Greckie placuszki z cukinii

Placki z cukini po grecku

- z dipem jogurtowym

Cukinia stanowi odmianę dyni zwyczajnej wyselekcjonowaną przez Włochów, prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku. Kabaczek w bardzo szybkim czasie podbił serce i podnieniebienie ludności na całym świecie. W wielu krajach cukinia wpisała się na stałe do narodowego jadłospisu. Do największych wielbicieli tego warzywa niewątpliwie należy zaliczyć Grecję, w której  cukinię serwuje się na rozmaite sposoby. Najczęściej cukinia jest smażona lub duszona w towarzystwie innych warzyw, np. zielonej papryczki chilli oraz bakłażanami. Ta zielona lub żółta odmiana dyni podawana jest często jako przystawka, ale niekiedy, np. w okresie postu pełni rolę dania głównego. Podobnie jak w Polsce, tak i w Grecji cukinia bywa nadziewana mielonym mięsem, ryżem i ziołami. Grecy często podają faszerowane cukinie wraz z cytrynowym sosem avgolemono. W niektórych regionach Grecji podaje się prawdziwy rarytas, tj. kwiaty cukinii nadziewane serem feta lub mniej znanym serem mizithra, czy też podobnie jak same cukinie - mieszanką ryżu, ziół i mięsa mielonego. Wypełnione farszem kwiaty smaży się w głębokim tłuszczu lub zapieka w piekarniku w akompaniamencie sosu pomidorowego. Na samo wyobrażenie można zgłodnieć! Jednakże, zima to nie jest sezon na kwiaty cukinii, po prawdzie, to nawet sezon na  samą cukinię dawno się skończył, niemniej jednak jest ona dostępna w sklepach i czeka na Ciebie, aby Twoje ręce stworzyły z niej coś ciekawego. Tym razem wybór padł na placuszki - niezwykłe, bo w połączeniu z aromatycznymi świeżymi ziołami takimi jak oregano, bazylia i pietruszka, ich smak jest wyjątkowy, a zapach bardzo przyjemny. Z dodatkiem jogurtowego dipu tworzą idealne połączenie. Jak wszystkie placuszki tak i w tym przypadku - przygotowanie ich zajmuje niewiele czasu. Zachęcam do przygotowania!

Składniki:

• 2 duże cukinie, starte
• 1 mała cebula, drobno posikana
• 1/4 szklanki mąki
• 1 większe jajko
• 1 łyżeczka posiekanych liści oregano
• 1 łyżeczka posiekanych listków bazylii
• 1 łyżeczka posiekanej natki pietruszki
• olej do smażenia

Dip jogurtowy:

• 2/4 szklanki jogurtu naturalnego
• 1 ogórek, pozbawiony nasion, starty
• 1 starty ząbek czosnku
• 1 łyżka posiekanej świeżej mięty
• 2 łyżeczki soku z cytryny

Przygotowanie:

1. Połącz cukinię, cebulę z mąką, jajkiem i ziołami. Dopraw solą i świeżo zmielonym pieprzem.
2. Smaż placki na patelni na niewielkiej ilości oliwy do momentu lekkiego zbrązowienia po obu stronach. Zdejmij placuszki z patelni i odsącz na papierowym ręczniku. 
3. W międzyczasie przygotuj dip jogurtowy poprzez energiczne wymieszanie wszystkich skłaników ze sobą. 

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Grecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Warzywa pieczone po grecku

Pieczone warzywa

- na sposób grecki

Kuchnia grecka, to uczta przygotowywana dla całych rodzin. Grecy nie lubią jadać sami, uwielbiają za to biesiadować. Przygotowując grecki posiłek, najlepiej nastawić sie na czas kiedy masz gości, albo przez kilka dni będziesz go konsumować. Na współczesny smak kuchni greckiej wpływa przede wszystkim szerokie wykorzystane warzyw, oliwy, zbóż, ryb i mięsa. Natomiast za niepowtarzalny smak tejże kuchni odpowiada sok z cytryny oraz zioła. Jak przystało na kuchnię klimatu śródziemnomorskiego postrzeganą jako wzór do naśladowania w aspekcie zdrowia, sztuka kulinarna Grecji opiera się w głównej mierze na warzywach i owocach. Ze względu na niemalże całoroczny dostęp do świeżych naturalii, Grecja to królestwo meze, oliwek kalamata, świeżych sałatek, surówek, zup, nadziewanych papryk, bakłażanów i cukinii, pieczonych i duszonych warzyw. Początek jesieni to sezon, kiedy warzyw jest pod dostatkiem. Jest to czas marynowania i kiszenia. Stragany uginają się od rozmiatości pomidorów, papryki, cebuli, bakłażanów, czy cukinii. To okres kiedy powinniśmy szczególnie często siegać po warzywa. Pieczone warzywa to było to czego potrzebowało moje podbniebienie - pomidory ziemniaki, cebula i cukinia z dodatkiem świeżych ziół i oliwy zaprowadziły mnie do krainy kulinarnej rozkoszy. Danie można swobodnie podać jako samo w sobie, albo dodatek dla osób, które nie potrafią obejść się bez mięsa. Niemniej zapewniam, że potrawa syci w pełni i nie trzeba jej zestawiać z czymkolwiek. Gorąco zachęcam do przygotowania. 

