Niemiecka zupa chlebowa

Zupa z chlebem po niemiecku

- z krążkami cebuli

Kuchnia niemiecka, chociaż jest po sąsiedzku, to większość ludzi niewiele o niej wie. Wbrew obiegowym opiniom nie ogranicza się wyłącznie do kiełbasy i kapusty z ziemniakami. Chociaż trzeba przyznać, że często powyższe produkty pojawiają się na niemieckim stole. Potrawy kuchni niemieckiej są w większości tłuste, ale co za tym idzie również pożywne. Porcje na talerzu są tak duże, że człowiek na pewno nie odejdzie od stołu głodny. Kuchnia Niemiecka jest także różnorodna - przez dlugie lata kształtowały ją wpływy kuchni włoskiej, greckiej, hiszpańskiej, tureckiej, a nawet dalekowschodniej ale także sąsiedniej polskiej, czeskiej i słowackiej. Nie tak dawno temu pisałam o śląskiej wodzionce, ostatnio trafiłam na przepis bardzo podobnej w wykonaniu niemieckiej zupy chlebowej, która w przygotowaniu jest łudząco podoba. Zważywszy, że kuchnia śląska tworzyła się pod wpływem kuchni niemieckiej, powstaje pytanie skąd przyszedł pomysł na zupę z Polski, czy z Niemiec? Zupę przygotowuje się eskpresowo - wystarczy gotowy bulion, czerstwy chleb i pokrojona cebula. Pięć minut roboty i obiad gotowy. Rozwiązanie idealne dla studentów ze względu na niskie koszty, doskonała dla tych w pośpiechu. Zachęcam do przygotowania wszystkich dzisiejszych leniuchów. 

Składniki dla 2 osób:

• 4 kromki czerstwego chleba
• 1 cebula
• 1 łyżka skalorowanego masła
• 3 szklanki wywaru mięsnego
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie: 

1. Pokrój kromki w paski i rozłóż je na dwóch talerzach.
2. Cebule pokrój w cienkie krążki. Podsmaż je na maśle na złotobrązowy kolor.
3. Zagotuj wywar mięsny, następnie dopraw solą i pieprzem. Wlej wywar do talerzy z chlebem i przybierz krążkami z cebuli. Podawaj od razu. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Niemiecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Leczo z Węgier

Leczo z Węgier

- z papryką i boczkiem

Gdyby zapytać Polaków z czym kojarzą im się Wegry z pewnością wśród skojarzeń znalazłoby się leczo. Ta narodowa potrawa Madziarów doskonale jest znana i powielana nie tylko w Polsce, ale także na Ukrainie, w Czechach, czy bliższym Węgrom Niemczech, Słowacji, Austrii, a nawet w Izraelu. Czerwona papryka, dorodne i dojrzałe pomidory oraz złocista cebula stanowią najważniejsze składniki wegiersko specjału. Warzywa dusi się na smalcu, czasami z dodatkiem słoniny, a całość doprawia się sproszkowaną mielona papryką, z której tak przecież kraj słynie. Lecsó tradycyjnie podawane jest jako dodatek do dań mięsnych, chociażby sznycli, ale również stanowić może samodzielną potrawę. Jeżeli leczo stanowi danie samo w  sobie, w trakcie duszenia dodaje się do niego kiełbasę w całości, czy też tak jak najlepiej znamy to w Polsce - w plasterkach. Bywa, że dodawane są także jajka lub ryż, który dodaje potrawie znacznej gęstości. Tym razem znalazłam przepis z wykorzystaniem boczku zamiast kiełbasy, które odnalazło się w tym towarzystwie znakomicie. Szczerze zachęcam do wypróbowania tej opcji. Jest znakomita.

Składniki dla 2 osób:

• 500 g czerwonej papryki (3 szt.)
• 1 puszka krojonych pomidorów
• 1 cebula, pokrojona w półtalarki
• 50 g przerośniętego boczku
• 1 łyżka smalcu, wieprzowego
• 1 łyżeczka mielonej papryki
• sól, świeżo melony pieprz
• kwaśna śmietana (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Papryki przekój wzdłuż na pół i usuń gniazda nasienne. Następnie pokój paprykę w szerokie paski. 
2. Pokrój boczek w drobną kostkę. 
3. W garnku rozgrzej smalec i usmaż boczek. Dodaj cebulę i podduś. Dopraw mieloną papryką. 
4. Wrzuć do garnka z cebulą i boczkiem pokrojoną paprykę i pomidory. Dopraw solą i pieprzem. Duś na dużym ogniu przez 3 minuty, aby wyprawowała część soku wytrącona z papryki i pomidora. 
5. Zmniejsz płomień i duś pod przykryciem przez około 20 minut. Przed samym podaniem dodaj opcjonalnie śmietanę.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Węgierska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Biała kiełbasa w piwie

Biała kiełbasa w piwie

- sposób na prosty polski obiad

Polska słynie na świecie z wędlin, które nie dość, że są wyjątkowo smaczne, to smakują inaczej w zależności od regionu, w którym się je wyrabia. Szczególną chlubą dla Polaków poza szynką, czy wyrobami z dziczyzny są aroamtyczne kiełbasy. Co ciekawe, smak kiełbasy nie został stworzony po to aby przypasował do gustów smakowych lecz z najzwyklejszej konieczności. Należy pamiętać, że mięso, a szczególnie wieprzowina stanowi produkt bardzo łatwo się psujący, a odpowiednia obróbka mięsa była ratunkiem na jego dłuższe przechowywanie. Pieprz, czosnek, ziele angielskie, a przede wszystkim sól nie tylko poprawiały walory smakowe mięsa, ale przede wszystkim ich zadaniem było zachowanie świeżości  powstałej kiełbasy. Białą kiełbasę można spotkać w dwóch odmianach: surowej lub parzonej. Obie wersje są nietrwałe, dlatego powinno się je przygotowować w niedługim czasie. Tradycja sporządzania białej kiełbasy w Wielkopolsce sięga historią XVII wieku, a jej recepturę odnotowano w książce kucharskiej Marii Śleżańskiej z 1904 roku. Najbardziej znanym przykładem wykorzystania białej kiełbasy stanowi wielkanocny żurek. Tym razem na talerze poszła biała kiełbasa gotowana w piwie. Dobry pomysł na obiad dla męskiego podniebienia ceniacego proste i oszczędne w prace rozwiązania w kuchni. Zachęcam do przygotowania.

