Kurczak z południowych Indii

Kurczak z południowych Indii

- z mleczkiem kokosowym i zieloną fasolką

Indie tworzą mieszankę religijno-kulturową. Ziemie Półwyspu Indyjskiego zamieszkiwane są przez hindusów, muzułamanów, chrześcijan, sikhów i innych. Przekonania religijne miały ogromny wpływ na sposób i rodzaj spożywanych pokarmów. O ile północ Indii w dużej mierze zamieszkiwana jest przez większość hinduską, to południowe Indie zdomiwane są przez ludność wyznania muzułmańskiego. Jak wiadomo, w kuchni muzułmańskiej rodziny nie należy spodziewać się wieprzowiny na talerzu, zaś wśród wyznawców hinduizmu nie idzie uświadczyć mięsa wołowego. Złotym środkiem wydaje się być mięso drobiowe. Z tego też powodu wszelkie restauracje indyjskie w swoim non-veg menu prezentują okazałą listę potraw na curry z kurczakiem. Curry z kurczakiem z południowych Indii jest potrawą, która przypadnie do gustu każdemu, kto lubi mięso zanurzone w zawiesistym sosie o lekko pikantnym smaku. Jest to danie idealne, dla tych którzy dopiero rozpoczynają swoją podróż po kuchni indyjskiej - nie pali żywym ogniem, a lekko i delikatnie stopniowo rozpala podniebienie. Kurczak z południowych Indii to trafiony pomysł przy dzisiejszej aurze - rozgrzewa ciało, a zmysły zabiera daleko w kraine kolorów i ciepła. 

Składniki dla 4 osób:

• 2 łyżki oleju roślinnego
• 1/4 łyżeczki nasion kozieradki
• 1 łyżeczka przyprawy curry
• 1 duża cebula, drobno posiekana
• 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
• 1 łyżka startego imbiru
• 1 małą czerwona papryczka chilli 
• 1 łyżka mielonej kolendry 
• 2 łyżeczki mielonej słodkiej papryki
• 1 łyżeczki mielonej kurkumy
• 3/4 łyżeczki mielonego kopru 
• 1 łyżeczka soli
• 500 g filetów udek z kurczaka
• 400 g pomidorów z puszki 
• 1/4 szklanki bulionu drobiowego 
• 300 g fasolki szparagowej
• 1 puszka mleczka kokosowego
• 1 łyżka soku z cytryny

Przygotowanie:

1. Na rozgrzanym oleju smaż nasiona  kozieradki, aż zaczna wydzielać aroamt. Dodaj cebulę, czosnek, imbir, chilli i smaż stale mieszając aż cebula się zeszkli.
2. Dołóż wszystkie mielone przyprawy wraz z solą. Smaż energicznie przez blisko minutę. 
3. Dodaj udka z kurczaka, nieodsączone, ale rozgniecione pomidory z puzki oraz bulion. Całość wymieszaj i gotuj pod przykryciem przez około 30 minut na wolnym ogniu. Zdejmij garnek i gotuj przez następne 20 minut na małym ogniu, aż sos zgęstnieje. 
4. Dodaj fasolkę szaparagową oraz sok z cytryny gotuj przez następne 10 minut na wolnym ogiu bez przykrycia aż fasolka stanie się miękka. Podawaj z ryżem lub chlebkami naan lub roti. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kurczak w mleku kokosowym

Kurczak w mleku kokosowym

- rozgrzewający, po indyjsku

Jak podają statystyki blisko 80% Hindusów nigdy nie wzięło i najprawdopodbniej nie weźmie do ust wołowiny. W jadłospisie Braminów na próżno szukać potraw z jakimkolwiek rodzajem mięsa. Jednakże, należy pamiętać, że Indie zamieszkują również liczni wyznawcy Sikhizmu oraz Islamu. Najpopularniejszym rodzajem spożywanego mięsa w Indiach bezkonkurencyjnie jest drób. Mięso kurczaka idealnie poddaje się bogatemu wachlarzowi indyjskich przypraw. Potrawy indyjskie przesiąknięte są zarówno ogromną ilością jak i różnorodnością przypraw. Wszystkie przenikają się tak mocno, że w pierwszym smaku trudno wymienić jakie przyprawy zostały użyte do stworzenia danej potrawy. Tak też jest w przypadku kurczaka w mleczku kokosowym. Danie jest sycące i bardzo smaczne. Kurczaka przygotował od początku do końca mój luby, dzięki czemu zmarźnięta i głodna mogłam jeszcze lepiej docenić smak tej potrawy. Zachęcam do przygotowania - w każdej chwili. Danie jest po prostu znakomite. 

Składniki dla 4 osób:

• 4 nóżki kurczaki 
• 4 udka kurczaka
• 2 łyżeczki ziaren czarnego pieprzu
• 1 łyżeczka nasion kopru
• 1/4 łyżeczki nasion kardamonu
• 2 łyżki masła klarowanego
• 2 średnie cebule, pokrojone w plasterki
• 1 łyżka świeżego imbiru, startego
• 1 łyżeczka ostrego chilli w proszku
• 3/4 łyżeczki startej gałki muszkatołowej
• 3/4 szklanki wody
• 400 ml mleczka kokosowego
• 1/4 szklanki koncentratu pomidorowego
• 2 łyżeczki przyprawy curry
• 2 gwiazdki anyżu
• 1 łyżka soku z cytryny
• 2 śrdnie pomidory, bez skóry, pokrojone

Przygotowanie:

1. Utłucz w moździerzu ziarna pieprzu, kardamonu i anyżu. 
2. W dużym rondlu rozgrzej masło i usmaż do zeszklenia cebulę. Dodaj imbir, chilli gałkę muszkatołową, curry, pieprz, anyż i kardamon. Smaż niustannie mieszając do momentu aż zacznie wydzielać się wyraźny aromat. 
3. Dołóż kurczaka i pozostałe składniki, duś przez 20 minut na wolnym ogniu, pod przykryciem. Zdejmij pokrywkę z garnka i duś przez kolejne 20 minut na małym ogniu, aż sos zgęstnieje, a kurczak stanie się miękki.