Składniki:

• 4 obrane ze skórki pomidorów
• 3 małe ziemniaki
• 2 średnie cebule
• 2 cukinie
• 1 łyżka posiekanej świeżej natki pietruszki
• 1 łyżka posiekanego szczpiorku
• 1 łyżeczka posiekanej mięty
• 2 rozgniecione ząbki czosnku
• 1/5 szklanki oliwy

Przygotowanie:

1. Piekarnik ustaw na temperaturę 220 stopni Celsjusza. Wysmaruj naczynie żaroodporne oliwą. 
2. Pokrój na cienkie plastry pomidora, Ziemniaki i cebulę pokrój w ćwiartki. Przekrój cukinię wzdłuż i pokrój w cząstki o długości mniej więcej 3 centymetrów. 
3. Wyłóż na dno naczynia połowę pomidorów, przykryj je warstwą ziemniaków, cebuli oraz cukinii. Na to wyłóż pozostale plastry pomidora. 
4. Oprósz wrzywa mieszanką ziół i czosnkiem, dopraw solą i pieprzem, a wierzch całośćci skrop oliwą. Zapiekaj bez rzykrycia przez 30 minut. Po tym czasie zamieszaj delikatnie warzywa i piecz przez kolejne 40 minut. 

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Grecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Rożki z ciasta filo

Greckie rożki z ciasta filo

z farszem z suszonych grzybów

Nazwa ciasto filo wywodzi się z greki, fyllo w języku greckim oznacza  dosłownie "liść". Nazwa nawiązuje do grubości ciasta, ktora jest cienka niczym liść. Z ciasta filo powstaje najsłynniejszy turecki smakołyk na świecie, czyli baklawa, a także zyskujący na popularności börek, czy bułgarska banica. Chociaż samo ciasto kojarzone jest bardziej z kuchnią grecką aniżeli turecką, to właśnie w Turcji ma swoje korzenie. W Turcji nazywane jest ciastem yuffka, jednakże w Europie częściej przyjęła się grecką nazwa ciasta. Do sporządzenia ciasta cienkiego jak papier używa się prostych składników takich jak mąka, oliwa, sól i woda. Powstałą z nich masę rozwałkuje się na bardzo cienkie warstwy, które przed przygotowaniem danej potrawy smaruje się obowiązkowo roztopionym masłem, a następnie zapieka. Filo jest uniwersalnym ciastem, które może być przygotowywane na wiele spososobów. Ciasto filo vel yuffka można podawać z rozmaitymi wypełnieniem, zarówno słodkim tak jak w przypadku sławietnej baklawy, czy także  z nadzieniem mięsnym i warzywnymi. Trafiłam na przepis z nadzieniem grzybowym, który od razu mnie zauroczył. Wykorzystałam zapasy suszonych prawdziwków i podgrzybków - ale z powodzeniem można użyc również grzybów świeżych, np. pieczarek. Rożki ciasta filo to doskonały pomysł na niebanalną przystawkę, czy przekaskę do pracy. Miło zaskoczy podniebienie nasze i gości. Na drugi dzień smakują jeszcze lepiej, zatem zachęcam do przygotowania ich dzień wcześniej. Do dzieła moi mili! A na koniec, piękna myśl, wypowiedziana przez greckiego filozofa Epikura: 

"Przyjemność brzucha jest podstawą i korzeniem wszelkiego dobra."

Składniki:

• 60 g masła
• 1 posiekana cebula
• 750 g posiekanych grzybów (użyłam suszonych podgrzybków i prawdziwków)
• 1/4 szklanki parmezanu
• 1/4 szklanki grubo startej bułki tartej
• 1 opakowanie gotowego ciasta filo
• 100 g roztopionego masła
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. Na patelni rozgrzej masło i usmaż do zeszklenia cebulę. Dodaj namoczone wcześniej grzyby (chyba, że użyte zostały świeże). Całość mieszaj aż zmięknie, a płyn wyparuje. Patelnie zdejmij z ognia cebulę z grzybami wymieszaj z parmezanem i bułką tartą. Farsz dopraw solą i pieprzem.
2. Rozgrzej piekarnik do temperatury 200 stopni Celsjusza. Płat ciasta posmaruj roztopionym masłem i złóż na pół. Dwuwartswowe płaty przetnij wzdłuż tworząc cztery paski. Ciasto nad którym aktualnie nie pracujesz przykryj pergaminem i ściereczką, bardzo szybko wysycha. 
3. Na każdym końcu paska umieść 1 łyżkę przygotowanego wcześniej farszu. Złóż jeden róg ciasta po przekątnej, tak aby pokryć nadzienie i uwtorzyć kształ trójkąta. Zawijaj resztę paska ciasta w ten sam sposób, zachwoując trójkątny kształt. Uformuj rożki z pozostałych płatów ciasta, napełniając farszem i smarując masłem. 
4. Wyłóż trójkątne rożki na blachę i piecz przez 15 minut lu do chwili kiedy ciasto się odpowiedno zarumieni. 

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Grecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita!

Smacznego!

Kalafior po grecku

Kalafior po grecku

- zwyczajnie niezwyczajny

Kuchnia grecka ma długą tradycję, niewątpliwie była prekusorem kuchni zachodniej. Do dzisiaj uznawana jest za jedna z najzdrowszych, a swoją prostotą urzeka podniebienie. W starożytności kuchnia Grecji charakteryzowała się niewielką ilością składników, jej filarami była pszenica, oliwa i wino. Mięso spożywane było okazjonalnie, odrobinę częściej jadano ryby. Zapotrzebowanie na tłuszcz zaspakajono poprzez szerokie zastosowanie oliwy z oliwek. Do dzisiaj na każdym greckim stole obowiązkowo musi znaleźć się oliwa. Najpopularniejszym typem spotykanych  w greckich gajach są oliwki kalamata, za którymi Grecy przepadają. Grecy od dawien dawna wiedzieli, że mięsa i warzywa smakują o wiele lepiej, jężeli tylko doda się do nich przyprawy. Jeżeli chodzi o zastosowanie ziół, które są pieczątką kulinarną danego regionu niewiątpliwie jest to koperek, oregano, natka pietruszki mięta oraz cynamon. Do marynowania mięs i warzyw również często stosuje się sok wyciśnięty z cytryny oraz skórkę cytynową. Tradycyjna kuchnia grecka w dużej mierze opiera się na warzywach nachętniej sięga się po pomidory, papryki, karczochy, paprykę i bakłażan, które przyrządza się na wiele sposób - głónie zapieka, smaży lub dusi, a za to bardzo rzako są zwyczajnie gotowane w wodzie. Kalafior może nie jest najpopularniejszym warzywem na greckim stole, ale we współczesnej kuchni częściej się pojawia - idealnie komponuje się bowiem z greckimi przyprawami i oliwą. Kalafior z cytryną, oliwą oraz ziołami w postaci posiekanej natki pietruszki i koperku ma kwaśny smak, co może zaskoczyć polskiego smakosza kalafiorów, ale niewątpliwie jest to pozycja warta przygotowania i podania jako zimny dodatek na stół. Zachęcam do przygotowania. A na koniec jak to mówią Grecy καλή όρεξη (kalí órexi), czyli smacznego!

