Wieprzowina z kurkami i makaronem

Makaron z wieprzowiną i kurkami

- potrawka na sposób niemiecki

Niewątpliwie największą popularnością wśród mięs w Niemczech cieszy się wieprzowina. Niemcy mają na wieprzowinę mnóstwo przepisów, każdy kawałek wieprzowiny znajdzie w kuchni niemieckiej swoje miejsce. Ów mięso chętnie się piecze, gotuje, marynuje, pekluje i wędzi. Niemcy słyną z szynek i kiełbas. Za najbardziej szlachetną część wieprza uznawana jest szynka. Szynka ze Schwarzwaldu cieszy się ogromną popularnością także w Polsce. Wursty, takie jak m.in. biała kiełbasa weißwurst, czy frakfurterki zdobyły sławę w najdalszych zakątkach świata. To właśnie z Niemiec pochodzą nasławniejsze kanapki współczesnego świata - hamburgery. Jednak to nie na tym kończy się mięsna kultura Niemiec. Bawaria słynie z golonki, Nadrenia z wieprzowego żołądka faszerowanego kawałkami wieprzowego mięsa. Niezaprzeczalnie Niemcy znają się na rzeczy, przeglądając przepisy ichniejszej kuchni trafiłam na przepis na makaron z wieprzowiną, kurkami i pieczarkami. Danie przygotowuje się szybko i jest obłędnie dobre. Idealne na rodzinny jesienny posiłek, kiedy na dworze panuje już chłód. Szczerze zachęcam do przygotowania. 

Składniki dla 4 osób:

• 500 g schabu na kotlety, pokrojonego w paski
• 1 łyżka masła
• 1 cebula, posiekana
• 250 g kurek
• 200 g pieczarek
• 250 ml mięsnego wywaru
• 100 ml śmietany
• 2 łyżeczki musztardy
• 2 łyżeczki posiekanej natki pietruszki
• szczypta cukru
• 400 g makaronu typu wstążki
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. Usmaż kawałki mięsa na maśle. Dodaj cebulę oraz dobrze oczyczone grzyby. Smaż do zeszklenia cebuli. Dopraw solą i pieprzem.
2. Do patelni z mięsem dodaj wlej wywar mięsny  oraz śmietanę. Gotuj do momentu zagęstnienia sosu. Dopraw musztardą, cukrem, solą i świeżo zmielonym pieprzem. 
3. Ugotowany makaron al dente dodaj do mięsa z grzybami. Dokładnie wymieszaj. Rozłóż danie na talerze i podawaj oprószone posiekaną natką pietruszki. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Niemiecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Polędwiczka w sosie grzybowym

Polędwiczka w sosie grzybowym

- polska klasyka jesienną porą

Sezon grzybowy trwa w najlepsze, a grzybobranie to w końcu sport narodowy Polaków. Rzeczywiście, na tle Europy Polacy wyjątkowo chętnie sięgają po grzyby podczas gotowania. O ile w innych krajach europejskich w kuchni wykorzystuje się niemalże wyłącznie pieczarki i kurki, to w Polsce wachlarz leśnych skarbów jest ogromny: podgrzybki, prawdziwki, opieńki, boczniaki to tylko początek długiej listy. Najłatwiej grzyby się suszy, aby móc później je wykorzystać w dowolnej ilości dodając do potrawy. Czasami wystraczy odrobina suszonych grzybów, aby nadać odpowiedni smak potrawie. Niekiedy jednak to grzyby wiodą w kuchni prym. Polędwiczki w sosie grzybowym to doskonały sposób na niezwykle smaczny i nieskomplikowany posiłek. Połączenie cebuli, tymianku, suszonych grzybów i śmietanki uwiedzie nie jedno podniebienie. Danie jest delikatne smaku i doskonale będzie pasować zarówno do ziemniaków, jak i kaszy, czy makaronu. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki:

• 1 mniejsza cebula, pokrojona w kostkę
• 1 ząbek czosnku, posiekany
• 2 łyżki masła
• 1 polędwiczka wieprzowa ok. 400 g
• 1/2 łyżeczki czerwonej słodkiej mielonej papryki
• 1 łyżeczka suszonego tymianku
• 1 garść suszonych grzybów, najlepiej prawdziwków
• 1 łyżeczka musztardy
• 4 ziana pieprzu
• 1/3 szklanki gąrącej wody
• 1/4 szklanki śmietany kremówki 30%

Przygotowanie:

1. Zalej suszone grzyby gorącą wodą dzień wcześniej. 
2. Zeszklij cebulę na patelni na maśle. Dodaj posiekany czosnek i chwilę podsmaż.
3. Pokrój oczyszczoną z błonek polędwiczkę na 1cm plastry. Dopraw solą, świeżo zmielonym pieprzem i czerwoną papryką. Podsmaż plastry polędwiczki z obu stron na złoty kolor. Dodaj do patelni łyżeczkę suszonego tymianku oraz wymoczone grzyby. Nie wylewaj wywaru z grzybów. 
4. Wlej na patelnię pół szklanki wywaru, w którym gotowały się grzyby gotuj przez 3 minuty na dużym ogniu, następnie zredukuj i gotuj przez chwilę, aby sos z patelni się zredukował. 
5. Na koniec dodaj małe opakowanie słodkiej śmietanki i zagotuj. W razie potrzeby dodaj odrobinę mąki ziemniaczanej, jeżeli sos w dalszym ciągu będzie zbyt rzadki. Podawaj gorące z makaronem, kaszą gryczaną lub ziemniakami.

Smacznego! 

Leczo z Węgier

Leczo z Węgier

- z papryką i boczkiem

Gdyby zapytać Polaków z czym kojarzą im się Wegry z pewnością wśród skojarzeń znalazłoby się leczo. Ta narodowa potrawa Madziarów doskonale jest znana i powielana nie tylko w Polsce, ale także na Ukrainie, w Czechach, czy bliższym Węgrom Niemczech, Słowacji, Austrii, a nawet w Izraelu. Czerwona papryka, dorodne i dojrzałe pomidory oraz złocista cebula stanowią najważniejsze składniki wegiersko specjału. Warzywa dusi się na smalcu, czasami z dodatkiem słoniny, a całość doprawia się sproszkowaną mielona papryką, z której tak przecież kraj słynie. Lecsó tradycyjnie podawane jest jako dodatek do dań mięsnych, chociażby sznycli, ale również stanowić może samodzielną potrawę. Jeżeli leczo stanowi danie samo w  sobie, w trakcie duszenia dodaje się do niego kiełbasę w całości, czy też tak jak najlepiej znamy to w Polsce - w plasterkach. Bywa, że dodawane są także jajka lub ryż, który dodaje potrawie znacznej gęstości. Tym razem znalazłam przepis z wykorzystaniem boczku zamiast kiełbasy, które odnalazło się w tym towarzystwie znakomicie. Szczerze zachęcam do wypróbowania tej opcji. Jest znakomita.

