piątek, 29 listopada 2013

Ryba pieczona w imbirze i sosie sojowym

Ryba pieczona w imbirze i sosie sojowym

z siekaną dymką


Kiedy po raz pierwszy moja noga postawiła w Chinach nozdrza wypełniły się zapachem tofu, a raczej swądem. Był wszędzie obecny. Z obawą zasiadłam do konsumpcji pierwszego prawdziwie chińskiego posiłku. Zaskoczenie było ogromne. To był ten moment, kiedy w kuchni chińskiej się zakochałam. Do tej pory nie ma takiej, która dogodziłaby moim kubkom smakowym bardziej. Czy ta zakupiona za grosze na bazarze w foliowych siatkach, czy serwowana w mniejszych barkach, gdzie widelec jest abstrakcją, a kończąc na większych restauracjach - wszędzie można naprawdę dobrze zjeść. Rybę w chinach jadłam raz. Miała dokładnie taki właśnie smak, jak ta, którą dzisiaj podróże prezentują. Słodko-kwaśny sos sprawa, że ryba staje się niezwykle soczysta, a typowy smak ryby jest subtelnie wyczuwalny. 




Składniki:
  • 2 porcje pstrąga
  • 2 łyżki świeżego imbiru
  • 1 łyżka oleju arachidowego (użyłam sezamowego)
  • 1/4 szklanki chińskiego wina ryżowego (użyłam octu jabłkowego)
  • 1/4 szklanki jasnego sosu sojowego (60 ml)
  • 1/2 łyżeczki cukru
  • 3 dymki , pokrojone na drobne plasterki

Przygotowanie:
  1. Po obu stronach zrób trzy głębokie nacięcia. Włóż ryby do natłuszczonego naczynia, w którym będzie pieczona ryba.

  2. Wetrzyj imbir w nacięcia mięsa ryby. Posmaruj rybę po wierzchu mieszanka oleju, wina, sosu sojowego i cukru. Piecz pstrągi pod przykryciem około 25 minut w średnio rozgrzanym piekarniku. 

  3. Podawaj rybę zroszona sosem z naczynia do pieczenia, udekorowania dymką.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Chińska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

czwartek, 28 listopada 2013

Aromatyczna okra

Aromatyczna okra

z cebulą, czosnkiem i imbirem


Roślina zwana okrą, a oficjalnie piżmianem jadalnym uprawiana jest w krajach o klimacie tropikalnym lub subtropikalnym. Owoce rośliny jada się w stanie niedojrzałym. Przez swój charakterystyczny wygląd w Indiach owoce nazywa się ją lady's fingers czyli kobiece palce. Są spożywane jako jarzyna po wcześniejszym ugotowaniu jak również na surowo. W Europie nie pojawia się za często, natomiast na bazarach azjatyckich - szczególnie pakistańskich i indyjskich, a także arabskich jej widok na bazarach jest codziennością. Dzikie występowanie nie jest znane. Pochodzi prawdopodobnie z Południowej Azji i Zachodniej Afryki. Mimo, że największym producentem okry jest Afryka, to w Indiach i Pakistanie spożywa się jej najwięcej. Najczęściej jest krojona na mniejsze kawałki i obsmażana na szybko w przyprawach, ale także jest piklowana, solona, czy stanowi podstawę do innych potraw takich jak sambar, czy w najróżniejszych potrawach typu curry, jak na przykład bhindi gosht - czyli okry w mięsnym curry. Dzisiaj przedstawiamy, okrę w roli głównej, smażoną na szybko, z cebulą, czosnkiem, imbirem i odrobiną koncentratu z tamaryndowca.




Składniki dla 4 osób:

  • 5 łyżek oleju
  • 1 puszka strąków okry (400 g)
  • 1 cebula, posiekana
  • 2 ząbki czosnku, rozgniecione
  • 1 łyżeczka startego imbiru
  • 1 łyżeczka ekstraktu z tamaryndowca
  • 1 łyżeczka soli

Przygotowanie:
  1. Pokrój strąki okry na kawałki długości 2,5 centymetra. Rozgrzej na patelni olej. Włóż pokrojoną okrę  i obsmaż warzywo przez 2-3 minuty, ciągle mieszając. Wyjmij, odcedź okrę i odstaw.
  2. Na tej samej patelni usmaż cebulę do miękkości. Dodaj czosnek i imbir - smaż przez 1 minutę. W 150 ml gorącej wody rozpuść koncentrat z tamaryndowca i wlej do patelni. Oprósz solą i wymieszaj.
  3. Ponownie wsyp okrę na patelnię. Przykryj duś na małym ogniu przez 15 minut, aż zmięknie. Podawaj na ciepło w misce, możesz przybrać posiekaną kolendrą, czy pietruszką.




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Chińszczyzna i inne potrawy egzotyczne, Moya Maynard, 1991 INTERUM

Smacznego!