Składniki:

• 1 średniej wielkości kalafior
• 1/2 szklanki oliwy
• 1/4 szklanki octu z białego wina
• 1 łyżka soku z cytryny
• 1 łyżka osiekanej świeżej natki pietruszki
• 1 łyżka posiekanego świeżego koperku

Przygotowanie:

1. Kalafiora pokrój na mniejsze różyczki i ugotuj do miękkości. Od razu po ugotowaniu, jeszcze gorącego opłucz go pod zimną wodą, a następnie umieść w większej misce.
2. W mniejszej misce połącz resztę składnikw i dobrze wymieszaj. Dopraw solą i pieprzem. Powstałym sosem polej kawałki kalafiora. Przykryj miskę i umieść w lodówce na około godzinę. Podawaj schłodzone. 

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Grecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Amerykański placek z owocami

Placek z jeżynami i nektarynkami 

- słodycz po amerykańsku

Zdawać by się mogło, że ze względu na fakt, że Stany Zjednoczone są ogromną mieszanką kulturową pojęcie "kuchni amerykańskiej" powinno dotyczyć właściwie potraw, które stały się najbardziej powszechne w kraju Wuja Sama, jednakże mających swoje korzenie w  zupełnie innych częściach świata. Z drugiej strony są potrawy, które jednoznacznie kojarzą nam sie z kuchnią  typowo amerykańską: niemieckie hamburgery i hot-dogi, francuskie frytki, czy włoska pizza. Cechą wyróżniającą kuchnię amerykańską jest to w jaki sposób łączy style i sposoby potraw. Niewiątpliwie na dzisiejszy smak słodkich potraw amerykańskich największy wpływ miała kuchnia francuska i angielska. To kolonizatorzy z tych dwóch krajów zakrzewiła wśród Amerykanów zamiłowanie do słodkich zapiekanek, placków i ciast. Amerykanie mają ogromną słabość do słodyczy. Od najprostszych kremów i ciast po najbardziej wymyślne torty. Ameryka rozpieszcza dostępnością wszelkiej maści składników, jednocześnie koncerny  zachęcają to korzystania z drogi na skróty i sięgania po dania gotowe lub łatwe do zrobienia. Jest jednak duża grupa amerykańskich gospodyń, które przywiązane do tradycji, przygotowują słynny "pie" zgodnie ze sztuką kulinarną. Ulubionym ciastem Ameryki jest te, na kuchym spodzie, najlpiej z owocowym nadzieniem, a jeszcze lepiej z nadzieniem ze świeżych owoców. W przepisie, na którym się opierałam, nie było spodu z kruchego ciasta, co było niewątpliwie drogą na skróty. W miejsce spodou weszło od razu nadzienie - i to nie byle jakie, bo z nekatyrek i jeżyn. Wierzch ciasta - to pierzyna z białek, cukru i wiórków kokosowych. Całość ma słodko rześki smak. Jak na placek bez solidnego spodu przystało - lepiej nim się zajadać prosto z naczynia, w którym się zapiekało, niż kroić na porcje. ;) 

Składniki:

• 3 nektarynki
• 250 g jeżyn
• 6 łyżek cukru
• 4 białka
• 100 g wiórków kokosowych
• 1 łyżeczka masła

Przygotowanie:

1.  Sparz skórkę nektarynek wrzątkiem, następnie spłucz pod zimną wodą. Ściągnij skórę i pokrój w plastry. 
2. Formę do pieczenia posmaruj masłem, następnie rozłóż plastry nekatynki z jeżynami i posyp je 2 łyżkami cukru. 
3. Ubij białka z pozostałym cukrem na sztywną pianę. Dodaj wiórki kokosowe i delikatnie wymieszaj z pianą z białek. Wyłóż masę na owocach i zapiekaj przez około 20 minut w temperaturze 200 stopni Celsjusza. 

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Amerykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Ratatouille

Ratatouille

- francuski klasyk z Nicei

Ratatouille to istna francuska rozkosz dla jarskiego podniebienia. Jednakże nie tylko jarosze pieją z zachwytu nad smakiem tej potrawy, uwiodła bowiem już niejednego mięsożercę. Na swoim koncie ma wielu zakochanych, nie dziwi więc fakt, że jest to jedno z pierwszych dań wymienianych przez ludzi na całym świecie jeśli chodzi o najbardziej znane potrawy kuchni francuskiej. Słowo ratatouille niegdyś oznaczało jedynie gruby gulasz. Obecne podstawą ratatouille stanowi podsmażony na oliwie czosnek, cebula, bakłażan, cukinia, pomidory oraz papryka. Magii smaku tej prowansalskiej potrawie nadają odpowiednio dobrane zioła takie jak majeranek, koper włoski, bazylia i tymianek. Oszczędzając czas przy doborze ziół często dodaje się gotowej mieszanki ziół prowansalskich. Istnieje wiele różnych metod przygotowania potrawy. Klasyka nakazuje, aby każdy rodzaj warzyw przygotowywać oddzielnie, a następnie wszystkie składniki należy połączyć ze sobą i gotować do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Jako ciekawostkę dodam, że słowem ratatouille określa się czasami niewyszukaną potrawę, a nawet złą kuchnię. Ratatouille w wydaniu klasycznym jak najbardziej przedstawia dobrą, zdrową i smaczną kuchnię. Kosztujemy oczami, a należy przyznać, że widok moich warzywnych zarumienionych ulubieńców - bakłażana i cukinii, zachęca do skosztowania potrawy.