Autor: Szara Emilencja

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kheer ze świeżym mango

Kheer ze świeżym mango

- deser po indyjsku

Kheer jest potrawa indyjska sporządzona z ryżu i mleka, szczególnie popularna wśród indyjskich muzułmanów. Khir spożywany jest szczególnie często na zakończenie ramadanu, podczas święta Id al-Fitr. Danie jest także często stosowane z okazji najróżniejszych indyjskich świąt, festiwali czy jako ofiara w świątyni. Na południu Indii Kheer nazywany jest pasajam, które wywodzi się od słowa, od jednego z podstawowych składników deseru "pajasa", czyli mleko. W obszarach nadmorskich zwykłe mleko zastępowane jest mleczkiem kokosowym. Kheer pochodzi oryginalnie ze stanu Orisa, stanu położonego we wschodniej części kraju, nad Zatoką Bengalską. Do ryżu, mleka i cukru dodawane są aromatyczne dodatki takie jak kardamon, cynamon, szafran, pistacje, orzechy nerkowca, rodzynki oraz migdały. Potrawę można podawać zarówno na zimno, jak i na gorąco. Konsystencją khir przypomina pudding. Smak jest orzeźwiający i niezwykły. Jest to zupełnie inne spojrzenie na temat deseru od tego, które powszechnie znamy i smakujemy w Europie. Z pewnością jest to deser warty przygotowania.

Składniki dla 3-4 osób:

• 200 g ryżu okrągłoziarnistego, typu carlose
• 300 ml śmietanki 30%
• 2 szklanki wody lub mleka
• 2 łyżki wiórków kokosowych
• 3 cm imbiru, obrany pokrojony w plastry
• 1 łyżka brązowego cukru
• 1/3 szklanki cukru pudru
• 6 strąków kardamonu, rozgniecionych
• 1/4 łyżeczki mielonego cynamonu
• 1/4 szklanki rodzynek, posiekanych (użyłam żurawiny)
• 1 dużo mango, obrane, pokrojone w kostkę
• 1/3 szklanki płatków migdałowych, uprażonych
• dodatkowo 1/3 szklanki śmietanki

Przygotowanie:

1. Opłucz ryż pod zimną i bieżącą wodą. W garnku zagotuj śmietankę wymieszaną z wodą, dodaj imbir w plasterkach, kardamon, wiórki kokosowe, cynamon, cukier puder oraz brązowy cukier. Dokładnie wymieszaj i doprowadź do wrzenia. 
2. Wsyp ryż i gotuj przez 20 minut na małym ogniu lub do momentu aż ryż stanie się miękki. Jeżeli ryż wchłonie cały płyn dolej wody lub mleka. Gdy ryż będzie miękki zdejmij garnek z ognia.
3. Dodaj rodzynki, mango oraz połowę migdałów. Polej dodatkową śmietanką i pozostałą ilością migdałów.

Przepis zaczerpnięty- zmodyfikowany z "Podróże kulinarne - Kuchnia indyjska. Tradycje, smaki, potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Chana dal - cieciorka po indyjsku

Chana dal

- pikantna mieszanka indyjska z cieciorką

Dal, częściej zapisywane w formie Dhal - jest nazwą dla potrawa i produktów spożywczych z roślin strączkowych. W tej grupie mieszczą się rozmaite potrawy przyrządzane na bazie grochu, fasoli, soczewicy, czy cieciorki. Odmian roślin strączkowych, które są uprawianych w Indiach jest wiele, dużo z nich zupełnie nie są znane, ani tym bardziej spożywane w Europie. Rośliny strączkowe są bardzo ważne w diecie Indusów, zwłaszcza tych, którzy są wegeterianami - zawierają bowiem wiele białka. Potrawy typu dal szczególnie powszechne są na północy Indii. Tam dal spożywane jest w postaci curry i w zestawieniu z ryżem traktowane jest jako samodzielne danie. Chana dal jest potrawą opartą o łuskaną ciecierzycę. Wyłączająca sam proces namaczania ciecierzycy w celu jej napęcznienia potrawa jest szybka i łatwa w przygotowaniu. Jest to danie smaczne i sycące. Rozgrzeje żoładek w te coraz chłodniejsze dni. Doskonale będzie smakować zestawione z ryżem i w ten sposób stanie się dobrym przykładem dania typu dal-bhat-tarkari, czyli dal-ryż-warzywa. Potrawę najlepiej podawać z świeżo pokrojoną kolendrą.

Składniki dla 4 osób:

• 1,5 szklanki suszonej ciecierzycy
• 2 łyżki oleju roślinnego
• 1 średnia cebula
• 1 łyżeczka świeżego startego imbiru
• 3 ząbki czosnku, wyciśnięte
• 2 łyżeczki przyprawy garam masala
• 2 łyżeczki mielonego kuminu
• 2 łyżeczki mielonej kolendry
• 2 łyżeczki słodkiej papryki
• 1/2 łyżeczki papryczki chilli, w proszku
• 1/4 łyżeczki kurkumy, mielonej
• 1 łyżeczka ziaren żółtej gorczycy
• 400 g pomidorów z puszki
• 2 łyżki śmietanki 30%
• 2 łyżki wiórek kokosa
• 2 łyżeczki soli

Przygotowanie:

1. Wsyp cieciorzycę do średniej miski i zalej ją wodą. Zostaw na noc do napęcznienia. Odcedź. Ugotuj ciecierzycę we wrzątku do miękkości i odcedź.
2. W dużym rondlu rozgrzej olej i usmaż cebulę do zeszklenia. Dodaj imbir, czosnek, orazwszystkie przyprawy oraz ziarna gorczycy. Smaż, nieustannie mieszając do momentu aż zacznie się wydzielać wyraźny aromat.
3. Dołóż nieodsączone i rozgniecione pomidory, cieciorkę, śmietankę z wiórkami kokosowymi i sól. Gotuj całość mieszając przez około 5 minut lub do momentu, aż mieszanka zgęstnieje.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kukurydza z chilli po indyjsku

Grillowana kukurydza po indyjsku

- na ostro

Kukurydza oryginalnie pochodzi z Meksyku, szybko jednak znalazła amatorów na całym świecie.  Jest to gatunek powszechnie uprawiany na całym świecie. Indie nalezą do grupy największych producentów kukurydzy. Kukurydzę cechuja duża wydajność i jednocześnie wartość pokarmowa. Stanowi podstawę wyżywienia w krajach słabo rozwiniętych. Kukurydzę spożywamy głównie pod dwiema postaciami: konserwowej - z puszki, jako dodatek do sałatek i innych potraw oraz prażonej - czyli kukurydza w wersji filmowej, popularnie zwaną popcornem. Jednakże, kiedy jest sezon na kukurydzę, wtedy koniecznie należy sięgnąć po świeże kolby. Niedaleko Bombaju znajduje się malownicza górska miejscowość chętnie odwiedzana przez turystów - Lonavla. Przy punkcie widokowym na wąskie wodospady rozstawione są stoiska z ofertą rozmaitych przekąsek. Tam poznałam smak grillowanej kukurydzy. Kukurydza dług czas opiekana jest na grillu, jest niemalże spalona. Smakuje jednak wybornie, a to za sprawą ostrej papryczki chilli, którą świetnie komponuje się ze słodyczą kukurydzy.  Doprawiona solą i skropiona sokiem z limonki syci w niezwykły sposób. Tak przygotowana kukurydza będzie ciekawą formą podania, która będzie powiewem świeżości wśród smaków nam dobrze znanych, a jednocześnie którą z pewnością i chęcią nieraz powtórzycie. 

