czwartek, 31 lipca 2014

Szkockie purée z dymką

Szkockie purée z dymką

- szkocka wariacja na temat gniecionych ziemniaków



Hiszpanie sprowadzili ziemniaki do Europy około 1570 roku, skąd żeglarze rozprzestrzenili uprawę rośliny na cały świat. Europejscy rolnicy początkowo byli wobec nowej uprawy bardzo nieufni,  niemniej jednak już od XIX wieku stała się ona podstawą diety milionów mieszkańców kontynentu. Jego uprawa zdominowała pola Irlandii, czy Wielkiej Brytanii, gdzie bardzo szybko znalazły swoje miejsce w tamtejszych kuchniach. Ziemniaki do dzisiaj są nieodzownym elementem wielu kuchni regionalnych. Dzisiaj Pan Mżonek przygotował szkocką wariację na temat bitych ziemniaków w formie purée, które Szkoci uwielbiają, z dodatkiem posiekanej drobno dymki. Nie jest to oczywiście potrawa sama w sobie, tylko dodatek do obiadu. Trzeba przyznać, bardzo miły dla podniebienia dodatek.





Składniki:
  • 8 ziemniaków
  • mały pęczek dymki
  • pół szklanki mleka 
  • sól i pieprz do smaku
  • nieco masła
Przygotowanie:
  1. Obierz i ugotuj ziemniaki tradycyjnie.
  2. Drobno posiekaną dymkę i szczypior ugotuj w mleku. 
  3. Następnie mleko wraz z cebulą wlej do ziemniaków i rozgnieć je tłuczkiem aż będą gładkie. Dopraw solą i pieprzem wedle smaku.
  4. Podawaj z masłem jako dodatek do mięsa.

Ugotowane by Mżonek

Przepis pochodzi z książki "Maw Broon's cookbook"

Smacznego!

środa, 30 lipca 2014

Bułeczki maślane

Bułeczki maślane

na słodko, najlepsze ze świeżym masłem


Wariacja na temat bułek istnieje chyba w każdym kraju. Mamy wersje na słodko, pikantnie, z farszem lub bez. Można je posypać ziarnami zbóż lub zostawić gładkie. Zasadniczo, mianem bułki nazywamy każde pieczywo w formie kulki przygotowane najczęściej z mąki pszennej. Dziś wersja puszysta na słodko. Nadaje się idealnie ze świeżym masłem (najlepiej ręcznie robionym) lub kwaśną konfiturą. Świeże bułki, to chyba nieodłączna część wspomnień z dzieciństwa. Tak niewiele czasami potrzeba, aby wrócić do czasów dzieciństwa, kiedy proste i nieskomplikowane potrawy smakowały nam znacznie bardziej od wyrafinowanych dań.




Składniki:
  • 25 g świeżych drożdży
  • 3/4 łyżeczki soli
  • 1 szklanka mleka
  • 4 szklanki maki
  • 3/4 szklanki cukru (może być  mniej)
  • 110 g masła
  • 2 jajka

Przygotowanie:
  1. Robimy rozczyn: podgrzewamy mleko tak by było letnie. Dodajemy drożdże, łyżkę mąki i łyżeczkę cukru. Czekamy aż się spieni.
  2. Do miski wsypujemy resztę składników. Masło najlepiej pokroić na małe kawałki. Dodajemy rozczyn i zagniatamy aż ciasto będzie odchodzić od rąk i miski. Zostawiamy na 2 h do podwojenia masy. 
  3. Ciasto dzielimy na 12-16 części. Ja podzieliłam na pół i potem każdą na na 8 - metodą 2/4/6/8. Z każdej części robimy kuki i układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia w odległości 2 cm-tak by po wyrośnięciu się stykały. Odstawiamy na godzinę do wyrośnięcia.
  4. Bułki smarujemy roztrzepanym jajkiem i pieczemy 40 minut w 180 stopniach. Jemy na ciepło z masłem lub na zimno.

Uwagi:
  • 3/4 szklanki cukru daje bardzo słodkie bułeczki. Można dać go mniej w zależności od tego do czego potrzebne nam bułeczki i jaką zawartość cukru w cukrze lubimy.
  • Jeśli bułki podczas pieczenia nie będą się stykać to też żaden problem.


Smacznego!  

wtorek, 29 lipca 2014

Jajecznica po hiszpańsku

Jajecznica po hiszpańsku

- śniadanie w stylu śródziemnomorskim



Co kraj, to obyczaj - co kraj, to inna jajecznica. Wydawać by się mogło, że nie ma prostszego dania niż jajecznica. Stanowi domenę kuchni prostej, która nie wymaga specjalnych umiejętności kulinarnych. Jej historia jest niezwykle długa. Obecnie istnieje wiele jej wariantów w zależności od regionu, w każdym kraju preferuje się inny styl jej serwowania. Najpopularniejsze są jaja kurze. Do smażenia używane są rozmaite tłuszcze, masło, smalec, albo tak jak w przypadku jajecznicy po hiszpańsku - oliwa. Polska jajecznica typowo składa się jajek, kiełbasy, często cebuli oraz szczypiorku. Rosyjska jajecznica występuje z dodatkiem śledzia, grecka - z serem feta i pomidorami, natomiast chińska przygotowywana jest z krewetkami marynowanymi w winie ryżowym, z imbirem i smażona jest na oleju sezamowym. To, co charakteryzuje jajecznicę na sposób hiszpański to dodatki w postaci drobno pokrojonej kiełbasy chorizo, suszone szynki, czy innej charakterystycznej wędliny, a także pomidorów, które podobnież w słonecznej Hiszpanii smakują najlepiej.. Hiszpania słynie z gajów oliwnych, z których wytwarza się tak sławną na całym świecie oliwę - którą wykorzystuje się zarówno do chleba, jak i przyrządzenia jajecznicy. Innym popularnym dodatkiem jest pietruszka oraz cebula, niekiedy kolendra. Do hiszpańskiej jajecznicy dodaje się także żółty ser, który podkreśla smak dania. Jajecznica rodem z Hiszpanii stanowi ciekawą alternatywę dla polskiej. Danie z pewnością nie dla tych, co przywiązani są do tradycyjnych smaków, a dla tych, którzy gotowi są na nowe smaki. Danie proste, składniki w miarę dostępne, a smak zupełnie inny.




Składniki dla 2 osób:
  • 3 jajka
  • 1 ząbek czosnku
  • 1 łyżka oliwy
  • 1 pomidor, obrany ze skóry
  • 2 łyżki natki pietruszki
  • kiełbasa chorizo, szynka lub boczek
  • 1 łyżka szczypiorku, poszatkowanego
  • 2 łyżki tartego żółtego sera

Przygotowanie:
  1. Wędlinę pokrój na bardzo drobną kosteczkę. Pomidory sparz,obierz ze skóry i pokrój w kostkę. Natkę i czosnek drobno posiekaj.
  2. W misce rozbij jajka, rozmąć i wrzuć wędlinę, pomidora, czosnek, ser, natkę pietruszki oraz szczypiorek. Energicznym ruchem przy pomocy widelca wymieszaj wszystkie składniki ze sobą. 
  3. Jajecznicę smaż na rozgrzanej patelni z oliwą do momentu aż się zetnie. Wyłóż na talerz, podawaj z pieczywem lekko umoczonym w oliwie lub tostami. 