środa, 27 listopada 2013

Grillowany kurczak z salsą pomidorową i ogórkiem

Grillowana pierś kurczaka

 z salsą z pomidorów i ogórka


Meksykanie są bardzo dumni ze swojej kuchni - do czego mają jak największe potrawy. Jadać powinno się w towarzystwie - wspólne biesiadowanie wzmacnia smak potraw. Dania są sycące. Meksykanie kochają się w wołowinie, ale na stole można znaleźć także potrawy z drobiu, który jest znacznie łatwiejszy i szybszy w obróbce. Meksyk to nie tylko ciężkie i pracochłonne potrawy. Często jada się dania grillowane, znacznie uboższe w tłuszcz. Grilluje się warzywa i mięso. Ten kraj Ameryki Południowej kukurydzą i pomidorami obsiany. Tak, to właśnie Meksyk objawił nam ukochane przez cały świat pomidory. Europejczycy podarowali im cebulę - odmianę czerwoną Meksykanie dodają do większości potraw. Przedstawiamy kulinarne oblicze Meksyku od strony lekkiej i szybkiej - grillowany kurczak w salsie z meksykańskich pomidorów, azjatyckiego ogórka, europejskiej cebuli oraz słodkiego sosu chilli z sokiem z cytryny. 


Składniki dla 2 osób:

  • 2 filety z piersi kurczaka 
  • 1 pozbawiony pestek pomidor, cienko pokrojony
  • 1/2 ogórka, pozbawionego pestek ze skórką, cienko pokrojony
  • 1 czerwona cebula, cienko pokrojona
  • 2 łyżki słodkiego sosu chilli
  • 2 łyżeczki soku z limonki lub cytryny
  • 1 łyżka drobno posiekanej kolendry (użyłam pietruszki)
  • olej lub oliwa 



Przygotowanie:
  1. Upiecz kurczaka na natłuszczony grillu lub wysmaruj kurczaka w 2 łyżkach oliwy i usmaż na patelni grillowej, aż zarumieni się po obu stronach.
  2. W międzyczasie  w misce wymieszaj okrojonego cienko ogórka, pomidora i cebulę, poszatkowaną kolendrę, słodki sos chilli i dodaj sok z cytryny lub limonki. 
  3. Podawaj kurczaka przykrytego salsą . Jako dodatek możesz dodać grillowane limonki, czy placki tortilli.




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Meksykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


Smacznego!

niedziela, 24 listopada 2013

Kurczak z nadzieniem karaibskim

Kurczak po karaibsku

 z nadzieniem z ryżu, ananasa, banana i przypraw


W klimacie Karaibów wszystko rośnie jak szalone. Kuchnia karaibska słynie z bogactwa egzotycznych owoców i cytrusów. Kolorowe kompozycje kulinarne budząc zachwyt. Zestawienia smakowe jakie przedstawia obszar wysp szokuje oczy i kubki smakowe Europejczyków. Możliwości wykorzystania owoców w kuchni jest niezwykle różnorodne. Niemal we wszystkich przepisach można znaleźć cytrusy, równie chętnie wykorzystuje się mango. Owoce znajdują zastosowanie nie tylko w deserach, ale nawet daniach głównych. Połączenie mięsa z owocami nikogo nie dziwi na Karaibach - np. zestawienie bananów z bekonem. Idąc tym tropem, spróbujmy kurczaka nadziewanego ryżem, ananasem, bananem oraz mieszanką przypraw. Dodatkowo, smak rumu zaniesie nasze podniebienie w zupełnie nowe, ciekawe miejsce.



Składniki:
  • 1/2 szklanki ugotowanego białego ryżu
  •  starta skórki z 1 limonki
  • sok z wyciśniętej 1 limonki
  • 1/4 łyżeczki mielonej gałki muszkatołowej
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 1/4 łyżeczka czarnego pieprzu, świeżo zmielonego
  • 1 średniej wielkości banana, cienko pokrojony
  • 200 g ananasa z puszki, odsączony, pokrojony w kostkę
  • 1 łyżka świeżych liści kolendry (użyłam pietruszki)
  • 1 1/2 kg całego kurczaka
  • 50 g masła
  • 1 szklanka bulionu z kurczaka
  • 1 łyżeczka brązowego cukru
  • 1 łyżka ciemnego rumu


Przygotowanie:
  1. W średniej wielkości misce połącz ryż, ananasa, banana, skórkę i sok z limonki oraz przyprawy:  gałkę muszkatołową, sól, pieprz, kolendrę. Nafaszeruj nadzieniem kurczaka. Nagrzej piekarniki do temperaturę 180 stopni Celsjusza. 

  2. Natłuść naczynie masłem, w którym będzie pieczony kurczak. Resztą masła posmaruj po wierzchu całego kurczaka. Piecz przez 1 godzinę, sporadycznie polewając sosem powstałym podczas pieczenia. Jak tylko kurczak dobrze się przyrumieni z każdej strony  wyjmij kurczaka i odstaw w ciepłe miejsce.