Składniki dla 2 osób:

• 4 kolby kukurydzy
• 1 łyżka sprokoszkowanej papryczki chilli
• 1 i 1/2 łyżki soli
• 1 cytryna, pokrojona na ćwiartki
• masło - do smaku

Przygotowanie:

1. Jeżeli masz mniej czasu i cierpliwości - wpierw ugotuj kolby do miękkości w osolonej wodzie.
2. Obtocz kolby kukurydzy w mieszance z sproszkowanego chilli oraz soli. Wyłóż kolby i grilluj do momemntu aż te wyrażnie się zarumienią. 
3. Gotowe kolby wyłóż na talerze i skrop sokiem z ćwiartek cytryny. Wedle uznania do smaku możesz posmarować plasterkiem masła. Podawaj gorące.

Grillowana kukurydza po indyjsku - prosto z Indii

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Low-cholesterol.food.com

Smacznego!

Mango w różanym kremie

Śmietankowy krem o różanym aromacie 

- z mango, orzechami nerkowca i migdałami

Desery z Indii mają niepowtarzalny charakter. Wyglądają i smakują zupełnie inaczej od łakoci europejskich. Desery często mają charakter potraw smażonych, składających się często z cukru, mleka zwykłego, skondensowanego, jak również w proszku. Składniki różnią się w zależności od regionu. Wschodnia część Indii preferuje w słodyczach na bazie produktów mlecznych. Często słodycze zawierają różnego rodzaju orzechy - ziemne, nerkowca, pistacji, przyprawy - tutaj prym wiedzie indyjski kardamon. Popularne są różnego rodzaju chałwy na bazie mielonego sezamu, czy słynna hałwa z marchwi. Ceni się także smak róży, który ma dodatkowo właściwości odświeżające. Bardzo popularną potrawą jest kheer - deser mleczny z ryżem i owocami. Dzisiaj na stole czeka krem z owocami. Idealny na upał taki jak dzisiaj zaprezentowała nam pogoda. Jest słodki, odświeżający, ale największym jego atutem jest to, że wyjątkowo smakuje. Śmietankowo-różany krem najlepiej będzie smakował zestawiony ze świeżymi owocami - mango, czy bardziej kwaśną karambolą, kiwi, czy także truskawkami.

Składniki dla 2 osób:

• 1 szklanka śmietanki 30% lub skondensowanego słodzonego mleka z puszki
• 1 opakowanie cukru wanilinowego
• 3 łyżeczki wody różanej
• 1 łyżeczka kardamonu, mielonego
• 1 łyżka zbalnszowanych migdałów, uprażonych, posiekanych
• 2 łyżki orzechów nerkowca, uprażone
• 2 łyżeczki orzeszków pistacjowych, uprażonych, posiekanych
• 1 większe mango lub dwa mniejsze
• 2-4 gałki lodów śmietankowych (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Doprawadź śmietankę wymieszaną z cukrem wanilinowym do wrzenia w małym rondlu. Gotuj na wolnymogniu bez przykrycia, aż płyn zredukuje się do połowy. Dodaj wodę różaną oraz kardamon. Dokładnie wymieszaj i odstaw do ostygnie. Najlepiej do lodówki na około 3 h.
2. Upraż na suchej patelni pistacje, migdały i orzechy nerkowca. 
3. Przekrój mango wzdłuż na pół i usuń pestkę. Zrób po przekątnej nacięcia, tak aby powstała szachownica. 
4. Wyłóż połówki mango na talerze, polej je przygotowanym śmietankowo-różanym sosem i oprósz uprażonymi orzechami i migdałami. 
5. Deser dobrze będzie komponował się z lodami.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Indyjski pilaw ze szpinakiem

Ryż pilau ze szpinakiem

- po indyjsku

Ryż na stałe wpisał się w nasze menu. Stanowi podstawowy składnik wyżywienia wśród większości Indusów. Pramatka wielu odmian ryżu Oryza sativa indica pochodzi właśnie z Indii. Ryż został udomowiony około 5500 lat p.n.e. Początkowo uprawiany był w dolinie Gangesu, krótko potem został przyjęty przez tereny obejmujace dolinę Indusu. Dziś na Półwyspie Indyjskim uprawa się kilkadziesiąt gatunków ryżu.  Najbardziej powszechnie odmiany w Indiach to abemohar ze stanu Mahrasztra, charakteryzująca się krótkimi owalnymi ziarnami o zapachu mango, patna ze stanu Bihar powszechna wśród dań typu curry oraz najbardziej znana nam i szlachetna odmiana basmati o orzechowym smaku, rosnąca na tarasach w Himalajach. Ziarna basmati po ugotowaniu osiągają aż 2 cm długości. Pilaw jest powszechną potrawą wschodnią składającą się z ryżu gotowanego w drobiowym bulionie, z dodatkiem wielu pikantnych przypraw oraz warzyw, czy mięsa. Ryż pilau ze szpinakiem stanowi ciekawą odmianę w kuchni. Jeżeli chodzi i mięsożerców - swobodnie do ryżu można dodać mięso kurczaka, które sprawi, że danie stamie się bardziej treściwe.

Składniki dla 2-3 osób:

• 2 łyżki oleju roślinnego
• 3 cebule dymki, pokrojone w plasterki
• 2 suszone papryczki chilli, pokrojone
• 1/4 łyżeczki nasion kolendry
• 1 ząbek czosnku, zmiażdżony
• 200 g ryżu długoziarnistego
• 2 szklanki wody
• 1 kostka bulionu drobiowego
• 250 g szpinaku, posiekanego
• garść świeżej bazylii, posiekanej
• 1/2 szklanki jogurtu naturalnego

Przygotowanie:

1. W rondlu lub na patelni rozgrzej olej. Smaż cebulę, chilli, nasiona i czosnek stale mieszając do chwili aż zaczną wydzielać wyraźny aromat.
2. Dodaj ryż, wodę oraz bulion drobiowy w proszku. Doprowadź całość do wrzenia, następnie zmniejsz płomień i gotuj przez około 15 minut na wolnym ogniu, pod przykryciem, aż ryż stanie się miękki i wchłonie cały bulion. W razie potrzeby dolewaj wody. 
3. Zdejmij rondel z ognia, dołóż szpinak, bazylię - wymieszaj całość i polej jogurtem. Podawaj gorące.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Indyjska zupa z soczewicy i szpinaku