Składniki dla 2 osób:

• 500 g czerwonej papryki (3 szt.)
• 1 puszka krojonych pomidorów
• 1 cebula, pokrojona w półtalarki
• 50 g przerośniętego boczku
• 1 łyżka smalcu, wieprzowego
• 1 łyżeczka mielonej papryki
• sól, świeżo melony pieprz
• kwaśna śmietana (opcjonalnie)

Przygotowanie:

1. Papryki przekój wzdłuż na pół i usuń gniazda nasienne. Następnie pokój paprykę w szerokie paski. 
2. Pokrój boczek w drobną kostkę. 
3. W garnku rozgrzej smalec i usmaż boczek. Dodaj cebulę i podduś. Dopraw mieloną papryką. 
4. Wrzuć do garnka z cebulą i boczkiem pokrojoną paprykę i pomidory. Dopraw solą i pieprzem. Duś na dużym ogniu przez 3 minuty, aby wyprawowała część soku wytrącona z papryki i pomidora. 
5. Zmniejsz płomień i duś pod przykryciem przez około 20 minut. Przed samym podaniem dodaj opcjonalnie śmietanę.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Węgierska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Eintopf po serbsku

Eintopf z wieprzowiną

- danie jednogarnkowe po serbsku

Chociaż dieta serbska bogata jest w najróżniejszego rodzaju warzywa, to w wielu potrawach możemy także znaleźć mięso. Serbowie w swoim jadłospisie mają wiele potraw łączących mięso z warzywami. W kompozycjach mięsnych serbskie gospodynie najczęściej używają pomidorów, papryki oraz bakłażanów Niemniej jednak, w tym bałkańskim kraju doceniane są także ziemniaki, czy kapusta, które często wykorzystywane są do dań jednogarnkowych lub gulaszy. Mimo, że ziemniaki, kapusta i fasola uznawane były za pokarmy ubogich, to mimo wszystko zawsze były ważnym elementem szuki kulinarnej tamtejszego regionu. O walorach kapusty pisałam już nie raz, mało kto jednak wie, że leczy ona kaca, choroby stawów, zapobiega obrzękom, ponadto podnosi odporność - a w dodatku zawiera mało kalorii. W sezonie przeziębień i grypy, który właśnie nadszedł jest niezastąpiona. Gospodynie kochają potrawy jednogarnkowe, natomiast te kochają kapustę. Serbski eintopf z kapusty i wieprzowiny to danie idealne ze względu na otaczającą aurę. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki:

• 1/2 główki białej kapusty
• 500 g  wieprzowiny, pokrojonej w kostkę
• 250 g boczku, pokrojonego w kostkę
• 2 pomidory
• 2 ziarna ziela angielskiego
• 1 liść laurowy
• 70 g koncentratu pomidorowego
• 1 kostka bulionu warzywnego
• 4 szklanki wody
• 1 cebula
• kilka suszonych prawdziwków
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. Kapustę przekrój na pół i poszatkuj na kilkucentymetrowe paski. Cebulę pokrój w talarki.
2. Do większego garnka włóż kapustę, kostkę rosołową, cebulę i zalej wodą. Doprowadź do wrzenia i krótko pogotuj.
3. Do garnka włóż całe pomidory, po 30 sekundach wyjmij i obierz ze skóry. Pokrój na ćwiartki i włóż z powrotem do garnka. 
4. Dodaj wieprzowinę, następnie dopraw solą i pieprzem. Do garnka włóż listek laurowy, ziele angielskie, grzyby oraz przecier pomidorowy. Dokładnie wszystko wymieszaj.
5. Gotuj przez blisko 2 godziny od czasu do czasu zamieszaj.  Pilnuj, żeby potrawa nie przywarła do garnka. W razie potrzeby dodaj odrobinę wody.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Serbska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Szwedzkie pulpeciki z tymiankiem

Köttbullar z tymiankiem

- szwedzkie pulpeciki z dodatkiem tymianku

Mimo, że Szwecja ma swobodny dostęp do morza oraz ogromną ilość jezior, nie oznacza to, że na szwedzki stół trafiają wyłącznie ryby i owoce morza. Owszem, w krajach skandynawskich jada się statystycznie więcej ryb niż w Polsce, Niemczech, czy innych krajach nadbałtyckich, jednakże Szwedzi równie chętnie co po ryby sięgają po inne rodzaje mięsa. Mieszkańcy kraju ze stolicą w Sztokholmie szczególnie wysoko cenią mięso wieprzowe oraz wołowe. Wachlarz wytwarzanych wędlin jest zaskakująco duży. Jeżeli chodzi o wędlinę, najpopularniejszą stanowi pochodząca z Falun falukorv, która często serwowana jest na kanapkach w porze śniadaniowej. Na mieście Szwedzi raczą się rozmaitymi gatunkami kiełbasek dostępnych w gatukök, czyli ichniejszych barach szybkiej obsługi. Niemniej jednak Szwedzi bardzo cenią również prostą kuchnie domową. Köttbullar, czyli małe mięsne pulpeciki stanowią szwedzką specjalność znaną na całym świecie. Drobno zmielone mieso z dodatkiem bułki namoczonej w mleku, jakiem, odrobiną musztardy i odpowiednio doprawione formowane są w małe kulki, następnie smażone na złoty kolor ze wszytskich stron. Köttbullar można serwować na wiele sposobów. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary, świetnie sprawdzą się jako dodatek do sałatki, czy lunch do pracy. Tym razem postawiłam na szwedzkie pulpeciki z dodatkiem tymianku. Świetnie współgra z nimi sos śmietanowo-musztardowy. Przygotowuje się je szybko i sprawnie. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki dla 4 osób:

• 400 g mielonego mięsa wołowo-wieprzowego
• 1 czerstwa bułka
• 4 łyżki mleka
• 1 jajko
• 1 łyżeczka ostrej musztardy
• 1 łyżeczka keczupu
• 1 łyżeczka ziaren tymianku 
• 4 łyżki mąki
• sól, świeżo zmelony pieprz
• olej do smażenia

Przygotowanie:

1. Namocz bułkę w mleku. Rozmiękczoną bułkę wymieszaj z mięsem. Następnie dodaj musztardę, keczup oraz tymianek, Dopraw solą i świeżo zmielonym pieprzem.
2. Dodaj mąkę, tak aby móc z niej uformować pulpety.  Formuj pupleciki wielkości orzecha włoskiego.  Smaż porcjami ze wszytskich stron na rozgrzanym oleju na złotobrązowy kolor do blisko 6-8 minut. 
3. Podawaj na półmisku przybrane tymiankiem lub innymi ziołami. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Swedzka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Serbska potrawka z wieprzowiny

Wieprzowina z ryżem

- serbskim sposobem

Serbia graniczy z Węgrami na północy, Rumunią i Bułgarią na wschodzie, Macedonią i Albanią na południu oraz z Czarnogórą, Chorwacją i Bośnią i Hercegowiną na zachodzie. Wszystkie te kraje miały znaczący wpływ na obraz dzisiejszej kuchni serbskiej. Nie tylko sąsiedzi wpłynęły na smak serbskich potraw. Genezy wpsółczesnych dań serbskich można szukać również w kuchni tureckiej. Szczególnie dla południowej Serbii typowe są placki i dania jak baklawa, czy tulumbe, które są właśnie pochodzenia tureckiego. Ale nie tylko w słodyczach poszukiwać można tureckich wplywów w gastronomii serbskiej. Serbia, podobnie jak Turcja, czy Bułgaria ma swoją wersję pochodzącej z Grecji musaki. Wieprzowina jest mięsem lubianym i powszechnie stosowanym w kuchni serbskiej, w przeciwieństwie do większości krajów byłego imperium osmańskiego. Potrawka z wieprzowiny i ryżu to ciekawy pomysł na obiad, który uniesie nasze podniebienie w ciepłe serbskie wyżyny. Danie jest lekko pikantne, a jednocześnie sycące. Zachęcam do przygotowania.