  3. Jeżeli powstała z sosu warstwa tłuszczu w naczyniu w którym piekł się kurczak - usuń go. Dolej bulion drobiowy. Przelej sos do małego rondla, dosyp cukier i doprowadź do wrzenia. Gotuj aż zgęstnieje.
  4. Rozgrzej mocno rum i polej nim kurczaka, następnie przy pomocy zapałek podpal mięso. Podawaj kurczaka z sosem oraz ryżem.


Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


Smacznego!

piątek, 22 listopada 2013

Krewetki z masłem czosnkowo-ziołowym

Krewetki królewskie 

z masłem czosnkowo-ziołowym



Tapas ponownie wita na talerzach! Tym razem w postaci gambas, czyli dużych krewetek. O genezie tapas już wspomniane zostało przy okazji małych kanapek z pomidorem i papryką i filetem anchois na wierzchu. Jedna z legend, sięgająca aż do XIII wieku, kiedy jeszcze panował król Alfons X zwany Mądrym. Był on mecenasem kultury i nauki, z różnie tłumaczonego powodu zarządził, aby wino podawać z małymi przekąskami. Dzięki temu dziś w tym samym czasie można degustować najróżniejszych odmian przystawek, a przy tym znacznie kwitną relacje międzyludzkie. W tym właśnie tkwi sama idea tapas - ma ono ożywiać życie towarzyskie. Bary serwujące tapas, odwiedza się tuż przed kolacją - bo ostatni posiłek powinien być spożywany z grupą przyjaciół. Każdy bar, czy restauracja ma swoje specjały jeśli chodzi o tapas - dlatego tez zwyczajowo się jada po dwa - trzy rodzaje tapas i udaje się do kolejnego lokalu w celu konsumpcyjnym. Ważne jest aby smakowite tapas, spożywać z równie dobrym winem lub piwem. Dzisiejsza forma - idealna jest do pierwszego trunku. Krewetki same w sobie mają pyszny lekko słono-słodki smak, postępować należy z nimi subtelnie - dzisiaj smażone na oliwie i czosnku z masłem i szczyptą pietruszki, skropione sokiem z cytryny.


Składniki dla 2 osób:

  • 200 g świeżych krewetek królewskich
  • 1 łyżka oliwy
  • 2-3 ząbki czosnku, wyciśnięte
  • 1 łyżka masła, najlepiej pokrojonego
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1 łyżka świeżej natki pietruszki, drobno posiekanej



Przygotowanie:
  1. Wyjmij krewetki ze skorupek, usuń czarną żyłkę, zachowaj głowy ogony (w miarę możliwości).
  2. Rozgrzej oliw na dużej patelni.  Usmaż czosnek do miękkości, ciągle mieszając.
  3. Włóż krewetki i smaż, delikatnie je odwracając, aż zmienią kolor i staną się miękkie. Dodaj masło i sok z cytryny i podgrzewaj aż masło się rozpuści. Rozłóż na talerze i posyp świeżo posiekaną pietruszką.





Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Hiszpańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!


czwartek, 21 listopada 2013

Pierogi z szynką i ziemniakami

 Pierogi z szynką i ziemniakami

 

Pierogi mogą być z wszystkim. Sama nazwa odnosi się do potrawy wykonanej cienko rozwałkowanego z ciasta i wypełnionego farszem. Pierogi mogą być gotowane, smażone lub pieczone. W Polsce najbardziej popularne są "ruskie", z mięsem, jagodami. A także świąteczne z kapustą i grzybami. Według mnie ziemniaki pasują do wszystkiego i są niezbędne do jedzenia. Dlatego dziś interpretacja przepisu- pierogi z szynką i ziemniakami. Mi z ciasta udało się wykroić około 20 pierogów. Danie dla 4 osób lub 3 głodnych:)


Składniki:
Na ciasto:
  • 1 jajko
  • 1 łyżeczka cukru
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 210 g mąki
  • 100 ml wody
  •  
Farsz:
  • 2 duże lub 3 średnie ziemniaki
  • 120 g wędzonej szynki
  • masło czosnkowe

Sosik:
  • 200 g śmietany 36%
  • 100g serka topionego śmietankowego

Przygotowanie:
  1. Zaczynamy od ciasta. W misce rozbełtujemy jajko z solą i cukrem. 
  2. Dodajemy wodę i mąkę wyrabiamy tak by nie kleiło się do rąk (mąkę dodawałam na oko po trochu). Gdy ciasto już się nie klei do wszystkiego odstawiamy na godzinę do lodówki.
  3. Ziemniaki obieramy i kroimy na drobną kostkę. Gotujemy, a następnie ubijamy na puree
  4. Szynkę kroimy na drobną kostkę. Podsmażamy około 3 minut na patelni i dodajemy do ziemniaków. 
  5. Dla smaku dodajemy odrobinę masła czosnkowego, całość mieszamy i zostawiamy do ostygnięcia.
  6. Ciasto rozwałkowujemy na grubość około 2 mm i wycinamy szklanką koła. 
  7. Nakładamy farsz i zlepiamy pierogi.
  8. Pierogi wkładamy do gotującej się osolonej wody partiami i gotujemy 3 minuty od wypłynięcia.
  9. Kremówkę podgrzewamy, dodajemy serek topiony i mieszamy aż się rozpuści. Sosem polewamy ciepłe pierogi.