Smacznego!

poniedziałek, 28 lipca 2014

Ziemniaczane Rożki

Ziemniaczane Rożki 

- placki ziemniaczane po szkocku


Ziemniaczane rożki, to potrawa podobna do naszych placków ziemniaczanych. Popularna w Wielkiej Brytanii, pochodząca ze Szkocji i tam po dziś dzień jest najbardziej popularna. Istnieje wiele odmian tego przepisu, ale wszystkie zasadniczo składają się z tego samego - dużych ilości ugotowanych ziemniaków z dodatkiem masła, mąki i nieco soli. Rożki tradycyjnie są podawane na ciepło na śniadanie wraz z sadzonymi jajkami oraz smażonym bekonem i kiełbaskami. Ewentualnie jako przekąska do herbaty posmarowane dżemem.

 Składniki:
  • 500 g ugotowanych ziemniaków
  • 50 g masła
  • 100-150 g mąki
  • sól do smaku 

Przygotowanie:
  1. Po ugotowaniu ziemniaków rozgnieć je na gładko dodając sporą szczyptę soli i masło. Następnie dodawaj po trochu mąki dalej ugniatając tłuczkiem lub rękoma. Tłuczkiem łatwiej na początku w garnku rozgnieść ziemniaki. Po dodaniu mąki łatwiej się ugniata rękoma.
  2. Dodaj mąki aż powstanie zwarte, nie klejące się do ręki ciasto.
  3. Podziel ciasto na porcje i rozwałkuj je na okrągłe "naleśniki" szerokie na ok 18 cm i grube na 7 mm (co by nie latać z miarką po kuchni - rozwałkuj je na wielkość mniej więcej małego talerza i grubsze niż nasze standardowe naleśniki).
  4. Następnie pokrój "naleśniki" na ćwiartki uzyskując rożki.
  5. Rożki smaż na patelni z obu stron na niewielkiej ilości masła aż uzyskają złocisty kolor.
  6. Podawaj ciepłe, z odrobiną masła na górze.

Uwagi:
Ja osobiście rozwałkowałem i pokroiłem je na nieco mniejsze kawałki bo łatwiej się je obraca na patelni.
Jeśli ktoś chce może wzbogacić placki dorzucając do ciasta np. kminek czy szczypiorek.



 Usmażone by Mżonek

Przepis pochodzi z książki "Maw Broon's cookbook"

Smacznego!

niedziela, 27 lipca 2014

Krem z awokado

Krem z awokado

- idealny do chleba, ryby, czy mięsa


Awokado pochodzi z południowego Meksyku i było już wykorzystywane 7000 lat p.n.e. Drzewo szybko rozpowszechniło się w uprawie z Ameryki Północnej, przez Środkową, do Południowej - aż do Peru. Awokado, poza subtelnie kremowym smakiem, z którego słynie, nosi także mroczne oblicze. Liście, gałęzie, kora, a także pestki owoców są trujące dla zwierząt, a ich spożycie może doprowadzić do śmierci. Awokado jest coraz wyżej cenione w sztuce kulinarnej. Zawarte w nim tłuszcze są równie łatwo przyswajalne przez człowieka, co masło. Mają wysoką zawartość tłuszczy nienasyconych, przez ich spożywanie zaleca się chorym na miażdżycę, nadciśnienie, czy jako alternatywa masła dla odchudzających się. Krem z awokado z dodatkiem śmietany, cytryny i kolendry świetnie sprawdzi się jako alternatywa dla masła do kanapek, ale także jako dodatek do dań z grilla - ryby, czy drobiu. 



Składniki:
  • 1 grubo pokrojone awokado
  • 1/2 szklanki śmietany 
  • 1/4 szklanki grubo pokrojonych liści świeżej kolendry
  • 1 łyżka soku z limonki lub limonki

Przygotowanie:
  1. Miksuj w blenderze awokado i śmietanę, aż uzyskasz gładką masę. Dodaj kolendrę i sok z cytryny. Ponownie wymieszaj. Podawaj schłodzone.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Meksykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego! 

sobota, 26 lipca 2014

Sałatka z jarmużem

Sałatka z jarmużem

- chrupka i zdrowa


Od niedawna jarmuż przeżywa swoją świetność na całym świecie,  także w Polsce jest coraz częściej spotykany.To, co warto wiedzieć o warzywie, o którym nie tak dużo osób wie, to fakt, że jest on odmianą kapusty warzywnej i jest jedną z najstarszych jej odmian. Jarmuż słynie ze swoich właściwości zdrowotnych - zawiera silne przeciwutleniacze i właściwości przeciwzapalne. Jest także bogatym źródłem witaminy K, C, karitenoidów, wapnia i chlorofilu, który działa przeciwnowotworowo. Roślina stanowi doskonałe źródło żelaza. Jarmuż jest składnikiem tradycyjnych potraw holenderskich i portugalskich. Jest spożywany także w całej południowo-wschodniej Afryce, gdzie zwykle podawany jest z mlekiem kokosowym, orzeszkami ziemnymi oraz ryżem, czy ugali lub fufu z kaszy kukurydzianej. W Japonii sławny jest napój aojiru - czyli sok z jarmużu, stanowi on suplemeny diety, ale także dosyć charakterystycznego smaku. Preferuje chłodniejszy klimat, zatem uprawy znajdują się w środkowej i północnej Europie, Ameryce Północnej oraz Azji. Jarmuż jest popularnie wykorzystywany w różnego rodzaju sałatkach i surówkach. Przygotowałam sałatkę z jarmużu opierając się o przepisy wskazujące kuchnię hiszpańską. Sałatka jest chrupka i soczysta. Doskonały pomysł na lunch, ale także dla tych, co preferują dietę bogatą w warzywa. 




Składniki dla 2 osób:
  • 3 liście jarmużu
  • 4 pomidorki koktajlowe, pokrojone na ćwiartki
  • 1 mała marchewka
  • 1 kulka mozzarelli, porwana na części
  • 1 łyżka suszone żurawiny
  • 2 łyżki nasion słonecznika
  • garść oliwek
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • szczypta świeżo zmielonego czarnego pieprzu
  • 1 łyżka octu balsamicznego


Przygotowanie:

  1. Liście jarmużu dokładnie umyj i wysusz. Następnie wytnij łodygi, a karbowane liście poszatkuj. Włóż liście do miski i dodaj oliwy oraz szczyptę soli i pieprzu. Wymieszaj dokładnie, aby oliwa dobrze pokryła liście.
  2. Partiami smaż jarmuż na rozgrzanej patelni - tak aby zmiękł, przez około 5 minut. Odstaw na bok, do przestygnięcia. W tym czasie pokrój marchewkę na słupki, pomidorki koktajlowe na ćwiartki, porozrywaj mozzarellę na drobne kawałki. 
  3. Wrzuć liście jarmużu do miski wlej łyżkę octu balsamicznego i dokładnie wymieszaj liście. Dodaj pozostałe składniki sałatki: marchewkę, pomidorki, mozzarellę, oliwki, suszoną żurawinę oraz nasiona słonecznika. Wymieszaj wszystkie składniki ze sobą.
  4. Wstaw na lodówki na pół godziny, aby sałatka się przegryzła. W razie potrzeby dopraw sałatkę solą i pieprzem.



