnego chrzanu, ujarzmionego śmietaną będzie miłym dodatkiem do obiadu w akompaniamencie kotleta i tłuczonych ziemniaków. Czasem miło wrócić do polskiej klasyki. 


    Składniki:
    • 0,5 kg marchwi
    • 1 jabłko
    • 2 łyżki chrzanu (ze słoiczka)
    • sok z 1/2 małej cytryny
    • 5 łyżek śmietany/jogurtu 


    Przygotowanie:
    1. Zetrzyj obrane jabłko na tarce o dużych oczkach i od razu polej sokiem z cytryny.
    2. Zetrzyj marchew, tym razem na drobnych oczkach.
    3. Do miski z marchewką i jabłkiem, dodaj chrzan, soc z cytryny oraz 5 łyżek śmietany lub jogurtu. Całość wymieszaj. Podawaj lekko schłodzoną.

    Autor: Czarna Plomba

    Smacznego!

    niedziela, 12 stycznia 2014

    Kapuśniak

    Kapuśniak

    - bo bez zupy nie ma pełnego obiadu


    Kapuśniak to zupa z poszatkowanej kapusty głowiastej, może być przygotowywana zarówno ze świeżej jak również  kiszonej z dodatkiem warzyw. Bardzo często kapuśniak przygotowywany jest na wywarze z wędzonego boczku czy też z żeberek. Zupa jest jedną z najpopularniejszych zup nie tylko polskich, ale także słowackich, gdzie nazywana jest kapustnicą oraz ukraińskich. Należy wspomnieć, że na Ukrainie kapuśniak stanowi zupę wyjątkową, serwowaną głównie podczas wyjątkowych rodzinnych wydarzeń, jak na przykład z okazji ślubu.  Zupa szczególnie popularna jest w kuchni góralskiej, gdzie nazywa się ją kwaśnic i przygotowuje wyłącznie z kapusty kiszonej. Kapuśniak ma specyficzny kwaśny smak  Dla mnie była to zupa, którą uwielbiałam nabierać na łyżkę w okresie dzieciństwa. Z pewnością jest sycąca i idealna w okresie, gdy wiatr hula dookoła. 




    Składniki:
    • 1 pęczek włoszczyzny (bez kapusty)
    • 0,5 kg ziemniakow
    • 0,5 kg kapusty kwaszonej
    • 1 nać pietruszki
    • 2 łyżki oleju rzepakowego
    • 2 liście laurowe
    • 4 ziarna ziela angielskiego
    • 1 łyżeczka mielonego kminku
    • sól

    Przygotowanie:
    1. Włoszczyznę pokrój w kostkę i podsmaż na oleju w garnku. Dodaj około 2 litrów wody, ziele angielskie, liście laurowe. Zagotuj całość.

    2. Dodaj ziemniaki pokrojone w kostkę i sól do smaku. Gotuj do miękkości. Pod koniec gotowania dodaj kapustę kiszoną - opłukaną i jeśli trzeba także posiekaną oraz kminek.

    3. Podawaj z posiekaną natką pietruszki

    Autor: Czarna Plomba

    Jeżeli zainteresował Cię kapuśniak, zachęcam do sprawdzenia innych zup w wykonaniu Czarnej Plomby:


    Smacznego!

    sobota, 11 stycznia 2014

    Kisiel porzeczkowy

    Kisiel porzeczkowy

    - deser nasz i naszych sąsiadów


    Jak podaje angielska wikipedia stanowi rodzaj owocowej zupy. Polacy, jak również wiele innych narodów, w których przygotowuje się kisiel, czyli Estończycy, Finowie, Litwini, Łotysze, Rosjanie oraz Ukraińcy z pewnością tak nie określą kisielu. Dla nas to rodzaj deseru. Jest to potrawa na bazie słodzonego soku owocowego zagęszczonego mąką ziemniaczaną. Kisiel można spożywać z kawałkami owoców, serwowany jest zarówno na ciepło jak i na zimno. Jak można łatwo dociec, nazwa deseru pochodzi od słowa kisły, czyli kwaśny, który odzwierciedla doskonale smak potrawy. W jednej z pierwszych kronik rosyjskich jest wzmianka o tym, jak kisiel uratował miasto w 997 roku, oblężone wówczas przez koczownicze plemię Pieczyngów. Gdy zaczęło brakować jedzenia i nastąpił okres głodu, mieszkańcy posłuchali rady starca, który powiedział im, aby przygotowali kisiel z resztek ziarna i słodkiego miodu, jaki mogli tylko odnaleźć. Wypełnili kisielem drewniane wiadra umieszczone w wiadrach w fałszywych studzienkach. Kiedy Pieczyngowie przybyli do miasta, byli pod ogromnym wrażeniem widząc jak Rosjanie wydobywają żywność z ów dołków. Po skosztowaniu słodkiego deseru Pieczyngowie postanowili, opuścić miasto, stwierdzając, że Rosjanie potrafią się posilić z samej ziemi w nazbyt tajemniczy sposób. Dziś kisiel jest deserem lubianym przez dzieci i docenianym przez wszystkich cierpiących na ból gardło. Słodki kisiel rozpieszcza i przynosi chwile ukojenia dla gardła.


