poniedziałek, 31 marca 2014

Pikantna salsa do dań z rusztu

Pikantna salsa do dań z rusztu

- ostro po karaibsku


Salsa w kuchni karaibskiej pełni kluczową rolę, z pozoru drugoplanową. Zadaniem salsy jest wzbogacenie smaku i aromatu potrawy, nadają jej także niezwykłej pikantności. Sosy służą jako dodatek do mięs, ryb i owoców morza, które się najczęściej piecze lub grilluje, znacznie rzadziej smaży. Często salsa służy także jako marynata dla mięsa, która stanowi obowiązkowy etap dla karaibskiego posiłku. Bardzo często w skład salsy rodem z Wysp Karaibskich wchodzi cebula, papryczka chilli, a także soczyste, w pełni dojrzałe pomidory. Ostrość ich smaku to specjalność Karaibów, pochodząca jeszcze z czasów, kiedy wyspy zamieszkiwane były wyłącznie przez rdzenną ludność. Obecnie, w tamtejszych domostwach, salsę serwuje się codziennie, każdego dnia często inną - z dostępnych dla gospodyni warzyw i owoców. Dzisiaj prezentujemy wersję prostą w składniki, n ostrą w smaku salsę na bazie cebuli, czosnku, pomidorów, papryczki chilli oraz pietruszki. Podaje się ją na ciepło, do potraw z rusztu. Z pewnością nadaj charakteru każdej potrawie.



Składniki:
  • 1 łyżka oliwy
  • 1 średnia cebula, grubo posiekana
  • 2 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 1 puszka pomidorów z puszki, odcedzonych, posiekanych
  • 1 zielona papryczka chilli, oczyszczona z nasion, drobno posiekana
  • 1 łyżka świeżej natki pietruszki, drobno posiekanej
  • 1 łyżeczka mielonej ostrej papryki
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 1/2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu

Przygotowanie:
  1. Rozgrzej oliwę na patelni i smaż do zeszklenia cebulę z czosnkiem.
  2. Dodaj pomidory, papryczkę chilli oraz natkę pietruszki. Dopraw solą, pieprzem i ostrą papryką.
  3. Salsę podawaj na ciepło do mięs z rusztu.
Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

niedziela, 30 marca 2014

Bułgarski Chlebek

Bułgarski Chlebek

-słoneczko-


Pogacz, stanowi tradycyjny wypiek kuchni bałkańskiej, węgierskiej oraz tureckiej.  Jest to rodzaj drożdżowego chleba, przypominającego kołacz. Według tradycji pogacz powinien być pieczony w w popiele kominka, a następnie w samym piecu. Chleb przybiera wiele form - w zależności od regionu, gdzie się go wypieka. Najłatwiejsza formę tworzą pogacze powstałe na bazie ciasta drożdżowego. Wyrabia się go z różnego rodzaju mąki: pszennej, jęczmiennej,  czy żytniej, jak również z jej mieszanek, a także ziemniaków lub sera.Na wierzch chleba wykłada się sezam - zwykły i czarny, czy też z suszonym koperkiem. Pogacze spożywa się najczęściej jako przekąski do wina i piwa, a spotkać je można w większości piwiarni i najróżniejszych barkach. W Bułgarii pogacz tradycyjnie wypiekany jest w okresie Bożego Narodzenia. Na chleb kładziona jest moneta wraz z gałązką derenia, co ma symbolizować bogactwo i zdrowie. 





Składniki:
  • 1 kg mąki
  • 3 jajka
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • 450 ml mleka +1 łyżka
  • 3 łyżki cukru
  • łyżeczka soli
  • 130 g masła
  • 3 łyżki oleju
  • 40 g świeżych drożdży



Przygotowanie:
  1. Pokruszone drożdże mieszamy z łyżką cukru, mąki i mleka. Zostawić rozczyn do wyrośnięcia. (około 15 minut).
  2. Do miski wlać mleko dodać jajka cukier i sól, sok z cytryny. Wymieszać. Stopniowo dodawać mąkę i rozczyn. Zagnieść tak by ciasto odchodziło od rąk. Przykryć ściereczką i zostawić na godzinę do wyrośnięcia w ciepłym miejscu.
  3. Roztopić masło i zostawić do ostygnięcia. Ciasto podzielić na 4 części. Każdą z nich podzielić na kolejne 4 porcje. 
  4. Każdą porcję rozwałkować na cienki placek.Każdy z nich posmarować masłem i zwinąć w rulon (4 placki jedna roladka).
  5. Każdy wałek pokroić na trójkąty. Końcówki zwinąć w kule.
  6. Tortownicę posmarować masłem. Ułożyć trójkąty w środku zostawiając odrobinę miejsca do wyrośnięcia. Zostawić na 20 minut.
  7. Piec 30 minut w 220 stopniach.
Uwagi: Mi wyszły dwie tortownice.


Smacznego!


sobota, 29 marca 2014

Kawa bananowo-kokosowa

Coffee Banana Smoothie

zrób sobie dobrze na zimno


Jeszcze chwilę, jeszcze dwie i nadejdą upały! Wtedy nasze  ciało i dusza pragnie czegoś zimnego. Najlepiej, gdyby to było słodkie i orzeźwiające. Dlatego też, dziś prezentujemy miks tropikalny: banan, mleczko kokosowe i kawa. Jest to kolejny, jednakże zupełnie inny od dotychczas prezentowanych rodzajów smoothie. Łączy je jedno - w każdym tego rodzaju napoju występuje w roli głównej banan. W ramach przypomnienia, smoothie pochodzi rodem ze Stanów Zjednoczonych - mozaice kulinarnej świata. Jeżeli połączenie banana, serka waniliowego i masła orzechowego, jak w przypadku peanut banana smoothie, nie spowodowało zaskoczenia, to na pewno Wasze podniebienie z chęcią przyjmie połączenie kawy, banana i mleczka kokosowego! Panie i Panowie, zapraszam do spróbowania Coffee Banana Smoothie! Dla tych co kochają kawę i banany!



Składniki:
  • 3/4 szklanki mleczka kokosowego
  • 1 1/2 łyżeczki kawy rozpuszczalnej*
  • 1 łyżeczka cukru
  • odrobina mielonego cynamonu
  • 1 banan
  • kostki lodu


Przygotowanie:
  1. Banana kroimy w grubsze plastry. 
  2. Wszystko wkładamy do miski blendera i miksujemy na jednolitą masę.
  3. Przelewamy do szklanki i cieszymy się smakiem

* zależy jak lubimy mocną.
Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany ze strony paleojedzonko


Smacznego!

czwartek, 27 marca 2014

Kurczak w sosie paprykowo-grzybowym

Kurczak w sosie paprykowo-pieczarkowym

z makaronem


W Bułgarii ceni się warzywa jak nigdzie indziej w tym regionie. Ich wysoka jakość i różnorodność przykłada się na fakt, że kuchnia bułgarska jest w znacznej mierze jarska. Papryka stanowi jedno z bardziej ulubionych warzyw Bułgarów. Została sprowadzona do kraju, kiedy ten był częścią Imperium Osmańskiego, za sprawą wymiany handlowej z Hiszpanią, która była głównym eksporterem produktów z Ameryki Środkowej i Południowej. Papryka jest hodowana w Bułgarii w kilku odmianach od słodkich typu kapija, czy kambi po ostre czuszki. Papryki często się faszeruje, albo łączy z pomidorem i bakłażanem. Typową przystawką do rakii - bułgarskiej wódki jest pieczona papryka, posypana czosnkiem i natką pietruszki. Papryka we wszelkich odmianach stanowi dodatek do sałatek, zapiekanek, często jej smak wzmacnia się dodatkowo mieloną słodką papryką czerwen piper. Tak też się stało w dzisiaj prezentowanej potrawie - kurczaka w sosie paprykowo-ziołowym. Danie zgodnie z przepisem podane ku mojemu zaskoczeniu nie ziemniakami, które Bułgarzy także uwielbiają - a makaronem.