Smacznego!

piątek, 25 lipca 2014

Angielski omlet z owocami

Omlet na słodko z owocami

- na sposób brytyjski


Omlet z nazwy, jak również korzeniami europejskimi sięga Francji. Jednakże wiele krajów ma swój własny sposób na jego przygotowanie - a co za tym idzie, inny jest jego smak oraz wygląd. Omlet w wersji brytyjskiej przypomina nieco francuski, jednakże sposób jego przygotowania jest odrobię bardziej czasochłonny i złożony. Przede wszystkim białka ubija się osobno, a żółtka osobno. Najbardziej powszechna jest wersja z serem, oczywiście cheddar. Tym razem korzystając z dobrodziejstwa owoców na straganach postanowiłam spróbować omlet angielski w wersji na słodko. Omlety wypełnione zostały serkiem mascarpone, cukrem wanilinowym, a także jagodami, borówkami amerykańskimi oraz wiśniami. Całość wyszła idealnie. Tak dobrego śniadania na słodko już dawno nie jadłam. Jest sycące i wyjątkowo trudno jest odmówić dokładce.


Składniki dla 2-3 osób:
  • 5 jajek
  • 5 łyżek mleka
  • 1 łyżka mąki
  • 1 garść jagód
  • 1 garść borówek amerykańskich
  • 1 garść wiśni, bez pestek
  • 6 łyżek serka mascarpone
  • 1 opakowanie cukru wanilinowego
  • 2 łyżeczki cukru wanilinowego
  • 1 łyżka masła
  • cukier puder do posypania

Przygotowanie:
  1. Rozdziel żółtka od białek. Żółtka utrzyj z 1 łyżeczką cukru pudru. Białka ubij na zbitą pianę z pozostała ilością cukru. Delikatnie wymieszaj masę z żółtek i białek. dodaj mleko i mąkę - wymieszaj do momentu uzyskania jednolitej masy.
  2. Na patelni rozpuść masło i wylej 1/3 masy. Rozprowadź ją równomiernie. jak tylko ciast się zetnie, przełóż omlet na drugą stronę. 
  3. Serek mascarpone wymieszaj z opakowaniem cukru wanilinowego. Dodaj jagody, borówki i wiśnie, odstawiając kilka do przybrania. 
  4. Na połowę patelni wysyp masę owocowo- serową. Złóż omlet na pół, wyłóż na talerz, posyp cukrem pudrem i przybierz owocami. Czynność powtórz z resztą ciasta. Podawaj od razu.



Słodkie jagodowe lato

Smacznego!


czwartek, 24 lipca 2014

Kiełbaski z fasolą po karaibsku

Kiełbaski z fasolą

w sosie pomidorowym i tymiankiem


Karaibska sztuka kulinarna w dużej mierze oparta jest o warzywa znane na całym świecie. Trudno znaleźć potrawy, które nie zawierałyby cebuli i czosnku. Dzięki czemu tamtejsze dania są obdarzone charakterystycznym temperamentem. Bardzo często do karaibskich posiłków dodawane są pomidory, który nadaje nie tylko miłego dla oka koloru, ale także słodkawy smak. Pomidory z cebulą i czosnkiem, odpowiednio skomponowane, potrafią stworzyć niebanalny smak. Dieta wysp karaibskich docenia fasolę i jej różnorodność, jada się ją pod wieloma postaciami - na obiad, kolację, ale także na śniadanie. Dzisiaj prezentujemy danie, które w praktyce nadaje się na każdą porę dnia - kiełbaski z fasolą w sosie pomidorowym. Potrawa z ogólnodostępnych składników posiada wyjątkowy smak. Danie jest sycące i bardzo smaczne. Jak już wspominałam przy okazji innych karaibskich potraw - tamtejsza kuchnia stanowi swoistą fuzję wielu narodowości, które przybywały na wyspy. Kiełbaski z fasolą z pomidorami to popularne danie latynoskie, ale także spotykane w niektórych krajach europejskich. Wersja karaibska swoją prostotą i miłym dla podniebienia smakiem mnie zauroczyła i najpewniej przepis zostanie powtórzony.




Składniki dla 4 osób:
  • 1 i 1/4 szklanki suszonej białej fasoli (250 g)
  • 50 g masła
  • 500 g kiełbasek wieprzowych
  • 2 średnie cebule, grubo posiekane
  • 3 ząbki czosnku, zmiażdżone
  • 2 łyżki świeżej natki pietruszki, posiekanej
  • 1 łyżeczka liści szałwii (użyłam suszonej)
  • 1 łyżeczka świeżego tymianku
  • 1/2 łyżeczki czarnego pieprzu, świeże zmielonego
  • szczypta soli (do smaku)
  • 1 puszka pomidorów z puszki, posiekanych (400 g)
  • gałązka świeżego tymianku do dekoracji


Przygotowanie:
  1. W dużej misce zalej fasolę zimną wodą i namaczaj przez całą noc.
  2. Odcedź fasolę, przełóż do dużego garnka, ponownie zalej zimną wodą. Gotuj na wolnym ogniu przez około godzinę, aż fasola zmięknie. Odlej wodę i odstaw fasolę.
  3. Na dużej patelni o grubym dnie rozpuść masło, smaż na niej nakłute widelcem kiełbaski przez blisko 8 minut. Obracaj je co jakiś czas, aby równomiernie się usmażyły. Przełóż je na talerz i odstaw.
  4. Na tej samej patelni usmaż cebul i czosnek. Usuń nadmiar tłuszczu z patelni. Włóż ponownie kiełbaski, dosyp zioła, przypraw solą i pieprzem i dobrze wymieszaj ze sobą składniki. Dodaj fasolę oraz pomidory z puszki wraz z zalewą. Gotuj na wolnym ogniu bez przykrycia, do momentu aż sos zgęstnieje.
  5. Wyłóż kiełbaski z fasolą do misek, przybierz gałązką świeżego tymianku. Podawaj na ciepło.


Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

środa, 23 lipca 2014

Kimbap - koreańskie sushi

 Kimbap

z marynowaną rzodkwią, surimi, awokado i omletem


Kimbap stanowi tradycyjną potrawę kuchni koreańskiej. Nazwa potrawy składa się z dwóch członów, gdzie kim oznacza wodorost, a bap - ryż. Kimbap przyrządzany jest podobnie jak sushi z ryżu owiniętego w prasowane wodorosty. Zazwyczaj znajdują się w nim paluszki krabowe, smażony tuńczyk i awokado czasem także kimchi. Samo przygotowanie potrawy nie jest skomplikowane, jedyną trudnością jest odpowiednie przygotowanie ryżu. Na położony na macie bambusowej prasowany płat wodorostów nakłada się ryż a na niego dowolnie skomponowane przez siebie składniki. Całość zawija się przy pomocy maty bambusowej w walec, który następnie kroi się w plastry o grubości do 2 cm. Istnieje wariantów tej potrawy: Samgak Kimbap - ryż z nadzieniem owinięty wodorostami na kształt trójkąta, czasami nazywany kanapką; Tuna Kimbap –  z krabem, tuńczykiem i piklami z rzodkwi; Cigarette Kimbap – cienki i podłużny kimbap, składa się on jedynie z ryżu i wodorostów, który traktowany jest jako przystawka lub dodatek do innych dań, a także Bar Kimbap – w postaci batonika, który stanowi odpowiednik kanapki na lunch,  w tym przypadku nie kroi się go w plastry oraz Kimchi Kimbap - czyli nic innego jak kimbap z kimchi w środku. Dzisiejszy kimbap jest z dodatkiem marynowanej rzodkwi, paluszków surimi, awokado, omletem oraz wędzonym łososiem.



Składniki dla 2-3 osób:
  • 1,5 szklanki krótkoziarnistego ryżu (300 g)
  • 1,5 szklanki wody
  • 3 łyżki octu ryżowego
  • 1 łyżka cukru
  • szczypta soli
  • 1 rzodkiew daikon, marynowana
  • 1 awokado
  • 5 paluszków surimi
  • 1 omlet (przygotowany z 1-2 jajek)
  • kilka plastrów wędzonego łososia
  • 1/2 opakowania arkuszy wodorostów yaki-nori

Marynowaną rzodkiew możesz zakupić w sklepie z orientalną żywnością
Kimbap z Korea Festival 2014


Przygotowanie:

  1. Wsyp ryż do miski i zalej go zimną wodą. Odcedź, następnie to samą czynność powtórz 3 razy, Przy ostatnim płukaniu woda powinna być w miarę przejrzysta. Odstaw ryż na pół godziny.
  2. Dokładnie wymieszaj ocet z cukrem i solą. Umieść odcedzony ryż z wodą w średnim garnku, doprowadź do wrzenia pod przykryciem. Gotuj na małym ogniu do momentu wyparowania wody. Zdejmij z ognia i pozostaw do wystygnięcia.
  3. Przełóż ryż do plastikowej, drewnianej lub szklanek miski, przy pomocy drewnianej szpatułki wymieszaj ryż, tak aby porozdzielać ziarenka z tzw. zbitych grud. Mieszając ryż stopniowo dodawaj mieszankę z octu, cukru i soli. Podczas przygotowywania sushi pamiętaj, aby miska była nakryta szmatką. 
  4. Na bambusowej macie ułóż arkusz yaki-nori błyszczącą stroną do dołu. Na środek arkusza wyłóż ryż i równomiernie go po nim rozprowadź pozostawiając około 2 cm wolnego pasa przy krawędzi. Aby łatwiej wyrównać ryż maczaj palce często w miseczce z wodą. Na 1/4 wysokości wyłóż wzdłuż dodatki: pokrojone w paski awokado, surimi, rzodkiew i łososia. 
  5. Za pomocą bambusowej maty zwiń kimbap w wałek. Delikatnie zwijaj arkusz, aby dokładnie owinął się wokół nadzienia i ryżu.  Pozostaw rolkę na chwilę aby rolka zmiękła. Następnie ostrym nożem pokrój rolkę na 2-3 cm kawałki. Po każdym nacięciu przetrzyj nóż wilgotną ściereczką. 
  6. Na płaski talerzu wyłóż krążki sushi obok siebie. Podawaj schłodzone na przykład z dodatkiem sosu sojowego.





 Smacznego!

wtorek, 22 lipca 2014

Makaron pad thai z krewetkami i wieprzowiną

Makaron pad thai

- z krewetkami, wieprzowiną i groszkiem cukrowym



Pad Thai stanowi jedną z najpopularniejszych tajskich potraw. W tłumaczeniu oznacza smażone w tajskim stylu. Podstawą dania jest tajski makaron ryżowy smażony z dodatkiem lokalnych warzyw, przypraw i innych dostępnych dodatków. Pad thai jest powszechnie dostępny daniem zarówno ulicznym jak i serwowanych na co dzień w tajskich restauracjach. Suszony makaron ryżowy powinno się poddać namoczeniu, następnie smaży się go z jajkiem i dodaje składniki jak tamaryndowiec, czosnek, szalotki, papryczki chilli, sos rybny, cukier palmowy oraz posiekane prażone orzeszki ziemne. Potrawa często zawiera rozmaite warzywa jak kiełki fasoli, szczypiorek, czosnek, liście kolendry, marynowane rzodkiewki i rzepy, a nawet surowe kwiaty bananowca. W wersji rozszerzonej dla jadających mięso często dodaje się krewetki, mięso kraba oraz kurczaka. Danie należy do typu stir-fried, korzenie jego jednak nie są tajskie. Potrawa została sprowadzona już w okresie starożytnej Tajlandii, jednakże tajski zapis nazwy sugeruje jej chińskie pochodzenie. Danie zyskało na popularności w czasach II Wojny Światowej. Rząd tajski potraktował pad thai jako część kampanii promującej tajski nacjonalizm, a także rodzaj propagandy zachęcającej do zmniejszenia krajowej konsumpcji ryżu. Tajska gospodarka w dużym stopniu była uzależniona od eksportu ryżu, ówczesny premier żywił nadzieję, że przez ruch promocyjny pad thai zwiększy dostępną ilość możliwą do wywozu. Od tego czasu pad thai stał się jedną z potraw narodowych Tajlandii i jedną z najpopularniejszych azjatyckich potraw na świecie. Danie jest przepyszne w smaku, jednakże makaron ryżowy zanikł gdzieś na zdjęciu w czeluści dodatkowych składników. Warto zatem zaopatrzyć się w większą ilość makaronu. Danie jest świetne jeżeli na horyzoncie pojawia się większa ilość gości.