Przepis zaczerpnięty z magazynu Kuchnia - 11.2013 zmodyfikowany.

Smacznego!

wtorek, 19 listopada 2013

Skrzydełka kurczaka z salsą z kukurydzy i awokado

Skrzydełka kurczaka z salsą

z pomidorków koktajlowych, kukurydzy, awokado i czerwonej cebuli


Kuchnia meksykańska jest jedną z najbardziej charakterystycznych i znanych kuchni na świecie, a sami Meksykanie są z niej bardzo dumni, skutecznie chronią ją przed amerykanizacją. Nie wolno jednak zapominać, że współczesna kuchnia Meksyku jest kompozycją wpływów prekolumbijskich i hiszpańskich, a także arabskich czy azjatyckich. To właśnie Indianie odkryli przed nami pomidory, kukurydzę, paprykę - w szczególności dzięki nim Europa poznała ostry smak chilli, czy nowe gatunki fasoli. Europejczycy, także przywieźli produkty, bez których nie ma mowy o współczesnej kuchni Meksyku - cebulę, czosnek i olej. Zanim Kolumb wkroczył do Ameryki Meksykanom obce były limonki, które na zawsze pokochali. A co z awokado? Awokado jest w 100% meksykańskie.




Składniki na 4 porcje:
  • 8 dużych skrzydełek kurczaka
  • 1/2 łyżeczki suszonego oregano
  • 1/4 łyżeczki  sproszkowanego chilli
  • 1 łyżka słodkiej sproszkowanej papryki
  • 1 łyżka soli
  • 2 łyżki przecieru pomidorowego - użyłam 100 g koncentratu pomidorowego
  • 1 łyżka oleju roślinnego
  • 1/3 szklanki soku z cytryny
  • 250 g pomidorków koktajlowych
  • 1 -2 średnie awokado
  • 1 puszka kukurydzy - ok. 300 g
  • 1 drobno posiekana czerwona cebula
  • dodatkowo: 1/4 szklanki grubo pokrojonych liści świeżej kolendry



Przygotowanie:
  1. W dużej misce włóż umyte skrzydełka kurczaka i wymieszaj w marynacie składającej się z przecieru pomidorowego, przypraw, oleju i 1 łyżki soku z cytryny. Odstaw do lodówki na 2 godziny.

  2. Ułóż skrzydełka na natłuszczonej blasze  i piecz w 200 stopniach Celsjusza przez 25 minut. Piekłam w prodiżu musiałam potroić czas, aby uzyskać satysfakcjonujący efekt.

  3. Przygotuj salsę : pomidorki koktajlowe pokrój na ćwiartki. Awokado pokrój na grubsze części, kukurydzę odsącz z zalewy z puszki. Wymieszaj składniki z cebulą i resztą soku z cytryny. Posyp ewentualnie kolendrą. 

  4. Wyjmij kurczaka z piekarnika i podawaj wyłożonego na salsę.




Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Meksykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

sobota, 16 listopada 2013

Herbata po marokańsku

Herbata na sposób marokański

z zielonej herbaty, świeżych liści mięty na słodko



Herbata jest jednym z najważniejszych napojów ciepłych w kulturze wielu krajów. Jej znaczenie pięknie przedstawia cytat z Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla:

Kot z Cheshire: Przez te rozmowy o spiskach i gładzeniu, straciłem ochotę na herbatkę.
Kapelusznik: Niech wszystko wokół się pali, wali. Najważniejsza herbatka dla kotka.

Po raz pierwszy herbatę po marokańsku mogłam zakosztować w malowniczym tunezyjskim mieście Sidi bou Said. Upał był nie do opisania, z koleżanką poprosiłyśmy o coś do picia, zaproponowano nam herbatkę. Troszkę zaskoczone byłyśmy, ale przystałyśmy na pomysł. Sposób przygotowania był energiczny, wrzątek lany był ciurkiem z wysokości na wyciągnięcie ręki do małych szklaneczek. Mimo że, sama herbata była niezwykle słodka i gorąca to w połączeniu ze świeżo zerwanymi liśćmi mięty przyniósł upragnione orzeźwienie. Wrzątek w upał? To jest sposób marokański na ochłodzenie organizmu - jak się okazuje - skuteczny.