Składniki dla 2 osób:

• 1 bakłażan
• 1 cukinia
• 1 czerwona cebula
• 2 ząbki czosnku
• 3 pomidory
• 1 czerwona lub żółta papryka
• garść posiekanej natki pietruszki
• garść posiekanych liść bazylii
• 1 łyżeczka tymianku
• oliwa
• sól

Przygotowanie:

1. Bakłażana wraz ze skórą pokrój w większa kostkę, oprósz łyżką soli, wymieszaj i przełóż do durszlaka na około 30 minut. 
2. Sparz pomidory i obierz ze skórki, następnie pokrój w ćwiartki i usuń gniazda nasienne. 
3. Pokrój cukinię na grubsze plastry. Rozgrzej 2 łyżki oliwy na patelni i dodaj pokrojoną cukinię. Smaż do z każdej strony do zrumienienia. Następnie przełóż usmażoną cukinię do garnka. 
4. Na tej samej patelni rozgrzej kolejną łyżkę oliwy i podsmaż przez 3-4 minuty pokrojoną w cząstki paprykę. Przełóż paprykę do garnka z cukinią.
5. Opłucz i osusz cząstki bakłażana. Smaż na patelni z rozgrzanymi dwiema łyżkami oliwy do zrumienienia. Przełóż do garnka z papryką i cukinią.
6. Na łyżce oliwy podsmaż pokrojoną w kostkę cebulę i rozgnieciony czosnej. Smaż do zeszklenia cebuli. Dodaj pomidory wraz z tymiankiem i pietruszką. Smaż przez około 10 minut. Zawartość patelni wlej do garnka z warzywami. 
7. Nałóż pokrywkę na garnek i gotuj jego zawartość przez około 10 minut - warzywa powinny być miękkie, ale jednocześnie jęrne. Kilka razy w trakci gotowania delikatnie przemieszaj łyżką. 
8. Dopraw całość solą i świeżo zmielonym pieprzem. Podawaj przybrane listkami bazylii. 

Smacznego!

Warzywa ze śmietaną po serbsku

Warzywa z kwaśną śmietaną 

- po serbsku

W kuchni serbskiej możemy odnaleźć silne wpływy kuchni greckiej, śródziemnomorskiej, orientalno-tureckiej a także, sięgające średniowiecza, inspiracje kuchnią słowiańską. Przede wszystkim jednak, kuchnia serbska, podobnie jak kuchnie innych narodów bałkańskich pełna jest świeżych i soczystych warzyw. Serbskie prawo zakazuje produkcji, jak również importu żywności modyfikowanej genetycznie. Zabieg ten uniemożliwił Serbii przystąpienie do Światowej Organizacji Handlu, jendakże stołując się na terenie Belgradu, czy innych miast serbskich ma się pewność, że żywność pozbawiona jest GMO, na co wielu ludzi zwraca dzisiaj uwagę. W Serbii sałatki są spożywane jako dodatek do dania głównego. Najprostsze sałatki składają się z pokrojonej sałaty, kapusty, kiszonej kapusty, pomidorów, ogórków lub marchwi z olejem, octem i solą. Niekiedy sałatki, na przykład z buraków, czy ziemniaków wymagają gotowania. Warzywa z kwaśną śmietaną wymagają krótkiego okresu duszenia na patelni. Aromat pochodzący z duszonej na maśle cebuli i papryki jest niesamowity, dodatek ogórka, pomidora oraz wieńczący całość koperek ze śmietaną sprawiają, że jest to doskonały dodatek do głównego dania. Co więcej smak przenikających się warzyw może zdeklasować nawet wybornie przygotowane mięso. Serdecznie polecam. 

Składniki dla 4 osób:

• 1 ogórek 
• 3 małe papryki (zielona, żółta, czerwona)
• 2 pomidory
• 1 cebula
• 2 łyżki masła
• 2 łyżeczki mielonej słodkiej papryki
• 1 łyżka octu jabłkowego
• 2 łyżki posiekanego koperku
• 1/2 szklanki kwaśnej śmietany
• sól
• świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. Ogórka obierz, przekrój wzdłuż, usuń pestki i pokrój na kwałki długości 1 cm.
2. Paprykę przekrój na pół, usuń gniazda nasienne i pokrój w grubszą kostkę.
3. Obrane ze skóry pomidory pokrój w ćwiartki i usuń gniazda nasienne. Następnie, pokrój ćwiartki w mniejsze cząstki.
4. Cebulę przepołów i pokrój w paski.
5. Na rozgarzanym maśle na patelni zeszklij cebulę. Dorzuć ogórka i papryki, podsmaż krótko. Dopraw solą, papryką i pieprzem.
6. Do całości dołóż pomidory i duś całość pod przykryciem na małym ogniu przez około 10 minut. 
7. Na koniec dodaj posiekany koperek oraz kwaśną śmietanę, Dopraw do smaku solą i pieprzem. Podawaj na ciepło. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Serbska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Portugalska zupa czosnkowa