Składniki dla 4 osób:
  • 1 łyżka koncentratu z tamaryndowca
  • 2 łyżki brązowego cukru palmowego
  • 1/3 szklanki słodkiego sosu chilli
  • 1/3 szklanki sosu rybnego
  • 375 g makaronu ryżowego średniej grubości
  • 1 opakowanie małych krewetek (250 g) lub 12 średnich surowych krewetek
  • 2 ząbki czosnku zmiażdżone
  • 2 łyżki rzepy konserwowej, drobno pokrojonej
  • 1 łyżka startego świeżego imbiru
  • 2 świeże małe papryczki chilli, pozbawione pestek i grubo pokrojone
  • 1 łyżka oleju arachidowego
  • 250 g mielonej wieprzowiny
  • 3 jajka, lekko ubite
  • 2 szklanki kiełków fasoli (pominęłam)
  • 4 młode cebulki, cienko pokrojone
  • 1 garść groszku cukrowego
  • 1/3 szklanki świeżej kolendry, grubo posiekanej
  • 1/4 szklanki orzeszków arachidowych, uprażonych i grubo posiekanych
  • 1 limonka lub cytryna, pokrojona na ćwiartki


Przygotowanie:
  1. Do miseczki z koncentratem z tamaryndowca dodaj cukier oraz sos rybny i słodki sos chilli, energicznie mieszaj do momentu aż wszystkie składniki się ze sobą dobrze połączą. Odstaw miseczkę na bok.
  2. Ugotuj makaron według instrukcji. Uważaj aby nie był przegotowany. Odlej wodę.
  3. Jeżeli używasz większych krewetek obierz je i oczyść z ciemnych żyłek.
  4. W blenderze zmiksuj ze sobą czosnek, rzepę, imbir oraz chilli, tak aby uzyskać gęstą pastę.
  5. Rozgrzej w woku olej i smaż wcześniej przygotowaną pastę, aż jej zapach stanie się intensywny. Dodaj mięso wieprzowe i smaż do momentu aż zmieni kolor. Dodaj krewetki i smaż przez kolejną minutę. Wbij jajko i smaż aż się zetnie. Dodaj makaron, mieszankę z miseczki, kiełki, połowę cebuli oraz groszek cukrowy. Potrząśnij wokiem aby składniki się ze sobą wymieszały. 
  6. Zdejmij z ognia, wyłóż do misek lub na talerze, posyp pozostałą cebulą, kolendrą oraz prażonymi orzeszkami ziemnymi. Podawaj z kawałkami limonki.


Uwagi: 

Robiłam makaron pad thai dla 6 osób, użyłam za mało makaronu, który dodatkowo po krótkiej obróbce zmienił się w w zbitą masę. Dlatego warto użyć wyłącznie ryżowego makaronu, poddanego krótkiemu namaczaniu we wrzątku. Użyłam mrożonej porcji mięsa mielonego po 500 g - to stanowczo za dużo, w połączeniu z niedostateczną ilością makaronu mięso zdominowało danie.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!


poniedziałek, 21 lipca 2014

Smörgåstårta - szwedzki tort kanapkowy

Smörgåstårta w wersji mini

z łososiem, koperkiem i serkiem Philadelphia


Smörgås po szwedzku oznacza po prostu kanapkę. Smörgåstårta jest w czymś rodzaju kanapki w formie tortu. Ten rodzaj wyjątkowo urodziwej potrawy jest popularny nie tylko w samej Szwecji, ale także w Estonii, gdzie znany jest pod nazwą võileivatort, czy Finandii, znany jako voileipäkakku. Mimo, że smörgåstårta optycznie bardziej przypomina warstwowy ozdobny tort, to kompozycyjnie, zdecydowanie bliżej  jest mu kanapki. Składa się z kilku warstw najczęściej białego lub żytniego pieczywa przekładanego kremowym nadzieniem. Nadzienie kanapek bywa różne, najczęściej jednak składa się z jajek, majonezu, pasztetu, serka twarogowego, a także dodatków jak oliwki, krewetki, wędlina, kawior, warzywa, ser, czy wędzony łosoś. Smörgåstårta serwowana jest w wersji schłodzonej, często jest krojona, jak również konsumowana w taki sam sposób jak tort. Przygotowałam smörgåstårta w wersji mini- idealny pomysł na małą przekąskę pod wieczór dla dwojga. Potrawa bardzo miło mnie zaskoczyła - połączenie szczypiorku, koperku, wędzonego łososia z lekkim serkiem twarogowym jest po prostu genialne i niezwykle smaczne. Te oblicze kulinarne Szwecji bardzo mi przypadło do gustu i zachęca do dalszej podróży gastronomicznej po Skandynawii.



Składniki dla 2 osób:
  • 6 kromek chleba tostowego
  • 100 g łososia wędzonego sałatkowego + 2 plasterki do ozdoby
  • 100 g serka typu Philadelphia
  • 1 łyżka majonezu
  • 1 łyżka pęczka szczypiorku, drobno posiekany
  • 1 łyżeczka koperku, poszatkowanego
  • szczypta świeżo zmielonego pieprzu
  • gałązka koperku do dekoracji
  • 1 plasterek cytryny, przepołowiony
  • odrobinę pasty kawiorowej lub samego kawioru
  • 2 plasterki ogórka (opcjonalnie)



 Przygotowanie:
  1. Rozetrzyj serek Philadelphia z majonezem i pieprzem. Dodaj posiekany szczypiorek oraz koperek. Podziel masę na pół.
  2. Przy pomocy większej szklanki (świetnie tu się sprawdza duża szklanka IKEA) wytnij koła z kromek pieczywa tostowego. Rozsmaruj trochę masy serowej na kromkę, na to wyłóż plasterki łososia, przykryj warstwą kolejnej kromki i powtórz czynność. Wierzch i boki posmaruj pozostałą masą masy twarogowej. Na wierzch wyłóż plasterek łososia oraz kawior lub odrobinę pasty kawiorowej, ewentualnie innej ulubionej. To samo powtórz z drugą porcją pieczywa tostowego.
  3. Przybierz gałązką koperku i na przykład plasterkiem ogórka. Wstaw na minimum 30 minut do lodówki. Podawaj schłodzone, przybrane cytryną, na przykład na liściu sałaty.

 


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Mops w kuchni

Smacznego!

niedziela, 20 lipca 2014

Sałatka z bakłażanów i pomidorów

Sałatka z bakłażanów i pomidorów

- soczysta, smaczna i zdrowa


Upał, gorąco, nie chce się nic. Zawsze byłam zdania, że jeżeli chodzi o jadłospis na dni upalne, należy się wzorować na krajach, w których upał jest chlebem powszednim, a nie niespodzianką pogodową. Turcja jest krajem, do którego tysiące Polaków co rocznie wybiera jako cel wakacyjnego odpoczynku. Najczęściej kwaterunek i wyżywienie organizowane jest przez biura podróży. Często turyści nie mają szansy zasmakować kulinarnego bogactwa Turcji. Wielka szkoda. Im bardziej odkrywam ten kraj pod względem gastronomicznym, tym bardziej mi się podoba. Szczególnie latem. Dzisiaj w menu prezentujemy prostą ale niezwykle urokliwą w smaku sałatkę z pomidorów, bakłażana, czosnku, pietruszki i odrobiny soku z cytryny. Wszystko skropione oliwą i wzbogacone smakiem sezamu. Tak niewiele trzeba, aby podniebienie poczuła smak nieba. Naprawdę polecam. Przygotowuje się ją ekspresowo, ponadto jest zdrowa, przygotowana ze świeżych składników. Idealna na upalne popołudnia.