Składniki dla 4 osób:
  • 1 kurczak, podzielony na porcje
  • 2 czerwone papryki, pokrojone w kostkę
  • 1 żółta papryka, pokrojona w kostkę
  • 1 cebula, przepołowiona, pokrojona w talarki
  • 2 ząbki czosnku, drobno posiekane
  • 1/2 kg pieczarek, pokrojonych na ćwiartki
  • 2 łyżki ostrej pasty paprykowej, np. piri-piri
  • 1 szklanka wywaru warzywnego
  • 1 szklanka różowego wina (dałam 1/3 szklanki octu balsamicznego)
  • 2 łyżki masła
  • 300 g makaronu
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • papryka słodka, mielona
  • natka pietruszki, drobno pokrojona


Przygotowanie:
  1. Natrzyj kawałki kurczaka solą, pieprzem oraz mieloną paprykę. Odstaw.
  2. W płaskim rondelku rozgrzej masło i duś w nim papryki z pieczarkami. Dodaj  pastę paprykową (lub zamiast niej 1 papryczkę chilli drobno pokrojoną) oraz bulion warzywny. Wymieszaj składniki, do rondla włóż kawałki kurczaka i zalej winem.
  3. Rondel z kurczakiem włóż do rozgrzanego piekarnika i piecz przez około 30 minut w temperaturze 200 stopni Celsjusza. Pod koniec okresu pieczenia ugotuj makaron.
  4. Wyłóż kawałki kurczaka, podawaj z makaronem i sosem, w której by kurczak. Przybierz pietruszką i podawaj od razu.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Bułgarska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

środa, 26 marca 2014

Gruzińskie ciasto herbaciane

Gruzińskie ciasto herbaciane

z cynamonem, imbirem i kardamonem oraz orzechami


"Batumi, ech Batumi, herbaciane pola Batumi" śpiewały Filipinki, jeden z najpopularniejszych polskich zespołów lat '60. Kto dziś przyjedzie do tego nadmorskiego kurortu Gruzji na próżno będzie poszukiwał wyśpiewanych plantacji. Gruzińska herbata zasłynęła w Polsce w okresie PRL-u, ciesząc się - nie ukrywajmy - wymuszoną popularnością. Nie była szczególnym przysmakiem, pytając o nią tych co pamiętają jej smak, zawsze w odpowiedzi otrzymywałam grymas wyrysowany na twarzy. Gruzję obejmuje klimat podzwrotnikowy, wybitnie wilgotny w zachodnich rejonach kraju. Mimo, że plantacje indyjskie bez problemu zaspokoiłyby rynek będący pod panowaniem Rosjan, to jednak w myśl samowystarczalnej gospodarki radzieckiej - należało wykorzystać klimatyczny potencjał Gruzji. Jak tylko ZSRR upadło, plantacje nie miały już racji bytu i zdziczały. Pozostały już nieliczne herbaciane uprawne - ale te już znacznie różnią się jakością, która jest lepsza niż kiedykolwiek. Dzisiaj Gruzja nie słynie z herbaty, dzięki której zawdzięcza niechlubna niegdyś chwałę. Ceniona jest ze względu na piękne krajobrazy, co raz bardziej popularną w Polsce kuchnię gruzińską oraz wino. Na dziś przygotowaliśmy gruzińskie ciasto herbaciane - z herbaty indyjskiej, z dodatkiem przypraw i orzechów włoskich - których Gruzini często dodają do wielu potraw. 



Składniki:
  • 200 ml mocnej herbaty 
  • 2 szklanki mąki
  • 3 łyżki masła
  • 2 jajka
  • 1 szklanka cukru
  • 3 łyżki konfitur - użyłam dżemu truskawkowego
  • 1 łyżeczka sody
  • 1 opakowanie cukru wanilinowego
  • 1/2 łyżeczki: mielonego cynamonu, mielonego imbiru, mielonego kardamonu
  • garść rozłupanych, oczyszczonych i uprażonych orzechów włoskich oraz suszonych owoców - dodałam kilka rodzynek i śliwek
  • dodatkowo: cukier puder





Przygotowanie:
  1. Zagotuj niepełna szklankę herbaty. 
  2. W dużej misce utrzyj jajka z cukrem. Dodaj konfiturę oraz masło i za pomocą trzepaczki wymieszaj do uzyskania jednolitej masy.
  3. Wymieszaj mąkę z sodą. Zamiast sody ewentualnie dodaj proszku do pieczenia. Wsyp do miski i stopniowo dodając jeszcze ciepłej herbaty mieszaj do idealnego połączenia składników. Ciasto powinno być dość płynne. Dodaj posiekane na większe kawałki orzechy włoskie oraz drobno poszatkowane rodzynki. Wymieszaj delikatnie, aby bakalie ładnie się rozłożyły po cieście.
  4.  Nasmaruj tortownicę margaryną lub masłem, oprósz bułką tartą. Wylej ciasto. Piecz w 180 topniach Celsjusza przez 40 minut. Wykonaj próbę drewnianego patyczka - ciasto nie powinno do niego się lepić. 
  5. Oprósz ciasto cukrem pudrem, przybierz orzechami. 


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Oblicza Gruzji

Smacznego!

wtorek, 25 marca 2014

Kalmary w cieście z sosem aioli

Kalmary w cieście z sosem aioli


Aioli to tradycyjny prowansalski sos z czosnkowy. Jest niezwykle popularny na południu Francji - obecnie często nazywa się nim większość sosów czosnkowych. Obecnie istnieje wiele odmian sosu aioli - bywa że, zamiast majonezu dodaje się musztardy. Tradycyjny sos ailloli składa się z oliwy, żółtek jaj i czosnku, często korzysta się jednak z gotowego już majonezu, co znacznie przyspiesza proces przygotowania. Sama nazwa sosu wywodzi się z języka prowansalskiego, co oznacza czosnek i olej. Aioli tradycyjnie podaje się z owocami morza i warzywami. W Prowansji aioli oznacza często oznacza także pełne danie złożone z gotowanych warzyw i ryby lub owoców morza podawanych wraz z sos aioli. Bardzo zbliżone sosy podaje się także w hiszpańskiej Katalonii - allioli oraz we Włoszech, gdzie sos serwuje się wraz ziemniakami.



Składniki dla 2 osób:

Sos aioli:

  • 2 łyżki majonezu
  • 2 łyżki śmietany
  • 1 ząbek czosnku
  • sól

Kalmary w cieście:
  • 1/3 szklanki mąki ryżowej
  • szczypta ostrej papryki
  • szczypta soli morskiej
  • olej roślinny do głębokiego smażenia
  • 250 g kalmarów, oczyszczonych
  • 1 łyżeczka soku z cytryny

Przygotowanie:
  1. Przygotuj sos aioli. Czosnek obierz i drobno posiekaj, następnie oprósz solą. Przełóż do małego naczynia i dodaj majonez ze śmietaną. Wymieszaj energicznie i ewentualnie dopraw solą.
  2. W misce wymieszaj mąkę, chilli i sól. Krążki kalmarów skrop cytryną. Obtocz kalmary w cieście. Smaż kalmary aż skórka stanie się chrupiąca. Możesz pozostawić kalmary na ręczniku papierowym aby odsączył nadmiar tłuszczu.