Zupa z soczewicy i szpinaku

- pikantna zupa indyjska

Indie nie kojarzą się z zupami, a jednak smak zup indyjskich jest niezwykły. Są esencjonalne i pełne smaku. Jak przystało na dania kuchni indyjskiej także zupy pełne są pikantnych przypraw. Soczewica w Indiach nazywana jest pokarmem nędzarzy, w rzeczywistości ma znacznie wyższą pozycję w indyjskim menu niż inne rośliny strączkowe takie jak na przykład cieciorka, czy zielona fasolka mung. Soczewicę spożywa się pod wieloma postaciami, nazywając ją dal - co się odnosi jednocześnie do wszystkich roślin strączkowych. Czerwoną soczewicę nazywa się w Indiach masur dal. Często łączy się ją z ryżem, przygotowuje z niej dania typu curry, czy sambar. Jej wykorzystanie jest ogromne i zależne od fantazji kucharza, a także przyzwyczajeń kulinarnych danego regionu. W Bengalu wierzy się, że soczewica jest dobra na chandrę. Szpinak jest chętnie spożywany w krajach azjatyckich, znacznie też bardziej docenia jego walory i potrafi wykorzystać w kuchni. Zachęcam do przygotowania zupy. Zasmakuje nawet przeciwnikom szpinaku.

Składniki:

• 1 łyżeczka kuminu
• 1 łyżeczka kolendry
• 1 łyżka masła ghee
• 1 średnia cebula, drobno posiekana
• 1 ząbek czosnku, zmiażdżony
• 1 łyżka świeżego imbiru, startego
• 1 suszona papryczka chilli, pokruszona
• 1 łyżeczka ziaren gorczycy
• 1/2 łyżeczki kurkumy
• 1/2 szklanki czerwonej soczewicy
• 1 średni ziemniak, drobno pokrojony
• 2,5 szklanki bulionu drobiowego
• 150 g szpinaku, poszatkowanego
• 1/2 szklanki mleka kokosowego w proszku
• 3/4 szklanki wrzącej wody

Przygotowanie:

1. Na suchej patelni praż kumin i kolendre - do momentu aż zacznie się wydobywać aromat.
2. W dużym rondlu rozgrzej masło ghee. Podsmaż cebulę, czosnek, imbir, papryczki chilli oraz ziarna gorczycy. Stale mieszaj, smaż aż cebula się zeszkli. Dosyp uprażone przyprawy wraz z kurkumą. Po chwili dodaj bulion, soczewicę oraz ziemniaka. 
3. Doprawadź zawartość rondla do wrzenia, zmniejsz płomień i gotuj przez około 15 minut na wolnym ogniu pod przykryciem, aż ziemniaki zmiękną. Dodaj szpinak i gotuj do momentu jego zwiotczenia.
4. Przy pomocy blendera zmiskuj zupę do uzyskania gładkiej konsystencji. Dodaj sproszkowane mleczko kokosowe wcześniej wymieszane we wrzątku.
5. Zupę przybierz łyżką śmietany i posyp na przykład czarnuszką.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Cytrynowo-szafranowy ryż

Cytrynowo-szafranowy ryż

- na sposób indyjski

Gastronomiczne Indie w łatwy sposób można podzielić na dwa obszary: Północ ceni sobie pszenice - wszelkie dania typu curry jada się na przykład z roti. Na południu Indii podstawą wyżywienia jest ryż. Co ciekawe najbardziej ceniony ryż basmaiti pochodzi nie z południowych pól indyjskich, a uprawiany jest w Kaszmirze i Dżammu na północy kraju. Ryż nie musi być wyłącznie gotowany, można go wzbogacić o wiele dodatków, które nadadzą mu wyjątkowego charakteru. Szafran oryginalnie pochodzi z Grecji i południowo-wschodniej Azji, jednakże trudno sobie wyobrazić obecną kuchnię indyjską bez użycia tej drogocennej przyprawy. Szafran jest najdroższą przyprawą na świecie, wystarczy zaledwie szczypta, aby nadać potrawie niesamowity złoty kolor i zmienic jego smak. Idealnie komponuje się z ryżem. Natrafiłam na przepis ryżu cytrynowo-szafranowego. Stanowi on świetną bazę do dań typu curry. Sam w sobie jest bardzo smaczny i niewiele trzeba, aby sprawił, że cała potrwa stanie się niezwykła.

Składniki dla 3 osób:

• 2 szklanki bulionu drobiowego
• 1/4 łyżeczki nitek szafranu
• 3 łyżki masła ghi
• 2 małe cebule, drobno poszatkowane
• 2 ząbki czosnku, drobno pokrojone
• 1 łyżeczka startego świeżego imbiru
• 3 listki curry
• skórka otarta z 1/2 cytryny
• sok wyciśnięty z połowy cytryny
• 200 g ryżu basmati (1 szklanka)
• 1 łyżka liści kolendry

Przygotowanie:

1. Doprowadź bulion do wrzeni, odstaw z ognia i dodaj nitki szafranu. Przykryj garnek z bulionem i odstaw na 15 minut.
2. Rozgrzej ghi na patelni o grubym dnie lub rondlu. Smaż cebulę, czosnek, imbir i listki curry. Stale mieszaj, aż cebula delikatnie zbrązowieje. Dodaj skórkę cytrynową i ryż, wymieszaj,
3. Do ryżu dolej bulion i gotuj przez 15 minut na wolnym ogniu pod przykryciem do momentu aż  ryż stanie się miękki i wchłonie cały bulion. Skrop sokiem z cytryny i posyp liścmi kolendry, najlepiej świeżymi. Przykryj potrawę i odstaw na 5 minut. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Indyjska zupa Mulligatawny

Zupa Mulligatawny

- indyjska zupa krem z soczewicy i mleczka kokosowego

Mulligatawny jest rodzajem niezwykle esencjonalnej zupy Indii Wschodnich. Nazwa wywodzi się z języka tamilskiego i oznacza dosłownie pieprzową wodę. Jest to przykład popularnej zupy z okresu, kiedy Indiami rządzili Brytyjczycy. Obecnie istnieje wiele kulinarnych wariacji Mulligatawny. Na Zachodzie Indii zazwyczaj przybiera żółty odcień tamaryndowca i powstaje na bazie wywaru z kurczaka, czy też jagnięciny oraz warzyw. Zupę zagęszcza się często soczewicą lub ryżem. Zupę przyprawia się listkami curry, kurkumą, liśćmi laurowymi, goździkami i podaje z dodatkiem mleczka kokosowego. Zupa w stylu brytyjskim wzbogacona jest o jabłka, natomiast w Australii dodaje się, niespotykany w Indiach boczek oraz pomidory. Mulligatawny jest lekko pikantna, jak na dania indyjskie przystało - warto ją przygotować, będzie to stanowiło miłą odmianę dla zup, które nasze podniebienia już dobrze znają.