Składniki dla 2 osób:

  • 1 średniej wielkości bakłażan
  • 2 ząbki czosnku, drobno posiekane
  • 1/4 pęczka natki pietruszki, grubo posiekanej
  • 2 pomidory, obrane ze skóry, pokrojone w kostkę
  • 3 łyżki oleju sezamowego lub oliwy z oliwek
  • 2 łyżki pasty sezamowej tahini ( zamiast tego użyłam olej sezamowy plus 1 łyżka nasion sezamu)
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • sól


Przygotowanie:
  1. Umytego bakłażana  przekrój wzdłuż i oprósz solą.  Piecz w piekarniki rozgrzanym do 220 stopni Celsjusza lub na grillu do momentu aż stanie się miękki. Wydrąż miąższ i pokrój go w kostkę.
  2. Na talerzu wymieszaj bakłażana z pomidorem, dodaj czosnek, tahim, olej sezamowy i nasiona sezamu lub oliwę. Skrop sokiem z cytryny i ponownie wymieszaj wszystkie składniki ze sobą. Ewentualnie dopraw solą do smaku.
  3. Przybierz natką pietruszki i włóż na około godzinę do lodówki. Podawaj z chlebkiem pide.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Turecka. Tradycyjne smaki i potrawy".


Smacznego!

piątek, 18 lipca 2014

Bo(m)bowy krem

Bobowa zupa krem z boczkiem

- z brytyjskiego stołu na polską zastawę


Latem, zaraz po sezonie truskawkowym na stragany wkracza bób. Najlepsze są młode, gładkie i lśniące ziarna wyłuskane z nieprzejrzałych strąków – czyli młodziutki, świeży bób. Najprostszym i najczęściej stosowanym przepisem na bób jest po prostu: ugotować go w osolonej lekko wodzie – i potem wcinać bez opamiętania. Bób to pierwsza fasola uprawiana w Europie, a znana już od tysięcy lat Chińczykom i Egipcjanom. W starożytności bób stanowił posiłek wśród biedniejszych warstw ludności, gdyż dostarczał sporo energii i szybko zaspokajał głód. Starożytny bób był nieco mniejszy od naszego i stanowił ważny element diety - był jednym z podstawowych składników żywieniowych. W Europie Środkowej bób był jednym z podstawowych pokarmów aż do XVII wieku, potem stopniowo zastąpiony został fasolą, kukurydzą i ziemniakami. Do dziś bób uprawia się na wszystkich kontynentach. Brytyjczycy lubią jeść - to wiadomo od dawien dawna. Zupy także wchodzą w skład ich menu, często podawane są w postaci kremu, który znacznie rzadziej gości na polskich stołach. Warto dla odmiany przygotować zupę krem - właśnie z wykorzystaniem bobu, który do tego się świetnie nadaje.




Składniki na 3 porcje:

  • 400 g bobu
  • 1 średnia cebulka
  • 1 litr wywaru na zupę
  • 150 g boczku surowego wędzonego
  • 0,5 kg ziemniaków
  • 3 łyżki gęstej śmietany 18%
  • 1 kopiasta łyżeczka masła klarowanego (lub 1 łyżka oleju/oliwy)
  • szczypta papryki ostrej
  • sól i pieprz do smaku



Przygotowanie:

  1. Ugotować bób „al dente” w osolonej wodzie i obrać z łupinek.
  2. Ugotować ziemianki, pokroić na nieduże kawałki.
  3. Na patelni podsmażyć pokrojony boczek i odstawić na później.
  4. Na patelni rozgrzać masło, dodać pokrojoną cebulkę. Smażyć 3-5 minut, dorzucić obrany bób i wywar. Doprawić papryką ostrą, solą i pieprzem. Zagotować na małym ogniu, gotować do czasu aż bób będzie miękki (ok 5-7 minut). Całość zblendować.
  5. Na talerz nałożyć ziemniaki, polać kremem z bobu, dodać łyżkę śmietany i posypać boczkiem.


Autor: Anielskie Płótno

Smacznego!

czwartek, 17 lipca 2014

Konfitura truskawkowa

Konfitura truskawkowa

- zanim sezon na truskawki ucieknie
 

Historia powstania i pochodzenia truskawek jest niczym bajka o pięknej, ale biednej dziewczynie, 
która dzięki wielkiej miłości króla przeistacza się we wspaniałą królową. To właśnie dzięki potężnemu królowi Francji – Ludwikowi XIV, który uwielbiał smak truskawek – możemy dziś rozkoszować się tymi słodkimi owocami. Truskawka bowiem nie jest dziełem natury – narodziła się w Wersalu w XVIII w. ze skrzyżowania dwóch odmian poziomek: wirginijskich i olbrzymich chilijskich. Dokonał tego francuski botanik na rozkaz francuskiego króla. Otrzymał znakomity efekt – duże i soczyste owoce, które dziś nazywamy właśnie truskawkami. Znane są również nazwy truskawka ananasowa, poziomka ananasowa i poziomka wielkoowocowa. Pod koniec XVIII w. truskawki zaczęli uprawiać również Anglicy, a jeden z nich, wypracował techniki krzyżowania poziomek, których używa się do dziś. Pierwszy raz w sklepach truskawki pojawiły się w Londynie około 1830 r., wcześniej natomiast jadano je właściwie tylko na europejskich dworach, gdyż były bardzo drogie. 



Składniki na 2 słoiki dżemowe:
  • 1 kg truskawek
  • 200 g cukru ( jeśli ktoś lubi słodko to więcej)



Wykonanie:
  1. Truskawki umyć, oderwać szypułki i pokroić na mniejsze kawałki.
  2. Wrzucić do garnka truskawki i cukier, zagotować na małym ogniu.
  3. Odstawić, by trochę ostygło i ponownie zagotować. Proces powtórzyć kilka razy aż masa zgęstnieje (w moim przypadku 7 razy).
  4. Wyparzyć słoiki i wkładać do nich wrząca konfiturę. Dobrze zakręcić – mile widziane silne męskie ręce. Postawić do góry dnem na kilka godzin.