Herbata miętowa na sposób berberyjski

Składniki:
  • 3 łyżki suszonych liści zielonej herbaty
  • 3-5 łyżek cukru
  • garść liści mięty, świeżo zerwanych
  • 5-6 szklanek wrzącej wody


Przygotowanie:
  1. Do naczynia wsyp 3 łyżki zielonej liściastej herbaty. Wlej 1/2 szklanki wrzącej wody na około 10 sekund, tak aby liście się rozwinęły. Czynność służy wypłukaniu liści z osadu. Wylej płyn, zostawiając liście w naczyniu.
  2. Do tego samego naczynia wsyp liście mięty i cukier. Herbata berberyjska, którą piłam w Tunezji była niewiarygodnie słodka, w tym przepisie ograniczyłam cukier. Wlej z wysokości ciurkiem wrzątek - tak aby herbata się spieniła i obyło się bez mieszania.
  3. Rozlej herbatę do szklanek. 



Smaczngo!

piątek, 15 listopada 2013

Makowiec

Makowiec

tradycyjnie zawijany na szybkim cieście drożdżowym z polewą czekoladową


Ciasto zwane także makownikiem, czy też struclą z makiem stanowi typowe danie wigilijne na polskim stole. Według wierzeń ludowych spożywanie maku w czasie wigilii Bożego Narodzenia, zapewniało szczęście, a dziewczęta tarły mak na Wigilię, aby rychło wyjść za mąż. Sam mak jest w chrześcijaństwie symbolem płodności i urodzaju - ze względu na ilość nasion zawartych w makówce. Co bardzo ciekawe, ale po chwili zastanowienia już nie tak zaskakujące, mak jest symbolem spokojnego snu. Ciasto na makowca zazwyczaj przygotowuje się na bazie drożdży, dopuszcza się także ciasta kruchego - jednakże ma ono znacznie mniej popularne zastosowanie. Masa makowa jest szeroko dostępna zamknięta w puszkach. Jednakże samo przygotowanie jej nie jest tak skomplikowane. Mak należy opłukać i moczyć przez nos, następnie obgotować do miękkości. Należy go zmielić dwu- lub trzykrotnie w maszynce do mięsa. Do masy najczęściej dodaje się orzechu włoskie, migdały, skórkę pomarańczową, rodzynki, czy inne bakalie oraz miód. Makowiec, jest jednym z bardziej ulubionych ciast Polaków. Niemcy, także co raz chętniej goszczą ciasto na swoich stołach w okresie świątecznym.




Składniki:
  • 500 g mąki pszennej
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 3 jajka
  • 100 g masła lub margaryny
  • 3/4 szklanki cukru
  • 1 opakowanie suchych drożdży (7 g)
  • 1 opakowanie cukru wanilinowego
  • 1/2 - 1 opakowania olejku cytrynowego lub rumowego
  • 1 puszka gotowej masy makowej (800 g)
Polewa czekoladowa:
  • 3 łyżki kakao
  • 1 łyżka masła
  • 5 łyżek mleka
  • 100 g masła
  • 2 łyżki żelatyny


 Przygotowanie:
  1. Podgrzej mleko w małym rondelku - nie może być gorące, powinno być lekko ciepłe. Wsyp łyżeczkę cukru i drożdże. Wymiesza, aby drożdże połączyły się z mlekiem w miarę równomiernie. Przykryj rondel ścierką i odstaw.

  2. W dużej misce przesiej mąkę solą i cukrem. Dodaj masło i utrzyj całość, następnie wbij roztrzepane jajka z olejkiem. Wymieszaj szybko. Dodaj rozpuszczone w mleku drożdże. Jeżeli ciasto wyda się zbyt płynne dodaj więcej mąki. Jak ciasto osiągnie jednolitą i elastyczną masę przełóż do miski wysmarowanej tłuszczem - np. olejem - ewentualnie możesz pominąć ten krok. Odstaw ciasto do wyrośnięcia w ciche miejsce bez przeciągu.

  3.  Blat stołu oprósz dobrze mąką. Wyłóż ciasto i rozwałkuj ciasto na kształt prostokąta lub jeżeli będzie dla Ciebie wygodniej na dwa, trzy mniejsze. Rozsmaruj po cieście gotową masę makową, na rogach pozostaw wolne miejsce aby łatwiej było później zawinąć. Zroluj ciasto bardzo delikatnie, aby się przy tym nie rozerwało. 

  4. Przełóż roladę do formy wysmarowanej tłuszczem. Wstaw do piekarnika nagrzanego do 170 stopni Celsjusza i piecz przez około 45 minut, tak aby ładnie się przyrumieniło.
  5. Przygotuj polewę czekoladową: w małym rondlu na niewielkim ogniu rozpuść masło, cukier. Dodaj mleko i kakao. Wymieszaj do powstania jednolitej masy, odstaw z ognia. Dodaj żelatynę, która sprawy, że polewa będzie intensywnie błyszczeć. Kiedy ciasto w miarę wystygnie polej polewą jego wierzch. 





Uwagi: 
W przypadku użytych przeze mnie proporcji, polewy nie starczyło do pokrycia całości ciasta. jeśli chcesz, aby polewa pokryła całość - dodaj więcej mleka. Przechowuj makowiec pod przykryciem, zważywszy na fakt, że wilgotne ciasto drożdżowe lubi wysychać.