Składniki dla 6 osób:

• 1 łyżka masła klarowanego
• 1 duża cebula, drobno posiekana
• 4 ząbki czosnku
• 2 łyżeczki świeżego imbiru, drobno startego
• 2 małe papryczki chilli, drobno posiekane
• 1/4 łyżeczki mielonego cynamonu
• 1/4 łyżeczki mielonych goździków
• 2 łyżeczki mielonej kolendry
• 1 i 1/2 łyżeczki mielonego kuminu
• 1 łyżeczka mielonej kurkumy
• 1/4 mielonego kardamonu
• 1 łyżeczka przyprawy curry
• 1 średnia marchewka, drobno posiekana
• 1 jabłko, drobno posiekane
• 1 ziemniak, drobno posiekany
• 1 szklanka czerwonej soczewicy, opłukanej
• 4 szklanki bulionu drobiowego
• 1 łyżeczka koncentratu z tamaryndowca (opcjonalnie)
• 1 puszka mleczka kokosowego
• 2 łyżki świeżej kolendry, posiekanych (opcjonalnie, użyłam ususzonych listków)

Przygotowanie:

1. W dużym rondlu rozgrzej masło, dodaj cebulę, czosnek, chilli oraz wszystkie przyprawy. Stale mieszając smaż aż cebula się zeszkli i zbrązowieje, a mieszanka będzie wydzielać wyraźny aromat.
2. Dodaj marchewkę, jabłko, ziemniaka, soczewicę oraz bulion, gotuj całość przez 15 minut na wolnym ogniu pod przykryciem lub do momentu, kiedy warzywa staną się miękkie.
3. Przy pomocy blendera zmiksuj zupę aż osiągnie konsystencję kremu. Dodaj koncentrat z tamaryndowca i mleko kokosowe. Całość wymieszaj, rozlej do misek i przybierz ewentualnie kolendrą. Podawaj gorące.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Biryani z wołowiną

Biryani z wołowiną

- danie indyjskie, ale nie hinduskie

Biryani zostało rozpowszechnione na terenie Indii za sprawą Dynastii Wielkich Mongołów. Obecnie w każdym regionie Indii można skosztować zupełnie innego rodzaju biryani. Używa się rozmaitych dodatków i mięs, wszystko zależy od gustu i finezji gotującego. Podstawą dania jest niewątpliwie ryż. Biryani najczęściej podaje się z kurczakiem lub jagnięciną. Jest to mięso najbardziej dostępne, a jednocześnie tolerowane przez grupę Hindusów nie będących wegetarianami. Dzisiejsze biryani jest rzadkie, bo przygotowane z wołowiną, która dla indyjskich muzułmanów jest rarytasem, a hindusów zbrodnią kulinarną. Biryani warto podawać z dodatkiem jogurtu naturalnego zważywszy na ostry smak potrawy, a także pieczywem roti. Szczególnie, jeśli zamierzamy spożywać potrawę na sposób indyjski, czyli rękoma. Znacznie łatwiej jest wtedy chwycić większe porcje ryżu.

Składniki dla 4 osób:

500 kg karkówki wołowej, pokrojone na małe kawałki

1 mała papryczka chilli, drobno pokrojona

1 łyżeczka kolendry, mielonej

1 łyżeczka kuminu, mielonego

1/2 łyżeczki kurkumy, mielonej

1 łyżka białego octu

1/3 szklanki jogurtu

2 łyżki masła klarowanego

1 duża cebula, pokrojona na talarki

1 laska cynamonu

4 strąki kardamonu, rozgniecione

1 szklanka ryżu basmati (200 g)

2 szklanki bulionu wołowego

1/2 szklanki mrożonego groszku (pominęłam)

1 garść rodzynek

2 pomidory,pozbawione pestek, pokrojone

1/2 szklanka wiórków migdałowych, uprażonych

1 garść liści świeżej kolendry, posiekanych (pominęłam)

Przygotowanie:

1. W średniej misce wymieszaj chilli, mielone przyprawy, ocet i jogurt. Dołóż wołowinę i dokładnie wszystko wymieszaj.  Przykryj i wstaw na godzinę do lodówki.
2. W dużym rondlu rozgrzej masło, usmaż cebulę, cynamon i kardamon. Stale mieszaj składniki, smaż do momentu, aż cebula się zeszkli. Dodaj wołowinę w marynacie i wymieszaj. Duś całość na małym ogniu pod przykryciem przez blisko godzinę, do momentu aż mięso stanie się miękkie.
3. W tym samym czasie umieść ryż w misce i zalej wodą. Odstaw na 30 minut. Po zalecanym czasie dokładnie odcedź. 
4. Do rondla z wołowiną dodaj ryż i zalej całość bulionem. Doprowadź do wrzenia, następnie zmniejsz płomień i gotuj przez blisko 10 minut pod przykryciem. Pamiętaj o mieszaniu potrawy od czasu do czasu, aby ryż nie przywarł do dna. Gotuj aż ryż zmięknie, dodaj rodzynki i pomidora (ewentualnie groszek), usuń laskę cynamonu. Przed podaniem potrawy oprósz ją wiórkami migdałowymi oraz poszatkowaną świeżą kolendrą.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kotlety jagnięce tandoori

Kotlety jagnięce tandoori

- z ryżem

Blisko 80% Hindusów nie spożywa mięsa, większość ze względów religijnych, ale także i finansowych. Mięso trafiło na indyjskie stoły za sprawą muzułmanów, którzy począwszy od V wieku podbijali  północne tereny kraju. Wcześniej Indie właściwie były wegetariańskie. Do dziś na terenach podbitych przez najeźdźców mongolskich - czyli północnych, spożywa się więcej mięsa, niż tam gdzie tereny nie zostały przez nich zdobyte. Jagnięcina, obok kurczaka stanowi najbardziej powszechny rodzaj spożywanego mięsa. Podawana jest na tysiące sposobów. Najczęściej jako dodatek do sosu curry, czy ryżu biryani, ewentualnie w formie zmielonej do pulpecików kofta. Rzadko  serwuje się kawałek mięsa w całości, ponieważ jest to traktowane jako ucieleśnienie zbytku. I taki zbytek dzisiaj prezentujemy. Kotlety jagnięce z kostką, marynowane w rześkim sosie jogurtowym. Danie wyszło bardzo smaczne, nie jest zbyt ostre, ale idealnie aromatyczne. Bardzo szybko zostało zjedzone, ledwo zdjęcia zdołałam uchwycić.