Autor: Anielskie Płótno

Smacznego!

wtorek, 15 lipca 2014

Deser malinowy

Deser malinowy

- owocową rozkoszą czas upływa













Znany, mający szerokie zastosowanie kremowy ser mascarpone pochodzi z Lombardii, która leży w północnych Włoszech. Produkowany od kilku wieków głównie w Lodi i Abbiategrasso oraz Como i Lecco. Dawniej był wytwarzany wyłącznie jesienią i zimą domowym sposobem, w niewielkich porcjach i sprzedawany w materiałowych woreczkach po 100 – 200 g lub na wagę. Obecna  technologia konserwowania pozwala na produkowanie go przez cały rok. Serek mascarpone wytwarza się nie z mleka, ale ze świeżej śmietanki pozyskanej na skutek odwirowania mleka. Smak serka jest słodki i śmietankowy, niekiedy przypomina trochę masło. Kwaśnieje jednak już po kilku dniach i z tego powodu powinien być świeżo spożywany. Dzisiaj masacrpone posłużył do przygotowania pysznego deseru z malinami i czekoladą. Dlaczego wybrałam maliny? Po pierwsze - wzmacniają naczynia krwionośne, wspierają układ odporności, a także zapobiegają infekcjom. Chyba każda mama leczyła swoje maleństwa syropkami malinowymi. Po drugie - dzięki kompleksowi antyoksydantów dbają o skórę, opóźniają procesy starzenia w niemal wszystkich komórkach i narządach. Po trzecie - hamują rozwój bakterii jelitowych, pomagają także w łagodzeniu bólu miesiączkowego, gdyż powodują rozkurcz mięśni gładkich. Po czwarte – zrywane są prosto z krzaczka i stanowią smak mojego dzieciństwa! Chociaż nie należą do tanich owoców, są łatwo dostępne zarówno na bazarkach jak i w lokalnych sklepikach oraz marketach. Świeże występują od czerwca do sierpnia, a późniejsze odmiany mają zbiory nawet we wrześniu. Ale można je spożywać o każdej porze roku – w postaci dżemów, soków, konfitur, mrożone.




Składniki na 4 porcje:
  • 1 opakowanie herbatników (100 g)
  • 2 kostki gorzkiej czekolady
  • szklanka malin
  • 3 łyżeczki cukru

Krem:
  • 1 jajko
  • 1 małe opakowanie serka mascarpone (250 g)
  • 2-3 łyżeczki cukru 
  • 1/2 opakowania gęstego jogurtu naturalnego -użyłam typu greckiego Bakoma (90 g)




Przygotowanie:
  1. Przygotuj krem - oddziel żółtko od białka. Zmiksuj żółtko z 2-3 łyżeczkami cukru. W razie potrzeby można później dosłodzić.
  2. Zmiksuj zimny serek mascarpone (z lodówki) z ubitym uprzednio żółtkiem.
  3. Ubij na sztywno pianę z białka, dodając na początku szczyptę soli (łatwiej się ubije). Połącz z masą mascarpone.
  4. Przygotuj pozostałe warstwy: pokrusz herbatniki i w miarę możliwości zmiksuj na proszek – ja w tym celu użyłam blendera.
  5. Ze szklanki malin odłóż kilka do dekoracji, a resztę wrzuć do garnuszka, zasyp cukrem do smaku i chwilę gotuj, aby sos odparował.
  6. Układaj w pucharkach warstwami: pokruszone herbatniki, krem mascarpone, sos malinowy. Udekoruj malinami, startą czekoladą, gałką lodów lub według uznania i smaku.



Autor: Anielskie Płótno
Smacznego!

poniedziałek, 14 lipca 2014

Tarta z czereśniami

Tarta z czereśniami

i panna cotta


O włoskim deserze - panna cotta już było. O tartach też już pisałyśmy. Dziś wakacyjny romans tych dwóch deserów. Ciasto na podstawie tarty i krem w oparciu o delikatność włoskiego deseru. A w środku owoce - w końcu jest sezon na przepyszne czereśnie. Zaletą tego ciasta jest jego smak. Wadę natomiast stanowi czasochłonność. Myślę, że można go swobodnie zaliczyć do potraw typu Slow Food. Należy mieć czas i cierpliwość, a także wyczucie jak szybko tężeje galaretka... Poza tym polecam na upalne lato. Przynosi przyjemnie słodkie, soczyste ukojenie w upalne popołudnia.



Składniki:
Ciasto:
  • 1/2 kg czereśni
  • 1/2 szklanki mąki
  • 75 g masła
  • 50 g cukru pudru
  • 1 żółtko
  • sól
Krem:
  • 250 g śmietany kremówki
  • 100 g cukru
  • 20 g żelatyny
  • laska wanilii lub łyżeczka ekstraktu
  • cytryna

Przygotowanie:
  1. Mąkę, miękkie masło, szczyptę soli i cukier mieszamy na puszystą masę. Na koniec dodajemy żółtko i zagniatamy. Wkładamy do lodówki na około godzinę. 
  2. Ciasto rozwałkowujemy na cienki placek. Nakłuwamy i pieczemy przykryty folią aluminiową 20 minut w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Następnie zdejmujemy folię i pieczemy jeszcze 5 minut- do zarumienienia.
  3.  Śmietankę podgrzewam z wanilią i 50g cukru, oraz kilkoma kroplami cytryny. Pilnuję by nie zagotować śmietanki. 10g żelatyny namaczam w małej ilości zimnej wody, następnie dodaję do śmietanki i dokładnie mieszam. Czekam aż zacznie tężeć. 
  4. Z czereśni wyjmuję pestki i kroję owoce na połówki.Gotuję razem z resztą cukru i 50 mil wody i kilkoma kroplami cytryny. Pozostałą żelatynę moczę w zimnej wodzie przez 10 minut. Dodaje do owoców i odstawiam do stężenia.
  5. Na ciasto wykładam krem i jeszcze trochę odczekuję by stężał (wstawiłam na 30 minut do lodówki). Na to wykładam galaretkę z owocami i na noc wstawiam do lodówki.

Uwagi: moje ciasto miało tendencje do płynięcia. Dlatego proponuję dodać więcej żelatyny niż w przepisie.


Przepis zmodyfikowany pochodzi z bloga Kwestia Smaku

Smacznego!

niedziela, 13 lipca 2014

Omlet po francusku z kaparami

Omlet po francusku z kaparami

- z szynką, serem i pomidorem



Omlety były już znane w Starożytnym Rzymie, jednakże to Francuzi udoskonalili potrawę i urozmaicili jej smak. Sama jego nazwa wywodzi się z języka francuskiego omelette i weszła do użycia we Francji na dobre już w XVI wieku. Wcześniej danie nazywano alumelle i alumete - te określenia znane są już z XIV wieku. Wielkim smakoszem omletów był Napoleon Bonaparte, który jak mówi legenda przybywszy do pewnej wioski w pobliżu miasta Bessières w celu spoczynku w czasie podróży wodza wraz z jego armią po południowej Francji, rozsmakował się u miejscowego karczmarza w przygotowanym przez niego omlecie. Podobnież następnego dnia nakazał zebrać wszystkie jaja w wiosce i przygotować ogromny omlet dla całej swojej armii. Danie sporządza się ze starannie rozmąconych jaj z innymi dodatkami, które wylewa się na patelnię i nie miesza ich w czasie smażenia. Omlet można przygotować zarówno w wersji na słodko jak i bardziej urozmaiconą na słono. Na wierzch kładzie się rozmaite dodatki, jak na przykład szynkę, ser, szparagi, czy też dżem, owoce, często polewa się czekoladowym sosem i podaje z bitą śmietaną - jeżeli mowa o wersji na słodko. Dzisiejszy omlet jest wersją śniadaniową z żółtym serem, szynką, pomidorem - całość zwieńczona jest kaparami i świeżymi listkami bazylii. Łatwo zrozumieć dlaczego Napoleon tak bardzo lubił omlety.