Smacznego!

środa, 13 listopada 2013

Bulion dashi z porem i makaronem udon

Zupa z porem i makaronem udon

na bazie rybnego bulionu dashi


Typowy japoński obiad koniecznie musi składać się z zupy. Zupa podawana jest w miseczkach, spożywa się ją także za pomocą pałeczek, którymi wyławia się stałe produkty, resztę zupy można jeść łyżką. Jednakże chcąc wypić zupę powinno się podnieść miseczkę z nią obiema rękami chwytając za dno - tego wymaga tradycja. Podstawą większości zup jest wywar dashi powstały z wodorostów kombu i suszonego rodzaju tuńczyka. Ugotowane w takim wywarze warzywa i mięso nabierają charakterystycznego smaku. Udon jest rodzajem grubego pszennego makaronu. Podawany jest na ciepło w wodnistym bulione, najczęściej właśnie dashi z dodatkiem mirinu i sosu sojowego. Popularnym dodatkiem do zupy z zastosowaniem makaronu udon jest posiekana drobno szalotka, czy też tempura, krewetki i tofu.



Składniki na 3-4 porcje:
  • 5 szklanek wody
  • 3 łyżki dashi w proszku
  • 2 łyżeczki ciemnego sosu sojowego
  • 1 łyżeczka mirin
  • 1 łyżka brązowego cukru
  • 200 g makaronu udon
  • 100-150 g plastra wieprzowiny
  • 1/3 pora, zielona część
  • 1/2 marchewki
  • 3 suszone grzyby shiitake (użyłam mun)
  • 1 drobno posiekana szalotka
  • szczypta przyprawy mieszanki 7 ziół
  • szczypta czarnego sezamu
  • sól, świeżo zmielony pieprz


Przygotowanie:
  1. Do większego garnka wlej wodę, dosyp trzy łyżki dashi, sos sojowy, mirin i cukier. Gotuj na małym ogniu. W małej misce zalej grzyby moon i odstaw na 5 minut. Jak tylko grzyby nasiąkną i zwiększą swoją objętość pokrój je na cienkie paseczki i dodaj do bulionu.

  2. Pokrój w cienkie plasterki pora i marchewkę, następnie wrzuć do wywaru. Plaster kotleta wieprzowego pokrój na cienkie paseczki. i dodaj do bulionu z warzywami. Dodaj gotowy makaron udon. Całość gotuj przez około 10 minut w razie potrzeby dopraw solą i pieprzem.
  3. Rozlej zupę do misek, oprósz przyprawą mieszanki 7 ziół i ziarnem czarnego sezamu i drobno posiekaną szalotką.


    Makaron udon powstaje na bazie mąki pszennej



    Najpopularniejszą formą podania jest wywar na bazie dashi, mirin i sosu sojowego

Smacznego!


wtorek, 12 listopada 2013

Cannelloni z mięsem mielonym

Cannelloni z szynką

i mięsem mielonym wieprzowo-wołowym


Cannelloni to rodzaj włoskiego makaron wyglądem przypominający rurki o średnicy około 3 cm. Rurki zwyczajowo się nadziewa, najczęściej mięsem mielonym w pomidorowym sosie pod pierzyną sosu beszamelowego. Całość posypuje się tartym serem i zapieka. Rurek cannelloni wcześniej się nie obgotowuje, dzięki czemu nadziewanie ich jest stosunkowo łatwe. Same makarony przywędrowały do Włoch prosto z Chin za sprawą samego Marco Polo. Jak głosi wieść to własnie on w 1295 roku przywiózł z 17-letniej podróży po Chinach pomysł na wyrabianie długich i cienkich zmieszanych makaronów. Podobno dostarczanie organizmowi węglowodanów zawartych w makaronach podnosi poziom endorfin, które jak wiadomo nazywamy hormonem szczęścia. Przeciętny Włoch spożywa w ciągu roku 25 kg najróżniejszego rodzaju makaronu, dla porównania Polak 1,6 kg. Zatem, aby nadgonić szczęśliwych Włochów spróbujmy jednego z bardziej popularnych rodzajów pasty - cannelloni, a nóż widelec wstąpi w nas duch szczęścia.




Składniki na 4 porcje:
  • 25 g masła 
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • 1/2 szklaki mleka
  • 3/4 szklanki bulionu z kury
  • 200 g startego żółtego sera (użyłam mozzarelli)
  • 1 łyżka oliwy
  • 1 cebula, poszatkowana
  • 2 ząbki czosnku, drobno posiekane
  • 500 g mięsa mielonego wieprzowo-wołowego
  • 1 łyżka drobno posiekanej świeżej szałwii (użyłam łyżeczkę suszonej)
  • 400 g pomidorów z puszki
  • 1/4 szklanki octu balsamicznego
  • 2 łyżki przecieru pomidorowego
  • 2 łyżki białego cukru
  • 6 plasterków szynki, najlepiej typu prosciutto
  • 250 g makaronu cannelloni 
  • sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:
  1. W rondlu podgrzej masło i dodaj mąkę. Mieszaj szybko do momentu aż mieszanka zacznie bąbelkować, dodawaj stopniowo mleko i bulion, gotuj aż sos zgęstnieje. Dodaj 1/2 przygotowanego sera.