Portugalska zupa czosnkowa

- açorda na zdrowie

Portugalia słynie z zup, szczególnie z treściwych i pożywnych zup. Açorda jest powszechna portugalską zupą czosnkową, która można spotkać w wielu rozmaitych odmianach. Zasadniczo składa się z cienko pokrojonego chleba, czosnku, oliwy z oliwek oraz przypraw, ktore zostają starte na jednolitą masę. Bardzo często zupa serwowana jest z jajkiem w koszulce, czy ewentualnie jajkiem sadzonym na wierzchu. Açorda jest szczególnie popularna w rejonie Alentejo na południu Portugalii. Można tam zasmakować wielu wariantów tejże zupy, jak na przykład Açorda de Marisco z owocami morza, Açorda de camarão - z krewetkami, czy też Açorda de Bacalhau - czyli zupa  czosnkowa z dodatkiem dorsza. Açorda jest bardzo ciekawą zupą i na pewno wartą jej spróbowania - jest zdrowa, aromatyczna, jednakże wbrew podejrzeniom czosnek nie pali podniebienia żywym ogniem, a pozostawia to co w czosnku najlepsze - niesamowity aromat i zdrowie. Nie dodałam do swojej zupy jajka w koszulce - następnym jednak razem, na pewno dodam. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki dla 4 osób:

• 10 ząbków czosnku, lekko zmiażdżonych
• 2 cebule, posiekane
• 1 gałązka szałwi*
• 2 gałązki tymianku*
• 4 szklanki wywaru z warzyw
• 2 lście laurowe
• 4 łyżki oliwy
• 2 łyżki szczupiorku, posiekanego
• 4 kromki chleba
• olej do smażenia
• sól, świeżo zmielony pieprz
• 4 jajka w koszulce (opcjonalnie, dodane na sam koniec)

* użyłam po łyżce suszonych ziół umieszczonych w woreczku

Przygotowanie:

1. Podsmaż na oliwie cebulę,
2. Zagotuj wywar warzywny z solą, pieprzem, listkami laurowymi, tymiankiem i szałwią. Dodaj zmiażdżony czosnek  gotuj przez około 20 minut na ały płomieniu.
3. Pokrój kromki chleba w paseczki i usmaż na oliwie na złoty kolor. Odsącz na papierowym ręczniku.
4. Jeżeli będziesz robić zupę wraz z jajkiem w koszulce - przygotuj w tym czasie jajka i dodaj przed samym podaniem  do zupy.
5. Wyjmij zioła z wywaru i zmiksuj pozostałe składniki zupy. Dopraw solą i pieprzem. Posyp szczypiorkiem i podawaj z grzankami chleba.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Portugalska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Hummus

Hummus z tahiną

- klasyka gatunku

Oryginalnie pochodzi z terenu określanego z języka włoskiego Lewantem, w skład którego wchodza państwa leżącego na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemneo. Obszar obejmuje dzisiejszą Syrię, Jordanię, Liban, Izrael oraz Autonomie Palestyńską. W szerszym znaczeniu do Lewantu zalicza się również Turcję oraz Egipt. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie skąd pochodzi hummus. Jak głosi legenda została stworzona przez sułtana Saladyna za czasów wypraw krzyżowych. Mus z ciecierzycy nie jest skomplikowany w przygotowaniu, ale występuje w wielu wariantach. Sposób sporządzenia pasty jest kością kulinarnej niezgody między Izraelem a Libanem - oba kraje uważają, że ich metoda jest tą właściwszą. Największym eksporterem hummusu jest Izrael, co mają za złe Arabowie, oskrażając Izrael, że rości sobie prawa i przywłaszczył nazwę potrawy. Libańczycy bezskutecznie powzięli próby zastrzeżenia nazwy "hummus" i prawa do jej korzystania. Hummus nie jest skomplikowaną potrawą do przygotowania - jej podstawowe składniki to: ciecierzyca, czosnej, tahini, czyli pasta sezamowa, oliwa, sok z cytryny oraz przyprawy. Hummus jest bardzo lubiany przez wegeterian. Jest świetną alternatywą dla masła, smakuje bardzo dobrze z samym pieczywem, ale także idealnie pasuje do kanapek z jajkiem i warzywami.

Składniki: 

• 1 puszka cieciorki (400 g)
• 4 ząbki czosnku
• 1 lyżka soku z cytryny
• 5 łyżek gotowej pasty tahini*
• 70-80 ml zimnej przegotowanej wody 
• 1 łyżka oliwy
• 1 łyżeczka kuminu 
• szczypta pieprzu cayenne
• sól 

Pasta tahini:

• 5 łyżek ziaren sezamu
• 1 łyżka oliwy
• 2 ząbki czosnku
• sok z 1/2 cytryny

Przygotowanie:

1. Przygotuj pastę tahini: Wsyp ziarna sezamu na patelnie i upraż. Pamiętaj o częstym mieszaniu. Kiedy nasiona lekko zbrązowieją wyłącz ogień. Uprażony sezam odstaw do ostudzenia, następnie za zblenduj. Dodaj do sezamu oliwę i dokładnie utrzyj z sokiem crynowym oraz czosnkiem na jednolitą masę.
2. Do powstałej pasty dodaj kolejno czosnek oraz sok z cytryny - zmiksuj blenderem do powstania jednolitej masy. Następnie dodawaj sukcesywnie ciecierzycę, pozostałą oliwę oraz wodę. Przypraw solą, pieprzem cayenne oraz kuminem.

Smacznego!