Składniki dla 2 osób:

• 250 g schabu wieprzowego
• 1 duża cebula
• 1 ząbek czosnku
• 2 łyżki oliwy
• 2 szklanki bulionu warzywnego
• 1 łyżka pasty pomidorowej
• 1 łyżeczka słodkiej mielonej papryki
• 1 łyżeczka suszonego tymianku
• 1 czerwona papryka
• 1 puszka krojonych pomidorów
• 1/2 papryczki chilli
• 100 g długoziarnistego ryżu, ugotowanego
• 1 łyżka posiekanej natki pitruszki
• sól, świeżo zmielony pieprz
• 8 oliwek

Przygotowanie:

1. Mięso pokrój w kotkę, cebulę i czosnek posiekaj.
2. Na dużym ogniu podsmaż na oliwie mięso. Zmniejsz płomień  dołóż cebulę i czosnek. Smaż do momentu zarumienienia się, a następnie dolej bulion warzywny, dodaj pastę pomidorową, mieloną paprykę oraz tymianek. Dopraw całość  solą i pieprzem. Duś pod przykryciem przez około 30 minut. 
3. Pokrój w kostkę paprykę oraz papryczkę chilli. Dodaj odsączony i dobrze opłukany ryż, paprykę oraz pomidory do garnka z wieprzowiną. Duś przez kolejne 30 minut. W razie potrzeby dopraw ponownie solą i pieprzem. Posyp na wierzchu siekaną natka pietruszki, przybierz oliwkami. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Serbska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

 

Smacznego!

Węgierska zupa zbójnicka

Zupa zbójnicka

- z kiełbaskami, grzybami, po węgiersku

Kuchnia Węgier należy do kuchni środkowoeuropejskich i jest jedną z najbardziej znanych na świecie.  Tradycyjna kuchnia bazuje na mięsie, jak również sezonowych warzywach i owocach. Cechą charakterystyczną dla kuchni węgierskiej jest bogate wykorzystanie przypraw, głównie sproszkowanej czerwonej papryki, o różnym stopniu ostrości. Współcześnie najchętniej Węgrzy sięgają po słodką paprykę. Węgry pod względem kulinarnym nie rozpieszczają wegetarian. Większość potraw zawiera mięso, jak również jest przyrządzana z dużą ilością tłuszczu. Szczególnie wysoko ceniony jest smalec gęsi. Węgry słyną ze swoich wyrobów wędliniarskich, wśród których, na szczególną uwagę zasługuje tamtejsza kiełbasa paprykowa. Gulasze i pożywne zupy są powszechnie na madziarskich stołach. Zbójnicka zupa z boczkiem i kiełbasą, z dodatkiem pierogów z nadzieniem, jakby nie było mięsnym, wzmocniona aromatem grzybów leśnych, doprawiona ziołami oraz wędzoną ostrą papryką zachwyci rządne mięsa głodne podniebienie. Zupa jest treściwa, ale również bardzo smaczna. Zachęcam do przygotowania, potrawa jest tego warta. 

Składniki dla 4-6 osób:

• 150 g wędzonego boczku
• 100 g kiełbasy
• 1 garść suszonych grzybów leśnych, namoczonych w gorącej wodzie
• 50 g mąki
• 1 cebula, drobno posiekana
• 200 ml śmietany 18%
• 5 szklanek bulionu mięsnego lub wołowego
• 2 liście laurowe
• 200 g pierożków z nadzieniem mięsnym (gotowy produkt)
• 2 liście laurowe 
• tymianek,
• mielona papryka (użyłam ostrej wędzonej)
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. Boczek pokrój w drobną kostkę i podsmaż, następnie odstaw boczek. Na tej samej patelni zeszklij cebulę. 
2. Do patelni dołóż grzyby, szczyptę tymianku, dopraw solą i pieprzem.  Duś przez chwilę, następnie dodaj mieloną paprykę zalej bulionem.
3. Do bulionu włóż liście laurowe, pokrojoną w plasterki kiełbasę z boczkiem i zagotuj. 
4. Do zupy dodaj pierożki, kiedy się zagotują zagęść zupę mieszanką mąki i kwaśnej śmietany. Zagotuj całość ponownie i rozlej do misek.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Węgierska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Autor: Szara Emilencja

Smacznego!

Tarta serowa z szynką

Tarta serowa z szynką

- międzynardowa, a jednak amerykańska

Chociaż tarta stanowi jedną z najpopularniejszych potraw kuchni francuskiej, to sąsiednia brytyjska oraz kuchnia amerykańska bardzo ochoczo wprowadziły danie do swoich jadłospisów. Kulinarna mapa Stanów Zjednoczonych jest wyjątkowo wielokulturowa. To co najbardziej, kojarzone jest z kuchnią amerykańską - hamburgery i hot dogi są wynalazkiem niemieckim, frytki - belgijskim, a pizza - włoskim. Francuskie tarty zostały dostosowane do amerykańskich upodobań kulinarnych. Tarta, podobnie jak pizza powinna zawierać duże ilości sera, najlepiej kilka gatunków. W przypadku dzisiejszej tartej została użyta włoska mozzarella, szwajcarski ementaler oraz angielski cheddar. Na wierzch została wyłożona szynka - polska w rzeczy samej. Towarzystwo iście międzynarodowe trzeba przyznać jak to tylko możliwe, a jednak amerykańskie. Moja tarta wyglądem przypomina pizzę - co by nie ukrywać, brak foremek do tarty zrobił swoje. Niemniej jednak nie przeszkodziło w natychmiastowym zniknięciu tarty ze stołu. Zachęcam do przygotowania. 