    Składniki:

    • 1 litr soku z czarnej porzeczki
    • 4 płaskie łyżki mąki ziemniaczanej
    • 1/2 szklanki wody


    Przygotowanie:

    1. W rondlu podgrzej sok z czarnej porzeczki.Wymieszaj mąkę z wodą i dodaj do soku. Całość zagotuj nie przestając przy tym mieszać.
    2. Kiedy płyn zgęstnieje rozlej do szklanek. Podawaj na ciepło.


    Autor: Czarna Plomba

    Smacznego!

    piątek, 10 stycznia 2014

    Kuleczki z cukinii

    Smażone kuleczki z cukinii

    - lekko a sycąco



    Bułgaria przez wiele wieków była pod panowaniem państwa osmańskiego.  Odzwierciedlenie tak długotrwałych i silnych wpływów możemy dzisiaj zasmakować w kuchni tego kraju. Na kulturę kulinarną Bułgarii wpłynęły także dwie największe religie - chrześcijańskie oraz islam. Tradycje słowiańskie przeplatają się z tureckimi. Podstawa wszystkich kuchni bałkańskich stanowią warzywa. Potrawy warzywne przybierają postać od sałatek do najbardziej wyszukanych kompozycji mięsno-warzywnych. Warzywa się chętnie faszeruje i smaży na oliwie. Proponuję kuleczki z cukinii, danie lekkie ale z pewnością w pełni sycące. Najlepiej smakują w towarzystwie pokrojonych w kostkę pomidorów, czy też sosem śmietanowo-czosnkowym.



    Składniki dla 2-3 osób
    • 1 cukinia
    • 1 niewielka cebula, drobno pokrojona
    • 2 kromki białego chleba 
    • 30 g sera żółtego, najlepiej ementaler
    • garść liści świeżej mięty, drobno pokrojonych
    • 1 jajko, rozdzielone żółtko od białka
    • pieprz, świeże zmielony pieprz
    • tłuszcz do smażenia
    • dodatkowo: 2 pomidory, pokrojone w kostkę



    Przygotowanie:
    1. Cukinie zetrzyj na tarce i oprósz solą. Odstaw na 10 minut, najlepiej w sitku. Zetrzyj ser na tarce o grubych oczkach. Rozdrobnij chleb na bardzo małe części.
    2. Odcedź cukinię na sitku, odciśnij z puszczonych soków. Wymieszaj z chlebem, serem, mięta i żółtkiem jajka. Dopraw solą i pieprzem.
    3. Ubij białko jajka na sztywną pianę i dodaj do masy warzywnej. Wymieszaj całość. Rozgrzej tłuszcz na patelni. Z powstałej masy uformuj kuleczki i smaż porcjami na głębokim tłuszczu aż osiągną złotobrązowy kolor.
    4. Odsącz okrągłe placuszki od nadmiaru tłuszczu. Podawaj z pokrojonymi w drobną kostkę pomidorami.



    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Bułgarska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


    Smacznego!

    czwartek, 9 stycznia 2014

    Zapiekanka z sardynkami

    Zapiekanka z sardynkami

    -lub szprotkami-


    Jedna z dwóch najbardziej popularnych kuchni europejskich, czyli kuchnia włoska wyspecjalizowała się  szczególnie w potrawach mącznych oraz w rybnych i owocach morza. Tradycyjny posiłek włoski składa się z z antipasto, czyli przystawki,  primo piatto - pierwszego dania, którym najczęściej jest makaron lub podobnie jak u nas zupa oraz secondo piatto, to znaczy dania głównego, którym zazwyczaj są ryby oraz mięso. Posiłek uwieńczony jest deserem. Będąc we Włoszech, muszę przyznać, że rzeczywiście w wielu rejonach najwięcej było restauracji serwujących różne rodzaje dań, którym królowały ryby i owoce morza. Sardynki i szprotki, poławiane są główni w Hiszpanii i Portugalii. ale kuchnia włoska mimo, że pizzą i makaronem okręcona, to w wielu rejonach półwyspu ryby są chętnie przygotowywane i spożywane w najrozmaitszej formie. Jedną z nich pozwolę sobie zaprezentować - zapiekanka ze szprotkami, w oryginale powinna być z sardynkami - jednakże jak się okazuje, nie są tak łatwe do upolowania w rybnym jak mniejsze szprotki.