Tarta z karmelizowanym porem

Tarta z karmelizowanym porem

- oraz serkiem ricotta

Tarta jest jedną z najpopularniejszych potraw kuchni francuskiej. I chociaż powszechnie wiadomo, że francuzów i anglików szczególne nie połączy, to jednak tarta ochoczo została przyjęta przez brytyjskie panie domu. Wytrawna tarta z warzywami, grzybami i serowym nadzieniem szczególnie zagościła w tamtejszej kuchni. Cenię kuchnię brytyjską za jej prostotę - nawet wykwintne danie są łatwe w przygotowaniu. Tak też jest w przypadku tarty z karmelizowanym porem. Kilka składników - kruche ciasto, cebula, por, tymianek, miód, ser ricotta, parmezan i jajko - a efekt końcowy jest zachwycający i zachęcający do pospiesznej konsumpcji. Jest to świetny pomysł na podanie gościom jako przystawkę. Na moich tarty zrobiły wrażenie. Szczerze zachęcam do przygotowania.

Składniki:

• 2 łyżki oleju
• 1 średnia cebula, pokrojone na cienkie talarki
• 1 por, pokrojony na cienkie talarki
• 1 łyżka liści tymianku, najlepiej świeżego
• 1 łyżka miodu
• 1 opakowanie sera ricotta 
• 2 g grubo startego parmezanu
• 1 opakowanie kruchego ciasta
• 1 żółtko + 1 białko

Przygotowanie:

1. Na rozgrzanej patelni smaż na oleju przez około 15 minut  cebulę i pora. Dodaj tymianek i zamieszaj. Pod koniec smażenia dodaj jedną łyżkę miodu. Dokładnie zamieszaj.
2. W misce wymieszaj ricottę, parmezan oraz żółtko jaja. 
3. Rozgrzej piekarnik do 180-200 stopni Celsjusza. Foremki do pieczenia muffinów wyłóż papierem do pieczenia. Płat kruchego ciasta podziel na sześć równych części. 
4. Wyłóż każdą część kruchego ciasta na dno foremki. Na spód rozłóż równomiernie serowe nadzienie. Na wierzch rozłóż skarmleizowaną mieszankę cebulowo-porową. 
5. Brzegi ciasta zawiń do środka w taki sposób aby zachowały okrągły kształt. 
6. Brzegi kruchego ciasta posmaruj za pomocą będzelka roztrzepanym białkiem.
7. Piecz przez około 35 minut. Podawaj najlepiej gorące. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Brytyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Poznańskie szagówki

Szagówki

- czyli poznańskie kopytka

Każdemu z nas od czasu do czasu zdarza się iść na szagę. A czymże jest szaga? W gwarze wielkopolskiej oznacza to drogę na skróty. Poznaniacy nie tylko chodzą na szagę, ale także tną i kroją na szagę - czyli najprościej ujmując pod skosem. Popularne w Poznaniu kopytka nazywane szagówkami to krojone skośnie kluski przygotowywane z uprzednio ugotowanych ziemniaków, mąki i jajka. Ziemniaki, stanowią kluczową rolę w kulturze kulinarnej Wielkopolski. To właśnie XIX wiek zadecydował o odrębności wielkopolskiej kuchni, czyli wiek w którym na tym terenie rozpowszechniły się ziemniaki. Osiagnęły one szczyt popularności, a kuchnie wielkopolską od tego czasu utożsamiano głównie ze spożyciem ziemniaków, gwarowo nazywanych pyrami. Potrawy z ziemniaków i mąki stanowiły podstawę wyżywienia większości ludności regionu. Ziemniaczane szagówki serwowane są zwyczajowo z sosem jako dodaek do mięs, ale mogą być także podawane samodzielnie z kapustą, czy podsmażoną cebulą i boczkiem. Jest to danie nieskomplikowane i sycące. Szagówki, to doskonały pomysł na obiad, kiedy w garnku zostały ziemniaki z poprzednieo dnia. Zachęcam do przygotowania.

Składniki dla 4 osób:

• 1 kg ziemniaków, ugotowanych i zmielonych
• 200 g mąki 
• 1 jajko
• sól

Przygotowanie:

1. Z ziemniaków, mąki i jajka zagnieć zwarte ciasto. Podziel na kawałki, a następnie uformuj wałeczki o średnicy około 3 cm., lekko spłaszcz przy pomocy noża i pokrój pod skosem.
2. Wrzuć kopytka do osolonej wrzącej wody i gotuj przez około 15 minut - czyli do momentu aż szagówki wypłyną na powierzchnię. 
3. Szagówki polej tłuszczem lub usmażoną cebulą z boczkiem i podawaj od razu.

Smacznego!

Sałatka z buraków z miętą

Sałatka z buraków z miętą

- arabska rozkosz dla podniebienia

Kuchnia marokańska kształtowała się przez wieki pod wpływem interakcji wielu kultur. Na obecny smak marokańskiej kuchni w głównej mierze wpływ miała kultura arabska, andaluzyjska, berberyjska, śródziemnomorska z domieszką kuchni europejskiej i subsaharyjskiej. To co Maroko przejęło z kuchni śródziemnomorskiej to zamiłowanie do sałatek. w Maroku serwuje się rozmaite rodzaje sałatek. Sporządzane są zarówno z gotowanych, jak i z surowych warzyw. Podawane są na ciepło, jak rónież na zimno. Bardzo często przygotowuje się sałatki z warzyw typowych dla basenu morza śródziemnego jak z bakłażana, czy pomidora. Końcowy smak jednak różni się znacząco od tego do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Wszystko za sprawą sosu - te są bardziej wyraziste. Sałatka z gotowanych buraków z jogurtowym sosem miętowo-czosnkowym jest bardzo dobrym tego przykładem. Słodki smak buraka w zestawieniu z orzeźwiającą miętą i ostrym czosnkiem łaczą się w wyjątkowo dobrany tercet. Sałatka doskonale będzie smakować jako danie samo w sobie, ale jeszcze lepiej ją zestawić z falafelem lub pulpetami z mięsa mielonego. Zachęcam gorąco do przygotowania. 