Uwagi:

Bliżej oryginału wersja sosu aioli składa się 4 ząbków czosnku, 1 żółtka, soli, pieprzu, 1 szklanki oliwy z oliwek, kilka kropel soku z cytryny. Obrany czosnek przeciśnij przez praskę i dodaj do miski, dodaj żółtko, dopraw solą i pieprzem. Całość miksuj dolewając małym strumieniem oliwy. Jak sos stanie się jednolity i sztywny, skrop cytryną i wymieszaj. Z racji, że nie potrzebowałam aż tak dużej ilości sosu, zrezygnowałam z przygotowania go metodą tradycyjną.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestia Smaku

Smacznego!

poniedziałek, 24 marca 2014

Zupa z soczewicy z czosnkiem

Zupa z zielonej soczewicy z czosnkiem

- zdrowo, pożywnie, po bułgarsku


Kuchnia bułgarska zaliczana jest do grona kuchni bałkańskiej, rzadko poświęca się jej odrębne miejsce opisując kuchnie świata. Potrawy kuchni bułgarskiej oparte są najczęściej o surowe i gotowane warzywa i naturalnych przyprawach, jak czosnek, cebula i świeże zioła. To wszystko sprawia, że stanowi bardzo zdrową, smaczną i prostą drogę żywienia. Warzywa strączkowe są ważnym składnikiem bułgarskiego menu. Podobnie jak Grecy, Bułgarzy podczas gotowania korzystają z dużej ilości czosnku. Cenią sobie jego właściwości lecznicze i smak. Zupy typowo bułgarskie dzielą się na dwa typy: czorba oraz bardziej europejska supa. W przypadku pierwszej wszystkie składniki gotowane są na wolnym ogniu jednocześnie, a sama zupa raczej rzadka. Czorbę można jadać na ciepło lub na zimno. Do supy, dodaje się składniki stopniowo, a jej konsystencja jest gęstsza. Dzisiaj prezentujemy zupę z zielonej soczewicy z dodatkiem kilku ząbków zdrowego czosnku. Zupa jest lekko pikantna ze względu na dodatek papryczki chilli. 



Składniki na 4 porcje:
  • 4 ząbki czosnku, pokrojonego na cienkie plasterki
  • 2 łyżki oliwy
  • 4 szklanki bulionu warzywnego
  • 300 g zielonej soczewicy
  • 1/2 łyżeczki mielonego kminu rzymskiego
  • 1/2 łyżeczki mielonego kardamonu
  • 1/2 zielonej papryki, drobno pokrojonej (użyłam czerwonej)
  • 1 czerwona papryczka chilli , pokrojone na cienkie krążki
  • sok wyciśnięty z 1/2 cytryny
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • natka pietruszki, drobno posiekana

Zielona soczewica ma dużo większe nasiona od czerwonej


Przygotowanie: 
  1. Rozgrzej oliwę w garnku, wrzuć czosnek, duś go przez chwilę, po czym zalej litrem bulionu warzywnego. Dodaj soczewicę, kmin rzymski, kardamon, sól i pieprz. Wlej sok z połowy cytryny. Całość wymieszaj.
  2. Całość gotuj przez około 25 minut na wolnym ogniu, pod przykryciem. Po 10 minutach gotowania dodaj zieloną paprykę i 2/3 papryczki chilli. 
  3. Rozlej zupę do misek lub głębokich talerzy. Posyp zupę pozostałą częścią chilli oraz natką pietruszki. Podawaj gorące. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Bułgarska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


Smacznego!

niedziela, 23 marca 2014

Sernik cytrynowy

Sernik cytrynowy 

słodko - kwaśna rozpusta


O sernikach była już mowa nie raz, nawet nie dwa. Zasadniczo nie znam osoby która jakiejś wersji sernika nie lubi. To ciasto jest jednak trochę inne. Nie ma ani grama ciasta. Za to ma 100% sera w serze. Pewnym wyzwaniem był sposób pieczenia- kąpiel wodna. Logistyka jednak została opanowana, większe naczynie znalezione i tak powstał sernik cytrynowy. Prosty i szybki w wykonaniu. Smak niebiański. Tak więc od ciasta dzielą nas trzy kroki i noc oczekiwania.


Składniki:
  • 750 g twarogu do serników (użyłam Twarogu sernikowego Piątnicy)
  • 3 jajka
  • 1 puszka mleka skondensowanego (400g)
  • 2 łyżeczki ekstraktu z wanilii
  • 1 łyżka mąki ziemniaczanej
  • 1 łyżka mąki pszennej
  • skórka otarta z 2 cytryn
  • sok z jednej cytryny
Krem:
  • 125 g serka mascarpone*
  • 125 g kremu lemon curd


Przygotowanie:
  1. Bierzemy dużą miskę. Wsypujemy, wlewamy wszystkie składniki i mieszamy tylko do połączenia składników. Grudki sera dobrze jest rozetrzeć.
  2. Tortownicę wykładamy papierem do pieczenia  i przelewamy ciasto.
  3. Piekarnik nagrzewamy do 150 stopni. Tortownicę wkładamy do większej formy, nalewamy wrzątku i całość wkładamy do piekarnika. Pieczemy w kąpieli wodnej przez godzinę.
  4. Następnie studzimy przy uchylonych drzwiczkach piekarnika.
  5. Na noc wstawiamy ciasto do lodówki.
  6. By uzyskać krem mieszamy serek i lemon curd do uzyskania jednolitej masy. Kremem smarujemy cały sernik. Jeszcze przez godzinę mrozimy. 


* zamiast serka mascarpone użyłam reszty serka z twarogu

Przepis pochodzi z książki Moje wypieki i desery, Dorota Świątkowska, Egmont 2013


Waniliowy Weekend V                                         Kwaśne jak cytryna czyli cytrynowe smakołyki



Smacznego!


sobota, 22 marca 2014

Keftedes - greckie pulpeciki

Keftedes

- najpopularniejsze greckie pulpeciki


Kuchnia grecka postrzegana jest jako zdrowa i prosta. Często stosuje się w niej, podobnie jak w przypadku innych kuchni śródziemnomorskich i bałkańskich produkty spożywcze takie jak czosnek, oliwę, paprykę, pomidory oraz świeże zioła. Jedną z najbardziej popularnych potraw greckich są smażone pulpeciki keftedes. Zwykle wykonane są z mielonego mięsa, chleba, cebuli i liści mięty. W potrawach greckich, czy to słodkich, czy bardziej pikantnych często używa się odrobiny cynamonu do smaku. Tak też stało się w przypadku keftedes. Pulpeciki można spożywać z sosem jogurtowym, na przykład z tzatziki, lub też w sosie pomidorowym - i tą opcję wybrałam. 


Składniki dla 4 osób:

  • 500 g mięsa mielonego wołowo-wieprzowego
  • 1 czerwona cebula
  • 2 szalotki
  • 1 pęczek natki pietruszki
  • 200 g pomidorów z puszki
  • 15 g koncentratu pomidorowego
  • 1/2 łyżeczki cynamonu
  • 4 kromki chleba bez skórki
  • 60 g sera feta
  • 80 g czarnych oliwek
  • 1 jajko
  • 1/4 szklanki mleka
  • 3 łyżki oliwy
  • 1/2 szklanki wody
  • sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:
  1. Pokrój pomidory i szalotki na ćwiartki, posiekaj natkę pietruszki i wrzuć te składniki do miksera i zblenduj na gładko. Na patelni rozgrzej oliwę i wrzuć połowę zawartościy, dopiero zmiksowanej. Smaż przez 2 minuty i dodaj rozdrobnione pomidory. Zmniejsz ogień dodaj koncentrat pomidorowy i całość wymieszaj. Dodaj świeżo zmielony pieprz i sól do smaku. Dodaj pół szklanki wody i gotuj aż sos zgęstnieje i odstaw.
  2. Przygotuj pulpeciki. Pokrój oliwki na plasterki, a fetę w drobną kostkę. Chleb porwij na okruchy i wrzuć do miski, dodaj mleko i resztę sosu cebulowo-pietruszkowego, oliwki i fetę. Wymieszaj składniki, następnie dodaj mięso mielone, cynamon , sól, pieprz i jajko - całość ponownie wymieszaj. 
  3. Posmaruj ręce odrobiną oliwy i nabierając na masę na łyżkę formuj pulpeciki. Smaż partiami gotowe dodaj do patelni z sosem. Duś całość jeszcze przez około 5 minut.
  4. Wyłóż pulpeciki na talerz, polej sosem i przybierz natką pietruszki. Możesz podawać z ryżem. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Pascal kontra Okrasa. 52 przepisy kontra 52 przepisy, kuchnia lidla.pl

Smacznego!

piątek, 21 marca 2014

Chałka

Chałka

pajda chałki z masłem ze szklanką mleka - idealne połączenie


Słodkie, puszyste drożdżowe pieczywo pszenne w postaci zaplecionego warkocza - smak z mojego dzieciństwa, batoniki mogły się schować. Chałkę czasami nazywa się po prostu plecionką, a na Górnym Śląsku nazywa się ją struclą, natomiast na Podhalu kukiełką. Czasami chałę można spotkać pod postacią bułki, czy też wałka zamkniętego w okrąg. Nie każdy wie, że chała stanowi rytualne pieczywo dla Żydów. Aszkenazyjczycy, tradycyjnie spożywają ją w czasie szabatu. Jej nazwa wywodzi się z języka hebrajskiego - challah. Do przygotowania tradycyjnej chałki potrzebne są jajka, mąka, woda, cukier, drożdże i sól. Nowoczesne przepisy wykorzystują mniej jajek, zwykłą mąkę pszenną zastępuje się orkiszową lub z pełnego ziarna Zamiast cukru używa się miodu lub melasy. Przed włożeniem do piekarnika ciasto chałki pędzluje się roztrzepanym jajkiem, aby nadać skórce złoty połysk. Niektórzy piekarze wierzch chałki posypują sezamem lub makiem lub dodają rodzynek do samego ciasta dla wzbogacenia smaku pieczywa. W Polsce najczęściej chałka oprószona jest słodką kruszonką.