Składniki:

• 125 chudego twarogu
• 250 g mąki pszennej
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia 
• 125 g zimnego masła
• sól

Nadzienie:

• 1/2 szklanki gęstej śmietany
• 1 kulka mozzarelli, startej
• 1/2 szklanki sera ementaler, startego
• 1/2 szklanki sera cheddar, startego
• 2 jajka
• 1 łyżeczka startej skórki z cytryny
• 4 plastry wędzonej szynki
• sól, świeżo zmielony pieprz

Przygotowanie:

1. W misce wymieszaj mąkę z proszkiem do pieczenia, kawałkami masła, szczyptą soli oraz odsączonym twarigiem. Szybko zagnieć ciasto i odstaw je przykryte na 30 minut w chłodne miejsce.
2. W międzyczasie przygotuj serowe-śmietanowe nadzienie: wymieszaj śmietanę z mozzaellą, ementalerem, cheddarem oraz jajkami, Dopraw całość solą, pieprzem, musztardą oraz skórką cytryny.
3. Na oprószonej mąką stolnic rozwałkuj cienko ciasto. Uformuj cztery koła i wylep nimi cztery formy  średnic około 12 cm. Brzegi ciasta powinny wystawać powyżej krawędzi foremek. 
4. Wlej masę serowo-śmietanową na wszystkie tarty. Na każdy tartę ułóż na wierzchu po plastrze szynki.
5. Piecz tarty w piekarniku rozgrzanym do temperatury 200 stopni Celsjusza. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Amerykańska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Duńska pieczeń z jabłkami i cebulą

Duńska pieczeń wieprzowa

- z jabłkami i cebulą

Dania rybne powszechnie uchodzą za podstawę jadłospisu wszystkich mieszkańcw krajów skandynawskich. Zaskakującą zatem może wydawać się informacja, że sytuacja ma się zgoła inaczej jeżeli chodzi o Danię. W tym najmniejszym sposród krajów nordyckich zjada się więcej nie tyllko mięsa w znaczeniu ogólnym, ale samej wieprzowiny niż ryb. Dania słynie z wysokiej jakości mięsa wieprzowego, a sama hodowla świń jest zarówno intesywna, jak i nowoczesna. Wieprzowina stanowi dochodowy towar eksprtowy dla Duńczyków, a co jest ciekawe, jednym z jego najważniejszych odbiorców jest Japonia. Przepisów z wykorzystaniem wieprzowiny można odnaleźć wiele w tamtejszych książkach kulinarnych. Na duńskim stole często gości pieczony schab z jabłkami, który zdecydowałam sie przygotować. Helstegt svinekam, jak nazywany jest w Danii, to świetny pomysł na rodzinny obiad. Jest smaczny i szybko znika z talerza, a o to przeciecież chodzi, każdemu kto obiad przygotowuje. 

Składniki:

• 1 kg wieprzowiny na pieczeń
• 2-3 łyżki soli oraz świeżo zmielonego pieprzu
• 3 lekko kwaśne jabłka, pokrojone w ósemki
• 1 czerwona cebula, pokrojona w słupki
• 1/4 kg ziemniaków, pokorkrojonych w ćwiartki
• pieprz, świeżo zmielony pieprz
• 1 gałązka rozmarynu, posiekanego

Przygotowanie:

1. Natrzyj mięso solą z pieprzem i włóż do żaroodpornego naczynia. Piecz w temperaturze 180 stopni Celsjusza przez około 80 minut. 
2. W połowie pieczenia ułóż wokół mięsa przygotowane wcześniej warzywa i oprósz je lekko pieprzem. Dodaj rozmaryn. Upieczone mięso idstaw na 10 minut, następnie pokrój na plastry i podawaj.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Skandynawska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Wieprzowina w zielonym curry

Wieprzowina w zielonym curry

- ostry smak orientu

Do kuchni tajskiej nie trzeba namawiać. Od wielu lat jest to jedna z najbardziej popularnych i cenionych kuchni świata. Kuchnię tajską tworzą potrawy pełne kolorów i mieszanki zdecydowanych smaków. Mimo, że mięso w diecie Tajów odgrywa drugorzędną rolę, to w przypadku dań typu curry jest istotnym składnikiem. Kaeng, czyli potrawy curry mogą być łagodne, jak również bardzo ostre. Wszystko zależy od dobranych przypraw i dodatków. Tajskie kaeng khiao wan oznacza dosłownie zielone słodkie curry i stanowi jedno z trzech najpopularniejszych odmian curry, obok żółtego i czerwonego. Nazwę zawdzięcza oczywiście zielonemu koloru, pozyskanemu z zielonych papryczek chilli. Jeśli chodzi o słodką część nazwy - to tu mamy do czynienia z pewnego rodzaju zmyłką, ponieważ przymiotnik odnosi się do tego odcieniu zieleni, który w Tajlandii jest w ten sposób określany, a nie do samego smaku curry, który jakby nie było jest bardzo pikantny. Zielone curry nie jest słodsze od pozostałych rodzajów curry, a przeciwnie, jest nawet bardziej ostre w smaku. Zielone curry powstało z czasów panowania króla Rama VI lub  Rama VII, w latach 1908-1926. Danie najczęściej jada się z dużą ilością łagodzącego smak ryżu, czy też kluskami ryżowymi. Doskonale pasuje do wołowiny oraz wieprzowiny. Zielone curry z wieprzowiną, jest rzeczywiście bardzo ostre w smaku. Jest to potrawa zdecydowanie dla amatorów pikanterii. Mimo, że ostre smaki lubię i nie są mi obce, to podałam danie z dodatkiem jogurtu naturalnego, który idealnie wpasował się w całość.

Składniki dla 4 osób:

• 1/4 szklanki świeżego imbiru, pokrojony 
• 3 ząbki czosnku, posiekany
• 1 cebula, posiekana
• 1 łyżeczka mielonej kurkumy
• 2 łyżki zielonej pasty curry (1 opakowanie)
• 1 łyżka posiekanej trawy cytrynowej
• 750 g wieprzowiny, pokrojonej w drobną kostkę
• 1/4 szklanki oleju arachidowego
• 2 łyżki sosu rybnego
• 1 łyżka cukru palmowego

Przygotowanie:

1. Przy pomocy blendera zmiksuj imbir, czosnek, cebulę, kurkumę, trawę cytrynową oraz zieloną pastę curry na gładką masę. 
2. Pokrojoną wieprzowinę wymieszaj z przygotowaną wyżej marynatą. Przykryj miskę i wstaw do lodówki na przynajmniej 30 minut.
3. Na patelni rozgrzej olej i smaż wieprzowinę aż równomiernie się zarumieni. Dodaj sos rybny oraz cukier. Smaż mieszając aż mięso stanie się miękkie. W razie potrzeby dodaj wody, Podawaj z ryżem i jogurtem, jeśli potrawa jest zbyt pikantna.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Tajska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Salade composée - francuska sałatka z grzankami

Salade Composée

- francuska sałatka z grzankami

Salade composée nie stanowi konkretny rodzaj sałatki. Nazwa jak łatwo się domyśleć oznacza sałatkę, w której skład wchodzą różnego rodzaju warzywa i inne produkty spożywcze. Podstawą jest oczywiście sałata. Tradycyjnie pojawia się warzywa jak pomidory, wędliny, jajka, czy różnego rodzaju sery. Ten rodzaj sałatki jest najbardziej powszechnym rodzajem serwowanym w większości barów sałatkowych - nie tylko w samej Francji, ale również w innych częściach świata. Kompozycja salade composée zależy od pomysłowości osoby przygotowującej sałatkę. Nie jest to sałatka wymyślna - jej idea polega na prostocie. Smak wydobywany jest z wysokiej jakości produktów, dlatego najlepiej przygotować ja w czasie, kiedy na rynku dostępne są rodzime warzywa i owoce. Dzisiejsza sałatka przygotowana została ze składników, które na pewno znajdziecie w lodówce: kilka kromek bagietki, pomidory, roszponka, plaster boczku, czy innej wędliny oraz gotowana jajka. Całość połączona jest z sosem na bazie francuskiej musztardy dijon z dodatkiem octu balsamicznego. Sałatka doskonała będzie zarówno na śniadanie, lunch, jak i kolacje. 