Składniki dla 2 osób:

• 3 buraki, ugotowane
• 1 szklanka jogurtu naturalnego
• 1 ząbek czosnku, drobno posiekany
• 2 łyżki ziaren sezamu
• 1 łyżeczka oleju sezamowego
• 1 łyżeczka soku z cytryny
• 1 garść świeżych listków mięty

Przygotowanie:

1. Ugotowane i obrane buraki pokrój na ósemki. Możesz cząstki podgrzać na patelni z niewielką ilośćią oleju. 
2. Przygotuj sos: przy pomocy blendera zmiksuj jogurt, z posiekaną miętą, sokiem z cytryny, sezamem, olejem sezamowym oraz czosnkiem. 
3. Polej buraki przugotowanym sosem miętowo-czosnkowym. Podawaj ciepłe. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Arabska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Ciecierzyca ze szpinakiem

Ciecierzyca ze szpinakiem 

- przyprawiona po marokańsku

Kuchnia arabska jaką znamy w obecnej postaci kształtowała się poprzez stulecia, stopniowo będąc pod wpływem kalifatu. Tamtejszą kuchnię, podobnie jak kulturę, można podzielić na arabski Zachód, czyli Maghreb oraz Wschód nazywany Maszrekiem. Do zachodniego Maghrebu należy m.in. Algieria, Maroko oraz Tunezja. Dania kuchni Maghrebu charakteryzują się znacznie większa ostrością w smaku aniżeli potrawy rodem z Maszreku. Maroko, jako kraj śródziemnomorski w głównej mierze bazuje na warzywach, rybach oraz owocach. Suszone warzywa strączkowe są podstawowym artykułem żywnościowym w krajach arabskich. Szczególnie mocno ceni sie cieciorkę, która wykorzystywana jest na wiele rozmaitych sposobów. Stosuje się ją m.in. do przyrządzania humusu, czy falafeli, a także dodaje się ja do zup, czy dań ryżowych. Tym razem sięgnęłam po przepis, w którym ciecierzyca pełni główną rolę. Jest to ciekawa propozycja na wegetariańskie danie obiadowe. Najlepiej smakuje na drugi dzień, kiedy przesiąknie smakiem i aromatem przypraw. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki dla 2 osób:

• 1 puszka ciecierzycy, opłukanej i odsączonej
• 1 łyżka oliwy
• 1 cebula, posiekana
• 2 ząbki czosnku, wyciśnięte
• 1/2 łyżeczka mielonego cynamonu
• 1/2 łyżeczki mielonej słodkiej papryki
• 1/2 łyżeczki kuminu
• 1 łyżeczka mielonej kolendry
• 1 puszka krojonych pomidorów
• 1 łyżka koncentratu pomidorowego
• 1 łyżka świeżej mięty, posiekanej
• 250 g szpinaku, posiekanego

Przygotowanie:

1. W szerokim rondlu rozgrej oliwę i podsmaż na niej cebulę, czosnek, cynamon, słodką paprykę, kumin oraz kolendrę. Smaż do momentu, aż cebula zmięknie, a przyprawy zaczną wydzielać wyraźny aromat. 
2. Dołóż do rondla ciecierzycę, posiekaną miętę, pomidory wraz zalewą oraz koncentrat pomidorowy. Duś na wolnym ogniu pod przykryciem przez około 10 minut.
3. Dodaj szpinak i podgrzewaj bez przykrycia przez blisko 5 minut, aż liście szpinaku zwietczeją. Podawaj gorące.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Arabska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Serbski chłodnik ogórkowy

Chłodnik ogórkowo-jogurtowy

- orzeźwiający posiłek serbskim sposobem

Mieszkańcy Serbii cenią sobie życie na zwolnionych obrotach. Serbowie zwykli się nie spieszyć, żyć powoli i z wolna rozkoszować się wspólnym biesiadowaniem. Co prawda serbskie potrawy bywają tłuste i mocno przyprawione, a ich alkohol jest równie mocny, co kawa, która momentalnie stawia na nogi, to warto pamiętać, że 75 procent północnego terytorium Serbii zajmują grunty orne. Warzywa stanowia bardzo ważny składnik serbskiego menu, mimo, że prym wiodą przygotowywane w rozmaity sposób mięsa. Mimo, że Serbię trudno zaliczyć do krainy marzeń dla wegetarian, to są takie potrawy, które są złotym środkiem dla każdej z frakcji. Chłodnik ogórkowo-jogurtowy jest idealnym tego przykładem. Jest rześki w smaku, a jednocześnie pikantny.  Dodatkowo, co jest ogromnym atutem przygotowanie go zajmuje bardzo niewiele czasu. Kiedy spiekota na dworze trudno o jakiekolwiek chęci wobec przygotowania czasochłonnych i skomplikowanych posiłków. W przypadku tego chłodnika jest wszystko czego dusza umęczona upalnym latem potrzebuje  - rześkość, zdecydowany smak i lekkie nasycenie. Szczerze zachęcam do przygotowania. 