Składniki dla 4 osób:

• ok. 8 pętek białek kiełbasy
• 2 łyżki oleju
• 1 cebula, drobno poiekana
• 1 łyżka octu winnego
• 1 szklanka piwa
• 1 łyżka mąki
• sól, świeżo zmielony pieprz
• cukier

Przygotowanie:

1. Gotuj kiełbasę przez blisko 30 minut w szklance piwa i jednym litrze wody. 
2. Cebulę podsmaż  na łyżce oleju. Na pozostałym tłuszczu zrób zasmażkę z mąki. Do zasmażki dolej około 1/2 szklanki wywaru z kiełbasy.
3. Wlej zawartość patelni do garnka, w którym gotuje się kiełbasa. Dopraw całość sola, cukrem i świeżo zmielonym pieprzem. Gotuj jeszcze przez chwilę i podawaj gorąco. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Polska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Śląska wodzionka

Śląska wodzionka

- zupa na bardzo szybko

Wodzionka, inaczej wodzianka lub z niemiecka brotzupa stanowi regionalną potrawę śląską. Dawniej wodzionka była jednym z podstawowych dań kuchni śląskiej. Zupa występuje w wielu odmianach. Na przykład w Cieszynie jedną z jej odmian jest chudo jewa, która jest szczuplejszą i skromniejszą wariacją na temat czeskiej zupy czosnkowej, czyli cesnakovej polievki. Podstawą każdej wodzionki są dwa składniki: wrzątek i chleb. Zupę przygotowuje się z czerstwego chleba, czosnku oraz tłuszczu zwierzęcego - najczęściej smalcu jednak ten coraz częściej zastępowany jest masłem. W bogatszych wersjach wodzionka okraszona jest skwarkami oraz przyprawiona solą, pieprzem, czy w luksusowych - maggi lub bulionem. Wodzionka zwana Niemczech Brotsuppe podawana jest także z uprzednio ugotowanymi i usmażonymi ziemniakami. Zupa jest dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem. Przygotowanie zajmuje minimum czasu i mimo swojej surowej prostoty jest naprawdę smaczna. Zachęcam do przygotowania.

Składniki dla 2 osób:

• 2 kromki chleba
• 2 ząbki czosnku drobno posiekane, oprószone solą
• 1 łyżka masła
• 1 kostka bulionowa
• sól, świeżo zmielony pieprz
• kilka skwarek (dodatkowo)

Przygotowanie:

1. Pokrój chleb w kostkę i rozłóż z czosnkiem do dwóch misek. 
2. Rozpuść kostkę bulionu w 500 ml wrzątku, wlej do talerzy. Dodaj masło i dopraw solą i pieprzem. Do wodzionki możesz dodać świeżo usmażone skwarki z boczku.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Polska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Pyry z gzikiem

Pyry z gzikiem

- wielkopolski rarytas

 

Pyry z gzikiem jak łatwo się domyśleć są potrawą charakterystyczną dla kuchni Wielkopolski. Gzik stanowi bardzo prosty w przygotowaniu przysmak powstały na bazie twarogu rozrobionego ze śmietaną. Obecnie śmietana w gziku bywa zastępowana jogurtem, czy też rzadziej mlekiem. Klasycznie do masy twarogowej dodawany jest siekany szczypiorek z rzodkiewką. Popularnym dodatkiem bywa też cebula, koperek, czy rozdrobnione jajko. Gzik zwyczajowo podawany jest z ziemniakami gotowanymi w mundurkach i nosi jak przystało na Wielkopolskę gwarową nazwę pyry z gzikiem. Gzik, czy też gzika serwowana była powszechnie w porze obiadu w piątki, z racji tego, że jest potrawą postną. Pyry z gzikiem od niedawna stały się znane i lubiane już nie tylko w Wielkopolsce, ale w całej Polsce. Coraz częściej możemy odnaleźć gzik w jadłospisie w różnego rodzaju restauracjach. To co najbardziej mnie urzekło w ziemniakach z gzikiem to prostota dania, jego smak i fakt, że szybko syci. To świetna propozycja na lekki obiad nie tylko w piątek, ale i w pozostałe dni tygodnia. 

Składniki dla 4-6 osób:

• 1 kg ziemniaków
• 1/2 cebuli, posiekanej
• 250 g twarogu
• 1/2 szklanki śietany
• 1/2 pęczka koperku
• nasiona czarnuszki, posiekany szczypiorek (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Dokładnie umyj ziemniaki i ugotuj w łupinach. Pod odlaniu wody, przykryj garnek w którym się gotowały i odstaw je w ciepłe miejsce.
2. Posiekaną cebulę z koperkiem wymieszaj z twarogiem oraz śmietaną. Dopraw solą do smaku. 
3. Wykonaj nacięcia wzdłuż jeszcze ciepłego ziemniaka i wypełnij nacięcie gzikiem. Przybierz siekanym koperkiem, szczypiorem lub nasionami czarnuszki. Od razu podawaj.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Rosyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kurczak w sosie z zielonym pieprzem

Piersi kurczaka w sosie z zielonym pieprzem

- delikatnie z pieprzem, po brytyjsku

Wszechobecny jest pogląd, że potrawy rodem z Wielkiej Brytanii są mało wyrafinowane i toporne. Za kulinarny symbol Królestwa Wielkiej Brytanii uważa się tradycyjny zestaw śniadaniowy - który jakby nie ukrywać jest rzeczywiście ciężkostrawny. Szeroko znane są potrawy jak puddingi, smażona ryba z frytkami okraszonymi octem, czy zapiekanki ziemniaczane. Rzeczywiście diecie wyspiarskiej daleko do śródziemnomorskiej, jakby jednak o niej nie mówić jest to kuchnia smaczna. Anglia podbijała i tworzyła kolonie w wielu rejonach świata. Jednocześnie sama była pod wpływem tamtejszych kultur. Bogactwo swojego stołu zawdzięcza wielu cywilizacjom - począwszy od Celtów, Anglosasów i Normanów, po Indie, czy Chiny. Cenię kuchnię angielską za jej prostotę. Przygotowanie dań jest nieskomplikowane, a efekt jak dotąd zawsze mnie w pełni zadowalał. Jeśli chcecie porządnego i sycącego obiadu - potrawa z jadłospisu brytyjskiego będzie strzałem w dziesiątkę. Smażone piersi z kurczaka w sosie z zielonym pieprzem są wyjątkowo szybkie w przygotowaniu. Wystarczy kilka dodatków - ziemniaki, frytki i surówka, aby powstało nieskomplikowane, a nowe w smaku danie.