Składniki dla 2 osób:

• 4 kotlety jagnięce z kostką
• 1 szklanka jogurtu naturalnego
• 1 średnia  cebula, posiekana
• 2 łyżki soku z cytryny
• 1 łyżka oleju roślinnego
• 1 łyżka świeżego imbiru, posiekanego
• 3 ząbki czosnku, pokrojone
• 2 łyżeczki chilli, w proszku
• 1 łyżeczka garam masala
• 1 łyżeczka kuminu, mielonego

Przygotowanie:

1. Zmiksuj w blenderze jogurt, cebulę, sok z cytryny, olej, imbir, czosnek oraz przyprawy. Miksuj do momentu uzyskania gładkiej masy.
2. Przelej jogurt z dodatkami do dużej miski, włóż do niej kotlety jagnięce i wymieszaj, tak by całość pokryła dobrze mięso. Przykryj miskę i wstaw do lodówki na przynajmniej 5 godzin, a najlepiej na całą noc.
3. Na rozgrzanej i natłuszczonej patelni grillowej lub na ruszcie smaż kotlety z obu stron do momentu aż się przyrumienią. Podawaj z gotowanym ryżem np. w bulionie rosołowym oraz sałatką.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Nawabi biryani

Nawabi biryani

- indyjski ryż z ziemniakami w miętowym sosie masala

Biryani stanowi klasyczne danie kuchni indyjskiej, a ściślej obejmując kuchni mogolskiej, typowej zwłaszcza dla północnych terenów Indii. Nazwa pochodzi od perskiego słowa beryā(n), co oznacza "pieczony". Birynai najczęściej powstaje poprzez  zapiekanie w szczelnie zamkniętym garnku na przemian ułożonych warstw ryżu i mięsa, z dodatkiem różnych kombinacji przypraw. W zależności od regionu lub miasta wytworzyły się różne style przyrządzania tej potrawy. Nawabi wywodzi się z języka arabskiego i oznacza mniej więcej "zastępczy". Nazwa Nawab jest stosowana głównie wśród ludności Azji Południowej, szczególnie w Bengalu. Dzisiaj przygotowaliśmy biryani w wersji wegetariańskiej, być może stąd pierwszy człon nazwy "nawabi" się odnosi. Zamiast mięsa - ziemniaki. Ryż jest delikatny w smaku i niezbyt jak na indyjską kuchnię pikantny. Miętowy sos masala sprawia jednak, że ryż nabiera bardziej zdecydowanego smaku. Danie swobodnie można jeść jako osobne danie, jednakże dla smakoszy mięsa warto potraktować nawabi biryani jako jedną z podawanych potraw.

Składniki 4-6 osób:

• 2 łyżki masła (najlepiej ghi)
• 2 cebule, pokrojone na grube plasterki
• 2 ziemniaki, lekko obgotowane i pokrojone
• 1 łyżeczka nasion kuminu
• 200 g długoziarnistego ryżu
• 1 szklanka wody
• 1 szklanka mrożonego groszku

Miętowy sos masala:

• 1/2 szklanki liści świeżej kolendry i mięty, posiekanych
• 2 długie zielone papryczki chilli, posiekane
• 2 łyżki oleju roślinnego
• 1/2 łyżeczki przyprawy garam masala
• 1 łyżeczka soli
• 1 puszka mleka kokosowego (400 ml)

Przygotowanie:

1. Rozgrzej masło w dużym rondlu. Smaż cebulę i ziemniaki, stale mieszając, aż oba warzywa się nieco przyrumienią.
2. Przygotuj sos miętowy masala: Zmiksuj w blenderze wszystkie składniki aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Zawartość sosu dodaj do rondla. Wsyp nasiona kuminu i smaż ciągle mieszając, aż zaczną wydzielać aromat. Dołóż ryż.
3. Dolej wodę i gotuj przez 10 minut na wolnym ogniu, po przykryciem, w razie potrzeby dolej więcej wody. Zdejmij z ognia, wrzuć groszek i pozostaw potrawę na kolejne 10 minut, pod przykryciem. Podawaj na ciepło.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Masło domowej roboty

Masło

- domowej roboty najlepsze

Czasami bywają takie dni, gdy wszystko idzie po grudzie. Kolejny tydzień zbieram się do zrobienia lodów. Niestety pogoda lub stan zdrowia nie pozwala na wytworzenie zimnej rozkoszy. Ponieważ śmietanka stać wieczność nie może coś było trzeba z nią zrobić. Tak powstało... masło. Historia masła prowadzi nas w rejony Euroazji 3,5 tysiąca lat p.n.e. do ludów koczowniczych. Sam tłuszcz pojawia się w różnych okresach czasu. Jest wyrabiany głównie metodą domową przez ubijanie specjalnie odstanej śmietany. Pierwsza masowa produkcja masła ruszyła w Manchesterze pod koniec XIX wieku. Ciekawostką jest to że maselnice były używane w naszym kraju do początków XX wieku. Jedne z powieści twierdzi, że masło w formie klarowanej wywodzi się z Indii. Podobnież  masło ghee było typowym artykułem handlu I wieku n.e. w rejonie Morza Arabskiego. Do dzisiaj ghee jest symbolem czystości  i ofiarą dla bogów. Masło występowało także w krajach arabskich od zamierzchłych czasów i było wyrabianie z mleka koziego. Dzisiaj masło kupujemy gotowe w sklepie, ale warto chociażby z ciekawości przygotować je samemu.

Składniki:

• duże opakowanie śmietanki 30% (200 g)

Przygotowanie:

1. Zimną śmietankę wlewamy do miski lub wysokiego naczynia i ubijamy. Najpierw powstanie bita śmietana. Potem małe grudki. Wtedy należy zmniejszyć obroty miksera. Grudki zaczną robić się większe a na dnie miski zostanie "woda". Tą należy w miarę jej powstawania odlewać.
2. Gdy grudki będą duże rozcieramy je łyżką i łączymy razem w kulkę. Odcedzamy resztę serwatki. 
3. Masło wstawiamy do lodówki.

Smacznego!