Składniki dla 2 osób:

• 1 półbagietka
• 1 ząbek czosnku
• 1/4 szklanki oliwy
• 4 cienko pokrojone plastry boczku
• 1 garść roszponki
• 3 średnie podłużne pomidory, pokroje w plastry
• 2 jajka ugotowane na twardo

Sos:

• 1 łyżka octu z czerwonego wina
• 3 łyżeczki musztardy Dijon
• 2 łyżki oliwy

Przygotowanie:

1. Pieczywo pokrój na kromki o grubości około 1 cm. Natrzyj kromki oliwą i czosnkiem. Trzymaj na rozgrzanej patelni grillowej do momentu zarumienienia. 
2. Usmaż plastry boczku aby były chrupkie. Odsącz nadmiar tłuszczu na papierowym ręczniku.
3. Przygotuj sos poprzez energiczne wymieszanie wszystkich składników ze sobą.
4. W misce ułóż warstwami grzanki, boczek, roszponkę, pomidory. Na wierzch wyłóż jajka i polej całość przygotowanym wcześniej sosem.

Przepis zaczerpnięty-zmodyfikowany z "Podróże kulinarne - Kuchnia Francuska. Tradycyjne smaki potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Wieprzowina w sosie orzechowo-czosnkowym

Wieprzowina w sosie orzechowo-czosnkowym

- po grecku

Kuchnia grecka spostrzegana jest jako jedna z najzdrowszych kuchni na świecie. Ponadto ceni się jej prostotę. Jak  przystało na kuchnię śródziemnomorską, tak w kuchni greckiej stosuje się powszechnie czosnek i oliwę z oliwek oraz duże ilości warzyw. Szczególnie papryka i pomidory oraz świeże zioła cieszą się dużym uznaniem. Przyprawy nadają charakterystyczny smak potrawom greckim, często stosuje się cynamon. Mięso niegdyś było spożywane okazjonalnie w Grecji, obecnie jest coraz bardziej popularne. Wpływy imperium osmańskiego wszczepiły w Greków miłość do orzechów i bakalii, które nie służą tylko do wyrobu słodkości. Połączenie czosnku, orzechów włoskich i oliwy jest dosyć powszchną praktyką. Wieprzowina nie jest mięsem numer jeden w Grecji - znacznie wyżej cenione sa ryby i baranina. Niemniej jednak można odnaleźć przepisy również z wykorzystaniem mięsa wieprzowego. Policzki wieprzowe w sosie orzechowo-czosnkowym będą ciekawym w smaku powiewiem świeżości. Zachęciam do przygotowania.

Składniki dla 4 osób:

• 2 łyżki oliwy
• 4 kotlety z polędwicy wieprzowej (użyłam policzków wieprzowych)
• 2 rogzgniecione ząbki czosnku
• 1 puszka rozrobnionych pomidorów (ok. 400 g)
• 1 laska cynamonu
• 1/2 szklanka wody
• 1/3 szklanki wytrawnego białego wina

Sos orzechowo-czosnkowy:

• 1 kromka białego chleba
• 1/2 szklanki kruszonych orzechów włoskich
• 2 rozgniecione ząbki czosnku
• 1/4 szklanki octu z białego wina

Przygotowanie:

1. Rozgrzej oliwę w garnku i smaż wieprzowinę aż się zrumieni. Wyjmij mięso z garnka i włóż czosnek, rozdrobnione pomidory, laskę cynamonu, wodę oraz wino. Doprowadź całość do wrzenia. Włóż z powrotem mięso. Gotujna wolnym ogniu pod przykryciem przez 40 minut.
2. W osobnej misce przygotuj sos orzechowo-czosnkowy. Odetnij skórkę z kromki chleba. Namocz miąższ chleba w zimnej wodzie przez blisko 2 minuty, a następnie odciśnij możliwie jak największą ilość wody. Zmiel orzechy w mikserze na gładką masę wraz z chlebem, czosnkiem i octem.
3. Nabierz pół szklanki sosu z garnka i wymieszaj go z sosem orzechowo-czosnkowym. Przelej cały sos do garnka i wymieszaj. Dopraw solą i pieprzem. Wyjmij laskę cynamonu. Podawaj wedle uznania z pieczywe lub ryżem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Grecka. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Smażona wieprzowina po koreańsku

Dwaejigogi-bokkeum

- smażona wieprzowina po koreańsku

Najbardziej znaną koreańską potrawą kuchni koreańskiej stanowi niewątpliwie kimchi. Jednakże kuchnia koreańska to nie tylko potrawy oparte na kiszonej pikantnej kapuście - lista dań jest długa i bardzo interesująca. Podobnie jak kuchnie innych krajów Dalekiego Wschodu opiera się głównie na ryżu i makaronie z dodatkiem towarzyszących dań  zwanych banchn, sporządzonych z warzyw, mięsa oraz soi. Potrawa dwaejigogi bokkeum, znana jest także pod nazwą jeyuk bokkeum. Jest to danie typu stir-fry. Dwaejigogi znaczy wieprzowina, natomiast bokkeum to ogólny termin odnoszący się do dań kuchni koreańskiej z gęstym sosem po ugotowaniu. Jeyuk bokeum to potrawa pikantna, świetna na pogodę, jaką mamy za oknem - szybko rozgrzeje podniebienie i nasyci. Przygotowanie tego dania zajmuje niewiele czasu i nie potrzeba też wielu składników. Wystarczy wszystko wymieszać i smażyć na patelni przez około dziesięć minut. 

Składniki dla 2-3 osób:

• 400 g wieprzowiny, najlepiej karkówki
• 1 średnia cebula, drobno poszatkowana
• 1 duży por, pokrojony w cienkie talarki
• 1 ostra zielona papryka, drobno pokrojona

Marynata do mięsa:

• 3 łyżki sosu paprykowego
• 1 łyżka mielonej papryki
• 2 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżka drobno posiekanego czosnku
• 2 łyżki białego wina
• 1 łyżka cukru
• 1 łyżka miodu
• sok z imbiru do smaku
• pieprz do smaku

Dodatkowo:

• 1 łyżka oleju sezamowego
• 1 łyżeczka ziaren sezamowych

Przygotowanie:

1. Do pokrojonej karkówki dodaj wszystkie składniki marynaty i wymieszaj wszystko ze sobą. ze sobą. 
2. Stopniowo dodawaj ccebulę, por oraz zieloną paprykę. Wymieszaj wszystko delikatnie. Odstaw całośc na 20 minut.
3. Wlej olej na patelnie. Rozgrzej i smaż mięso. 
4. Kiedy mięso już w pełni się usmaży i stanie się miękkie dodaj łyżkę oleju sezamowego oraz jedną łyżeczkę ziaren sezamowych. Wyłóż mięso do miski. Podawaj z ryżem.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Potrawy kuchni Koreańskiej"

Smacznego!