Składniki dla 4 osób:

• 2 filety z piersi kurczaka
• 30 g masła
• 1 łyżka mąki
• 1/2 szklanki bulionu drobiowego
• 2 łyżeczki osuszonego zielonego pieprzu w zalewie
• 1 łyżka śmietany

Przygotowanie:

1. Rozpuść masło na małej patelni i smaż kurczaka przez blisko 5 minut z każdej strony na średnim ogniu.
2. Zdejmij filety z ognia i owiń je folią aluminiową, aby nie wystygły.
3. Do tej samej patelni wsyp mąkę i smaż aż całość lekko zbrązowieje. Zdejmij patelnię z ognia i stopniowo wlewaj bulion. Ponownie postaw na ogniu i mieszaj do momentu aż sos zgęstnieje. 
4. Dodaj do sosu ziarna pieprzu oraz śmietanę. Zwiększ płomień i mieszaj, nie dopuszczaj do zagotowania. 
5. Wyłóż filety kurczaka na talerz i polej przygotowanym sosem.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Chińska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Zielone warzywa na parze na ostro

Zielone warzywa gotowane na parze 

- na ostro, po chińsku

Kapustę bok-choy coraz częściej można spotkać w sklepach i na targowiskach. Oficjalna polska nazwa dla tego liściastego warzywa to kapusta właściwa chińska. Ojczyzną tego podgatunku kapusty jest Azja Wschodnia. Obecnie jej uprawa jest powszechna w Chinach, w Ameryce Północnej oraz w niektórych miejscach Europy. Liście kapusty chińskiej są jędrne i nadają się idealnie do obróbki termicznej, przez co często stanowią dodatek do zup. Z nasion bok-choy wytłacza się olej jadalny, wytłoki zaś służą jako pasza dla zwierząt. Kapusta chińska zawiera duże ilości witaminy A oraz C oraz minerały takie jak wapń, żelazo, magnez i sód.  Charakterystyczną cechą kuchni chińskiej jest jej prostota. Jedną z bardziej popularnych metod gotowania jest przyrządzanie potraw na parze. W Chinach ten proces przygotowywania dań nazywa zheng. Jak dowodzą współczesne badania taki rodzaj przygotowywania potraw jest jednym z najzdrowszych. Ponadto, dania gotowane na parze zachowują pełny i naturalny smak produktów. Kapusta bok-choy idealnie się nadaje do tego typu obróbki termicznej. Zielone warzywa takie jak brokuły, strączki zielonego groszku oraz kapusta chińska połączone zostały z ostrą papryczką chilli, której smak został delikatnie ujarzmiony olejem sezamowych i arachidowym. Jest to świetny pomysł na lekki posiłek, który nasyci, odżywi, a przy tym jest jednocześnie lekkostrawny.

Składniki dla 2 osób:

• 1 świeża papryczka chilli
• 150 g różyczek brokuła
• 80 g strączków zielonego groszku
• 4 baby bok-choy
• 2 łyżeczki oleju sezamowego
• 1 łyżka oleju arachidowego
• 1 łyżka prażonych ziaren sezamu

Przygotowanie:

1. Wyłóż garnek do gotowania na parze pergaminem i włóż do niego kapustę bok-choy, pokrojoną papryczkę, brokuły oraz groszek. Gotuj na wrzącej wodzie przez około 5 minut pod przykryciem. Warzywa powinny zmięknąć. 
2. Przełóż warzywa do dużej miski. Wlej olej sezamowy i wymieszaj,
3. W międzyczasie upraż ziarna sezamu na suchej patelni.
4. Na patelni podgrzej olej arachidowy i polej nim warzywa. Warzywa wymieszaj aby składniki się połączyły. Podawaj warzywa posypane prażonymi ziarnami sezamu.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Chińska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kurczak Kung Pao

Kurczak Kung Pao

- klasyk kuchni syczuańskiej

Kurczak Kung Pao, znany również jako gong-bao należy do jednego z najpopularniejszych dań kuchni syczuańskiej. Ojczyzną potrawy jest Syczuan - prowincja chińska położona w środkowo-zachodniej części kraju. Za autora dania uważa się Dinga Baozhen, który był gubernatorem Syczuanu w okresie rządów dynastii Qing w XIX wieku. Historii na temat powstania potrawy jest wiele, jedna z opowieści głosi, że Ding Baozhen podpatrzył sposób przyrządzania mięsa w jednej z restauracji, czy też zmodyfikował już istniejące syczuańskie danie na sposób, w który jadał na północy Chin, wzbogacając je o lokalne pikantne przyprawy syczuańskie. Rozpowszechnione przez gubernatora danie zaczęto nazywać gongbao od tytułu honorowego Dinga Baozhen. Kung pao tradycyjnie przyrządzany jest z pokrojonego w kostkę mięsa drobiowego z orzeszkami i ostrymi przyprawami. Poraz pierwszy z kurczakiem gongbao miałam do czynienia w Polsce, w bliskim mojego miejsca zamieszkania barze serwującym dania azjatyckie, wyglądał i smakował zupełnie inaczej. Kolejne spotkanie z kurczakiem kung pao odbyło się w samych Chinach. Potrawa przypominała tą znacznie bardziej, jednak obok papryki, zaserwowany został również ogórek. Co przypadło bardzo moim kubkom smakowym. Danie jest lekko pikantne i świetnie nadaje się na szybki obiad w orientalnym stylu. 

Składniki dla 2-3 osób:

• 1/2 kg mięsa z ud kurczaka
• 2 łyżki mąki kukurydzianej
• 4 cm obranego imbiru, pokrojony w plasterki
• 1 dłuższa papryczka chilli, pokrojona na plasterki
• 1 cebula, poszatkowana
• 1 ząbek czosnku, posiekany
• 1 czerwona papryka, pokrojona w kostkę
• 1/2 ogórka, bez gniazd nasiennych, pokrojony w grube plastry
• 1 garść orzechów nerkowca lub ziemnych
• 5 łyżek sosu ostrygowego
• 3 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżka oleju sezamowego
• 2 łyżki brązowego cukru
• sól, świeżo zmielony pieprz
• olej do smażenia

Przygotowanie:

1. Pokrojone udka kurczaka oprósz solą i pieprzem, następnie obtocz mące kukurydzianej. Usmaż na złoty kolor i odsącz nadmiar tłuszczu na papierowym ręczniku.
2. Na niewielkiej ilości oleju podsmaż cienko pokrojone plasterki imbiru, czosnek, poszatkowaną cebulę oraz papryczkę chilli. Jak z patelni zacznie wydobywać się wyraźny aromat wrzuć usmażonego wcześniej kurczaka, orzechy oraz paprykę. Smaż przez chwilę, energicznie mieszając.
3. Wlej pół szklanki wody do zawartości patelni, dodaj sos ostrygowy, sojowy cukier oraz olej sezamowy. Dodawaj stopniowo 1 łyżkę mąki kukurydzianej wymieszaną z trzema łyżkami wody. Jak tylko całość zgęstnieje zdejmij z ognia. Kurczaka przybierz posiekanym szczypiorkiem i podawaj z ryżem. 

Smacznego!

Węgierskie leczo

Leczo

- węgierska klasyka

Leczo, chociaż stanowi potrawę czysto węgierską to jest dobrze znana także na Słowacji, Ukrainie, w Niemczech, Czechach, Austrii, Izraelu, jak również w Polsce. Potrawa składa się ze pomidorów i świeżej papryki, które powinny być duszone na smalcu, tradycyjnie z dodatkiem wędzonej słoniny i z podsmażoną cebulą. Na Węgrzech leczo podawane jest jako dodatek do potraw mięsnych, szczególnie powszechnie do kotletów schabowych, ale może równie dobrze stanowić samodzielne danie. Jeżeli leczo ma być potrawą samą w sobie to często dodaje się do niego kiełbasę. W Polsce jesteśmy przyzwyczajeni do kiełbasy skrojonej na plastry, na Węgrzech można się spotkać z leczo serwowane z całym pętem kiełbasy. To, co dla mnie było zaskoczeniem, to dodatek do leczo w postaci wmieszanego jajka tuż przed końcem duszenia. Ryż również stanowi dosyć powszechny dodatek służący zagęszczeniu potrawy.  W spolszczonej wersji leczo przygotowuje się nie na smalcu, a na oleju. Ponadto, do dania często dodaje sie cukinię, czy też bakłażana, który zbliża danię bardziej w kierunku francuskiego ratatouille. Leczo było pierwszą potrawą, jaką przygotowywałam w podstawówce na zajęciach technicznych, wtedy mnie nie zauroczyła. Tym razem było inaczej.