Sos jogurtowy z ogórkiem

Ogórek w sosie z jogurtu

- idealny gęsty sos jogurtowy do pikantnych dań

Na dzisiejszy smak kuchni indyjskiej składa się wiele czynników, a jej historia jest niezwykle długa, sięgająca korzeniami tysiące lat przed naszą erą. Jest zróżnicowana pod względem kulturowym i religijnym. Kuchnia północy Indii, różnic się ogromnie od tej z południa. Nawet jeśli chodzi o zastosowanie przypraw sposób ich wykorzystania jest zupełnie odmienny. Na północy preferowany jest zmielony proszek, kiedy na południu, kucharze stosują całe ziarna, czy kawałki korzeni i liści. Indyjskie dania są niezwykle aromatyczne, ilość zastosowanych przypraw często nie pozwala konsumującemu na wyodrębnienie konkretnie użytych do przygotowania potrawy. Indie słyną z ostrych smaków - ma to swoje uzasadnienie - w tak gorącym klimacie żywność narażona jest na atak najróżniejszych bakterii i zarazków. Indyjska sztuka aromatyzowania doprowadziła do tego, że na XVI-wiecznych dworach Wielkich Mogołów w jednym daniu wyczuć można było do dwunastu różnych zapachów i smaków. Ostre przyprawy, jak i często długi okres obróbki termicznej ma pełnić funkcję ochronną dla człowieka. Już małe dzieci, spożywają tak samo ostre potrawy jak ich rodzice, co w Polsce, jak i w całej Europie jest zupełnie niepraktykowane. Produkty mleczne, często łagodzą smak ostrych potraw - i dzisiaj też prezentujemy przykład sosu na bazie jogurtu naturalnego z dodatkiem świeżego ogórka ze szczyptą przyprawy garam masala. 

Składniki:

• 3/4 ogórka ze skórką, startego na grubej tarce
• 1/2 łyżeczki soli
• szczypta garam masala
• 200 ml jogurtu naturalnego
• szczypta słodkiej papryki

Przygotowanie:

1. Starty na tarce o dużych oczkach włóż do miseczki. Oprósz solą i pozostaw na 30 minut.
2. Do jogurtu dodaj garam masala i wymieszaj.
3. Ogórek odsącz z nadmiaru płynu i włóż do jogurtu. Wymieszaj całość, a po wierzchu posyp sproszkowaną słodką papryką.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, Moya Maynard, 1991 INTERUM

Smacznego!

Kurczak po hindusku

Kurczak po hindusku

- czyli drobiowe piersi w sosie masala

Podobnie jak chińskie aglomeracja pachną tofu, tak indyjskie masalą. Masala to mieszanka orientalnych ziół, korzeni i nasion, które wspólnie kształtują smak większości indyjskich potraw. Najpopularniejszym typem masali jest powszechnie znana garam masala. Nazywana jest czasem mieszanką rozgrzewającą i szczególnie jest ceniona przez północne regiony Indii. W skład garam masali wchodzi kardamon, liście kasji, ziarna pieprzu, kolendry i nasiona kuminu, kora cynamonowa oraz goździki. W Indiach często tworzy się ją samodzielnie - u nas dostępna jest w formie jednolitego proszku. Doświadczeni kucharze nie kupują gotowych mieszanek, a wytwarzają świeże porcje poprzez ucieranie składników w moździerzu. Najpopularniejszym mięsem spożywanym przez mieszkańców Indii jest niewątpliwie kurczak. Taką też formę prezentujemy dzisiaj. Piersi drobiowe w gęstym sosie pomidorowym z wyraźną nutą przyprawy garam masala. 

Składniki dla 4 osób:

• 4 filety z piersi kurczaka
• 2 łyżeczki przyprawy garam masala
• 3/4 łyżeczki chilli w proszku
• 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
• 2 łyżeczki świeżego imbiru, startego
• 2 łyżki białego octu
• 1/4 szklanki koncentratu pomidorowego
• 1/2 szklanki jogurtu naturalnego
• 1 duża cebula, drobno posiekana
• 80 g masła
• 1 laska cynamonu
• 4 strąki kardamonu, rozgniecione
• 1 łyżeczka soli
• 3 łyżeczki słodkiej papryki
• 1 puszka krojonych pomidorów, zmiksowanych na puree
• 3/4 szklanki bulionu drobiowego
• 1 szklanka słodkiej śmietanki

Przygotowanie:

1. Każdy filet pokrój na 3 równe kawałki.
2. W dużej misce wymieszaj garam masala, chilli, czosnek, imbir, ocet, koncentrat oraz jogurt. Dodaj piersi kurczaka i dokładnie wymieszaj, aby sos całkowicie pokrył mięso.
3. Rozgrzej masło na patelni o grubym dnie lub dużym rondlu. Wrzuć cebulę, kardamon i cynamon. Smaż, stale mieszając, aż cebula się zeszkli. Dodaj kurczaka w marynacie i duś przez około 5 minut, nie przerywając mieszania.
4. Dodaj sól, paprykę, pomidorowe puree i bulion, duś całość przez 10 minut na niewielkim ogniu, bez przykrycia. Od czasu do czasu zamieszaj całość. Dolej śmietankę i duś przez kolejne 10 minut na małym ogniu, aż kurczak stanie się miękki.
5. Podawaj z ryżem lub indyjskim pieczywem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Indyjska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Kawa po indyjsku

Kawa po indyjsku

z kardamonem

Indie zajmują piąte miejsce wśród największych producentów kawy na świecie. Obecnie kawa stanowi jeden z podstawowych artykułów spożywczych i najważniejszych towarów handlowych na świecie. Uprawa kawowca jest bardzo pracochłonna, ponieważ wymaga stałej uwagi i nie podlega automatyzacji. Jednocześnie wiele osób zatrudnianych jest przy jej uprawie. Kardamon wywodzi się z Indii, a jego nasiona są jedną z najdroższych i najbardziej cenionych przypraw na świecie. Kardamon zielony ma intensywnie korzenny smak, ale jednocześnie łagodny aromat. Przyprawa wzbogaca smak wielu potraw i napojów, w Indiach dodaje się go do kawy, co sprawia, że ma niepowtarzalny zapach i smak. Kawa po indyjsku z kardamonem, to niezwykle miłe rozpoczęcie dnia. 

Składniki na 2 porcje:

• 1 czubata łyżka mielonej kawy
• 2/3 szklanki mleka
• 1 i 1/3 szklanki wody
• 2-3 łyżeczki cukru
• 5 rozłupanych strąków kardamonu

Przygotowanie:

1. W niedużym rondelku wlej wodę i mleko, dodaj ziarna kardamonu i zagotuj. 
2. Dodaj kawę oraz cukier. Gotuj na małym ogniu przez około 10 minut. Zdejmij ognia i przez sitko rozlej kawę do szklanek.

Smacznego!