Pork tacos

Pork tacos

-  tortille z wieprzowym nadzieniem

Aby opowiedzieć historię tortilli należy sięgnąc czasów Cywilizacji Majów. Powstała w czasach starożytnych, jako pomysł zaspokojenia głodu wśród chłopów. Kukurydza jest szeroko dostępnym warzywem po dziś dzień w Ameryce środkowej. Nie dziwi więc fakt, że Aztekowie tworzyli z kukurydzy mąkę, a z niej kukurydziane placki, które dzisiaj powszechnie znamy pod nazwą tortilli. Ten rodzaj płaskiego placka jest różnej wielkości, zazwyczaj mieści się w granicach od 6 do 30 centymetrów. Obecnie, często spotać możemy się z tortillami z mąki nie kukurydzianej, a pszennej. Stosowana jest powszechnie jako pieczywo, a szczególnie jako baza do wielu znanych na całym świecie potraw - jak burrito, chilli con carne, czy rozmaite tacos. Kuchnia meksykańska słynie z potraw z mięsa wołowego, burrito i chilli con carne to najlepsze przykłady. Niemniej jednak, nie jest to jedyne mięso jakie na jakim meksykańscy kucharze się znają. Dzisiaj na talerze poszły zawijane tortille z aromatycznym mięsem wieprzowym i niezastąpionym serem cheddar. Potrawa świetna na obiad. Z pewnością usatysfakcjonuje głodne podniebienie.

Składniki dla 4 osób:

• 2 łyżki oliwy
• 1 cebula, poszatkowana
• 2 ząbki czosnku, rozgniecione
• 1 łyżka słodkiej papryki
• 1 łyżeczka ostrej wędzonej papryki
• 2 łyżeczki sproszkowanego kuminu
• 2 łyżeczki suchego oregano
• 1/2 łyżeczki cynamonu
• 400 g mielonej wieprzowiny
• 12 małych tortilli *
• 1/2 szklanki startego sera cheddar
• dwa liście sałaty, poszatkowane
• 1 średniej wielkości pomidor, drobnko pokrojony
• 1 awokado, obrane i pokrojone
• śmietana do podania

Przygotowanie:

1. Na średnim ogniu podgrzej 1 łyżkę oliwy na dużej patelni. Dodaj poszatkowaną cebulę, czosnek. Smaż do momentu aż cebula zmięknie - ok. 5 minut. Dodaj paprykę, kumin, oregano oraz cynamon. Smaż przez 1 minutę lub do chwili, kiedy zacznie wydobywać się wyraźny aromat.
2. Dodaj mięso wieprzowe i mieszaj przy pomocy drewnianej łyżki. Smaż do momentu aż mięso zmieni kolor i lekko się przyrumieni. Dopraw solą i pieprzem do smaku.
3. Na placki tortilli wyłóż równomiernie mięso oraz ser. Na oczyszczoną patelnie podgrzej resztę oliwy i wyłóż zawinięte tortille. Podgrzej tortille tak aby stały się zarumienione i chrupiące. 
4. Poszatkowaną sałatę, cebulę, awokado i pomidora wymieszaj w misce. Rozdziel na cztery porcje.
5. Podawaj ciepłe tortille z przygotowaną salsą oraz śmietaną.

Uwagi:

• Zamiast małych tortilli, użyłam większych, Wszytskie świeże warzywa dodałam do środka tortilli. 

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z Taste.com.au

Smacznego!

Hoppin' John - ryż z fasolą po karaibsku

Hoppin' John

- ryż z fasolą po karaibsku

Hoppin' John stanowi potrawę popularną na Karaibach, ale także na południu Stanów Zjednoczonych. Danie złożone jest z czarno nakrapianej fasoli i ryżu, a także poszatkowanej cebuli, plastrów boczku, doprawione solą. Do potrawy często dodwane są także inne składniki jak słoninę, golonkę, czy też kiełbasę. Wraz z przypływem mody na zdrową żywność, zamiast wieprzowiny coraz częściej dodaje się kawałki wędzonego mięsa indyka. W Południowych Stanach Zjednoczonych spożywanie Hoppin' John w pierwszy dzień Nowego Roku uważane jest za przynoszące szczęście i pomyślność w nadchodzącym czasie. Fasolka uważana jest za symbol monet i często pieniądz dodawany jest na szczęście pod miskę z potrawą. Gorczyca, rzepa, kapusta włoska, dodane do dania mają przynieść bogactwo. Przepis na potrawę znalazłam w książce Podróże kulinarne - Kuchnia karaibska. Jednakże potrawa jest bardzo popularna wśród ludności amerykańskiej pochodzenia latynoskiego na południu USA. Potrawa jest sycąca i delikatna, a przy tym bardzo sycąca.

Składniki dla 4 osób:

• 3 szklanki bulionu drobiowego
• 1 duży pomidor, grubo posiekany
• 1/3 szklanki szczypioru, drobno posiekanego
• 1 zielona papryczka chilli, drobno posiekana
• 2 łyżeczki świeżych liści tymianku
• 1 liść laurowy
• 1/2 łyżeczki nitek szafranu
• 12 ziaren czarnego pieprzu
• 1 szklanka białego ryżu długoziarnistego
• 6 grubych plastrów boczku, pokrojonych w grubą kostkę
• 1 puszka białej fasoli
• sól, świeżo zmielony pieprz do smaku

Przygotowanie:

1. W dużym garnku zagotuj bulion, dodaj pomidor, cebulę, chilli, tymianek, liść laurowy, szafran i ziarna pieprzu. Gotuj bez przykrycia przez 2 minuty. Po tym czasie dosyp ryż i gotuj przez kolejne 15 minut, mieszając od czasu do czasu. W razie potrzeby dolewal wody, tak aby ryz nie wysechł. 
2. W miedzyczasie pdosmaż boczek, ale nie pozwól aby stał się chrupiący. Do garnka z ryżem dodaj boczek oraz fasolę. Gotuj na wolnym ogniu przez około 10 minut, mieszchłając co jakiś czas.
3. Usuń liść laurowy. Dopraw potrawę solą i pieprzem. Podawaj gorące.