Składniki na 2 chałki:

Rozczyn:
  • 20 g świeżych drożdży
  • łyżeczka cukru
  • 2 łyżki mleka

Ciasto:
  • 550 g mąki pszennej
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 1 1/2 łyżeczki cukru
  • 2 żółtka
  • 220 ml mleka
  • 40 g masła
  • nasiona laski wanilii lub łyżeczka ekstraktu z wanilii 
  • skórka z połowy cytryny


Przygotowanie:
  1. Zaczynamy od rozczynu. Drożdże łamiemy wkładamy do dużego kubka. Dosypujemy cukier i zalewamy mlekiem. Odstawiamy na 15 minut.
  2. Masło roztapiamy w garnuszku i zostawiamy do przestygnięcia. Mleko lekko podgrzewamy.
  3. Na stolnicę wysypujemy mąkę, cukier sól, skórkę cytrynową. Robimy dziurkę w środku kopczyka i dodajemy żółtka i ekstrakt z wanilii. 
  4. Dolewamy masło i "zagniatamy" ciasto nożem.
  5. Dodajemy jeszcze trochę mąki i zagniatając po trochu dolewamy mleko. Ciasto ma być sprężyste, nie klejące.
  6. Wyrobione ciasto odkładamy do miski, przykrywamy folią spożywczą i odstawiamy na 2 h do wyrośnięcia- objętość ma się podwoić.  
  7. Ciasto dzielimy na połowę. Każdą dzielimy jeszcze na 3 części z których formujemy długie wałeczki.
  8. 3 Wałeczki krzyżujemy na środku i wyplatamy chałkę. Od środka do brzegów. Brzegi podwijamy by się nie rozpadły. 
  9. Dwie chałki przekładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Przykrywamy ściereczką i zostawiamy na 40 minut do wyrośnięcia.
  10. Chałki smarujemy rozmieszanym jajkiem i pieczemy około 30 minut w 180 stopniach.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany z magazynu Pani marzec 2014

Smacznego!

czwartek, 20 marca 2014

Nasi goreng

Nasi goreng

- ryż z krewetkami i kurczakiem


Nasi goreng stanowi narodowe danie kuchni indonezyjskiej. Nazwa dania oznacza po prostu "smażony ryż". Potrawę tradycyjnie przygotowuje się nie tylko w kuchni indonezyjskiej, ale także malajskiej, a pochodzenia należy doszukiwać się w kuchni chińskiej. Najprawdopodobniej została sprowadzona na Półwysep malajski przez chińskich imigrantów, a pod wpływem kulinarnych upodobań miejscowej ludności uległa modyfikacji. Istnieje wiele odmian nasi goreng, najprostsza z nich opiera się o smażony, wcześniej ugotowany i przestudzony ryż, cebulę oraz rozmaitego rodzaju przyprawy. Indonezyjska wersja wzbogacona jest o dodatki słodki sos sojowy - kecap manis, pokrojony w paseczki omlet, rozmaite warzywa, mięso i owoce morza, sosy sambal, czy chrupki smażony makaron. Smak nasi goreng z Indonezji wzbogacany jest wieloma lokalnymi przyprawami. Spożywany jest zarówno jako danie powszechnie dostępne na ulicach, ale równie często serwuje się je jako danie bankietowe - oczywiście po dodaniu bardziej ekskluzywnych produktów.




Składniki na 4 porcje:
  • 1 opakowanie gotowej pasty nasi goreng (50 g)
  • 200 g ryżu
  • 200 g średnich krewetek 
  • 1 pierś kurczaka, ugotowana
  • 1 czerwona cebula
  • 2 łyżki oleju, najlepiej arachidowego
  • 4 łyżki orzechów arachidowych
  • 1 łyżka brązowego cukru
  • 1 jajko
  • 1 łyżka jogurtu naturalnego
  • sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:
  1. Jajko ubij z jogurtem. Na patelni rozgrzej odrobinę oleju. Wlej masę jajeczną na patelnię i smaż omlet do momentu, kiedy zetnie się spód. Przewróć na drugą stronę i powtórz czynność. Kiedy omlet będzie zarumieniony i gotowy, zdejmij z ognia i pokrój na wąskie paseczki.
  2. Wlej olej na patelnie, wsyp poszatkowaną drobno cebulę i smaż do lekkiego zarumieniania. Dodaj obrane krewetki i drobno pokrojoną pierś kurczaka. Podsmaż chwilę i dodaj pastę nasi goreng oraz cukier. Dodaj orzeszki arachidowe - możesz je wcześniej lekko pokroić. Dodaj ugotowany ryż i smaż jeszcze na patelni energicznie mieszając. 
  3. Gotową potrawę wyłóż do salaterek i przybierz wcześniej przygotowanymi paseczkami z omleta. Podawaj od razu.

Uwagi: 
  • Pastę nasi goreng zakupiłam w sklepie "Kuchnie świata", ale swobodnie można ją także zakupić w sieci, lub przygotować samodzielnie w wersji uproszczonej (1 ząbek czosnku, 1/2 łyżeczki pasty curry, 1 łyżka sosu sojowego, 1 łyżka soku z cytryny, szczypta świeżo zmielonego pieprzu)
Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, MoyaMaynard, INTERIUM 1991
Smacznego!

środa, 19 marca 2014

Mango lassi

Mango lassi

z dodatkiem kardamonu


Lassi to najpopularniejszy napój indyjski, ceniony ze swoich właściwości orzeźwiających w upalne dni. Przyrządza się go z jogurtu, wody i przypraw. Istnieją dwie odmiany lassi - słona i słodka. Słona dodatkowo przyprawiona jest często kuminem, czy chilli dla wzmocnienia smaku, w wersji słodkiej często możemy spotkać się z dodatkiem w postaci wody różanej i rozmaitych owoców, najczęściej cytryny, mango i truskawkami. Szczególnie mango lassi zyskało ogromną popularność na całym świecie. Jest zdrowsze od pozostałych słodkich odmian lassi, ze względu na fakt, że z reguły nie potrzeba dodawać do niego cukru - sam owoc w sobie jest bardzo słodki. Lassi z mango jest powszechnie serwowane i dostępne w Wielkiej Brytanii, Malezji, Singapurze, jak i wielu innych regionach świata, zamieszkiwana przez mniejszości indyjskie. Tam też często serwowana jest bardziej luksusowa wersja lassi - napój podaje się w wysokiej szklance ze słomką, posypany po wierzchu orzeszkami pistacjowymi. Najczęściej lassi podaje się na śniadanie. Poranną porą przygotowałam go i ja. Słodko-miłe rozpoczęcie dnia. Mango lassi świetnie komponuje się z jedną najpopularniejszych przypraw indyjskich - kardamonem.