Składniki dla 2 osób:

• 2 szklanki jogurtu naturalnego
• 1/2 szklanki wody mineralnej
• 1 ogórek szklarniowy, pokrojony w kostkę
• 3 ząbki czosnku
• 2 łyżki oleju
• 1 mały pęczek koperku, drobno posiekanego
• sól, świeżo zmielony pieprz
• 2 kromki z ciemnego pieczywa (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Wymieszaj jogurt z wodą, pokrojonym w koste ogórkiem oraz koperkiem. 
2. Rozetrzyj czosnek z solą i olejem, następnie połącz z jogurtem. Dokładnie wszystko wymieszaj. Wstaw chłodnik do lodówki na około 30 minut. 
3. Opcjonalnie: przygotuj grzanki: pokrój w drobną kostkę kromki ciemnego pieczywa i podsmaż na odrobinie oleju. Chłodnik podawaj z grzankami, możesz ewentualnie skropić zupę olejem. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Serbska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Chłodnik z botwinki

Chłodnik z botwinki

- chłodnik botwinkowy, smaczny i zdrowy

Mimo, że w Polsce zwiemy chłodnik z botwiny litewskim, to tak samo powszechny jest w kuchni polskiej, co na Litwie. Podstawę chłodnika stanowi wspomniana botwina wymieszana ze zsiadłym mlekiem z dodatkiem ugotowanego jajka. Zsiadłe mleko zastępowane często jest kwaśną śmietaną, a współcześnie coraz częściej kefirem, maślanką, albo mniej kalorycznym, ale łatwo dostepnym jogurtem. Chłodnik składa się również z wielu dodatków takich jak świeży ogórek, szczypiorek oraz koperek. W wersji klasycznej do chłodnika dodawano również szyjki rakowe. Według przepisu Wincenty Zawadzkiej z książki "Kucharka litewska" z 1854 roku chłodnik przygotować powinno się z zielonego kopru, ugotowanej botwiny lub szczawiu, rosołu oraz śmietany. Tuż przed podaniem dodawano jajka ugotowane na twardo, drobno pokrojone ogórki, ugotowane szyjki raków, ryby, czy też cielęciny. Podobnego zamysłu wobec przepisu na chłodnik była Lucyna Ćwierczakiewiczowa, z tą różnicą, że zalecała dodanie białego barszczu w celu zakwaszenia zupy. Jak widać historyczna forma chłodnika znacznie różni się od tej, którą współcześnie podajemy na naszych stołach. Obecnie nie sporządza się zupy na rosole, jak również nie dodaje się samego mięsa, a lista dodatków warzywnych została wzbogacona. Chłodnik jest potrawą prostą w przygotowaniu i niezwykle smaczną. W upalne dni jest niezastąpionym posiłkiem. Szczerze zachęcam do przygotowania póki sezon na botwinkę trwa. 

Składniki dla 4 osób:

• 1 pęczek botwinki, pokrojona w paski
• 1 mały burak, pokrojony w kostkę
• 1 mały pęczek koperku
• 1 mały pęczek szczypiorku
• 2 ogórki drobno pokrojone
• 2 jajka ugotowane na twardo
• 500 g zsiadłego mleka
• 1 szklanka śmietanki
• sok wyciśnięty z 1 cytryny
• 2 rzodkiewki pokrojone na plasterki
• sól, cukier

Przygotowanie:

1. Ugotuj botwinkę oraz buraka w 500 ml z odrobiną cukru, szczyptą soli i sokiem wyciśniętym z cytryny. Odstaw do wystygnięcia. 
2. Zmiskuj zsiadłe mleko ze śmietanką. Dołóż botwinkę , ogórki, pokrojone na ćwiartki jajka, szczypiorek, koperek oraz rzodkiewkę. Wstaw do lodówki do schłodzenia. odawaj zimne. 

 

Smacznego!

Serbska sałatka z warzywami

Serbska sałatka z warzywami i makaronem

-  kolorowo po serbsku

W Serbii potrawy wyłącznie warzywne stanowią najczęściej dodatek do dania mięsnego. Niemniej jednak nie sposób rozmawiać o kuchni serbskiej bez wspominania o ważnej roli warzyw w tejże. Serbskie talerze wypełnione są rozmaitymi warzywami - od bieli cebuli, przez intensywną czerwień papryki, głęboką zieleń szpinaku, ciemnofioletową oberżynę, po czarne oliwki. Kolorowa sałatka z warzywami i makaronem z charakterystycznym sosem czosnkowo-jogurtowym to pozycja idealna na słoneczne dni. Sałatka może stanowić zarówno samodzielne danie, jak również być wcześniej wspomnianym dodatkiem do mięsa. Nie ma znaczenia, czy przejmie rolę pierwszo- , czy też drugoplanową, bo jest wyjątkowo smaczna. Jej czar opiera się o łatwodostępne i niewyszukane składniki. Przygotowanie potrawy zajmuje niewiele czasu i jest wyjątkowo łatwe. Nalezy pamiętać o tym, że Serbowie lubią dobrze zjeść, a tam gdzie ceni się jedzenie, musi być ono dobre i świeże. Tak jest też w przypadku sałatki warzywnej z makaronem. Zachecam do przygotowania. 

Składniki dla 2 osób:

• 200 g makaronu typu rurki
• 200 g pomidorków koktajlowych
• 3 łyżki czarnych oliwek
• 1 czerwona cebula
• 1 łyżeczka posiekanej natki pietruszki
• 1 szklanka jogurtu naturalnego
• 1 ząbek czosnku, rozgneciony
• sól, świezo zmielony pieprz
• oliwa
• liscie sałaty karbowanej (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Pomidorki koktajlowej przekrój na pół, oliwki na cienkie krążki, a cebule na drobne plasterki. 
2. Czosnek wymieszaj z jogurtem naturalnym z dodatkiem 1 łyżeczki oliwy. Dopraw sos solą i pieprzem. 
3. Ugotuj makaron al dente w osolonej wodzie. Odcedź i przełóż do miski. Wymieszaj makaron z dwiema łyżkami oliwy, dodaj pokrojone oliwki, pomidory oraz cebulę. Dopraw całość solą i pieprzem.
4. Rozłóż umyte i osuszone liście sałaty na talerzach i wyłóż na nie makaron. Podawaj lekko polane sosem jogurtowym i oprószone natką pietruszki.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Serbska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!