Przepis zaczerpnięty z "Podróże kulinarne. Kuchnia Karaibska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Słodko-kwaśna wieprzowina z warzywami

Wieprzowina w sosie słodko-kwaśnym

z warzywami

Jednym z najbardziej rozpoznawanych sosów chińskich, które kojarzą się własnie z tą kuchnią jest sos słodko-kwaśny. Nadaje on potrawie charakterystyczny smak. Chociaż powstał w Chinach, stał się szczególnie popularny w Europie i na Zachodzie. Sos przybiera postać marynaty, oryginalnie sporządza się go z wody, cukru, octu ryżowego i drobno posiekanych owoców. Stosowany jest do dań przede wszystkim mięsnych oraz do ryb. Sos słodko-kwaśny narodził się w chińskiej prowincji Hunan, jednakże sos z tego regionu nawet według samych Chińczyków nie przypomina tego sosu, jaki nazywamy słodko-kwaśnym. Zawartość octu i cukru jest bowiem niewielka, w porównaniu do proporcji do jakich przywykliśmy. Jednym z najbardziej znanych potraw chińskich jest kantońskie danie wieprzowina w sosie słodko-kwaśnym. Danie latami ewaluowało i podlegało wielu zmianom. Ten rodzaj potrawy jest często serwowany w chińskich restauracjach w Stanach Zjednoczonych. Nie mogłam sobie odmówić przygotowania tego dania. Wyszło smacznie, kolorowo i było syte. W sam raz na obiad w stylu orientalnym. Danie jest proste do przygotowania i nie wymaga stosowania gotowych sosów dla osiągniecia porządanego efektu.

Składniki dla 4-5 osób:

• 1 polędwiczka wieprzowa
• 2 łyżka sosu hoisin
• mąka kukurydziana
• olej do smażenia w płytkim tłuszczu
• 1/2 puszki kawałków ananasa
• 2 świeże ogórki
• 2 łyżeczki oleju arachidowego
• 1 średnia cebula, pokrojona na cienkie plasterki
• 1 średnia papryka, grubo pokrojona
• 1 łodyga selera naciowego, lub ćwiartka korzenia
• 2 łyżki sosu pomidorowego
• 2 łyżki sosu sojowego, jasnego
• 1/4 szklanki octu jabłkowego
• 1 łyżka mąki kukurydzianej, dodatkowo
• 1/4 szklanki bulionu drobiowego
• 1 marchewka, pokrojona w słupki
• kilka grzybów mun

Przygotowanie:

1. Pokrój wieprzowinę na plastry o grubości 1 centymetra. Wymieszaj mięso z sosem hoisin i obtocz w mące kukurydzianej. Rozgrzej olej w woku lub na dużej patelni i smaż polędwicę partiami w płytkim tłuszczu aż zbrązowieje. Odsącz plastry z oleju na papierowym ręczniku.
2. Odcedź ananasa i odstaw sok. Ogórki przekrój wzdłuż, wydrąż łyżką i usuń nasiona, następnie pokrój w grube plastry.
3. Rozgrzej olej w woku lub na patelni, smaż cebulę ciągle mieszając, do momentu aż się zeszkli. Dodaj marchew, paprykę oraz seler pokrojony w słupki, jeśli naciowy plastry oraz - smaż do momentu aż warzywa zmiękną.
4. Grzyby mun zalej wrzątkiem i pokrój w cienkie paseczki.
5. Dolej odstawiony sok z puszki, sos pomidorowy, sojowy, ocet oraz zmieszaną wcześniej makę kukurydzianą z dodatkiem bulionu. Całość gotuj aż sos zgęstnieje. Dołóż wieprzowinę, kawałki ananasa i ogórka. Podgrzewaj, aż składniki się wymieszają.
6. Wyłóż do misek lub na talerze, możesz podawać z dodatkiem na przykład ryżu, czy makaronu ryżowego.

Przepis zaczerpnięty zmodyfikowany "Podróże kulinarne. Kuchnia Chińska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!

Chop suey z wieprzowiną

Chop suey z wieprzowiną

- szybko, sycąco i smacznie

Chop Suey oznacza po chińsku "różne kawałki". W bardzo prosty sposób przedstawia, to czym jest potrawa. Danie powstaje z wielu rozmaitych produktów, które kucharz ma pod ręką. Chop Suey należy do dań kuchni chińskiej w wydaniu kuchni amerykańskiej. Potrawa składa się z mięsa - najczęściej kurczaka, ale także wołowiny wieprzowiny, ryb, czy krewetek. Innymi składnikami chop suey są warzywa, takie jak kiełki fasoli, poszatkowana kapusta, seler, cebula, marchew, czasem też papryka. Czasami do potrawy dodaje się jajko. Popularnym składnikiem jest także imbir i czosnek. Całość miesza się ze specjalnym zagęszczonym sosem. Chop suey podawana jest z ryżem lub makaronem do dań typu stir-fried. Chop suey stało się popularną potrawą kuchni chińskiej w kuchniach innych narodowości. Danie stało się częścią kuchni amerykańskiej, ale także filipińskiej, chińskiej, niemieckiej, indyjskiej, czy też polinezyjskiej. W kuchni indonezyjskiej chop suey znane jest jako cai cap "mieszane warzywa", w tej wersji składa się jednak głównie z warzyw. Moje chop suey przygotowałam z noodlami, wieprzowiną, przybrałam świeżo posiekanym szczypiorkiem i listkami kolendry, a także sezamem i orzeszkami ziemnymi. Bez ogródek - wyszło bardzo smacznie.

Składniki dla 2-3 osób:

• 125-150 g makaronu typu noodle, chow mein
• 200 g wieprzowiny (użyłam szynki, może być kurczak lub wołowina)
• 1 cebula dymka, pokrojona w piórka
• 3 ząbki czosnku, drobno pokrojone
• ok 2 cm korzenia imbiru, drobno pokrojonego
• 1/2 papryczki chilli, drobno pokrojonej
• 1 marchewka, pokrojona w słupki
• 4-5 grzybów shiitake lub pieczarek
• kilka mrożonych warzyw np. fasolka. groszek
• 1/2 łyżeczki mąki kukurydzianej
• 1 łyżka sosu sojowego
• 1 łyżka oleju sezamowe
• 4 łyżki sosu ostrygowego
• 1 łyżeczka sherry (pominęłam)
• 1 łyżeczka prażonego sezamu, orzeszków ziemnych
• garść kolendry, siekanego szczypiorku

Przygotowanie:

1. Mięso pokrój w cienkie paseczki. Usmaż na patelni na złoto. W tym samym czasie ugotuj makaron według instrukcji na opakowaniu. Jeśli używasz makaronu typu chow main - wystarczy gotować 4 minuty w osolonym wrzątku.
2. Na osobnej patelni z dodatkiem oleju usmaż cebulę, czosnek, chilli, imbir oraz marchewkę. Kiedy zacznie z patelni wydobywać się wyraźny aromat dodaj grzyby, warzywa z mrożonki, mięso i gotowy makaron. Zmniejsz płomień i mieszaj co jakiś czas.
3. W tym czasie przygotuj sos: wymieszaj energicznie olej sezamowy, sos ostrygowy, sojowy oraz sherry i mączką kukurydzianą. Dodaj sos do patelni i ponownie wymieszaj energicznie całość.
4. Wyłóż makaron na talerze. Wierzch makaronu przybierz prażonym sezamem, orzeszkami ziemnymi, liścmi kolendry i szczypiorkiem. Podawaj od razu.