Składniki dla 2 osób:
  • 1 duże dojrzałe mango lub 1 puszka mango (425 g)
  • 1 szklanka jogurtu greckiego
  • 1/2 szklanki chłodnej wody
  • 1 łyżka syropu klonowego lub miodu
  • szczypta zmielonego kardamonu (opcjonalnie, ale warto go dodać)

Przygotowanie:

  1. Jeżeli używasz świeżego mango obierz je ze skórki i usuń pestkę. Włóż do wysokiego i wąskiego naczynia i za pomocą blendera na gładki miąższ. 
  2. Dodaj resztę składników - jogurt, miód, kardamon (jeżeli używasz w łupinach - ziarna zetrzyj w moździerzu). Zmiksuj składniki ponownie ze sobą aż do powstania musu. Dolej pół szklanki wody i delikatnie zmiksuj lub  wymieszaj łyżką, aby nieco rozrzedzić napój. Rozlej do szklanej, podawaj najlepiej schłodzone.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestia Smaku

Smacznego!

wtorek, 18 marca 2014

Chaczapuri Megruli

Megruli Khachapuri

gruziński zapiekany chleb z serem



Chaczapuri powstało tak, jak wiele znanych potraw np. włoska pizza, czy hiszpańska tortilla za sprawą fantazji biedniejszej części społeczeństwa, czyli z tego co mieli dostępne pod ręką. Nazwa dania oznacza chleb z twarogiem i właśnie tym jest. Przygotowuje się je bardzo łatwo z prostego w składniki ciasta na chleb i sera solankowego, które gruzińskie kobiety do dzisiaj potrafią przygotować samodzielnie. Chaczapuri mimo, że jest oparte o takie same składniki, to przygotowuje się inaczej w zależności od regionu. Już przygotowywałam chaczapuri imeruli oraz wyjątkowo efektowne chaczapuri adżaruli, zatem nadeszła pora na chaczapuri megruli! Ten rodzaj chleba można powiedzieć jest fuzją dwóch wcześniejszych, ma kształt adżarskiego i farsz na wierzchu, jak w przypadku imeretyńskiego. Khachapuri Megruli wywodzi się z regionu położonego w zachodniej Gruzji - Megrelii. Ludzie zamieszkujący ten teren posługują się swoim odrębnym językiem megrelskim, stanowiący dialekt języka gruzińskiego. Region położony jest nad samym Morzem Czarnym. Zatem, podróżując językiem po kuchni gruzińskiej, odkryjmy kolejną odsłonę słynnego chaczapuri!



Składniki na 1 duży placek:
  • 2 szklanki mąki pszennej
  • 1 szklanka jogurtu naturalnego
  • 1 łyżeczka drożdży lub proszku do pieczenia
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 200 g sera mozzarella
  • 200 g fety
  • 1 jajko
  • kilka plasterków masła


Przygotowanie:
  1. W większej misce wymieszaj mąkę, jogurt, oraz drożdże z solą. Po powstaniu gładkiego ciasta utwórz z niego kulę, włóż z powrotem do miski, przykryj ją ręcznikiem i odstaw na kilka godzin w spokojne, bezwietrzne miejsce. 
  2. Przygotuj masę serową, połącz ze sobą oba rodzaje serów poprzez rozdrobnienie fety i starcie mozzarelli. Wymieszaj z jajkiem.
  3. Rozwałkuj ciasto na kształt koła, wyłóż masę serową tak aby pozostawiając odrobinę wolnego miejsca na około ciasta. 
  4. Wyłóż gotowy placek chaczapuri do rozgrzanego piekarnika i piecz 25-30 minut w temperaturze około 180 stopni Celsjusza. Po wyjęciu na wierzch połóż po plasterku masła - niech się roztopi. Możesz podawać zarówno na ciepło jak i na zimno, mi bardziej odpowiada wersja na ciepło.


Smacznego!

poniedziałek, 17 marca 2014

Surówka z marchewki i imbiru

Surówka z marchewki po indyjsku

- z imbirem, papryczką chilli i migdałami



Marchew ma ogromne zastosowanie w sztuce kulinarnej. Bardzo chętnie sporządza się z niej różnego rodzaju surówki. Jest powszechnie uprawiana nie tylko w krajach zachodnich, ale także azjatyckich. Imbir stanowi typową bylinę azjatycką. Jego charakterystyczny smak możemy odnaleźć w wielu potrawach z kontynentu azjatyckiego. Imbir na szeroką skalę uprawiany jest w Indiach, Chinach oraz Malezji. Kuchnia indyjska bogata jest w potrawy wegetariańskie, najczęściej poddawane są długie obróbce termicznej. Charakterystyczne dla potraw tego kraju jest bogate użycie wszelkiego rodzaju przypraw i pikantny smak. Surówka z marchewki i imbiru ma słodko-ostry, interesujący smak. Stanowi idealny dodatek, szczególnie do mdłych potraw - z pewnością nada im odpowiedniego charakteru!



Składniki:
  • 2 marchewki
  • ok. 3 cm świeżego imbiru
  • 1/2 czerwonej papryczki chilli
  • 2 łyżki migdałów
  • 1 łyżeczka cukru
  • szczypta kardamonu
  • szczypta cynamonu
  • sok z 1/2 cytryny
  • 2 łyżki oliwy lub oleju słonecznikowego
  • opcjonalnie - drobno posiekana garść listków kolendry

Przygotowanie:
  1. Zetrzyj marchew na tarce na grubych oczkach, imbir natomiast na drobnych oczkach. Posiekaj drobno czerwoną papryczkę chilli. Wszystkie składniki włóż do jednej miski i delikatnie wymieszaj.
  2. Do szklanki wyciśnij sok z połowy cytryny, dodaj cukier i szczyptę kardamonu oraz dolej 2 łyżki oliwy lub oleju słonecznikowego. Całość dokładnie wymieszaj. I wlej do miski z marchewką i odstaw na 20 minut.
  3. Upraż migdały na suchej patelni - powinny być lekko przyrumienione. Sałatkę oprósz posiekaną kolendrą i prażonymi migdałami.

Marchew w roli głównej 2

Smacznego!

niedziela, 16 marca 2014

Irlandzki chleb sodowy

Irlandzki chleb sodowy

-niech żyje dzień Św Patryka-


Chleb sodowy – charakterystyczne dla kuchni irlandzkiej, choć popularne także w innych krajach pieczywo, wypiekane z mąki z dodatkiem sody i maślanki. Najstarszy przepis na chleb sodowy pochodzi z 1863 roku z Farmer's Magazine (Londyn).  Przepisów na ten chleb jest bez liku i każdy twierdzi, że jego jest oryginalny. Tradycyjnie wypiekany jest z mąki wytwarzanej z pszenicy z dodatkiem sody. W niektórych recepturach zamiast maślanki dodaje się żywy jogurt lub masło. Na terenie Irlandii popularne są różne wersje tego chleba - może być z dodatkiem razowej lub białej mąki. W Ulsterze chleb sodowy ogranicza się do postaci białego, aromatycznego pieczywa, zaś w południowej części Irlandii chleb zwykle znany jest jako „brązowy chleb sodowy” (brown soda). Stany Zjednoczone jak zwykle wymyśliły własną wersję:z dodatkiem rodzynek. Nie gwarantujemy że nasz przepis jest w 100% oryginalny. Za to chleb był całkiem dobry:D



Składniki:
  • 500 g mąki pszennej
  • 200 g mąki tortowej
  • 1,5 łyżeczki cukru trzcinowego
  • 2 łyżeczki sody oczyszczonej
  • 100 g masła
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 2,5 szklanki maślanki


Przygotowanie:
  1. Obie mąki cukier,sodę i sól mieszamy z masłem. 
  2. Dodajemy maślankę i mieszamy na jednolitą masę. Jeśli ciasto się "leje" zamiast kleić dodajemy jeszcze mąki.
  3. Ciasto przekładamy do natłuszczonej formy. Pieczemy około 40 minut w temperaturze 200 stopni.


Uwagi: ciasta starczyło mi na małą keksówkę i jeszcze trochę zostało. Tak powstały bułeczki. Smak chleba jest raczej uniwersalny - pasuje pod kanapkę niż jako danie samo w sobie.