Składniki dla 2 osób:

  • 4 jajka
  • 1-2 łyżki masła
  • 2 łyżki mleka
  • sól, świeżo zmielony pieprz
  • 3/4 szklanki tartego żółtego sera
  • 2 plasterki szynki
  • 1 mały pomidor
  • 1 łyżeczka opłukanych kaparów
  • kilka listków bazylii do dekoracji


Przygotowanie:
  1. Jajka rozmąć z mlekiem, solą i pieprzem. Za pomocą trzepaczki doprowadź do pienistej masy.
  2. Zetrzyj ser, szynkę pokrój na wąskie paseczki, pomidora pokrój na cienkie plasterki.
  3. Na patelni rozpuść masło. Wlej połowę masy jajecznej, za pomocą szpatułki pilnuj, aby omlet dobrze się ściął. Na wierzch rozłóż ser, szynkę i pomidory. 
  4. Złóż omlet na pół. Omlet nie powinien być smażony dłużej niż 2 minuty. Energicznym ruchem zsuń go na talerz. Przybierz kaparami i listkami bazylii. Podawaj gorące.


Smacznego!

piątek, 11 lipca 2014

Watermelon Agua Fresca

Watermelon Agua Fresca

- chłodny mus z arbuza



Aguas frescas oznacza po hiszpańsku -świeże wody. Nazwa dotyczy różnego rodzaju napojów chłodzących, często serwowanych w krajach Ameryki Środkowej.  Napój składa się najczęściej z rozmaitych owoców - najczęściej melona, papai, arbuza, mango, gujawy, cytryny, limonek, pomarańczy, ananasa, tamaryndowca, truskawek, czy też ogórka. Dodaje się także wodę, cukier, a także niekiedy zboża. Składniki są miksowane ze sobą, a całość jest schładzana. Agua fresca jest najbardziej popularna w Meksyku, ale bywa także podawana w zakochanych w owocach Karaibach - tam popularne są napoje na bazie tamaryndowca, czyli agua de tamarindo, hibiskusa - agua de jamaica, czy też z dodatkiem ryżu, które możemy zamówić pod nazwą agua de horchata. Agua fresca są powszechnie sprzedawane na ulicach i przechowywane w plastikowych torbach. Dzisiaj popijamy agua fresca w wersji luksusowej, w szklance, na bazie arbuza. Warto wspomnieć, że Meksyk jest jednym z największych producentów arbuzów w Ameryce Środkowej. W dni upalne, kiedy nie chce się zupełnie jeść warto przygotować ten niezwykle orzeźwiający napój. Przygotowanie go trwa zaledwie chwilę, a rozkoszny smak w ustach pozostaje na długo.



Składniki dla 3-4 osób:
  • 1/4 pokrojonego na części arbuza (1 kg)
  • 3 łyżki cukru pudru
  • 1 łyżka soku cytrynowego
  • 3-4 plasterki cytryny
  • 3-4 liście mięty

Przygotowanie:
  1. Pokrój miąższ arbuza na kawałki. Przy pomocy widelca usuń wszystkie pestki.
  2. Kawałki arbuza zmiksuj z cukrem i przecedź do dzbanka. Wlej sok z cytryny i wymieszaj. Wlej do szklanek z kostkami lodu lub wsadź do lodówki na przynajmniej 2 godziny, aby się dobrze schłodziło. 
  3. Podawaj w wysokich szklankach. Przybierz plasterkami cytryny i liśćmi mięty. 

Uwagi:
  • Agua Fresca to napój bezalkoholowy, jednakże aby wzmocnić go możesz dodać na przykład odrobinę wiśniówki.



Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, Moya Maynard, 1991 INTERUM

Letnie Orzeźwienie 2014

Smacznego!

czwartek, 10 lipca 2014

Lody z syropem klonowym

Lody z syropem klonowym

- śmietankowe po amerykańsku


Syrop klonowy stanowi niemalże symbol kuchni amerykańskiej i kanadyjskiej. Wytwarzany jest z soku klonowego i jest mniej kaloryczny niż miód. Syrop nie zawiera żadnych konserwantów i można go swobodnie przechowywać przez około 18 miesięcy. Pozyskuje się go głównie z trzech gatunków klonów: cukrowego, czarnego oraz czerwonego, które wyróżniają się wśród pozostałych wysoką zawartością cukru w soku. Najwięcej syropu produkuje się w prowincji Quebec w Kanadzie oraz w okolicach Kolorado i Nebraski w Stanach Zjednoczonych. Farmy, na których produkuje się syrop klonowy zwane są sugarbush i sugarwood. Indianie z północno-wschodniej części Ameryki długo przed przybyciem Europejczyków pozyskiwali syrop klonowy.  Według przekazów indiańskich umiejętność wytwarzania syropu była darem bogów. Istnieje także teoria, że powstała całkowicie przypadkowo, gdy potrawa z wykorzystaniem soku klonowego uległa uwarzeniu. Pozyskiwaniu soku z klonu, niegdyś towarzyszyły specjalne rytuały. Wśród plemion indianskich syrop klonowy miał wartość tak wysoką jak sól w kuchni europejskiej. Trudno sobie wyobrazić amerykańskie pancakes bez syropu klonowego. W Kanadzie i USA syrop wykorzystywany jest do rozmaitych deserów - my dzisiaj prezentujemy, coś dostosowanego do warunków pogodowych za oknem - lody z syropem klonowym.


Składniki:
  • 300 ml śmietany kremówki- 30 lub 36 %
  • 200 ml mleka
  • 250 ml syropu klonowego
  • 3 żółtka
  • 30g cukru

Przygotowanie:
  1. Mleko mieszamy razem ze śmietanką i cukrem. Wstawiamy na ogień tak by cukier się rozpuścił a masa była lekko ciepła. Odstawiamy na 15 minut.
  2. Żółtka ucieramy na puszystą masę i dodajemy do mlecznej masy cały czas mieszając. 
  3. Całość podgrzewamy na małym ogniu by masa zgęstniała ale nie zagotowała się. Dodajemy syrop klonowy i ochładzamy przed wstawieniem do lodówki na 2 h. (nieoceniony jest tu sposób na miskę z zimną wodą). 
  4. Po tym czasie miksujemy na puszystą masę i przelewamy do pudełka które można zamknąć. Wstawiamy do zamrażalnika. 
  5. Wyjmujemy i mieszamy na początku co 2h, potem co godzinę - tak by masa była puszysta a nie zbitkami lodu. 
  6. Podajemy z orzeszkami lub liśćmi mięty.

Przepis pochodzi z książki "Moje desery i wypieki" Doroty Świątkowskiej wydawnictwa Egmont

Akcja lodowa 2014

Smacznego!