Składniki dla 2 osób:

• 1 czerwona papryka
• 1 średnia cebula
• 2 pomidory, sparzone, obrane bez skóry
• 2 ząbki czosnku
• 100 g kiełbasy wiejskiej
• 1 łyżka smalcu
• 1,5 łyżeczki słodkiej papryki w proszku
• 1 łyżeczka ostrej papryki w proszku, najlepiej wędzonej
• 1 łyżka przecieru pomidorowego
• świeży tymianek, szczypiorek do posypania (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Paprykę pokrój w kostkę. Sparz pomidory i obierz ze skóry, następnie pokrój w kostkę. Cebulę pokrój w kostkę, a czosnek drobno posiekaj. Kiełbasę pokrój w cienkie plasterki.
2. Na rozgrzanej patelni o grubym dnie rozpuść smalec, następnie usmaż kiełbasę, tak aby zarumieniła się z obu stron.  Dodaj cebulę, jak tylko się zeszkli włóż czosnek. Wrzuć paprykę i duś przez blisko trzy minuty mieszając od czasu do czasu. Dodaj pokrojone pomidory i doprowadź do wrzenia. 
3. Wlej sos pomidorowy, dopraw solą i pieprzem. Przykryj patelnie i gotuj przez około 12 minut na umiarkowanym ogniu, do momentu aż warzywa staną się miękkie. Leczo oprósz szczypiorkiem lub tymankiem według uznania. Podawaj z chlebem lub jako dodatek do dania.

Smacznego!

Paprikás csirke - paprykarz węgierski

Paprikás csirke

- paprykarz po węgiersku

Paprikás csirke to jedna z najpopularniejszych potraw kuchni węgierskiej. Paprykarz węgierski znany jest dobrze na całym świecie. Nazwa jak łatwo się domyśleć pochodzi od przyprawy, na bazie której potrawa jest przygotowywana, a która jednocześnie bezwzględnie kojarzy się z Węgrami, czyli papryką. Papryka jest powszechnie stosowanym warzywem w kuchni węgierskiej. Zarówno w formie świeżej, duszony, jak równiez sproszkowanej - każda postać papryki znajdzie swoje miejsce w tamtejszej gastronomii. Kiedyś miałam okazję spróbować ciastek, za które moja ręka łapczywie sięgnęła, a które okazały się być bardzo pikantne za sprawą dodanej ostrej papryki. Paprikás csirke jest pewną odmianą węgierskiego gulaszu. Przygotowuje się z niewielu prostych składników: cebuli, papryki i pomidorów. Paprykarz klasycznie podawany jest z dodatkiem klusek jajecznych nokedli, podobnych do niemieckich spätzle. Czasami potrawa jest zestawioma z dodatkiem makaronu tgliatelle, czy ryżu. Ja podałam danie z pieczywem. Tradycyjnie potrawa sporządzana powinna być z ćwiartek kurczaka, zastosowanie w to miejsce piersi drobiowych skraca czas przygotowania do 15 minut. Jest to wyjątkowo ekspresowy obiad, idealny dla kulinarnych leniuchów..

Składniki dla 3 osób:

• 1 cebula
• 2 papryki (żółta lub czerwona)
• 2 pomidory
• 1 większa pierś kurczaka
• 100 g słoniny
• 1 łyżka słodkiej mielonej papryki
• 1 opakowanie kwaśnej śmietany 18%
• sól, świeżo zmielony pieprz do smaku

Przygotowanie:

1. Roztop słoninę na patelni i smaż posiekaną cebulę. Kiedy cebula się zeszkli dodaj do patelni łyżkę słodkiej mielonej papryki. 
2. Jak tylko zacznie z patelni wydobywać się aromat dodaj pokrojoną w kostkę pierś kurczaka. Pomidory sparz wrzątkiem, obierz ze skóry i posiekaj. Dodaj do patelni wraz z pokrojoną w paski papryką. Dolej około pół szklanki wody. Duś wszystko na niewielkim ogniu do momentu aż kurczak będzie gotowy.
3. Zdejmij patelnię z ognia i wlej na patelnię śmietanę. Dopraw solą i pieprzem według uznania. Wymieszaj wszytskie składniki ze sobą. Gotowy paprykarz podawaj z pieczywem.

Smacznego!

Pyttipanna - obiad po szwedzku

Pyttipanna

- drobno z z patelni po skandynawsku

Pyttipanna, zwana także pod nazwą pytt i panna, jest potrawą pocodzenia skandynawskiego. Niemniej jednak największą popularnością cieszy się w Szwecji. Nazwa dania oznacza "drobne kawałeczki na patelni" i dokładnie opisuje charakter dania. Potrawa składa się z drobno pokrojonych w kosteczkę ziemniaków, cebuli oraz mięsa - najczęściej wołowego oraz kiełbasy wieprzowej z niewielką ilością przypraw. Danie jest tak popularne w krajach skandynawskich, że w wersji mrożonej możemy je spotkać w większości tamtejszych supermarketów. W Polsce wersję mrożoną można również zakupić nie gdzie indziej niż w najpopularniejszym szwedzkim sklepie meblowym Ikea. Jest to potrawa, która przyrządzana jest obecnie w wielu wariantach. W dzisiejszej wersji dodatkowo wzbogaciłam danie o marchewkę i tymianek. Przygotowanie zajmuje wyjątkowo niewiele czasu. Tradycyjnie pytt i pannę podaje się z jajkiem sadzonym burakami.  Pyttipanna stanowi dokonałe danie do włączenia go do programu "akcja czyszczenia lodówki" idealnie bowiem do tego się nadaje wykorzystując ostatnie kawałki mięsa, wędlin oraz warzyw. Danie jest sycące i urokliwe w swojej prostocie. Danie numer jeden dla leniwych i zabieganych.