Przepis zaczerpnięty i zmodyfikowany ze strony: goodfoodireland.ie

Smacznego!

sobota, 15 marca 2014

Smoothie truskawko-bananowy

Truskawkowo-bananowe smoothie

z dodatkiem syropu waniliowego


W latach '40 XX wieku zaczęto przedstawiać przepisy na bananowe i ananasowe smoothie. Napój stał się wyjątkowo popularny w latach '60, kiedy coraz częściej przechodzono na wegetarianizm, a ludzie zaczęli odczuwać potrzebę zdrowego odżywiania i spożywania świeżych i mniej przetworzonych pokarmów. Był okres, kiedy smoothie było nazywane napojem wymyślonym przez hipisów. Po 1980 roku, smoothie zaczęli doceniać także sportowcy, ze względu na bogate wartości odżywcze. Od początku XXI wieku produkcja smoothie - obecnie co raz częściej przygotowywana na bazie mrożonego jogurtu - przynosi wręcz miliardowe zyski. Zainteresowana kolejnymi popularnymi smakami smoothie, po bananowym smoothie z dodatkiem masła orzechowego postanowiłam sięgnąć do bardziej klasycznych przykładów. Jednym z najpopularniejszych rodzajów napoju stanowi smak bananowo-truskawkowy. Już teraz gdzieniegdzie możemy spotkać w sprzedaży pierwsze truskawki. Sezon na nie zbliża się coraz większymi krokami. Warto wykorzystać je do przygotowania napoju. Ten rodzaj smoothie z pewnością przypadnie do gustu najmłodszych. Słodki smak banana i przyjemnie kwaśny, orzeźwiający truskawki to miłe dla dzieci połączenie.



Składniki na 2-3 porcje:
  • 300 g truskawek
  • 2 banany
  • 1 szklanka mleka
  • 1 łyżka miodu
  • 2-3 łyżki syropu waniliowego
  • 2 łyżki jogurtu naturalnego
  • opcjonalnie: sok wyciśnięty z połowy cytryny
  • opcjonalnie: 1/2 łyżeczki mielonego kardamonu



Przygotowanie:

  1. Truskawki oczyść z szypułek i przepłucz pod zimnym strumieniem wody. Banany pokrój na mniejsze części. Wrzuć na godzinę do zamrażarki. Następnie wrzuć do wąskiego i wysokiego naczynia i zblenduj.
  2. Do tego samego naczynia dodaj miód, jogurt, sok z cytryny, syrop waniliowy i mleko. Miksuj całość do uzyskania jednolitej masy. Opcjonalnie dodaj szczyptę kardamonu do smaku. Podawaj schłodzone.
Kuchnia Ameryki Północnej

Smacznego!

piątek, 14 marca 2014

Garlic Mashed Potatoes

Purée ziemniaczane po irlandzku

- z czosnkiem, masłem i mlekiem


Kuchnia irlandzka nie należy do najbardziej znanych na świecie. W dużej mierze zdominowały ją zwyczaje kulinarne Wielkiej Brytanii. a z drugiej - dawne przepisy są przekazywane z ust do ust, zatem znane jedynie z domowych zapisków. Najbardziej typowe dla kuchni irlandzkiej są potrawy przygotowywane z prostych i łatwo dostępnych produktów spożywczych, takich jak ziemniaki, mleko i jego przetwory, produkty zbożowe, mięso oraz powszechne warzywa. Ziemniaki były znane w Irlandii już od końca XVI wieku, jednakże na większą skalę zaczęły być uprawiane dopiero w XVII wieku. Natomiast już na samym początku XIX wieku stały się podstawą wyżywienia Irlandczyków. Dieta zdominowana i oparta głownie na ziemniakach okazała się w pewnym momencie historii zgubna dla Irlandczyków - zaraza, która dotknęła uprawy ziemniaka w połowie XIX wieku, wywołała wielką klęskę głodu, pozbawiając wielu życia. Ziemniaki były tak cenne dla Irlandczyków, że w wielu częściach kraju celebrowano pierwsze zbiory warzywa. Tradycyjnie w Halloween przygotowuje się dania na bazie kartofli, m.in. calcannon (ziemniaczane  purée  z dodatkiem jarmużu lub poszatkowanej kapusty), czy też ciasto ziemniaczano-jabłkowe. Dzisiaj prezentujemy jedną z bardziej popularnych obecnie potraw, a raczej dodatku - garlic mashed potatoes, czyli ziemniaczane purée z dodatkiem mleka, masła i czosnku. Niezwykle kremowe i idealnie pasujące do wszelkich dań mięsnych. Podając tak przygotowane ziemniaki na stół, zupełnie nie spodziewałam się, że wywołają takie wrażenie, że przyćmią resztę obiadu.



Składniki:

  • 5-6 ziemniaków średniej wielkości
  • 1 obrana główka czosnku
  • szczypta soli
  • 1 szklanka mleka
  • 1/2 szklanki masła
  • 3 łyżki gęstej śmietany



Przygotowanie:

  1. Ziemniaki ugotuj do miękkości w osolonej wodzie. Za pomocą praski rozbij ziemniaki na miazgę. Dodaj przeciśnięty przez praskę czosnek.

  2. Dodaj mleko, masło oraz śmietanę, ubijaj aż powstanie jednolita gładka masa. W razie potrzeby dodaj więcej mleka. 


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z yummly.com

Smacznego!

czwartek, 13 marca 2014

Peanut Banana Smoothie

 Smoothie bananowo-arachidowe

- napój z banana, masła orzechowego, miodu i serka waniliowego



Napój pochodzi jak łatwo się domyśleć z nazwy ze Stanów Zjednoczonych. Zostały rozpowszechnione w sklepach ze zdrową żywnością. Mało osób wie, że smoothie powstał w oparciu o przepisy rodem z Brazylii. Na rynku pojawiły się już od 1930 roku, w Polsce od niedawna cieszą się swoją popularnością. Jest to schłodzony napój na bazie zmiksowanych owoców, o gęstej i kremowej konsystencji. Często dla uzyskania bardziej kremowej i gładkiej konsystencji - której jakby nie było wymaga nazwa napoju, dodaje się różnego rodzaju jogurty, mleko, także dla wzmocnienia smaku syropy, czy miód. Przygotowanie smoothie jest dziecinnie łatwe - wystarczy za pomocą blendera zmiksować wszystkie składniki ze sobą na gładką masę. Napój zawiera jedynie cukier pochodzący z miodu i owoców przez co idealnie nadaje się dla dzieci. Przy okazji można się pobawić w odgadywanie składników - co mimo wszystko nie jest łatwe, smaki idealnie się przenikają. Smoothie bananowe z dodatkiem masła orzechowego to podobnież jedno z najpopularniejszych przykładów napoju w Stanach Zjednoczonych.




Składniki na 2 porcje:
  • 1 banana
  • 2 łyżki masła orzechowego
  • 1 szklanka mleka
  • 1 małe opakowanie serka waniliowego
  • 1 łyżka miodu
  • opcjonalnie: szczypta cynamonu


Przygotowanie:
  1. Do wąskiego i głębokiego naczynia włóż pokrojonego banana, masło orzechowe, i opakowanie serka waniliowego - całość zmiksuj za pomocą blendera. Dodaj miód i mleko i ponownie zblenduj składniki na gładką masę.
  2. Możesz dodać kostki lodu lub włożyć naczynie ze smoothie do lodówki na godzinę. Rozlej do szklanek, posyp szczyptą cynamonu i ciesz się owocowym smakiem.

Kuchnia Ameryki Północnej

Smacznego!