  2. Na patelni rozgrzej oliwę usmaż oliwę i czosnek. Jak te się zarumienią dodaj mięso wieprzowo-wołowe. Smaż na małym ogniu aż się zarumieni. Dosyp szałwię i wlej pomidory z puszki wraz z zalewą. Dolej ocet winny, koncentrat, cukier. Wymieszaj aby pomidory i równomiernie pokryły się z mięsem. dopraw solą i pieprzem w razie potrzeby. Gotuj przez 10 minut na małym ogniu. 

  3. Rozgrzej piekarnik do 160-180 stopni Celsjusza. Wypełnij rurki makaronu cannelloni nadzieniem. Natłuść oliwą żaroodporne naczynie i wyłóż cannelloni. Na każde 2 sztuki wyłóż plasterek szynki. Na rurki z szynką wylej biały sos i oprósz resztą startego sera.
  4. Piecz cannelloni przez 30 minut pod przykryciem i kolejne 15 minut bez przykrycia, do momentu aż ser się rozpuści i zarumieni. Podawaj z sałatą rzymską  pomidorami i oliwkami.

Uwagi: W oryginalnym przepisie jako mięso sugerowano mielone mięso z kurczaka. Jednakże, wiedząc, że włoskie podniebienia niezwykłe jeść kurczaka zdecydowałam się na mięso wieprzowo-wołowe.


Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Włoska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita


Smacznego!

niedziela, 10 listopada 2013

Kurczak z ziemniakami w żółtym curry

Kurczak z ziemniakami w żółtym curry

- z dodatkiem mleczka kokosowego



Składniki:
  • 4 ziemniaki, przekrojone na ćwiartki
  • 1 szklanka mleczka kokosowego (400 ml)
  • 2 łyżki żółtej pasty curry (wychodzi opakowanie)
  • 1/4 szklanki bulionu rybnego (użyłam warzywnego)
  • 2 łyżki sosu rybnego
  • 1 łyżka soku z cytryny
  • 1 łyżka brązowego cukru (palmowego)
  • 500 g mięsa z piersi kurczaka, pokrojonego na kawałki o grubości 3 cm
  • 1 niewielka cebula, cienki pokrojona
  • 1/4 czerwonej papryki, cienko pokrojonej (w oryginale chilli)
  • 1 łyżka świeżych liści kolendry (użyłam mięty)
Przygotowanie:
  1. Ugotuj ziemniaki i odcedź.
  2. Umieść połowę mleczka kokosowego  w większym garnku i doprowadź do wrzenia. Dodaj pastę curry i gotuj przez około minutę. Dodaj resztę mleczka, bulion, sos rybny, sok z cytryny i cukier i gotuj mieszając do moment rozpuszczenia cukru.
  3. Dodaj mięso z piersi kurczaka i gotuj przez 5 minut, mieszając. Do garnka wsyp ziemniaki z cebulą i gotuj wszystko razem przez kolejne 3 minuty.
  4. Rozlej curry do 4 miseczek i na wierzch rozłóż pokrojoną w cienkie paseczki paprykę, udekoruj liśćmi mięty lub kolendry. Podawaj od razu.
Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Uwagi: 
W oryginalnym przepisie zalecono użycie 800 g ryby  zwartym mięsie.  Żółte curry idealnie pasuje do dań z ryby. 
Żółtą pastę curry swobodnie można zakupić w sieci sklepów "Kuchnie Świata"




Smacznego!

sobota, 9 listopada 2013

Knedle ze śliwkami

Knedle ze śliwkami

- czyli nie ma to jak zjeść u mamy


Są takie dania, które przygotowane przez mamę smakują najlepiej. Jedną z tych potraw niewątpliwie są knedle ze śliwkami. Knedle wywodzą się z niemieckiego obszaru językowego - Knödl po niemiecku oznacza kluskę. Jest to bardzo sztywno słowami obejmując potrawa na bazie mąki i ziemniaków. Ma postać kulek z ciasta nadziewanych mięsem lub innymi składnikami. W Polsce najbardziej popularnym wypełnieniem knedli są śliwki. W Niemczech stosuje się nadzienie mięsne, czy ze szpinaku, czasami knedle są dodatkiem do zup. W Czechach knedlami określa się także popularne ze słyszenia knedliki. Danie jest lubiane nie tylko przez dorosłych ale i dzieci. Dziś na kolację będę jeść je ja.