    Składniki:
    • 2 łyżki oliwy z oliwek
    • 1 duża cebula
    • 2 ząbki czosnku
    • 2 duże cukinie
    • 3 łyżki tymianku
    • 8 filetów z sardynek - u mnie było 450 g szprotek
    • 75 g sera parmezan
    • 4 jajka
    • 150 ml mleka
    • sól i pieprz do smaku


    Przygotowanie:
    1. Cebulę kroimy w plastry, czosnek w drobną kostkę. Cukinię obieramy i kroimy w długie cienkie paski. Ser trzemy na tarce. Szprotkom obcinamy główki i ogonki. Wyjmujemy ości.
    2. Na patelni rozgrzewamy oliwę. Podsmażamy cebulę i czosnek około 3 minut. Dodajemy cukinię i smażymy 5 minut tak by się zarumieniła i zmiękła. Na koniec dodajemy 2 łyżeczki tymianku i mieszamy.
    3. Połowę warzyw przekładamy do naczynia żaroodpornego. Na nie układamy rybę. Posypujemy połową sera. Na wierzch kładziemy resztę warzyw, posypujemy tymiankiem.
    4. Jajka i mleko mieszamy razem. Dodajemy przyprawy do smaku. Polewamy warzywa. Posypujemy resztą sera. Wkładamy do piekarnika i zapiekamy w 180 stopniach aż powstanie rumiana skórka - około 30 minut.


    Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z książki "Kuchnia Włoska"

    Smacznego!

    środa, 8 stycznia 2014

    Calzone

    Calzone


    Calzone jest to pizza w kształcie półksiężyca. Od zwykłej pizzy różni się tym, że to nie farsz jest na wierzchu a ciasto. Nadzienie calzone jest takie same jak w przypadku tradycyjnej pizzy, podstawą jest ser mozzarella i sos pomidorowy. Calzone są często oferowane przez ulicznych włoskich sprzedawców, są idealne do zjedzenia, kiedy jesteśmy w tzw. "biegu". Istnieje wiele odmian calzone, a także potraw zbliżonych tak jak na przykład Panzerotti, czy Cuddiruni. jednak to calzone stało się jedną z najpopularniejszych rodzajów pizzy na świecie. Spróbujmy zatem i my.


    Składniki:

    Na ciasto:
    • 7g suchych drożdży
    • 350 g mąki
    • 250 g wody
    • łyżeczka soli
    • 1 łyżka oliwy z oliwek


    Na farsz:
    • 75 g kiełbasy
    • 50 g salami
    • 50 g parmezanu
    • 100 g mozzarelli
    • 4 łyżki oregano
    • 1 duży pomidor


    Przygotowanie:
    1. Drożdże zalać 50 ml letniej wody. Odstawić na 15 minut aż się spienią. Mąkę wymieszać z solą. W środek wlać oliwę i rozczyn. Dopełnić wodą i wyrobić na jednolitą masę.
    2. Ciasto przełożyć na stolnicę i wyrabiać około 5 minut. Odłożyć z powrotem do miski, przykryć folią i odłożyć na 30 minut aż ciasto podwoi swoją objętość.
    3. Kiełbasę, salami, mozzarellę i pomidor pokroić w kostkę. Parmezan lub inny twardy ser w małe plasterki. Oregano poszatkować.
    4. Wyrośnięte ciasto wyrobić przez 2 minuty. Następnie podzielić na 4 części. Każdą z nich rozwałkować na cienki placek. Na połówce każdego położyć składniki farszu. Brzegi ciasta zwilżyć wodą i skleić.
    5. Pierogi położyć na natłuszczonej blasze, lub papierze do pieczenia zostawiając miejsce- bo trochę urosną. Piec w 220 stopniach przez 20 minut.


    Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany z książki  "Kuchnia Włoska".