środa, 12 marca 2014

Pa amb tomàquet

Pa amb tomàquet

- grzanka z pomidorem, oliwą i czosnkiem po katalońsku


Pa amb tomàquet oznacza nic innego jak chleb z pomidorem. Jest to tradycyjny kataloński sposób podawania pieczywa, który polega  na wtarciu w kromkę białego chleba przekrojonego na pół pomidora, pokropieniu całości oliwą oraz posypaniu solą. Podobnie jak w przypadku włoskiej bruschetty często pieczywo się wcześniej podgrzewa w piekarniku i wciera się w niego czosnek. Przygotowane w ten sposób pieczywo często stanowi bazę dla rozmaitych dodatków kładzionych na wierzch - począwszy od szynek dojrzewających, jak jamón serrano, a także anchois, chorizo i różnego rodzaju sery. To proste w przygotowaniu i smaczne danie, oryginalnie wywodzi się z Katalonii, gdzie uznawane jest za symbol tamtejszej kuchni, jednakże jest znane i chętnie przygotowywane w całej Hiszpanii. Praktycznie wszystkie bary i restauracje katalońskie w swoim menu mają pa amb tomàquet. Często jest też możliwość przygotowania samodzielnie potrawy, gość restauracji otrzymuje gotowe składniki do przygotowania. Pa amb tomàquet zauroczy swoją prostotą niemalże każdego.




Składniki na 3-4 grzanki:
  • 3-4 kromki wiejskiego chleba
  • 1 większy pomidor
  • 1 ząbek czosnku
  • sól
  • dodatkowo: 2 -3 plasterki szynki dojrzewającej


Przygotowanie:
  1. Przygotuj grzanki - kromki chleba podgrzej w tosterze, piekarniku lub na suchej patelni do zrumienienia.
  2. Pomidory przekrój na połówki lub ćwiartki i zetrzyj miąższ na tarce o grubych oczkach, skórki pomidora wyrzuć.
  3. W gorące grzanki wetrzyj odrobinę przeciśniętego przez praskę czosnku, polej oliwą i rozłóż przetartego pomidora. Posól do smaku i rozłóż składniki dodatkowe - ja dodałam szynkę dojrzewającą- idealnie do dania pasowałoby anchois. Podawaj natychmiast, aby pa amb tomàquet było jeszcze ciepłe.
    Smacznego!

Smacznego!

poniedziałek, 10 marca 2014

Curry panang z kurczakiem

Curry panang z kurczakiem

- łagodne tajskie curry z orzeszkami ziemnymi i papryczką chilli


Panang curry to kolejny bardzo popularny rodzaj tajskiego curry, po dobrze znanych w Europie żółtym, zielonym i czerwonym. Curry panang charakteryzuje się tym, że na ogół jest łagodniejszy od pozostałych tajskich curry. Tradycyjnie, w jego skład wchodzą suszone papryczki chili, galangal, trawa cytrynowa, kolendra, nasiona oraz korzeń kolendry, kminek, czosnek, pasta z krewetek i soli, a czasami również szalotki i orzeszki. Ten rodzaj curry świetnie komponuje się z mięsem wołowym - i takie curry panang jest najpopularniejsze w Tajlandii oraz drobiem. Podobnie jak i inne curry, także panang spożywa się z dodatkiem mleka kokosowego, cukru, sosu rybnego i warzyw. W wersji dla wegetarian, mięso można zastąpić tofu. Danie najczęściej spożywa się z ryżem, my dzisiaj postawiliśmy na ziemniaki, które znakomicie się sprawdziły w swojej roli.


Składniki dla 4 osób:

  • 2 puszki mleczka kokosowego (2x400 ml)
  • 1 opakowanie pasty curry panang (50 g)
  • 2 łyżki brązowego cukru
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • 1 łyżeczka suszonej trawy cytrynowej lub 2 świeże listki cytrynowe
  • 2 łyżki oleju arachidowego
  • 700 g filetów z ud kurczaka, pokrojone na ćwiartki
  • 100 g fasolki szparagowej, grubo pokrojonej
  • 2-3 ugotowane ziemniaki, pokrojone na cząstki
  • 1/2 szklanki niesolonych orzeszków ziemnych, uprażonych
  • 1 świeża papryczka chilli, cienko pokrojona


Przygotowanie:
  1. Umieść w woku lub dużej patelni mleczko kokosowe, pastę curry panang, cukier, sos rybny oraz liście cytrynowe lub sproszkowaną trawę cytrynową. Wymieszaj dobrze składniki ze sobą i doprowadź do wrzenia. Zmniejsz płomień  i gotuj jeszcze przez 15 minut, mieszając - mieszanka curry powinna zredukować się do 2/3.
  2. Na suchej patelni upraż orzeszki arachidowe. Odstaw do wystygnięcia i grubo posiekaj.
  3. Na tej samej patelni, na której prażyły się orzeszki, wlej olej i smaż niedużymi porcjami kurczaka, do zrumienienia. Odsącz z tłuszczu.
  4. Dorzuć do woka z curry fasolkę szparagową, ziemniaki, kurczaka i gotuj przez 5 minut, od czasu do czasu mieszając. Rozłóż potrawę do misek, oprósz siekanymi orzeszkami i czerwoną papryczką chilli. Jeżeli masz w posiadaniu -dodaj listki bazylii tajskiej (według oryginalnego przepisu). Podawaj gorące.
Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

niedziela, 9 marca 2014

Zapiekanka z jabłkami z kaszy jaglanej

Zapiekanka z jabłkami z kaszy jaglanej

obiad na słodko



Kasza jaglana w Polsce była znana od dawna. Jednak potrawy z jej udziałem zaginęły w odmętach dziejów. Obecnie powoli wraca na krajowe salony. Jest kaszą zdrową, bo nie posiada błonnika  ani glutenu. Jest delikatna w smaku jeśli ugotuje się ją w mleku. Dzisiejsza potrawa nadaje się też dla dzieci powyżej roku. warunek jest jeden. Młodzież musi lubić jabłka i choć trochę kaszę. Inaczej rodzice mają całą zapiekankę dla siebie. Sprawdziłam na własnej skórze.


Składniki:
  • 1,5 szklanki kaszy jaglanej
  • 2 szklanki mleka
  • 5 jabłek
  • masło
  • cynamon

Przygotowanie:
  1. Kaszę jaglaną przepłukujemy w ciepłej wodzie.
  2. Mleko zagotowujemy razem z łyżką masła. Dodajemy kaszę i gotujemy około 10 minut, aż kasza będzie miękka i wchłonie całe mleko. Pod koniec gotowania należy ją intensywnie mieszać.
  3. Jabłka myjemy, obieramy ze skórki i ścieramy na tarce z grubymi oczkami. Dodajemy odrobinę startego cynamonu.
  4. Naczynie żaroodporne smarujemy masłem. Układamy warstwami 1/2 kaszy, 1/2 jabłek, resztę kaszy i  znowu  jabłka. Na wierzch kładziemy wiórki masła. 
  5. Całość wkładamy do piekarnika i pieczemy 30 minut w 180 stopniach.
  6. Podajemy na ciepło z odrobiną jogurtu lub śmietany.


Smacznego!

wtorek, 4 marca 2014

Banoffee pie

Banoffee pie

banan i toffi - słodka rozpusta bez pieczenia


Banoffee pie to deser rodem z Wielkiej Brytanii, wykonany z bananów, śmietany i toffi z gotowanego mleka skondensowanego, którego podstawę tworzy masa z pokruszonych herbatników i masła. Nazwa, jak nietrudno się domyśleć, to kombinacja słów "banan" i "toffi". Za wynalazcę tortu uważa się Iana Dowdinga i Nigela Mackenzie, szefa kuchni oraz właściciela restauracji The Hungry Monk w Jevington, w East Sussex. Jak twierdzą panowie, przepis na deser opracowali w 1972 roku, zainspirowani amerykańskim ciastem Bluma Coffee Toffee Pie, który składa się z toffi, kawy i bitej śmietany. Banoffe pie bardzo szybko zdobył popularność nie tylko na wyspach, ale i w Australii i Ameryce, w supermarketach można było go zakupić pod nazwą American Pie. Nigel Mackenzie zaoferowali wysoką nagrodę dla tego, kto może zaprzeczyć autorstwa deseru i odnaleźć jakikolwiek przepis na ciasto sprzed 1972 roku. Restauracja autora została zamknięta na początku 2012 roku, z powodu wzrostów eksploatacji. Drugi z autorów, Ian Dowding po opublikowaniu przez Nigela Mackenzie przepisu banatoffe pie, wprowadził swój oryginalny przepis na deser. Obecnie słowo "Banoffee" określa często najróżniejsze desery, które smakuje lub pachnie bananem i toffi. Od dawna przymierzałam się do przygotowania tego przysmaku, z talerzy znikał błyskawicznie.