Składniki:
  • 1 kg ziemniaków
  • ~ 1 kg śliwek węgierek
  • mąka ziemniaczana
  • mąka pszenna
  • szczypta soli
  • 2 jajka
  • 1/3 szklanki cukru
  • 1/2 łyżeczki cynamonu
  • 1 łyżka oleju
  • dodatkowo: masło, bułka tarta



Przygotowanie:
  1. Ugotuj kilogram ziemniaków w lekko osolonej wodzie, następnie jak tylko wystygną przeciśnij przez praskę. Uformuj kulę i wykrój 1/4 ziemniaczanej masy.
  2. W wykrojone miejsce dosyp w proporcji 2:1 mąki ziemniaczanej i pszennej. Dodaj szczyptę soli i wbij jajka. W dłoniach delikatnie wyrób ciasto, tak aby było sprężyste, ale także aby nie kleiło się do rąk. Jeżeli będzie się kleić dosyp mąki ziemniaczanej.
  3. Uformuj wałek i wykrój na mniejsze wałeczki. Na rozpłaszczone ciasto nałóż część lub całą węgierkę bez pestki jakiej jest wielkości. Wymieszaj w 1/3 szklanki cukru 1/2 łyżeczki cynamonu. Do każdej śliwki na kawałku ciasta dosyp pół łyżeczki mieszanki cukru z cynamonem.
  4. Zaklej ciasto i uformuj delikatnie w kulkę. Wrzuć knedle do garnka z lekko osolonym wrzątkiem i dodatkiem 1 łyżki oleju. Po wypłynięciu knedli na powierzchnie gotuj przez około 5 minut. Podawaj z masłem i pozostałego cukru cynamonowego lub prażoną przez 2 minuty bułką tartą z dodatkiem masła, oprószone cukrem.


Smacznego!

czwartek, 7 listopada 2013

Corn dog

Corn dogs

parówki w cieście kukurydzianym


Początkowo hot dogi na patyku nazywano "cozy dogs", do dziś serwowane są w restauracji Cozy Dog Drive In w Springfield. Corn dogi zaczęto popularyzować w 1942 roku. Ich ojczystym stanem jest prawdopodobnie Teksas, jednakże Minnesota także przypisuje sobie ich wynalezienie. Natomiast w 1946 roku zastosowano już specjalne urządzenie nadziewające parówkę na patyk, które dawało możliwość szybkiego i jednolitego pokrywania parówek ciastem oraz smażenie wielu jednocześnie, co znacznie wpłynęło ekonomicznie na cały proces produkcji. W tym samym roku Dave Garham otworzył pierwszą restauracje "Hot Dog na patyku",  która szybko zyskała popularność i przyczyniła się do powstania całej sieci restauracji oferujących corn dogi. Na ten czas firma zaopatruje setki magazynów centrów handlowych. Corn dogi są tak popularnym przysmakiem Amerykanów, że obchodzone jest ich święto. Międzynarodowy Dzień Corn doga świętowany jest podczas specjalnego meczu koszykówki, podczas którego serwowany jest parówka w cieście, smażone ziemniaki tater tots oraz amerykańskie piwo. Święto przypada na pierwszą sobotę marca, tuż przed mistrzostwami pierwszej ligi koszykówki. Na co dzień corn dogi można swobodnie zakupić w ulicznych budkach, na stacjach benzynowych, czy też w centrach handlowych. Są daniem obowiązkowym podczas obchodów państwowych, festiwali i większości wydarzeń kulturalnych - a skądinąd wiadomo, że mieszkańcy Stanów Zjednoczonych bardzo lubią zarówno jeść jak i świętować - zatem okazji do konsumpcji nigdy nie zabraknie.



Składniki:

  • 1/2 szklanki mąki kukurydzianej
  • 1/2 szklanki mąki pszennej
  •  szczypta soli
  • szczypta świeżo zmielonego pieprzu
  • 2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • 1 jajko
  • 1 łyżki cukru
  • 1/2 szklanki mleka
  • olej do smażenia
  • 10 parówek



Przygotowanie:
  1. W szerszym naczyniu z dnem - najlepiej większym talerzu na zupę wsyp mąkę kukurydzianą i pszenną, dodaj sól, świeżo zmielony pieprz, proszek do pieczenia i cukier, przesiej tak aby składniki równomiernie połączyły się ze sobą. Dolej mleko i wbij jajko. Dobrze wymieszaj wszystkie składniki ze sobą tak aby powstała jednolita masa. Odstaw na pięć minut.
  2. W tym czasie obierz z folii wszystkie parówki i nadziej wzdłuż na długie wykałaczki. Każdą parówkę równomiernie pokryj ciastem. Rozgrzej olej na patelni i smaż każdą z parówek na niewielkim ogniu do lekkiego zrumienienia. Ostrożnie przekładaj na strony, aby ciasto nie odkleiło się od parówki.
  3. Możesz podawać zarówno na ciepło jak i na zimno z dodatkiem ketchupu lub musztardy. Parówki są bardzo sycące, dlatego odradzam potraktowania ich jako przystawki.





Smacznego!