Składniki dla 3-4 osób:

• 6 ziemnkaków, pokrojonych w drobną kostkę
• 1 duża cebula, pokrojona drobno
• 2 ząbki czosnku, posiekane
• 200 g resztek pieczeni wołowej, może być też wieprzowa
• 200-300 g kiełbasy, pokrojonej w kostkę
• 1 marchewka, pokrojona w drobną kostkę
• 2 łyżeczki tymianku
• sól, świeżo zmielony pieprz
• 3 łyżki oliwy lub oleju

Dodatkowo:

• po 1 jajku sadzonym na osobę
• koperek, szczypiorek - do smaku
• buraczki w occie

Przygotowanie:

1. Usmaż ziemniaki i marchewkę na oliwie do momentu kiedy lekko się zarumienia i będą miękkie. Oprósz całość tymiankiem.
2. Dodaj cebulę z czosnkiem i smaż do chwili aż ta się zeszkli.
3. Podsmaż kiełbasę i dodaj do patelni. Wrzuć pokrojone kawałki pieczeni i wymieszaj wszystko ze sobą. Dopraw solą i pieprzem.
4. Pyttipannę możesz podawać na przykład z sadzonym jajkiem, posypaną koperkiem lub szczypiorkiem oraz buraczkami w zalewie octowej.

 Smacznego!

Ryż ze smażonymi warzywami po wietnamsku

Ryż ze smażonymi warzywami

- po wietnamsku na sposób chiński

Ze względu na wielowiekowe chińskie wpływy kulturowe tradycyjne potrawy kuchni wietnamskiej są zbliżone do dań chińskich. Podobnie jak w Chinach do jedzenia stosowane są pałeczki, jak również potrawy najczęściej przygotowuje się w woku. Częściej jednak w kuchni wietnamskiej używa się sosu rybnego, kiedy prym w Chinach wiedzie sos sojowy. To co charakteryzuje kuchnie wietnamską to również zastosowanie trawy cytrynowej oraz liści limonki kaffir, częściej niż w chińskiej stosowana jest kolendra oraz powszechnie dodawana do potraw mięta wietnamska. W Wietnamie najczęściej stosuje się świeże warzywa, kiedy w kuchni chińskiej częstsza jest uprzednia obróbka cieplna. Ze względu na religię jaka króluje na terenie Wietnamu - buddyzm, cenione są psoiłki wegetariańskie. Dzisiaj na talerzach pojawił się ryż ze smażonymi warzywami na sposób chiński, jednakże danie jak najbardziej wietnamskie - jakoże, Wietnam, jak zostało już wspomniane, nie tylko pod względem kulinarnym przez wieki był pod silnym wpływem Chin. Przygotowanie potrawy zajmuje bardzo niewiele czasu. Smak jest wyraźny i rześki. Danie idealne na szybki i stosunkowo lekki obiad. Dla mięsożerców, będzie stanowił idealny dodatek do smażonej ryby, owoców morza, czy innego mięsa.

Składniki dla 4 osób:

• 6 suszonych grzybów shiitake
• 1 łyżka oleju arachidowego
• 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
• 2 cm świeżego imbiru, startego
• 10 cm łodygi świeżej trawy cytrynowej, drobno posiekanej
• 2 średnie marchewki, pokrojone w cienkie paski
• 200 g groszku cukrowego, pokrojone na 3 cm kawałki
• 300 g kapusty pekińskiej, grubo pokrojonej
• 3/4 szklanki bulionu warzywnego
• 1 łyżka mąki kukurydzianej
• 2 łyżeczki sosu sojowego
• 1 łyżeczka soku z cytryny
• 1/2 łyżeczki sosu sambal oelek
• 200 g ryżu, ugotowanego
• 1 garść niesolonych orzeszków ziemnych, uprażonych

Przygotowanie:

1. Włóż grzyby do żaroodpornej miski i zalej wrzątkkiem. Odstaw na 20 minut i odcedź. Wyrzuc nóżki, a kapelusze pokrój na cienkie paski,
2. Podgrzej olej na patelni lub w woku, energicznie mieszając smaż szybko czosnek, imbir i trawę cytrynową do momentu aż zaczną wydzielać wyraźny aromat. Dodaj marchewkę i groszek cukrowy. Smaż szybko aż warzywa zmiękną.
3. Dołóż na patelnię grzyby shiitake i kapustę, smaż energicznie przy tym mieszając aż składniki dobrze się podgrzeją. Dodaj bulion oraz mączkę kukurydzianą, sos z cytryny, sojowy oraz eoelek. Podgrzewaj, mieszając, aż potrawa sie zagostuje i lekko zgęstnieje. 
4. W między czasie upraż orzeszki ziemne. Danie podawaj z ugotowanym ryżem i posypane prażonymi orzeszkami ziemnymi.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Wietnamska. Tradycyjne smaki i potrawy".

Smacznego!

Pasta primavera

Pasta Primavera

- kanadyjski makaron we włoskim stylu

Primavera znaczy po włosku wiosna. Taka też jest pasta primavera - pełna świeżych warzyw szczególnie zielonych. Makarony to domena Włochów, jednakże ta potrawa, mimo że znana na całym świecie nie pochodzi z nie z kraju położonego na Półwyspie Apenińskim, a z Kanady. W 1975 roku szef kuchni, Sirio Maccioni, przyleciał do letniego domu włoskiego barona Carlo Amato zwanego Shangri-La Ranch w Kanadzie na Wyspie Roberta w Nowej Szkocji. Maccioni początkowo eksperymentował w kuchni, szczególnie z rybami, ale baron i jego goście oczekiwali od włoskiego szefa kuchni czego innego. Włoski kucharz wymieszał masło, śmietankę oraz ser z warzywami i makaronem i zabrał ten sam przepis prosto do Nowego Jorku. Makaron bardzi szybko zyskał popularność. O wiosennym makaronie ukazały się wzmianki w gazetach - sławę przyniósł mu artykuł w New York Times autorstwa Craiga Claborne oraz Pierre'a Franey, który to przedstawił przepis na Pastę Primavera. Od lat '70 powstało wiele modyfikacji przepisów na Pastę Primavera - to co ją charakteryzuje to duża ilość świeżych warzyw. Potrawa kusi kolorami i syci. Stanowi doskonałe lekarstwo na pochmurną aurę za oknem.

Składniki:

• 150 g makaronu fusili 
• 2 marchewki, pokrojone w słupki
• 1/2 szklanki mrożonego groszku lub/i różyczek brokuła
• 1/2 żółtej papryki pokrojonej w cienkie paski
• 2 łyżki oliwy
• 12 listków bazylii, drobno posiekanych 
• 1 cukinia, pokrojona w cienkie plasterki

Sos:

• 1 łyżki masła
• 4 ząbki czosnku
• 1/2 cebuli, drobno posiekana
• 1/2 szklanki bulionu rosołowego
• 1/4 szklanki białego wytrawnego wina
• 1/2 szklanki gęstego jogurtu naturalnego
• sól, świeżo zmielony pieprz do smaku
• 1/2 szklanki startego parmezanu

Przygotowanie:

1. Podgrzej 2 łyżki oliwy na patelni. Dodaj marchewkę i smaż przez blisko 1 minutę. Wrzuć na patelnię groszek i trzymaj na średnim ogniu przez kolejną minutę. Następnie, dodaj paprykę i cukinię - znowu smaż całość przez jedną minutę. Odłóż usmażone warzywa na bok.
2. Ugotuj makaron fusili według instrukcji na opakowaniu - al dente.
3. Przygotuj sos. Na rozpuszczonym maśle na patelni zeszklij cebulę i czosnek - przez około 2 minuty. Wlej bulion drobiowy i mieszaj przez około 4 minuty. Pozostaw do zredukowania płynu o połowę. Wlej jogurt i parmezan. Mieszaj do momentu rozpuszczenia się parmezanu. Dopraw solą i pieprzem. 
4. Dodaj warzywa do sosu wraz z bazylią i wymieszaj. Dodaj ugotowany wczesniej makaron fusili i delikatnie wymieszaj. Wyłoż makaron na talerze i udekoruj listkami bazylii oraz oprósz dodatkowym parmezanem.