Składniki:
  • 150 g ciasteczek - użyłam zwykłych herbatników
  • 40 g masła, roztopiony 
  • 1 łyżka kakao
  • 1 mała puszka masy kajmakowej (270 g)
  • 2 banany
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1 opakowanie serka mascarpone
  • 1 opakowanie 250 ml śmietany kremówki 30% lub 36%
  • 2 opakowania cukru wanilinowego
  • 3 paski czekolady mlecznej startej na tarce
  • 2 łyżki płatków migdałów


Przygotowanie:
  1. Puszkę z masą kajmakową gotuj w garnku wypełnionym wodą przez około 1 godzinę. Pokrusz ciastka na bardzo drobne okruszki o średnicy bułki tartej, najlepiej za pomocą drewnianego tłuczka lub wałka. Wsyp okruszki do garnka, dodaj łyżkę kakao, całość wymieszaj. Dodawaj stopniowo masło, tak aby powstała gładka, ale sucha masa, a masło całkowicie zostanie wchłonięte przez okruszki. Powstałą masą wyłóż na dno i brzegi tortownicy.
  2. Masę kajmakową, która powinna być bardziej płynna po podgrzaniu rozsmaruj równomiernie po spodzie ciasta. Na masę rozłóż plasterki banana, jeden obok drugiego. Delikatnie skrop je sokiem z cytryny, dzięki czemu nie zbrązowieją.
  3. Serek mascarpone delikatnie zmiksuj ze śmietaną kremówką, stopniowo ją dodając. Dodaj cukier wanilinowy i ubij na sztywną masę. Wyłóż masę śmietanową na banany i rozsmaruj równomiernie. Wierzch ciasta posyp startą czekoladą i płatkami migdałów. Wstaw do lodówki na kilka godzin aby całość stężała. Banatoffee pie idealnie komponuje się z lodami śmietankowymi.


Smacznego!

poniedziałek, 3 marca 2014

Tom Yum z krewetkami

Tom Yum

tajska ostro-kwaśna zupa z krewetkami


Tom yum, to ostra zupa tajska, przygotowywana na bazie bulionu lub wody. Zupę nie tylko serwuje się powszechnie w Tajlandii, ale także w Malezji, Singapurze, Laosie i Indonezji. Potrawę najczęściej jada się z z krewetkami (tom yum kung) oraz z kurczakiem (tom yam kai) - obie wersje są także najbardziej popularne wśród turystów. W skład zupy wchodzą także składniki takie jak grzyby, trawa cytrynowa, chilli, galangal i mało znane u nas liście papedy. Zupa tom yum, obecnie znana jest w wielu wersjach, poza krewetkami i kurczakiem, znane są także odmiany jak: Tom Yam Nam Khon - z krewetkami i dodatkiem mleczka kokosowego, czy też Tom Yam Kha mu, którą się przygotowuje z dodatkiem golonki, gotując ją długo na małym ogniu.  Zupa szybko znalazła uznanie na całym świecie, uszczęśliwiając koneserów ostrzejszego smaku. Nazwa zupy wywodzi się od słów tom, które odnosi się do procesu gotowania, yam oznaczającego pewien rodzaj ostro-kwaśnej sałatki. W skład tej ostro-kwaśnej zupy wchodzi trawa cytrynowa, liście limonki kaffir, galangal, sok z limonki, sos rybny i zmiażdżone papryczki chilli.  Właśnie te składniki możemy spotkać w gotowych pastach służących do przygotowania zupy tom yum, taką też pastą posłużyłam się do przygotowania zupy.



Składniki dla 4 osób:
  • 1 opakowanie pasty tom yum (30 g)
  • 1 litr bulionu drobiowego lub samej wody
  • 250 g mrożonych małych krewetek
  • 2 cm korzenia imbiru. pokrojony w cienkie plasterki
  • 1/2 szklanki mrożonej zielonej fasolki szparagowej
  • 5 suszonych grzybów mun, pokrojonych w cienkie paski
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • sól, cytryna do smaku

Przygotowanie:
  1. Doprowadź do wrzenia bulion i dodaj pastę tom yum. Dodaj pokrojony na cienkie plasterki imbir.
  2. Zalej grzyby mun wrzątkiem, po chwili powinny zwiększyć objętość - wyjmij je i pokrój na cienkie paseczki i dodaj do zupy. Dolej 2 łyżki sosu rybnego. Wsyp krewetki i gotuj przez kolejne 5 minut. Posól i dodaj sok z cytryny do smaku. Zdejmij z ognia i rozlej do miseczek.
Smacznego!

sobota, 1 marca 2014

Kaczka w czerwonym curry

Kaczka w czerwonym curry

z liczi i pędami bambusa


Czerwone curry to bardzo popularne danie kuchni tajskiej oparte o czerwoną pastę curry z dodatkiem mleczka kokosowego. Głównymi składnikami czerwonej pasty curry jest czosnek, suszona szalotka, czerwona papryka chilli, galangal, pasta z krewetek, sól, skórka z limonki kaffir, startego korzenia i nasion kolendry, a także nasion kminku, pieprzu i trawy cytrynowej. Całość rozciera się odpowiednio w moździerzu. Czerwone curry nie może być traktowane jako danie wegetariańskie ze względu na użycie pasty krewetkowej, najczęściej `dodaje się mięso kurczaka, wołowiny, wieprzowiny, kaczki, krewetek, ryb, a także bardziej egzotycznych mięs jak żaby, czy węża. Ponadto, do czerwonego curry często dodaje się warzywa typowe dla kuchni tajskiej - czyli tamtejszy gatunek bakłażana oraz bazylii, a także sos rybny i cukier dla wzmocnienia słodkiego smaku. Dzisiaj przedstawiamy czerwone curry z kaczką, z dodatkiem owoców liczi oraz pędami bambusa. Obiad orzeźwiająco pikantny.




Składniki dla 4 osób:

  • 1 opakowanie czerwonego curry (50 g)
  • 1 mleczka kokosowego (400 ml)
  • 1/2 szklanki bulionu drobiowego
  • 1 łyżeczka suszonej trawy cytrynowej lub 2 liście rozdrobnione
  • 1 łyżka sosu rybnego
  • 1 łyżka soku z limetki (użyłam z cytryny)
  • 4 piersi kaczki, usmażone lub/i upieczone
  • 1 duża puszka liczi, opłukanych i odsączonych (565 g)
  • 225 g pędów bambusa z puszki, opłukanych i odsączonych
  • 1 czerwona papryczka chilli, cienko pokrojona
  • dodatkowo: 1-2 ziemniaki, ugotowane, pokrojone, szczypiorek 
  • 1 łyżka prażonych, rozdrobnionych orzechów ziemnych


Przygotowanie:
  1. Umyj piersi z kaczki, osusz papierowym ręcznikiem oprósz solą i pieprzem, zrób po trzy nacięcia na każdej piersi. Smaż na grillowanej patelni do miękkości, następnie 12 minut włóż do piekarnika.
  2. Umieść pastę curry na dużej patelni i podgrzewaj, mieszając, aż zacznie wydobywać się zapach. Dodaj mleczko kokosowe, bulion drobiowy, liście cytrynowe, sos rybny i sok z cytryny. Doprowadź całość do wrzenia. Zmniejsz płomień i gotuj przez 5 minut, mieszając co pewien czas.
  3. Do patelni dołóż pokrojone na drobniejsze części mięso kaczki, liczi oraz pędy bambusa i ziemniaki. Gotuj przez 5 minut, sporadycznie mieszając.
  4. Umieść curry w miseczkach i posyp po wierzchu orzeszkami ziemnymi i pokrojonymi plasterkami czerwonego chilli i jeśli masz - listkami bazylii tajskiej lub szczypiorkiem.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita
Smacznego!