    Smacznego!


    wtorek, 7 stycznia 2014

    Krem ziemniaczano - czosnkowy

    Krem ziemniaczano - czosnkowy

    - polska wariacja na temat czeskiej zupy


    Narody słowiańskie doceniają jak chyba żadne inne zupy. Przywiązani do tradycji Polacy, Czesi, Słowacy, jak z resztą większość Słowian, nie wyobraża sobie pełnego obiadu bez zupy. Czesi mają bogaty repertuar zup, jednym z najbardziej znanych stanowi Česneková polévka, czyli zupa na bazie czosnku. Głównymi składnikami zupy są ząbki czosnku oraz bulion na bazie warzyw. Do zupy dodaje się żółty ser oraz ziemniaki, koniecznie także grzanki z czerstwego chleba. Czasami dodaje się jajka, czy też gotowane ziemniaki. Jak każde znane danie zupa czosnkowa posiada swoje odmiany i wariacje. Ostateczny smak zupy zależy od gustu i pomysłowości kucharza. Zupa, którą dzisiaj prezentujemy pochodzi z rąk autorki jednego z poprzednich przepisów, tureckiej zupy Kuru Fusulye. Danie różni się od oryginału tym, że pominięto ser, a dodano za to odrobinę sosu sojowego, który idealnie wkomponował się w ostateczny smak potrawy. Zupa jest idealna na okres przeziębienia i grypy. Autorce serdecznie dziękujemy i prosimy - gotuj i odkrywaj z nami jak najczęściej!





    Składniki na 6-8 porcji:
    • pęczek włoszczyzny (oprócz kapusty)
    • 3 łyżki oliwy z oliwek
    • 1 główka czosnku
    • 3-4 ziemniaki
    • szczypta soli
    • 2 liście laurowe 
    • pieprz czarny
    • oregano
    • ostra papryka
    • sos sojowy
    • chleb razowy






    Przygotowanie:
    1. Na 3 łyżkach oliwy z oliwek podsmażamy drobno posiekaną cebulę i białą część pora. Gdy cebula się zeszkli, dodajemy drobno posiekany czosnek i smażymy około 1 minutę. Następnie wrzucamy pokrojone marchew, pietruszkę i seler. Chwilę wszystko podsmażamy.

    2. Dodajemy około 1 litra wrzącej wody i dodajemy pokrojone w kostkę ziemniaki oraz listki laurowe, doprawiamy solą i gotujemy do miękkości. Gdy warzywa będą miękkie, wyjmujemy listki laurowe i miksujemy zupę i przyprawiamy.

    3. Przed podaniem skrapiamy zupę oliwą z oliwek, sosem sojowym i oprószamy świeżo zmielonym pieprzem. Podajemy z grzankami z chleba razowego.
    Autor: Czarna Plomba

    Smacznego!

    Brownie

    Brownie

    - zawartość cukru w cukrze-



    Brownie to Amerykańskie ciasto na bazie czekolady. Zasadniczo jest nie do zepsucia -śladowe ilości mąki, sama czekolada i cukier.W oryginale używano czekolady była gorzkiej 70%. Brownie ma być wilgotne i słodkie.  Do ciasta można dodać orzechy, rodzynki, skórkę pomarańczową czy co nam przyjdzie do głowy. Nawet polewę czekoladową na wierzch   Jak dla mnie jest też ciastem ekonomiczny- nie da się na raz zjeść więcej niż kawałek. Jeśli ciasto będzie "niedopieczone" i płynne i tak nada się do wyjedzenia łyżeczką, lub można zamrozić w lodówce.



    Składniki:
    • 400 gram czekolady (4 tabliczki)
    • 130 g mąki
    • 260 g cukru
    • cukier wanilinowy
    • 1 kostka masła
    • 4 jajka
    • czekolada w wiórkach


    Przygotowanie:
    1. Czekoladę roztapiamy w kąpieli wodnej. Zdejmujemy z gazu. Dodajemy pokrojone masło i mieszamy aż do jego rozpuszczenia. Dodajemy cukier z cukrem wanilinowym, a pod koniec mąkę. Mieszamy do uzyskania jednolitej masy.
    2. Dodajemy wiórki czekoladowe. Ciasto przelewamy do blachy wysmarowanej masłem i wcześniej schłodzonej.
    3. Piekarnik nagrzewamy do maksimum po czym wyłączamy. Wstawiamy ciasto. Wyjmujemy gdy będzie piekarnik będzie zimny. W przypadku gdy ciasto nadal się leje można je na noc wstawić do lodówki.


    Przepis zaczerpnięty od Karoliny z Good Place Warsaw


    Smacznego!