Smacznego!

Smażona wieprzowina po koreańsku

Dwaejigogi-bokkeum

- smażona wieprzowina po koreańsku

Najbardziej znaną koreańską potrawą kuchni koreańskiej stanowi niewątpliwie kimchi. Jednakże kuchnia koreańska to nie tylko potrawy oparte na kiszonej pikantnej kapuście - lista dań jest długa i bardzo interesująca. Podobnie jak kuchnie innych krajów Dalekiego Wschodu opiera się głównie na ryżu i makaronie z dodatkiem towarzyszących dań  zwanych banchn, sporządzonych z warzyw, mięsa oraz soi. Potrawa dwaejigogi bokkeum, znana jest także pod nazwą jeyuk bokkeum. Jest to danie typu stir-fry. Dwaejigogi znaczy wieprzowina, natomiast bokkeum to ogólny termin odnoszący się do dań kuchni koreańskiej z gęstym sosem po ugotowaniu. Jeyuk bokeum to potrawa pikantna, świetna na pogodę, jaką mamy za oknem - szybko rozgrzeje podniebienie i nasyci. Przygotowanie tego dania zajmuje niewiele czasu i nie potrzeba też wielu składników. Wystarczy wszystko wymieszać i smażyć na patelni przez około dziesięć minut. 

Składniki dla 2-3 osób:

• 400 g wieprzowiny, najlepiej karkówki
• 1 średnia cebula, drobno poszatkowana
• 1 duży por, pokrojony w cienkie talarki
• 1 ostra zielona papryka, drobno pokrojona

Marynata do mięsa:

• 3 łyżki sosu paprykowego
• 1 łyżka mielonej papryki
• 2 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżka drobno posiekanego czosnku
• 2 łyżki białego wina
• 1 łyżka cukru
• 1 łyżka miodu
• sok z imbiru do smaku
• pieprz do smaku

Dodatkowo:

• 1 łyżka oleju sezamowego
• 1 łyżeczka ziaren sezamowych

Przygotowanie:

1. Do pokrojonej karkówki dodaj wszystkie składniki marynaty i wymieszaj wszystko ze sobą. ze sobą. 
2. Stopniowo dodawaj ccebulę, por oraz zieloną paprykę. Wymieszaj wszystko delikatnie. Odstaw całośc na 20 minut.
3. Wlej olej na patelnie. Rozgrzej i smaż mięso. 
4. Kiedy mięso już w pełni się usmaży i stanie się miękkie dodaj łyżkę oleju sezamowego oraz jedną łyżeczkę ziaren sezamowych. Wyłóż mięso do miski. Podawaj z ryżem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Potrawy kuchni Koreańskiej"

Smacznego!

Szparagi w sosie z niebieskiego sera

Szparagi w sosie serowym

- z niebieskiego sera pleśniowego

Sery niebieskie stanowią grupę serów z dodatkiem grzyba rodzaju Penicillium, dzięki któremu ser jest pokryty niebieską, niebiesko-szarą lub niebiesko-zieloną pleśnią i ma charakterystyczny zapach. Sery te dojrzewają na ogół w środowisku o stałej temperaturze powietrza, np. Roquefort w jaskinii. Niebieskie sery mają charakterystyczny ostry i odrobinę słony smak. Szparagi do Polski dotarły dosyć późno, bo dopiero na przełomie XVII wieku. Późno ponieważ znane i chwalone za swój smak były już 4,5 tysiąca lat temu. Szczególnymi entuzjastami ich smaku byli Rzymianie. Szparagi występują w trzech kolorach - białym, który jest najbardziej popularny, zielonym - uzyskanym dzięki duzemu nasłonecznieniu oraz w kolorze fioletowym, który jest kolorem pośrednim między dwoma powyższymi, a jednocześnie najrzadziej spotykanym, ze względu na trudną uprawę. Sos przygotowany na bazie niebieskiego sera pleśniowego idealnie będzie pasować do gotowanych szparagów, które według bardzo wielu osób mają nazbyt delikatny smak. Jest to potrawa, której przygotowanie zajmuje zaledwie 15 minut. Danie, które koniecznie musi zostać przygotowanie w sezonie szparagowym. Szparagi w sosie z niebieskiego sera, jest potrawą niezwykle prostą w wykonaniu, a jednocześnie urzekającą.

Składniki dla 4 osób:

• 1 pęczek zielonych szparagów 
• 50 g sera pleśniowego - np. Lazur
• 1-2 łyżki śmietany
• sól, pieprz (najlepiej biały) do smaku

Przygotowanie:

1. Umyj szparagi i poprzycinaj koncówki. Obierz je do mniej więcej 1/3 długości.
2. Włoż szapragi główkami do góry do wysokiego garnka z wrzącą osoloną wodą. Główki powinny wystawać ponad powierzchnię wody. Gotuj pod przykryciem przez blisko 15 minut. Odcedź warzywa i opłucz krótko pod strumieniem zimnej wody.
3. W międzyczasie przygotuj sos. W małym rondlu wymieszaj pokrojony niebieski ser pleśniowy ze śmietaną. Podgrzewaj na małym ogniu do momentu aż ser się roztopi, a składniki równomiernie połączą. 
4. Przełóż szparagi na talerz, polej sosem serowym i dopraw do smaku solą i pieprzem.

Smacznego!

Sałatka z kaszy bulgur i pomidorów

Sałatka z kaszy bulgur i pomidorów

- po turecku

Kuchnia turecka znana jest przede wszytskim z potraw takich jak pilaw, różnego rodzaju sałatki oraz zupy. Dwa składniki kulinarne odgrywają tu najwążniejszą rolę, bez których potrawy nie miałyby racji bytu - ryż oraz pszeniczny grysik, czyli bulgur. Pszenica pochodzi z Azji. Suche stepy Turcji nie były najlepszym miejscem pod jej uprawę - wybudowano na rzekach tamy, za sprawą których można było naprawiać najlepszą jej odmiany, czyli durum. Wysuszone i pokruszone ziarna pszenicy gotuje się, a następnie mieli - tak powstaje kasza bulgur. Jest ona ceniona wyżej niż ryż ze względu na to, ze zawiera więcej błonnika, białka i węglowodanów. Wyglądem przypomina kuskus, w podobny sposób się ja również przygotowuje. Wystraczy zalać wrzątkiem i odstawić na 20 minut. Kasza w tym czasie pęcznieje i mięknie. Dostępne są dwa rodzaje kaszy bulgur - grubo oraz drobno mielonej. Odmiana drobnomielona nazywana jest inaczej semoliną i wykorzystywana jest często do wyrobiania ciasta, czy też zagęszczania zup. Bulgur odmiany gruboziarnistej podaje się z potrawami mięsnymi, czy jako składnik  różnego rodzaju sałatek. W tym celu postanowiłam wykorzystać kaszę. Sałatka z kaszy bulgur z dodatkiem pomidorów, papryki oraz pietruszki swobodnie zastąpi obiad. Potrawę wzbogaciłam o dodatek w postaci smażonego łososia - co sprawiło, że w zupełności mogłam potraktować sałatkę jako danie obiadowe.