Mango lassi

Mango lassi

z dodatkiem kardamonu

Lassi to najpopularniejszy napój indyjski, ceniony ze swoich właściwości orzeźwiających w upalne dni. Przyrządza się go z jogurtu, wody i przypraw. Istnieją dwie odmiany lassi - słona i słodka. Słona dodatkowo przyprawiona jest często kuminem, czy chilli dla wzmocnienia smaku, w wersji słodkiej często możemy spotkać się z dodatkiem w postaci wody różanej i rozmaitych owoców, najczęściej cytryny, mango i truskawkami. Szczególnie mango lassi zyskało ogromną popularność na całym świecie. Jest zdrowsze od pozostałych słodkich odmian lassi, ze względu na fakt, że z reguły nie potrzeba dodawać do niego cukru - sam owoc w sobie jest bardzo słodki. Lassi z mango jest powszechnie serwowane i dostępne w Wielkiej Brytanii, Malezji, Singapurze, jak i wielu innych regionach świata, zamieszkiwana przez mniejszości indyjskie. Tam też często serwowana jest bardziej luksusowa wersja lassi - napój podaje się w wysokiej szklance ze słomką, posypany po wierzchu orzeszkami pistacjowymi. Najczęściej lassi podaje się na śniadanie. Poranną porą przygotowałam go i ja. Słodko-miłe rozpoczęcie dnia. Mango lassi świetnie komponuje się z jedną najpopularniejszych przypraw indyjskich - kardamonem.

Składniki dla 2 osób:

• 1 duże dojrzałe mango lub 1 puszka mango (425 g)
• 1 szklanka jogurtu greckiego
• 1/2 szklanki chłodnej wody
• 1 łyżka syropu klonowego lub miodu
• szczypta zmielonego kardamonu (opcjonalnie, ale warto go dodać)

Przygotowanie:

1. Jeżeli używasz świeżego mango obierz je ze skórki i usuń pestkę. Włóż do wysokiego i wąskiego naczynia i za pomocą blendera na gładki miąższ. 
2. Dodaj resztę składników - jogurt, miód, kardamon (jeżeli używasz w łupinach - ziarna zetrzyj w moździerzu). Zmiksuj składniki ponownie ze sobą aż do powstania musu. Dolej pół szklanki wody i delikatnie zmiksuj lub  wymieszaj łyżką, aby nieco rozrzedzić napój. Rozlej do szklanej, podawaj najlepiej schłodzone.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Kwestia Smaku

Smacznego!

Surówka z marchewki i imbiru

Surówka z marchewki po indyjsku

- z imbirem, papryczką chilli i migdałami

Marchew ma ogromne zastosowanie w sztuce kulinarnej. Bardzo chętnie sporządza się z niej różnego rodzaju surówki. Jest powszechnie uprawiana nie tylko w krajach zachodnich, ale także azjatyckich. Imbir stanowi typową bylinę azjatycką. Jego charakterystyczny smak możemy odnaleźć w wielu potrawach z kontynentu azjatyckiego. Imbir na szeroką skalę uprawiany jest w Indiach, Chinach oraz Malezji. Kuchnia indyjska bogata jest w potrawy wegetariańskie, najczęściej poddawane są długie obróbce termicznej. Charakterystyczne dla potraw tego kraju jest bogate użycie wszelkiego rodzaju przypraw i pikantny smak. Surówka z marchewki i imbiru ma słodko-ostry, interesujący smak. Stanowi idealny dodatek, szczególnie do mdłych potraw - z pewnością nada im odpowiedniego charakteru!

Składniki:

• 2 marchewki
• ok. 3 cm świeżego imbiru
• 1/2 czerwonej papryczki chilli
• 2 łyżki migdałów
• 1 łyżeczka cukru
• szczypta kardamonu
• szczypta cynamonu
• sok z 1/2 cytryny
• 2 łyżki oliwy lub oleju słonecznikowego
• opcjonalnie - drobno posiekana garść listków kolendry

Przygotowanie:

1. Zetrzyj marchew na tarce na grubych oczkach, imbir natomiast na drobnych oczkach. Posiekaj drobno czerwoną papryczkę chilli. Wszystkie składniki włóż do jednej miski i delikatnie wymieszaj.
2. Do szklanki wyciśnij sok z połowy cytryny, dodaj cukier i szczyptę kardamonu oraz dolej 2 łyżki oliwy lub oleju słonecznikowego. Całość dokładnie wymieszaj. I wlej do miski z marchewką i odstaw na 20 minut.
3. Upraż migdały na suchej patelni - powinny być lekko przyrumienione. Sałatkę oprósz posiekaną kolendrą i prażonymi migdałami.

Smacznego!

Masala Chai - herbata po indyjsku

Masala Chai

- czyli rozgrzewająca herbata na sposób indyjski

Dla wielu masala kojarzy się z przyprawa jaką dodaje się do mięsnych i warzywnych potraw indyjskich. Należy pamiętać, że samo słowo masala w języku hindi oznacza przyprawę. Zatem Masala Chai to w skrócie herbata z dodatkiem przypraw. Herbaty indyjskie cenione są na całym świecie, ich czystym smakiem rozkoszujemy się na co dzień. Indusi zwykli ją pijać nieco inaczej - a dokładnie w sposób jaki my znamy pod nazwą bawarka, czyli z dodatkiem dużej ilości mleka. Przygotowując masala chai należy zaopatrzyć się w popularne dla kuchni indyjskiej przyprawy: kardamon, goździki i cynamon. Zwyczajowo dodaje się także imbir, czy pieprz. Herbata powinna być mocna, aby mleko nie zakryło jej smaku. Każda rodzina kultywuje swój własny sposób na przygotowanie herbaty - zatem nie ma jednego i konkretnego przepisu. Słodki smak herbaty może być wydobyty za sprawą nie tylko cukru, ale także melasy lub miodu. Proporcje składników jak i sam proces przygotowania zależy od indywidualnego gustu. Herbata dzięki dodatkowi imbiru rozgrzewa i jest idealne na chłodniejsze wieczory. 

Składniki na 4 porcje:

• 2 szklanki wody
• 2 szklanki mleka
• 3 łyżeczki sypanej herbaty Assam lub Darjeeling
• 8 ziaren kardamonu
• 6 goździków
• 1/2 łyżeczki sproszkowanego cynamonu
• 1/2 łyżeczki sproszkowanego imbiru
• 8 łyżeczek cukru
• szczypta gałki muszkatołowej

Przygotowanie:

1. Wlej do rondla mleko i wodę, wsyp herbatę oraz przyprawy: kardamon, goździki, cynamon, imbir, gałkę muszkatołową i cukier. Gotując na średnim ogniu, doprowadź całość do wrzenia, jednocześnie uważaj aby nie wykipiało.
2. Po zagotowaniu, zmniejsz ogień i gotuj całość od 2 do 5 minut aż herbata stanie się aromatyczna. Rozlej do filiżanek i od razu podawaj.

Smacznego!