Smacznego!

Torta z wieprzowiną - meksykańska kanapka

Torta z wieprzowiną i awokado

- meksykańska impresja na temat kanapki

Torta jest hiszpańskim, włoskim i portugalskim słowem o różnym znaczeniu gastronomicznym. Popularnie nazywa się tak słodkie wypieki na wzór francuskich tart, ale także torty urodzinowe, czy ślubne. Torta stanowi także rodzaj pieczywa o okrągłym, płaskim kształcie. Dobrze wszystkim znana w Meksyku tortilla, oznacza właśnie małą tortę. W Meksyku znane jest powiedzenie A falta de pan buenas son tortillas (Gdzie nie ma chleba, tortille są dobre), w hiszpańskiej formie słowo tortillas zastąpione są tortas. Znaczenie powiedzenia jest dokładnie takie same. W Urugwaju i Argentynie tortą nazywa się smażone płaskie pieczywo. W Meksyku za tortę wspólcześnie przyjmuje się pewien rodzaj kanapki spożywanej zarówno na ciepło, jak i na zimno. Kanapka zawiera rozmaite składniki dobierane w zależności od regionu, gdzie jest serwowana. I tak wewnątrz kanapki możemy znaleźć: awokado, papryczki poblano, czy też jalapeño, a także pomidor oraz cebula. Ponadto dodaje się mięso w różnej formie - z szynką, albo mięsem mielonym jak na przykład burrito. Torta przeważnie spożywa się w czasie przerwy na lunch. Jest bardzo pożywna i sycąca. Jest bardzo popularną kanapką także wśród meksykańskich imigrantów. Najpopularniejszymi kanapkami typu torta są torta de jamón - z szynką, torta de aguacate - z awokado, torta de adobada - z mięsem, a także torta de huevo - z jajecznicą. Bardzo ciekawym rodzajem torty jest torta ahogada, która zatiopiona jest w czerwonym sosie. Jaka torta by nie była - wydaje się być pyszna. Jest wyjątkowo smaczną odmianą kanapki. 

Składniki dla 2 osób:

• 2 bułki pszenne
• 1 dojrzałe awokado
• 4 plasterki pomidora
• 2-3 łyżki tartego sera cheddar
• 4 łyżki słodkiego sosu chilli
• 4 łyżki gęstej śmietany
• 1 marynowana papryczka jalapeno
• 2 plastry szynki
• 2/3 szklanki grillowanej wieprzowiny (użyłam gotwej przyprawy typu gyros)
• 1 liść sałaty lodowej, poszatkowany

Przygotowanie:

1. Awokado obierz ze skóry i pokrój w plasterki. Bułki przekrój. Szynkę usmaż na oliwie. Na tej samej patelni podgrzej bułki od wewnętrznej i zewnętrznej strony. 
2. Na spodnią część bułki rozłóż kolejno wszystkie składniki: troszkę sera, szynkę, pomidora, papryczkę, śmietanę, grillowaną wieprzowinę słodki sos chilli, sałatę lodową i ponownie ser. W ten sam sposób przygotuj drugą kanapkę.
3. Podawaj tortę od razu na ciepło.

Smażony makaron soba z wieprzowiną

Smażony makaron soba z wieprzowiną

- obiad w stylu japońskim

Japońskie potrawy mają wyjątkowy, niepowtarzalny smak. Smaki słony, słodki, kwaśny łączą się w zgraną całość. Szczególnie kwaśny smak jest lubiany przez Japończyków. Tego posmaku dodają potrawom przyprawowe octy japońskie. przyrządzane najczęściej są z ryżu, czasem z dodatkiem pszenicy. Octy ryżowe są znacznie mniej kwaśne i narzucające smak potrawom niż znany nam spirytusowy. Wodorosty w Japonii nazywane są warzywami morskimi. Liczą kilkadziesiąt tysięcy gatunków i mają więcej witamin i mikroelementów niż warzywa lądowe. Algi i glony są skutecznym lekiem na wiele chorób, a także zapewniają smukłą  sylwetkę, ładną cerę oraz błyszczące włosy. Z uwagi na powyższe. wodorosty są chętnie wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym. Makaron soba symbolizuje w Japonii długie życie, z dodatkiem życiodajnych wodorostów, może wyjść poza ramy symboliki. Smażony makaron soba z dodatkiem mielonego mięsa wieprzowego i warzyw dzięki sosowi łączącemu słony, słodki i kwaśny smak - sprawia, że potrawa pozostanie w pamięci na długo. Jest to pożywne i bardzo interesujące w smaku danie.

Składniki:

• 250 g makaronu soba
• 1 łyżka oleju sezamowego
• 2 łyżki oleju roślinnego
• 300 g mielonej wieprzowiny
• 1 średnia brązowa cebula
• 1 ząbek czosnku, zmiażdżony
• 1 łyżeczka świeżego imbiru
• 5 szklanek kapusty, drobno poszatkowanej
• 1 średnia czerwona papryka
• 1 płat suszonych wodorostów (ao nori)

Sos:

• 1 łyżka cukru
• 1/4 szklanka japońskiego sosu sojowego
• 1/4 szklanki mirin* 

* w zastępstwie użyłam 1/8 szklanki octu jabłkowego + 1/8 wody

Przygotowanie:

1. Gotuj makaron w dużym rondlu wypełnionym wrząca woda bez przykrycia, aż zmięknie.
2. Rozgrzej w woku lub na dużej patelni olej sezamowy oraz 1 łyżkę oleju roślinnego. Smaż wieprzowinę na średnim ogniu, cały czas mieszaj, dopóki mięso nie zbrązowieje. Przełóż z patelni do naczynia, przykryj, aby nie wystygło.
   
   
3. Paprykę pokrój w cienkie plasterki, cebulę na 8 części. plaster wodorostu pokrój w paseczki lub rozkrusz na proszek. Czosnek przeciśnij przez praskę lub drobno posiekaj. Obierz i zetrzyj na tarce około 2 cm świeżego imbiru.
   
   
4. W woku, gdzie smażona była wieprzowina dodaj pozostały olej. Usmaż cebulę, czosnek i świeży imbir, ciągle mieszaj do momentu aż cebula się zeszkli. Dodaj poszatkowaną kapustę oraz paprykę - gotuj całość aż warzywa staną się miękkie. Dołóż usmażoną wieprzowinę, makaron soba.
5. Przygotuj sos.Podgrzej w małym rondlu sos sojowy, cukier oraz mirin lub ocet jabłkowy z wodą. Mieszaj aż cukier się rozpuści. Dolej do woka, wymieszaj całość i podgrzej. Podawaj posypane drobno poszatkowanymi lub pokruszonymi wodorostami.

Przepis zaczerpnięty - zmodyfikowany z "Podróże kulinarne. Kuchnia Japońska. Tradycyjne smaki i potrawy" Rzeczpospolita

Smacznego!