Składniki dla 4 osób:

• 200 g kaszy bulgur
• 1 i 1/4 szklanki wywaru warzywnego 
• 250 g pomidorów, obranych ze skórki, bez nasion, drobno pokrojonych
• 2 papryczki chilli, bez gniazd nasiennych, drobno pokrojone
• 2 dymki, pokrojone w talarki
• 1 czerwona papryka, pokrojona w kostkę
• 1 zielona papryka, pokrojona w kostkę
• 1/2 pęczka pietruszki, grubo posiekanej
• 3 łyżki przecieru pomidorowego
• 2 łyżki soku z cytryny
• 3 łyżki oliwy
• sól, świeżo zmielony pieprz
• smażony filet z łososia (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. W garnku zagotuj wywar warzywny, wsyp kaszę bulgur i wymieszaj. Odstaw na 30 minut, aby spęczniała.
2. Przecier pomidorowy, natkę pietruszki, sok z cytryny, oliwę, warzywa oraz sól z pieprzem dodaj do kaszy bulgur. Wymieszaj całość i odstaw na 20 minut. Przed podaniem ponownie dopraw do smaku solą i pieprzem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Turecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Grillowane warzywa z makaronem i tapenade

Grillowane warzywa z makaronem i tapenade

- włoskie danie doprawione Prowansją

Najlepsze potrawy z makaronem znajdziemy bezkonurencyjnie we Włoszech. Nikt, jak włosi potrafi zrobić tak wyjątkową ucztę dla podniebienia z niewielkiej ilości składników. Tak jest i w tym przypadku. Póki sezon trwa warto korzystać z warzyw, na które sezon trwa. Makaron z grillowanym bakłażanem, cukinią, pomidorami koktajlowymi i bazyliową tapenadą jest daniem, które będzie kusiło zmysły, syciło i zachwycało podniebienie. Tapenada, stanowi rodzaj pasty, której głównymi składnikami są oliwki i kapary oraz oliwa - zatem iście włoskie połączenie, z tą jednak znaczącą informacją, że wywodzi się z Prowansji. Często do francuskiej tapenady dodaje się także składniki takie jak: czosnek, bakłażan, anchois, czy też rozmaite przyprawy. Samo tapenade świetnie nadaje się nie tylko do makaraonu, ale także do smarowania grzanek i kanapek, czy też jako sos do sałatek, czy dodatek do zup. Makaron z grillowanymi warzywami i tapenade to doskonały pomysł na szybki obiad. Jest lekki, ale z pewnością nasyci. Dobrze będzie komponował się także z dodatkiem słonego sera pleśniowego.

Składniki:

• 1 pokrojony w grube plastry średni bakłażan
• 1 pokrojona w grube plastry cukinia
• 250 g pomidorków koktajlowych cherry
• 375 g makaronu tagliatelle
• 1/2 szklanki świeżych liści bazylii

Tapenade z bazylią:

• 1 szklanka czarnych oliwek bez pestek
• 1 łyżka opłukanych kaparów
• 1 poćwiartowany ząbek czosnku
• 1 łyżka soku z cytryny
• 1/4 szklanki świeżych liści bazylii
• 1/4 szklanki oliwy

Przygotowanie:

1. Przygotuj tapenade poprzez zmiskowanie wszystkich składników ze sobą.
2. Zgrilluj bakłażana, cukinie i pomidory.
3. W międzyczasie w dużym garnku z wrzącą wodą ugotuj makaron al dente. Odcedź  i przełóż na półpmisek.
4. Potrząsając półmiskiem - wymieszaj makaron z warzywami, tapenade i liśćmi bazylii.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Włoska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Spaghetti z małżami

Spaghetti z małżami

- Spaghetti Frutti di Mare

Owoce morza są stałym składnikiem kuchni włoskiej. Najbardziej wymyślne przepisy serwowane są w nadmorskich rejonach kraju. Kucharze chętnie przyrządzają ze świeżych, dopiero co złowionych przez rybaków ryb i innych darów morza. Włosi uwielbiają owoce morza, które są powszechne w kuchni krajów śródziemnomorskich. W starożytności uważane były za pokarm bogów i afrodyzjak, szczególnie ostrygi. Inne mięczaki także są wysoko cenione - małże, omółki, przegrzebki, czy ślimaki. Nie trzeba wiele, aby wydobyć ich niezwykły smak. Przeciwnie, kucharze staraja się oprzeć potrawę o jak najprostsze składniki. Najczęściej podawane są z oliwą, skropione oliwą z dodatkiem czosnku, czasem ostrzejszych papryczek, czy świeżych ziół. Małże świetnie komponują się z makaronami różnego rodzaju a także ryżem. Tym razem postawiłam na makaron. Potrawa jest bardzo prosta w wykonaniu, a efekt jest taki jak ma być, czyli wyśmienity. Co prawda, sama małże są niezwykłe małe, ale tym razem chodzi o subtelne delektowanie się smakiem. Oliwa, czosnek, papryczki chilli, pietruszka, makaron i małże. Nic więcej nie potrzeba, aby zauroczyć podniebienie.

Składniki dla 4 osób:

• 500 g małży
• 1/4 szklanki białego wytrawnego wina
• 500 g makaronu spaghetti
• 1/2 szklanki oliwy z oliwek
• 2 rozgniecione ząbki czosnku
• 2 pokrojone świeże czerwone papryczki chilli
• 1/4 szklanki grubo poszatkowanej natki pietruszki

Przygotowanie:

1. Opłucz małże.Włóż je na mniej więcej 1 godzinę do miski z zimną wodą, aby wypłukać ewentualny piasek.
2. Do dużego rondla wlej wino i zagotuj. Dołóż małże, gotuj pod przykryciem na małym ogniu, aż małże się otworzą. Wyjmij je z rondla i przykryj je, aby nie ostygły. Ugotowany płyn przecedź przez sitko do dzbanka. Zostaw 1/2 szklanki wywaru z wina i małży.
3. Ugotuj makaron l dente - według instrukcji na opakowaniu. Odcedź i przełóż do rondla.
4. W międzyczasie na małej patelni podgrzej oliwę, dodaj czosnek i chilli. Podsmażaj, mieszając, aż całość zacznie wydzielać wyraźny aromat. Przełóż małże do makaronu, dodaj zawartość patelni, posiekaną pietruszkę oraz wywar z wina. Całość ostrożnie wymieszaj i wyłóż na talerze. 

I tyle zostało z obiadu

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Włoska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kurczak smażony na szybko z Tobago

Kurczak smażony na szybko z Tobago

- z papryką, groszkiem cukrowym i ananasem

Kuchnia karaibska słynie z nieskończenie długiej listy dań, głównie opartej na owocach morza. Można jednak w niej znaleźć wiele dań z mięsa drobiowego, które świetnie chłonie wszelkie marynaty. Tradycja marynat sięga odłegłych czasów - długo przed przybyciem na karaibskie ziemie białego człowieka. Za sprawą europejczyków ta metoda konserwowania żywności rozpowszechniła się na całym świecie. Tobago jest wyspą wchodzą w skład państwa Trynidad i Tobago. Leży u północno-wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej, na północny wschód od Wyspy Trynidad. Tobago słynie ze swoich wysp koralowych, które przez ostatnie lata uległy znacznemu zredukowaniu. Tobago było miejscem osiedlenia wielu narodowości - Hiszpanów, Brytyjczyków, Francuzów, Duńczyków. Wyspę zamieszkiwali niewolnicy z Afryki, a także obywatele Chin, Indusi z Tamil Nadu. W XX wieku na wyspę napływała ludność z Wenezueli, czy Syrii i Libanu. Wszytskie ruchy migracyjne ludności napływowej ukształtowały dzisiejszą kuchnię Tobago. Kuchnia ta jest kolorowa, pełna rozmaitych smaków, ale jednocześnie tworzy zgraną całość. Tym razem nadszedł czas na potrawę szybką i pełną świeżych warzyw. Danie kusi kolorami. Jest syte i soczyste. Nie jest pikantne, dlatego idealne dla tych, którzy nie są wielbicielami ostrzejszych smaków. Potrawa świetnie będzie się komponowała z ryżem. Pomijając czas marynowania - przygotowanie potrawy zajmuje chwilę. Może i szkoda, bo przewracanie tych kolorów na patelni jest naprawdę przyjemnym dla oczu zajęciem.

Składniki dla 4 osób:

• 1/4 szklanki sosu sojowego
• 1 łyżka mąki kukurydzianej
• 1 łyżeczka brązowego cukru
• 1 łyżeczka mielonego ziela angielskiego
• 1 łyżeczka mielonego imbiru
• 1/2 łyżeczki soli
• 1/4 łyżeczki pieprzu cayenne
• 500 g filetu z piersi lub udek kurczaka, pokrojone
• 2 łyżki oleju roślinnego
• 1 średnia cebula, grubo posiekana
• 2 ząbki czosnku, cienko pokrojone
• 1/2 średniej papryki czerwonej, pokrojonej
• 1/2 średniej papryki żółtej, pokrojonej
• 1 średnia marchew, pokrojona w paski
• 200 g groszku cukrowego
• 400 g ananasa, pokrojonego w kostkę i odcedzonego
• 100 g niesolonych orzechów nerkowca, uprażonych

Przygotowanie:

1. W dużej misce połącz sos sojoowym, z mąką kukurydzianą, cukrem i przyprawami: zielem angielskim, imbirem, solą i pieprzem cayenne. Obtocz w przygotowanej marynacie pokrojonego w kostkę kurczka. Przykryj naczynie i odstaw do lodówki na przynajmniej 1 godzinę.
2. Odcedź mięso z marynaty. Rozgrzel olej na patelni i partiami usmaż kurczaka. Przełóż na talerz i odstaw.
3. Na patelnie wrzuć cebulę, czosnek, paprykę i marchew i groszek cukrowy. Smaż warzywa, cały czas mieszając przez około 5 minut. 
4. Dodaj ananasa, orzecy nerkowca oraz mieso kurczaka, Całość smaż do chwili aż wszytskie składniki się ze sobą połączą i odpowiednio rozgrzeją.
5. Rozłóż potrawę na talerze. Najlepiej będzie komponowała serwowana z ugotowanym ryżem.

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Tarta z kozim serem i szparagami

Tarta z kozim serem i szparagami

- a także z łososiem i warzywami

Tarty kojarzą nam się przede wszystkim z czymś słodkim, często owocowym. Coraz częściej jednak tarty przygotowuje sie jako danie obiadowe. Ten rodzaj francuskiego wypieku w wersji mięsno - warzywnej z pozoru przypomina pizzę, jednakże zupełnie się od niej różni. Podstawą tradycyjnej tarty jest ciasto kruche, ale może być także drożdżowe oraz francuskie. Do przygotowania potrawy służy specjalnie stworzone do tego naczynie, zwane tartownicą. Wylepia się jej dno i brzegi kruchym ciastem. Istnieją trzy szkoły przygotowania tarty - można wpierw upiec samo ciasto i wypełnić je później nadzieniem, druga - najpierw piecze się ciasto, a dopiero pod koniec procesu wykłada się na nie nadzienie i dalej zapieka, według trzeciej metody - wszystko od razu zapieka się razem. Tarta stanowi jedną z najpopularniejszych potraw kuchni francuskiej. Postanowiłam przygotować tartę ze składników, które w większości kojarzą mi się właśnie z kuchnią francuską: serem kozim, łososiem, szparagami. Ponadto dodałam do smaku oliwki, jarmuż oraz pomidory. Całość podałam z lekkim sosem czosnkowym na bazie jogurtu. Wyszło wyśmienite. Przygotowanie zajmuje mało czasu, energii i pracy. Jest to tarta idealna na szybki obiad.

Składniki dla 2 osób:

• 1 gotowy płat gotowego kruchego ciasta
• 100 g wędzonego łososia
• 200 g koziego sera
• 4 plastry pomidora
• 1 łyżka oliwek
• 4 szparagi, obrane i lekko obgotowane
• kilka liści jarmużu

Przygotowanie:

1. Wyłóż kruche ciasto i oblep nim dno i brzego tartownicy - ja użyłam zwykłej tortownicy. Zrób kilka nakłóć w cieście za pomocą wykałaczki. Włóż do piekarnika rozgrzanego do 180 stopni Celsjusza na około 15 minut.
2. W tym czasie przygotuj pozostałe składniki: rozdziel plastry łososia, pokrój kozi ser na plastry lub zetrzyj na tarce, pokórj pomidory, obierz i lekko obgotuj (około 5 minut) szparagi. 
3. Na lekko opieczone ciasto wyłóż kolejno łososia, ser pomidora, szparagi, oliwki. Na wierzch wyłóż umyte liśćie jarmużu. Ponownie włóż tartę do piekarnika i piecz przez kolejne 10-15 minut. 
4. Do tarty idealnie będzie pasować sos czosnkowy wykonany z 4-5 łyżek jogurtu naturalnego wymieszanych z jendym ząbkiem czosnku, 1/2 łyżeczki oregano oraz doprawione solą i kilkoma kroplami cytryny.

Smacznego!